De puberteit

Je hebt het Ramble tuig van nonstop toch? Die vond ik ook erg stug en hard. Het line harness van nonstop voelde veel fijner en zachter, die is absoluut niet stug.

Ik heb beide bij Penny gepast, het ramble harness paste echt aan alle kanten niet, het line harness was beter maar niet goed genoeg om te blijven gebruiken.

Voor Penny is een op maat gemaakt tuig het enige wat echt helemaal perfect past. Ik heb hem bij Aura4Dox laten maken en zal nooit meer iets anders willen, ook voor toekomstige honden niet.

Tuigen verschillen hier ook, ze passen allemaal wel in een annyX. Maar looptuigen zijn dan weer ander, Runar past absoluut niet in een non-stop freemotion, hij heeft altijd gelopen/gefietst in een zero dc Faster.

Ik had hier nog niet op gereageerd geloof ik. Sommige honden dragen van nature de staart hoger dan andere. Boyko en June dragen beide de staart omhoog, poedels vaak ook dacht ik? Border collies en retrievers hebben van nature meestal een lagere staart aanzet. Daarnaast kunnen honden om meerdere redenen hun staart hoger houden, wanneer ze bijvoorbeeld alert of heel blij zijn maar ook wanneer ze agressief zijn. Een alerte hond kan ook een onzekere hond zijn en ik vermoed dat ze dat niet met 'dominante' bedoelen. 

Waarom ik denk dat Boyko dit uit onzekerheid doet is omdat ik hem inmiddels wel een beetje ken. June zou je eerder dominant kunnen noemen, zij is heel duidelijk in het aangeven van haar grenzen en trekt graag haar eigen plan. Boyko vindt haar heel leuk maar June laat niet echt merken dat het wederzijds is, die loopt steeds weg en doet haar eigen ding. De enige optie voor Boyko is haar dan maar achterna te lopen en heel goed op te letten dat hij haar regels volgt. Hij reageert inmiddels heel goed op haar correcties wat ook aangeeft dat hij volgt en niet 'domineert'. June leeft ook wel een beetje op van de wandelingen samen dus stiekem vindt ze hem best leuk. 

Ik wil daar graag aan toevoegen dat patsen bij reuen ook vaak voortkomt uit onzekerheid. Je vooral groter maken, en stoerder voordoen, dan je daadwerkelijk bent. Het is ook een vorm van zelfverdediging. Laat mij maar met rust, want ik ben heel groot en sterk. Een beetje 'doen alsof', terwijl ze daadwerkelijk in sociale context, zoals Hannah & June ook zegt, onder zouden doen voor roedelgenoten en dus helemaal niet een dominante positie zouden hebben.

Aura4Dogs is in Nederland zeker? 

Ik vermoed dat de hond in kwestie daar ook aanwezig moet zijn... 

Mssn een idee als wij nog eens naar NL rijden !  

@ Lara en Peitjes

Wat is (bio) bokashi? Het klinkt Japans, maar ik heb er nog nooit van gehoord.

Gefermenteerde groenten, ideale probiotica, ik geef het hier ook 2 x per week

Klopt! Het is in Nederland en de hond moet inderdaad aanwezig zijn, maar hoeft niet perse aangeraakt te worden als hij dat vervelend vind. Penny is daar erg moeilijk mee en daar werd heel goed mee omgegaan zonder druk of dwang.

Dit is haar tuig:

@ Dagmar: Bedankt voor de info.

@ Penny: Wat een prachtig foto-model. Het tuig staat haar goed!

Heel mooie foto's ! 

Dit is al een hele tijd terug gepost maar toch.. vanavond zag ik dit op de bank... Ik denk dat Harm ook kapot is 

Ach, wat een lieve foto, zijn vacht glimt ook mooi.

@Penny, mooie foto's en een mooie hond.

Als ik even kritisch mag zijn lijkt het tuig niet zo mooi zitten bij de schouders. Honden hebben geen sleutelbeen en de schouderbladen zitten bij honden een kwartslag gedraaid. Tijdens het lopen maken de schouderbladen een pendelde beweging van voor naar achter. Een tuig zou deze beweging eigenlijk niet moeten belemmeren. Het tuig van Penny lijkt aan de voorkant de voorwaartse beweging van het schouderblad te belemmeren. Het zit wel mooi ruim achter de voorpoten. 

