Spijt?

Henrike, je bent een toppertje!

Ja sorry hoor, ik wil echt niet onaardig overkomen, maar ik vind dit zo zielig. Mijn maag draait echt om als ik aan die pup denk die alleen in een berging ligt. Ik weet dat ik het andere uiterste ben, hier hebben ze allebei in bed gelegen.
Tsja en alleen maar "zielig" roepen is niet mijn ding. Wie A zegt moet ook B zeggen.
Ik wil mezelf verder ook niet opdringen en zal verder mijn mond houden.

Inderdaad! Ben benieuwd wat er met het pupje gaat gebeuren..

Dit is ook dieptriest... Je hebt het aangeboden, hopen dat ze hier iets mee doet. Als het waar is, ik heb nog steeds zo mijn twijfels (misschien ook omdat ik heel erg hoop dat het niet waar is...)

Ik moet zeggen dat ik vrij verbaasd dit verhaal heb gelezen. Uiteraard is een puppy zwaar en vermoeiend. En ja, na een paar dagen niet geslapen te hebben is de puppy niet meer zo geweldig als eerst, en kan je er weleens helemaal doorheen zitten.
Echter, hoor je dit te weten en ben je ook goed voorbereid als het goed is. Als ik dan lees dat deze pup in een berging moet slapen, en niemand die haar hoort door de isolering, dat is gewoon niet oke, hoe je het ook bekijkt. Deze pup heeft zorg en warmte nodig.

Ook ik denk dat je echt serieus moet gaan nadenken en bekijken of jullie situatie wel juist is voor een puppy.
En dat niet alleen, want deze puppy gaat groeien, word een puber, word volwassen en dan zit je straks met een volwassen grote hond, een hond die wel 10 jaar of ouder kan worden.

Kan je een hond bieden wat deze nodig heeft? Wees daar alsjeblieft eerlijk over. En ja, afstand doen zal je veel verdriet brengen, maar denk ook en vooral aan het belang van deze puppy.
Als deze nu word afgestaan is er nog veel van te maken, qua socialisatie en opvoeding.

Ik wens je veel succes, en hoop dat je vooral nadenkt over het leven van deze pup.

wij moeten respectvol reageren ,hoe wij reageren maken wij zelf wel uit. Je komt hier anoniem en dumpt hier een zielig verhaal(waar ik mijn bedenkingen bij heb).
Maak een account aan en maak je bekend dan kunnen we praten. Zet desnoods een foto van je pup er op.
Kijken of ik dan je verhaal geloof......

Echt waar, je moet je rot schamen! Wat zielig voor die arme pup.
Wat lopen er toch een hoop stomme mensen rond.
Een hond is een LEVEND WEZEN met GEVOELENS hoor!

Jou maag draait om, misschien is er helemaal geen hondje.......Ik vertrouw het niet ,het is een vreemd verhaal.

Gelijk heb je, maar wat betreft foto, je kan er ook gewoon een van google halen :(
Sorry maar ik vind het gewoon vaag
En als dit hard is wat ik zeg, sorry maar weetje, ik zeg wat ik denk

Hmm, Linda's hebben dezelfde gedachte

Broodje ap verhaal als je t mij vraagt....

In je eerste bericht, dus je verhaal waarmee je je topic opent, komt bijna naar voor dat je niet van je hondje houdt, en dat je het liever kwijt bent dan rijk op dit moment.
Als je al twijfelt of je spijt hebt dat je je pup in huis hebt genomen, dan is die spijt toch echt duidelijk aanwezig

Jammer dat je van tevoren niet beter hebt nagedacht over jullie gezinssituatie.
Ik kan wel begrijpen dat je ontzettend blij was dat je eindelijk een hond mocht!
Hier was dat ook zo 5 maanden geleden.. Ik heb echter wel mijn ouders zover gekregen doordat ik de hele gezinssituatie goed had gescand en gekeken had hoe ik het allemaal het beste aan kon pakken.

