Goed nieuws... Maar toch... :-)

Om hier nog even op in te haken........ik vind het echt enorm egoïstisch dat je vriend niet bereid is om concessies te maken voor zijn huisgenoten/gezinsgenoten. Het vetgedrukte moet geen geval van 'het wel zien zitten' zijn, dat hoort gewoon bij zijn taak als vertegenwoordiger van het gezin. Ook de gezamenlijke zorg voor de dieren valt daaronder. Je honden kunnen wel ziek worden in die week dat je weg bent, wat dan? Wat als jij onverwachts in het ziekenhuis terecht komt....dan hoop ik toch niet dat hij ook zo bekrompen reageert. Zoek toch een goed oppasadres voor ze. Dan weet je zeker dat ze qua aandacht niets tekort komen en ga jij helemaal rustig weg. Er zijn zat kleine opvangpensions voor retrievers die hierin iets voor je honden kunnen betekenen.
Pfffffffffff....moet er niet aan denken dat mijn vent zo zou reageren en handelen, zeg...

Haar vriendje heeft meer dan half jaartje tijd om eraan te wennen dat zijn vrouwke een weekje weg is en hij dan ff met de hondjes uit moet, mss gaat hij er wel xtra een tourke mee maken als gemis van de partner Ik zou er niet versteld van staan, mannen zijn immers iets complex

@Goldendelicious: Ik begrijp je reactie, maar ik heb het volste vertrouwen in mijn vriend. Als hij beslist om het te doen (wat dan volgens jou een soort van verplichting is), dan ben ik er 100 procent zeker van dat hij het doet. Ik begrijp ook dat iedereen zijn steentje moet bijdragen. Maar je kent de volledige situatie niet wat dat betreft. Ik begrijp maar al te goed dat mijn vriend het eerst niet zo zag zitten. Ik heb toen ook meteen het topic gemaakt, om samen met jullie naar een goede oplossing te zoeken. Ondertussen heeft hij het allemaal kunnen laten bezinken, waardoor hij een helderdere kijk heeft op de situatie. Het schrok hem inderdaad enorm af. 'Dan zien ze niet meer dan de tuin' was zijn eerste reactie. Deze is nu al helemaal anders. En 'hij ziet het misschien wel zitten', is dan misschien fout geschreven van mezelf... Als hij zegt dat hij het doet, dan doet hij het met hart en ziel! Ik wil gewoon even alle opties openlaten.

Ik ben tenslotte alleen maar op zoek naar de beste oplossing voor mijn honden.

Volgens mij was het ook een beetje een paniekreactie! Net als de reactie die ik krijg wanneer ik vraag wanneer we aan kinderen beginnen. Misschien is de verantwoordelijkheid een beetje beangstigend?

Ach meid, das toch normaal, als ik bedenk om zelf op vakantie te gaan weet ik t ook niet wat met mijn hondjes gedaan, ik heb geen partner om op terug te vallen, ik hoop wel dat als je gaat je dan ook wel kan genieten ervan, zal uwe vriend wel lukken hoor, hij zal ze echt niet gaan verwaarlozen

Ja, dat zie ik zeker als een verplichting, eerlijk gezegd. Ik mag er vanuit gaan dat jullie samenwonen? Dan deel je ook de smarten van het hebben van huisdieren, ook als ze ziek zijn of door omstandigheden dat jij afwezig bent. Er kan altijd iets voorvallen waardoor jij je zorgplicht niet na kan komen. Dan mag het toch niet zo zijn dat de partner zich van alles onttrekt. Als er bij ons omstandigheden zijn waarbij ik een langere tijd afwezig ben, dan regelt mijn man dat zijn werktijden op de honden worden afgestemd. Of dat er familie is die de honden tussen de middag op kan vangen. Maar 's ochtednsvroeg en vanaf het avondeten tot aan het moment dat 'ie naar bed gaat, is hij er voor de honden. Als ik dat vertrouwen niet zou hebben, dan gingen mijn honden linea recta naar een betrouwbare opvang waarvan ik weet dat ze goed aan hun trekken komen. Ik zou me enorm zorgen maken als ik met zo'n dilemma moet blijven zitten in die omstandigheid.



Dat afschrikken zou toch niet zo moeten zijn, hoor. Het zijn wel je dieren die dagelijks bij je in huis samenleven. Die moeten een goede basis van vertrouwen hebben en vice versa. Maar goed, visies zijn er om bij te stellen. Je vriend heeft dan nog even de tijd om zich echt in te leven in de honden en er mee om te gaan, ook buiten die tuin om. Ik hoop dat het hem gaat lukken. Zou toch voor de zekerheid een goed opvangadres achter de hand houden.

Dat kan heel goed natuurlijk.....dan leert hij daar maar mee om te gaan.........het leven is niet altijd rooskleurig...binnen een mum van tijd zit je in situaties waarbij ook je partner zich van een andere kant moet laten zien. Moeilijk, maar niet onuitvoerbaar...

als hij het nou echt niet wild kun je misschien een honcenuitlaatservice inschakelen, die halen de honden meestal thuis op en gaan met ze naar het bos ofzo, maar ja jou hondjes kunnen niet zo goed opschieten met anders de misschien niet zo 'n goede optie.
als hij niet van wandelen houd, dan kan hij misschien met ze fietsen?! als je dan nu vast begint met trainen dan zijn ze eraan gewend als je weg gaat, misschien vind hij dat wel leuker?

Succes ermee!

foutjes haha

Ik zou ze zeker niet naar een opvang brengen. Gewoon lekker thuis laten.
En als het eens een weekje allemaal wat minder is dan is dat echt geen ramp.
Als je vriend bijvoorbeeld alleen na het werk even gaat wandelen dan komt dat allemaal wel in orde. Mannen doen vaak wat flauw maar uiteindelijk zien ze hun honden net zo graag.
Alleen staat dat niet zo stoer.
Als hij al gelijk zwicht wat betreft Lucky zijn HD, dan zal hij zeker die glimmende ogen niet kunnen weerstaan als hij thuiskomt.

Maar waarom kan je vriend ze in die ene week nou niet gewoon hun routine laten volgen ??

Sorry, ik zie net dat ik niet de enige ben met mijn heldere ingeving

Dankje Nika: Het is zoals jij het zegt! Ik had het niet beter kunnen zeggen!
Kaatje: Ik weet niet of je alles gelezen hebt, maar dat komt absoluut in orde!

Veel plezier in Spanje! Laat de voorpret maar vast beginnen, nu dit geregeld is.

(Meenemen was echt geen goed idee: als jij weg bent om te zingen moet je dan je honden in een vreemde omgeving achterlaten? Waarschijnlijk veel warmer dan ze gewend zijn? Maar het komt helemaal goed, lees ik.)