Hoe gaf de golden aan dat ze het soms zat was, je zegt dat ze ging liggen en dat je Billy er dan wel bij vandaan ging halen. Was dat gewoon liggen, of half op de zij met poot omhoog of volledig op de rug en dat Billy dan niet stopte?

Aak had dat toen hij jong was met een teefje waar hij verzot op was, en zij op hem maar naarmate hij ouder werd werd het spel domweg te ruw. Zij ging dan ook soms liggen of probeerde te ontwijken, om even later hem weer op te komen zoeken en uit te dagen voor weer een renspelletje. Moet zeggen dat ik het toen ook erg lastig vond om daar een balans in te vinden. Ze vonden elkaar leuk, maar onze hond snapte of wilde de grens die ze aangaf niet snappen/accepteren waardoor het voor iedereen ongemakkelijk werd. Zelf hield ik voor ogen dat dit gedrag bij een andere hond die dit niet zou accepteren tot een issue zou komen.

Stalk gedrag heb ik nu binnen de eigen roedel. Glory wil als ze los is alleen maar achter Chara aan. Chara vindt dat eigenlijk wel leuk en prima, maar sinds kort zijn er grenzen. Recent beet Glory keihard in haar kont tijdens achtervolging. En dat pikte ze dus nu even niet meer.

Bij Aki kijken ze overigens wel uit om dit te doen, want die staat er zo bij soms als ze te druk doen en dreigen hem over het hoofd te zien.. ze hebben het overigens wel uiteraard eens genegeerd, want hé dat is onze vriend toch.. maar hij heeft toen wel duidelijk gemaakt hoe hij er over dacht.

Hij zit bij haar schouders inderdaad een beetje apart, maar dat kan niet anders. Het stuk op haar rug zou dan langer moeten zijn er verder naar voren moeten zitten, maar dan belemmerd het haar nek heel erg en gaat het heel raar zitten als ze haar kop omhoog doet. Ze heeft helaas een hele vreemde en ongelijke bouw.

Ik moet zeggen dat dit ook niet de allerbeste foto's zijn, maar het zijn de enige die ik even snel kon vinden. Ze draagt hem heel weinig omdat ze eigenlijk altijd los loopt, alleen op vakantie draagt ze hem heel veel en daar heb ik deze foto's ook gemaakt.

Ik ben zelf inmiddels ook wel een voorstander van zoveel mogelijk een halsband gebruiken. Een halsband belemmerd een hond sowieso niet terwijl een (slecht) gevormd tuig dat wel doet. Alleen als een hond echt trekt of als de situatie anders niet veilig is zou ik het gebruiken, maar voor de rest gewoon een halfslip die lekker los hangt als er geen spanning op de riem staat.

Iedereen bedankt trouwens voor de complimenten over de foto's en over Penny

Het is ook lastig om een goed tuig te vinden hoor, zeker met honden die wat afwijkend zijn qua bouw. Voor June is het ook altijd lastig en haar tuig zit ook niet 100% optimaal. Zij heeft hem ook niet zoveel aan. Soms moet je kiezen voor de beste optie en een halsband kan dan ook een prima oplossing zijn als ze inderdaad niet trekt. Boyko is gelukkig iets gemiddelder qua bouw, dat is wel makkelijk. Hij is heel onstuimig en trekt regelmatig nog dus dan is een goed passend tuig fijn (ook om hem zo nu en dan even vast te pakken bij zijn tuig). 

Soms helemaal op de rug maar toen hoorden we gegrom. Ik dacht van de golden, maar de eigenaars dachten van Billie. Soms moeilijk uit te maken, vooral omdat onze honden elk apart zelden grommen. Maar ik denk dat de golden zich bedreigd voelde door Billie die helemaal over haar leunde en niet van ophouden wist waardoor ze (begrijpelijk) ging grommen.

Een andere keer ging de golden zich neerleggen op het strand, op de buik, met de bedoeling te gaan graven wat ze heel graag doet volgens de eigenaars. Ook toen ging Billie helemaal over haar staan en begon aan haar oren te trekken, waarop de golden terug recht sprong en weg holde met Billie achter haar aan. Bij zo'n achtervolging raakt Billie haar ook constant aan bij de halsstreek, ze kan precies ook wel rapper rennen dan de golden. Onze poedel lijkt gewoon overgelukkig met een hond te kunnen spelen, maar ze weet van geen ophouden en de verhouding is nooit eens omgekeerd. Het ziet er eigenlijk best irritant uit, vandaar dat we haar ook zelf regelmatig tot een pauze gedwongen hebben.