Mila was een asielhondje die een grote 'rugzak' bij zich droeg. Als zwerfhondje binnengekomen, dus geen achtergrond informatie helaas.
Ze was al eerder geplaatst, en daar sloopte ze het hele huis!
Ze was ontzettend bang voor vreemden, gromde naar de kinderen, kon niet alleen blijven en kon niet fatsoenlijk aan de riem lopen. Er waren nog veel meer problemen, maar die ben ik eigenlijk vergeten omdat het hier zo goed gaat. Een goede begeleiding in het begin is het halve werk

Mijn scan:
- Heb ik genoeg tijd voor haar?
- Als toch blijkt dat de tijd die ik heb niet genoeg is, wat kan ik dan nog doen om dit op te lossen?
(andere hobbys opzeggen, sport stoppen etc.)
- Heb ik genoeg geld om met Mila op cursus te gaan?
- Is er genoeg geld voor een hond?
- Is er genoeg ruimte voor een hond?
- Wat doen we, als ik een dagje weg ben? Wie zorgt er dan voor haar?
- Kunnen wij Mila langzaamaan leren alleen te blijven?
- Wat doen we als ze sloopt?
- Hoe leer ik haar minder nerveus te zijn voor vreemden en in vreemde situaties?
- Wat doen we 's nachts met haar?
- Hoe ga ik haar (opnieuw?) socialiseren?
- Wat als ik klaar ben met school en ik ga werken? Heb ik dan nog genoeg tijd voor haar? Hoe ga ik dat doen?
- Als ik op mezelf ga wonen, gaat ze dan mee of blijft ze bij mijn ouders?
- Als ze met mij mee gaat, kan dit dan? Wat is een oplossing als ik 8 uur of meer werk?
etc etc etc!

Toen ik dit allemaal uitgedacht had en mijn ouders het had voorgelegd, heb ik mijn vader kennis laten maken met haar in het asiel. Ook mijn vader was meteen gek op haar, en mijn ouders zijn toen overstag gegaan.

Dit heeft echter allemaal 3 maanden geduurd, en na 3 maanden voorbereiding had ik nog niet eens over alles nagedacht!!

Hoe moet dat dan in een paar dagen gaan, zoals het bij jou is gebeurd?
Ik weet dat je hier niets aan hebt, maar ik hoop wel dat je begrijpt dat je het zo nooit meer moet doen.

Voor nu kun je het hondje houden en er toch wat van proberen te maken. Je schouders eronder zetten, nog wat zware maanden doorzetten. De pubertijd komt ook nog, dan wordt het alleen nog maar zwaarder ben ik bang!
Pas daarna wordt het minder zwaar, wat ik heb begrepen van pups en pubers!
Misschien zal het wel meevallen, misschien ook niet.
Zie je in de toekomst problemen? Volgende opleiding? Doe je die in de buurt, of ga je ooit op kamers?
Willen je ouders dan toch voor de hond zorgen, ook al issie niet meer zo'n schattige pup?

Mocht je het toch niet zien zitten, dan kun je er beter nu voor kiezen je hondje eventueel bij Henrike te herplaatsen. Beter te vroeg dan te laat! Dan heeft een volgend baasje er minder moeite mee het ongewenste gedrag om te buigen.

Ik hoop dat je wat met de tips doet die anderen hebben gegeven.
Voor nu kan ik alleen zeggen: succes ermee! Maak de juiste beslissing, zowel voor jou als voor jouw pupje!

Ik vraag me af: ben je een perfectionist? Je schrijft dat je resultaten er onder lijden. En dat je de pup sinds vorige week hebt. Dat is erg snel dat je resultaten er onder lijden. En hoe weet je dat dit permanent is? En dat je twijfelt of 2 uur per dag wel genoeg is voor de pup?

