Chihuahua is jaloers op 1 jarig kind, plast en poept

Hallo mensen,

ik ben sinds een tijd in portugal aan het werk en heb toen ik wegging een chihuahua gekocht voor mijn moeder zodat zij zich niet alleen voelt.

het is een geweldige chihuahua, een lekker bijdehand reutje dat goed luisterd MAAR :

we hebben een kattenbak zodat hij het ook binnen kan doen als hij wil of als het weer neit meewerkt, hij doet het trouwens ook heel goed buiten, eigenlijk altijd wel als hij uitgelaten wordt.

nou heeft mijn broer een kind , die net 1 jaar is geworden waar mijn moeder af en toe op past.
ik weet dat het jaloerse hondjes zijn : hij gaat bijvoorbeeld voor mn neefje staan en blaffen naar mn moeder en met zn achter pootjes naar achteren graven. en sinds kort is hij dus ook in het huis aan het poepen en plassen. verder luisterd hij goed, naar zn mand is gelijk naar zn mand.

toch heeftie dus een paar foutjes, zoals hij klimt bijvoorbeeld op de bank zonder toestemming en straffen mag ook niet te zwaar lees ik hier en daar.

ik wil de !!!!hond!!!! NIET weg doen. maar als het zo langer doorgaat weet ik het ook niet meer.
aangezien de risico dat hij een keer bijt er wel degelijk is.

Iemand mischien tips die ik door kan geven ? Wordt heel erg gewardeerd.

Groet ,
Sezer

Jaloerse hondjes? Volgens mij kennen honden die emotie niet.
Denk toch dat er iets anders aan de hand is.
Hopelijk kan iemand hier op HP je verder helpen.

Jaloezie bestaat idd niet bij honden.

Deze beschrijving die je nu geeft maakt mij duidelijk dat "je hond het heel leuk vind dat jullie in ZIJN huis wonen!!

Hij vind zichzelf dus de baas!
Je wordt niet de baa door hem fysiek aan te pakken, maar door hem rangorde regels te geven.
Regels die door jullie gedrag aan hem duidelijk maakt dat jullie de baas zijn.

Voorbeelden:
concequent zijn!!! Ja is ja, nee is nee, altijd!!
Als eerste eten, als eerste door de deur, niet op de bank en/of bed, zelfverzekerd zijn enz.
geef hem regels, structuur en duidelijkheid!
Ga met je hond naar buiten!! ook al is het slecht weer!
Geef je hond uitdaging anders gaat hij het zoeken!

k weet dat het jaloerse hondjes zijn

Nou weet ik niet waar je dat vandaan haalt maar de mijn is absoluut niet jaloers (geen een hond is dat op een mens)

Ik denk dat de hond meer opvoeding nodig heeft en nu zelf de baas aan het spelen is.
Hier wordt niet zonder mijn toestemming op de bank gegaan, iedere keer als de hond op de bank gaat eraf sturen, gaat hij niet dan til je hem op de grond.
Dit moet je waarschijnlijk de eerste tijd continue doen maar geloof me het gaat werken.

Kattenbak de deur uit, je hebt een hond en geen kat en je zegt hetzelf hij doet alles buiten dus heeft dat ding niet nodig.
Een chi is geen makkelijk hondje en heeft een behoorlijke eigen wil indien hij niet goed wordt opgevoed.
Je moet je hond niet fysiek straffen maar corrigeren met woorden en gebaren.
Het goede beloon je en het slechte corrigeer of negeer je.

VERPLAATST naar de juiste rubriek

Zo van achter mijn computer zou ik zeggen dat het hondje zich niet goed raad weet met de situatie. In huis poepen en het blaffen en graven zijn denk ik tekenen van stress. Krijgt hij genoeg rust en ook geestelijke uitdaging?