Ik moet wel zeggen dat die golden zich wel heel vaak neerlegt, bij iedere begroeting met een andere hond gaat zij eerst liggen.

Onderdanigheid, zeggen de baasjes en uiteraard het omgekeerde, dominantie dus, bij de mijne. Ze moeten gewoon hun positie bepalen, volgens hen. Maar mss is het complexer dan dat?  Voor veel mensen bestaat de gedragswereld van honden maar uit die twee termen...

Toen de andere hond, de border collie, een keertje uitzonderlijk achter Billie aan wou, sprong ze met een draai van 180° even tegen hem op en onmiddellijk zette zij dan weer de achtervolging in. Zij wil precies zelf niet achterna gelopen worden en dat gebeurt dan ook zelden tot nooit.

Ik blijf eigenlijk denken dat veel van het gedrag van onze hond te maken heeft met overdreven opgewondenheid. Ze weet gewoon soms geen weg met zichzelf als ze blij is (maar ook als ze gefrustreerd is). Nog steeds krijgt ze de zoomies als ze ons terugziet (soms als we maar een half uurtje weggeweest zijn), ze plast ook nog steeds als ze een bekende terugziet en in het slechtste geval gaat ze springen en happen, ook als ze los heeft mogen ravotten.

Ik maak me er minder zorgen over dan vroeger toen ik dat gedrag nog soms verwarde met agressie of de baas willen spelen... Ik denk dat het overdreven opgewonden zijn er ooit wel uit zal slijten, wanneer ze ooit eens wat volwassener wordt.

Streefdoel is alvast november volgend jaar, dan gaan we weer op ons jaarlijks uitje met de 4 gezinnen en de 3 honden. Hopelijk dit keer toch met mijn zoon en hond erbij, want dit jaar moesten ze omwille van voorgenoemd gedrag thuis blijven, zoals jullie weten...

@Carlien: Wat een grappige foto van Harm! 

En dit is het tuig dat ik het best passend bij Oscar vind: 

Duurder betekent niet altijd beter. Ik gebruik julius k9 tuigen voor mijn hondjes. Werken prima

Duurder betekent niet altijd beter. Ik gebruik julius k9 tuigen voor mijn hondjes. Werken prima

Duurder betekent niet altijd beter. Ik gebruik julius k9 tuigen voor mijn hondjes. Werken prima

@Lara zo op het oog zit dat tuig inderdaad mooi. Een foto kan altijd wat vertekenen, zeker met Oscars losse velletje. 

@Marie, ik denk als ik het zo lees dat Billie inderdaad overenthousiast is dat hij mag spelen en van geen ophouden weet. Wel grappig dat je vrienden aangeven dat de golden onderdanig is en daaruit concluderen dat Billie dan dominant is. Bij twee jonge honden is de kans best groot dat ze beide behoefte hebben aan 'leiderschap'. Ik ben wel benieuwd hoe ze kijken naar twee spelende kleuters, is er dan ook altijd één dominant en de ander onderdanig of nuanceren ze dat bij mensen wel en vinden ze dat ik honden dan teveel vermenselijk? Ik heb het idee dat mensen dieren graag versimpelen terwijl ik zeker denk dat het net als wij vrij complexe wezens zijn. 

Ik denk dat je goed handelt door Billie als het te irritant wordt even uit de situatie te halen, dat doen we bij Boyko ook. 

Hier was gisteren af en toe wat vuurwerk en ik merkte dat Boyko het wat spannend vindt. Hij reageert wederom wel grappig eerst zie ik hem moeilijk kijken maar dan zie je dat hij zich er doorheen probeert te bluffen. Hij staat er dan heel stoer bij maar toen voelde ik wel dat zijn borstspieren best wel aan het trillen waren (het is niet zo koud hier). Ook hierin verschilt hij ontzettend van June, als zij iets eng vindt staat ze ineengedoken te trillen en soms met een trillend omhoog houdend voorpootje. Terwijl hij heel stoer doet maar het stiekem wel eng vindt. Daardoor moet ik er bij hem echt op letten dat ik hem niet overvraag. Gelukkig is hier bijna geen vuurwerk dus we reageren gewoon luchtig en dan overleeft hij die paar pijltjes met oud en nieuw wel. 