Ik proef veel onzekerheid, en aangezien jullie de pup al "buiten gezet" hebben vind ik dat... een beetje misplaatst. Daarbij: je voetbalt en fitnesst. Nu snap ik dat voetbal een teamsport is en je als je daar mee stopt je je team in de steek laat, maar niets MOET. Je zou ook een paar maandjes minder kunnen gaan fitnessen en dan heb je meer tijd.

De situatie is niet ideaal. Als de hond 8 uur alleen zit zal deze moeilijker zindelijk worden, en dan kun je haar later ook niet zo makkelijk in huis houden. Verder nog doorgedacht, als de hond een achterstand oploopt qua zindelijkheid kan herplaatsen (ooit) nog lastig worden. Je ontneemt de pup daardoor de kans op een leuke toekomst, of bij jullie, of elders.

2 uur per dag is redelijk, niet optimaal (en zeker niet voor een pup). Maar geld dat alleen voor jou, of voor aandacht van het hele gezin?

Ik denk dat je bij jezelf te rade moet gaan of je zelf niet de oorzaak van je twijfel bent, en dán pas met je ouders praten.

Arme pup.
Ik hoop dat die pup snel bij een goed thuis is.
Een vriendin van mij heeft een JR pup en haar rezultaten lijden er niet onder...

@Hendrike ik denk dat Inge jouw bedoelde . Ze zette zo leuk mijn naam neer, maar dat betekend dat mijn meisie weg moet als ik het zo doen.

wat een gedoe allemaal....
ik zal je zeggen als ik 17 was en ik mocht een pup dan maak ik alle tijd die er is vrij al moet ik om 5 uur op staan.... boeiend... je kiest voor een hondje... en daarbij doe nooit meer zo iets inpulsiefs...
ik ben nu 21 en heb een pup van 9 maanden.. en het is inderdaad soms vermoeiend maar zo iets geweldigs.... je gaat een groote band krijgen met je pup... en ik spring voor hem de put nog in om hem te redden....

wat ik je aan raad is met je ouders goed te bespreken hoe nu verder... of zoek een goed huisje voor hem.... hoe jammer je het ook vind het gaat uiteindelijk om de pup en niet om jou... heel rot maar het is zo...
of ga je inzetten voor je lieve hulpelose pup en ga naar de bieb om alle boeken over honden in huis te nemen en je rot lezen in het weekend ( door de weeks natuurlijk je huiswerk maken ) en puppy cursus...

ik hoop dat je de juiste keus maakt en ga er voor...
suc6 ermee

Zo ga je niet met een pup om en zo ga je niet met dieren om.
Heeft je vader jou ook in de schuur gestopt toen je nog een baby was?
Ben dr misselijk van, dit is schandalig.
Hier is de dieren politie en de dierenbescherming dus voor.

Lieve allemaal,

zullen we even afstand nemen en afwachten wat het gesprek morgen met haar ouders oplevert?

Zelf vind ik het goed dat ze haar verhaal hier neergezet heeft, ze heeft aangegeven morgen met haar ouders te gaan praten.... ik snap de boosheid heel goed... maar zoiets los je niet binnen een paar uur op...

ik hoop van harte dat de pup vanavond lekker op haar slaapkamer mag slapen, en dat er morgen een goed gesprek plaatsvindt.... en ik hoop dat de TS even een profiel aanmaakt zodat we kunnen pb-en.....

groetjes,

Claire

En volgens mij is ze ook geen 17 jaar.
De manier van verwoording valt nog al.

Ik denk dat Claire gelijk heeft. Laten we allemaal even een rustpauze in lassen tot we morgen meer weten.

Mariska jah dat viel mij ook al op.. ik ben 21 en zelfs ik gebruik zulke woorden niet...
( zal wel aan mij liggen )
wat bedoelen jullie trouwens met TS..... snap die afkorting even niet....

TS is topick starter

TS = Topic Starter

ow haha thanks hadassa

Hahaha, ik was je voor

Lees je nou gewoon elke keer over mijn berichten heen of wil je er gewoon niet op reageren???