Honden en kinderen spreken niet automatisch elkaars taal en begrijpen elkaar vaak niet, vandaar dat hond en kind nooit zonder toezicht bij elkaar gelaten kunnen worden en je de omgang met elkaar goed moet begeleiden. Je moeder moet dus zowel hond als kind begeleiden.

http://www.vrolijkeviervoeters.be/phpBB3/viewtopic.php?f=18&t=174


Mocht je moeder dit zelf niet aankunnen zou ik haar aanraden er een gt bij te halen die haar ter plekke precies kan uitleggen wat er aan de hand is.

Honden hebben ook emoties.
Maar of ze de emotie 'jaloezie' kennen dat is de vraag. Jaloezie is een hele complexe emotie waarvan wordt veronderstelt dat alleen mensen dat kunnen voelen.
Of het zeker niet bestaat bij honden, dat weten 'we' dus eigenlijk niet.
Voorheen werd gedacht dat honden helemaal geen emoties hebben, maar zoals ieder hondenbaasje weet, hebben honden wel degelijk emoties. En dat is nu ook wetenschappelijk bewezen.

Wat chihuahua's over het algemeen wel zijn, zijn felle hondjes. Hoe klein ze ook zijn, ze weten wat ze willen.
Voor heel veel honden geldt dat ze als ze niet vanaf pup aan kinderen gewend zijn, daar moeite mee hebben op volwassen leeftijd.
1-jarigen gedragen zich heel anders dan volwassen mensen en vooral heel anders dan een pup zou doen.
Kinderen reageren totaal niet op de hondse signalen, ze lopen recht op de hond af en ze laten de hond niet met rust als hij weg loopt. Als een hond dan gromt of hapt, gaat het kind in plaats van weg of stil liggen, heel hard gillen en maakt zich groter door armpjes en beentjes uit te strekken. Een pup zou zich juist klein gemaakt hebben.
Kortom kinderen zijn hele rare dingen voor een hond!

En eigenlijk moet je dus je hond beschermen voor die kleine. Zorgen dat je hond altijd veilig is en zich niet hoeft te verdedigen tegenover het kind. Hou ze dus gewoon uit elkaar.
Kind in de box en hond op de grond, of hond in de bench (of andere kamer of een puppyren) en kind op de grond. Maar niet samen.
En langzaam als het kind ouder wordt kun je ze steeds meer aan elkaar laten wennen.

Ook heeft een chihuahua gewoon iedere dag wandelingen nodig, of het regent of niet. Al ligt er een dik pak sneeuw. (dan wel even sneeuwschuiven ) De hond heeft beweging nodig, maar ook moet ook lekker kunnen snuffelen. Snuffelen is voor een hond zoiets als de krant lezen, het geeft allemaal informatie over de buurt en de andere honden.
Krijgt een hond niet genoeg beweging en sociale contacten dan kan hij heel vervelend worden.

Het gaat dus wel wat moeite en werk kosten om kind en hond samen te laten gaan. Daar moet je tijd en energie in stoppen voordat je er wat uit kan halen.
Met respect voor de hond en veiligheid voor het kind.

Succes!

hij is duidelijk niet blij met de baby,
onzeker, jaloezie of dominantie dat stickertje boeit me niet zo.
Inderdaad een goede GT zoeken die je moeder leert hoe te reageren
en te zorgen dat de chi weer blij en gelukkig is met baby en andere kinderen.
Mocht dat echt niet lukken (sommige honden vinden die drukte en onvoorspelbaarheid van kinderen nu eenmaal gewoon niet leuk)
en mocht je moeder erg veel tijd met de kids doorbrengen
dan denk ik dat jullie moeten kijken naar het geluk van de hond
en hem desnoods met pijn in het hart moeten herplaatsen.

Een hond kent absoluut emoties als jaloezie!Ik ben elke dag enorm met mijn hond bezig.
Toen ik uit het ziekenhuis kwam na  vier dagen, plaste ze telkens naast het bezoek dat ik thuis kreeg hun benen. Dat heeft zo'n week geduurd...
Nu heeft ze het moeilijk als en mijn nieuwe vriend knuffelen of er een andere hond langskomt...
Dat zijn de enige momenten, puur uit jaloezie...