Gisteren had ik een iets andere route met hem gelopen en heel erg gefocust op het niet trekken en tussendoor hierkomen. Hij had het supergoed gedaan en ik was heel trots op hem. Toen ik ons tuinhek opendeed bungelde mijn sjaal uit mijn jas en dacht ik nog wauw hij hapt zelfs niet naar mijn sjaal. Precies daarna zag ik zijn blik compleet veranderen en kreeg hij weer echt een enorme hap aanval. Ik moest hem echt vastgrijpen en vasthouden omdat hij van geen ophouden wist. Vaak helpt het dan juist om hem weer even wat ruimte te geven zodat hij zich kan herpakken en weer rustig wordt. Dit werkte gisteren helaas ook niet dus dat was niet zo'n fijne afsluiting, terwijl hij het daarvoor echt super gedaan had. Ik denk dus dat ik hem tijdens dat rondje overvraagd had, hij laat dat ook niet snel zien totdat het echt teveel is. Als hij dan eenmaal gekalmeerd is verandert zijn blik weer naar zijn zachte lieve blik en is het weer goed. Ik heb toen nog een tijdje bij hem gezeten en hem wat geknuffeld en gemasseerd, daarna viel hij in slaap. Eigenlijk is hij zo zachtaardig en lief...

Zo, de eerste voorbereidingen voor oud en nieuw zijn klaar. Mijn man werkt van 7 tot 15.00 uur dus die is eerder opgestaan om eerst een half uurtje met Bram te wandelen. Dat doet hij altijd voor een vroege dienst maar normaal wat korter, daarna wil Bram vaak wel weer slapen zodat ik kan uitslapen. Nu ben ik er ook uitgegaan. Om 8 uur was kind 1 wakker en ben ik nog een keer gaan wandelen maar dan de lange snuffelroute. Het regende flink en het was nog vroeg dus geen vuurwerk onderweg. Wel een hond waar hij als pup leuk mee speelde maar die is nu als jonge reu wat te pittig voor Bram (husky mix reu van dezelfde leeftijd) dus spelen was er niet bij. We hebben genoeg te knagen in huis, blikvoer om in zijn kong te stoppen en al wat plannetjes qua oefeningen/ spel voor binnen. Als het te gek wordt qua vuurwerk kunnen we de rest van de dag af met even naar de overkant om te laten plassen. In de jaren voor corona was het de hele dag giga knallen en een grijze wolk waar je je weg doorheen moest banen, ik hoop dat het nu mee valt maar je kan maar een noodplan hebben. Enige wat nu wat minder handig is, ik heb Bram aangeleerd dat plassen in onze tuin niet de bedoeling is en dat neemt hij heel serieus. 

Qua spelletjes in huis, Bram kent 'zoek apport' van de jachttraining, dat doe ik nu binnen. Hij neemt het bijzonder serieus. Gaat netjes in de woonkamer zitten en blijft zitten terwijl ik zijn flos in de keuken verstop, terug loop en ik zoek apport zeg. Touwtrekken vindt hij ook leuk. Stofzuigen staat ook op het entertainment programma, dan loopt hij gezellig mee alsof hij alles wil controleren. En al het eten krijgt hij vandaag in snuffelmat, kong of hersenspel. Alles wat hij nog wel naar buiten kan is bonus. Nu ligt hij te slapen na zo'n drukke ochtend. 

Klinkt alsof jullie er helemaal klaar voor zijn. Wij hebben de honden ook al uitgelaten en wat we verder vandaag nog doen hangt een beetje af van de hoeveelheid vuurwerk. Voor de laatste plasronde hebben we sowieso een hoekje in de tuin als uitlaatplek, zo hoeven we in het donker niet tussen de straathonden door met onze honden. Mocht wandelen voor Boyko nu teveel zijn kan hij gewoon daar zijn ding doen. June redt zich wel, ze is geen fan van vuurwerk maar waar we voorheen in Nederland woonden was het veel erger. Houd er trouwens rekening mee dat honden die bang zijn geen interesse meer hebben in voer of spel. Afleiden kan werken voordat ze echt bang worden maar als ze angstig zijn kan je dat vaak juist beter laten. Bij angst is het fijn als ze een veilig plekje hebben en je wat geborgenheid biedt. Voor Boyko ligt er een vers pak stro klaar in de carport en June nestelt zich graag op de bank onder een dekentje. Een bench met een kleed eroverheen kan bijvoorbeeld ook goed werken. Als Bram niet echt angstig is, kan spel en voer een prima afleiding zijn hoor.