Nogmaals het bericht wat ik op pagina 3 heb geschreven:

Ik ga nog een keer proberen het uit te leggen.

De eerste maanden van het leven van een pup zijn de belangrijkste.
Hartstikke leuk dat jullie zoveel mandjes en prulletjes hebben voor haar maar daar heeft ze echt totaal niks aan.
Ik wil je trouwens ook afraden om speelgoed te laten liggen als er niemand bij is aangezien ze er in kan stikken.
Pups zullen net als kleine kinderen alles proberen te eten.
Laat ook geen botjes liggen als er niemand is.
Geef liever een kong gevult met wat lekkers.


Ik wil jullie dan ook aanraden om dit te lezen:

http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_38-Alleen-thuis-blijven.php

http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_42-De-hond-alleen-thuis.php

http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_136-onzindelijkheid.php

http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_442-Positieve-Opvoeding.php

http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_37-Socialisatie.php

http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_43-Speelgoed.php

http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_138-trainen-en-belonen.php

http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_139-trainen%3A-waar-begin-je-mee.php

http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_137-verlatingsangst.php

@ Astrid
Volgens mij zijn er maar weinigen die het verwaarlozing of dierenmishandeling noemen als je het oplost zoals jij beschrijft. Jij bent er dan misschien een aantal dagen per week niet, maar je hond is dan niet alleen. Prima opgelost toch.
Als wij beiden moeten werken, gemiddeld eens per week, dan gaat Skip naar de dagopvang. En hij geniet daar zo, de hele dag spelen met andere honden, twee keer minimaal anderhalf uur rennen, volop aandacht van Simone, die de opvang biedt. Het is altijd weer een uitje voor hem...

@ TS
Met 17 ben je - uitzonderingen daargelaten - niet in staat vooraf in te schatten wat een impact het heeft om een pup in huis te nemen. Dit is primair de verantwoordelijkheid van je ouders. Een hond is een geweldig huisdier, maar wel een die veel tijd en aandacht vraagt en verdient. Ik hoop dat deze pup een eerlijke kans krijgt, en dat kan zijn doordat jullie echt verantwoordelijkheid nemen, of dat jullie hem nu een nieuw baasje gunnen die deze verantwoordelijkheid wel wil en kan nemen. Nu is beter dan over een paar maanden!!

Haha marcella dat ligt niet aan jou hoor, ik gebruik deze woorden ook nooit en ik ben 28 hihi

ook ik geloof het verhaal niet en vind haar Nederlands erg slecht. Of komt zij niet uit Nederland? Dan snap ik haar zinsopbouw.

Je ouders bespreken toch wat het is om een pup te hebben. Wij zijn ook niet over 1 nacht ijs gegaan. Onze situatie is dat wij, moeder en dochter, en mijn dochter is nu elf, onze honden (1 van net 13 maanden en 1 van 5 maanden) ook samen doen. Om en om in de ochtend uitlaten.Nu het donker wordt doe ik dit alleen want wij wonen aan het bos. maar iedere dag om 12 uur is het haar beurt (ik werk dan) maar ben om 15.00 uur thuis en ga ik een eind met ze wandelen.

Het weekend is meer voor mij maar zij laat ze wel uit als ik haar dit vraag.

Als ik naar mijn honden kijk heb ik nog geen dag spijt gehad en zij kunnen geen beter nest wensen dan hier bij ons.
En 1x in de week pup van vriendin hier omdat zij dan moet werken. Zo kan je het 1 en ander samen oplossen.

Ik blijf twijfelen aan haar verhaal.

Ik ook Wilma, maar als het verhaal waar is dan is het wel te verschrikkelijk voor woorden.
En dan hoop ik ook van harte dat hier gauw een goeie diervriendelijke oplossing voor komt.
Zo'n pup mag en kan niet overnachten in een schuur, dan nog maar niet te spreken over het feit dat deze pup een hele dag alleen zal moeten zijn.
Dat is te zot voor woorden!
We kunnen niks anders doen dan afwachten momenteel..