Hannah, dat klinkt wel handig zo'n uitlaat plek, zeker in de situatie die je beschrijft. Maar ach, deze ene dag overleven we ook wel. 

Bram is tot nu toe niet bang. Dat wil ik graag zo houden. Onze vorige hond was echt doodsbang. Was al zo toen we hem uit het asiel haalden. Ik hoop dat Bram dat bespaart blijft. Hij schrikt natuurlijk wel even als het onverwacht en dichtbij is maar herstelt snel. Bij wat verder weg reageert hij niet of kijkt geïnteresseerd of er een dummy uit de lucht valt (voordeel van jachttraining). Net even laten plassen maar inmiddels is er eigenlijk te veel vuurwerk en te dichtbij dus ook weer snel naar binnen gegaan. Gisteren ging een idioot op 20 meter afstand vuurpijlen afsteken en wilde niet stoppen (hij was mee met de buurman en zijn 4 honden dus ik was er niet zelf bij). Toen heeft hij heel bedeesd achter de buurman gelopen de rest van de wandeling terwijl hij anders altijd naast hem loopt. 

Wij doen lekker relaxed hier. Ik ga met de honden dadelijk tegen half 5 nog een rondje oud terrein floriade doen. 

Nu zijn we in het dorp bij een warenhuis lunchen met de honden. Je hoort hier helemaal niks, echt heerlijk. Nu reageren beide gelukkig nauwelijks. Maylo blaft af en toe met echt een bom, maar Fudge doet niks. 

Heb lekker kauwspul voor ze om ze zoet te houden. Rolluiken blijven dicht en we doen lekker lui. 

Die uitlaatplek is voor ons inderdaad ideaal.

Fijn dat Bram er niet zoveel last van heeft. Hier stelt het weinig voor. Waarschijnlijk om twaalf uur wat siervuurwerk en dan is het hier ook weer klaar. Zo ging het vorig jaar in ieder geval. 

June was in het begin niet heel bang voor vuurwerk totdat er tijdens een wandeling ineens heel veel vuurwerk naast ons afgestoken werd. Daar heb ik toen ook niet helemaal oké op gereageerd door ze toe te schreeuwen te stoppen. We konden geen kant op en June heeft ongetwijfeld gemerkt dat ik er heel geïrriteerd op reageerde, plus dat het heel dichtbij en hard was natuurlijk. Daarna was ze echt heel bang maar gelukkig is dat weer een heel stuk bijgetrokken. Dit soort situaties voorkomen is natuurlijk het fijnste. Ik ben dan ook heel blij dat hier weinig vuurwerk is. Ik heb net nog een grote ronde met de honden apart gelopen waarbij ze lekker gesnuffeld hebben. Boyko lijkt er nu wel aan gewend dat er sporadisch een knalletje in de verte is. Om twaalf uur zal hij wel schrikken denk ik dus dan gaan we gewoon lekker bij hem zitten met een glaasje cava en een oliebol. Kunnen we meteen mooi naar het vuurwerk kijken. 

Hier zijn we er ook klaar voor! Goed idee van die spelletjes en opdrachtjes ik ga ook wat klaarleggen en bedenken! We hebben genoeg knaagspul in huis dus dat moet goed komen.

Ik ben rond het middaguur met Harm naar het bos geweest, flinke ronde gedaan en hij heeft naar hartelust nog door plassen gebanjerd en gerend. Inmiddels is hier flink wat vuurwerk, en hard ook. Harm reageert vooralsnog helemaal niet, hij slaapt lekker. Tijdens het wandelen heeft hij een beetje hetzelfde als Bram, als het dichtbij is even schrikken maar hij herstelt snel. We gaan het zien. Ik ben zeer benieuwd. Wij zijn allebei niet echt vuurwerk fanaten dus vinden het geen probleem om om 12 uur ook gewoon binnen te blijven zodat hij niet alleen is als het kabaal losbarst. 

Beetje bewogen maar heel blij en lekker vies:

Nu lekker door al het lawaai heen slapen:

Fijne jaarwisseling allemaal! Op naar een gezond en gelukkig 2023!