7 maanden oude labrador plast/poept ineens in huis

Onze pup van 7 maanden plast ineens in huis sinds onze dochter 12 weken geleden geboren is.
Ze is veel alleen geweest het weekend dat ik bevallen ben.
Daarna is ze gewoon weer op de oude manier uitgelaten.
Ze doet het zelfs in de bench.
Hebben haar nu sinds een tijd in de gang gedaan omdat ze het in de bench doet en er dan in gaat liggen :(
Net wou ik haar uit gaan laten maar ik wou mijn schoenen gaan pakken en ze loopt naar de bench en gaat er in zitten plassen.
Ze zit me dan aan te kijken en weet dat het niet mag maar plast gewoon door.
Ik kan haar 100 keer per dag uitlaten maar dan doet ze een klein plasje en de rest bewaart ze voor binnen.
Zodra ik haar in de gang doe omdat ik weg ga of ga slapen dan gaat ze echt binnen 5 minuten zitten plassen of poepen.
Wat moet ik hier nu mee?!
Als ze dit blijft doen kan ze niet blijven, straks gaat de kleine kruipen en kruipt ze door de hondenplas of poep heen..

We laten haar 5 a 6 keer per dag uit wat volgens mijn dierenarts genoeg moet zijn.
Ze is al gecontroleerd op blaasontsteking en dit heeft ze gelukkig niet!

Jeetje mina sorry hoor maar waarom meteen als ze dat blijft doen moet ze weg.
Jij had je hond aandacht moeten geven in de tijd dat je moest bevallen.
Ook nu moet jij je hond positieve aandacht geven en het plassen en poepen negeren.
Ik weet bijna zeker dat dit een geval eigenschuld is en dat de hond aandacht zoekt.
Daar komt bij dat het nog een pup is van 7 maanden dus aan het puberen gaat.

Ik denk dat het komt dat die een beetje aandacht te kort komt. Ik hoop dat je een beetje meer aandacht geeft en dan komt het denk ik wel weer goed. Veel succes.

Het kan ook zijn dat ze door alle nieuwe dingen en emoties van alle mensen om haar heen gewoon liever haar roedel bijstaat, in plaats van dat ze naar buiten moet. Misschien een soort van beschermingsdrang van haar?
Ik weet het niet hoor, maar het zou kunnen. Ik zou het even aankijken, tegen de tijd dat jullie beebje gaat kruipen, gaat het vast al een stuk beter. De aanhouder wint (meestal). Ik begrijp dat je als je net een baby hebt gekregen wel leukere karweitjes weet te verzinnen, maar 7 maanden is toch nog wel jong voor een hond en het kan dus nog alle kanten op gaan.

Ik vindt het een beetje oneerlijk om te zeggen dat als dit langer doorgaat, ze weg moet!!!
Jullie pup was er immers eerst en moet wennen aan de hele verandering en situatie, dat gaat niet zomaar vanzelf!!
En het idd ook nog maar een pup!!
Hebben jullie de pup wel goed betrokken bij de zwangerschap en de voorbereidingen?
Het is nu een kwestie van eraan werken, als jullie dat nog willen tenminste, maar eigenlijk is het niet zo'n goede basis, vindt ik, een pup van 7 maanden jong, die gaat of nog moet gaan puberen en een pasgeboren baby..
Maar goed, ieder zijn ding en daar is niets aan te veranderen, wel hoe het nu verder moet!

@Jacqueline, ik vind je reactie wel heel erg heftig!
Ik heb helemaal niet gezegd dat ze weg moet maar wil niet dat mijn baby door de pis heen kruipt.
Mijn hele vloer is naar de gallemiezen.
Ja ik had haar aandacht moeten geven toen ik bevallen was maar uhmmmm hoe?
Ik heb in het ziekenhuis gelegen met mijn dochtertje dus voor mij viel dat niet erg mee..
Positieve aandacht krijgt ze sowieso maar als ze voor de zoveelste keer binnen plast zakt bij mij een beetje de moed in mijn schoenen eigenlijk.
Mijn hele huis stinkt en als ik nou eens zeker wist dat het over zou gaan tuurlijk dan zou ik er vertrouwen in hebben maar ben nu al 12 weken bezig haar weer zindelijk te krijgen maar dat lukt niet.

@Doowey de kledder van kwijlenberg, aandacht krijgt ze sowieso.
Ze is echt zo ontzettend lief.
Het is zo'n vrolijke lieve hond.
Ik wil helemaal niet dat ze weg gaat, ik wil dat ze hier oud word.

Heeft iemand misschien tips over hoe ik haar weer snel zindelijk kan krijgen?

Als ze dit blijft doen kan ze niet blijven, straks gaat de kleine kruipen en kruipt ze door de hondenplas of poep heen..

Tips... Proberen je rust te bewaren. Niet boos worden, hoe moeilijk het ook is. Je wil ook niet dat ze bang wordt. Ik kan me voorstellen dat het een hele lastige situatie is, maar ik denk echt dat dit van tijdelijke aard is.

Wij willen haar zeker niet kwijt.
Ze is echt alles voor ons maar we willen (uiteraard) van het geplas en gepoep af binnen.
Voor haar zelf is het ook niks ze moet elke dag onder de douche en dat vind ze ook niet altijd even leuk.
Ik moet haar dan optillen en in het bad zetten.
Ze luisterd verbazingwekkend goed.
Ik kan haar meenemen zonder riem!!

Ik heb haar goed betrokken bij de zwangerschap.
Tuurlijk, ze is overal bij geweest.
Gekke is dat toen we thuis kwamen met ons dochtertje ze er totaal niet naar omkeek.
Ook niet toen ze huilde.
Ze heeft niet 1 keer aan ons dochtertje gesnuffeld of iets.

Ja ik had haar aandacht moeten geven toen ik bevallen was maar uhmmmm hoe?
Ik heb in het ziekenhuis gelegen met mijn dochtertje dus voor mij viel dat niet erg mee..

Dat is het nadeel van het opvoeden van een pup en tegelijkertijd het bevallen van een kind..
Op zich is het te begrijpen dat je niet ook nog de aandacht kon geven aan de pup terwijl jij daar ligt bij te komen, tuurlijk, logisch.. naar vindt het erg sneu voor de pup, deze weet niet wat m overkomt, ineens geen tijd en aandacht meer en staat nu niet meer op de 1e plek, terwijl de pup die tijd, aandacht en 1e plek toch nu even nodig heeft!

@Isha ja klopt heb ik gezegd maar ik ga ervan uit dat we dit op kunnen lossen!
Ze is zindelijk geweest dus ik weet dat ze het kan!
En daarbij duurd het nog wel even voor de kleine gaat kruipen

Het is een hele lastige (stinkende) situatie maar ik moet er even doorheen.
Als we daarna weer kunnen genieten van haar dan vind ik het best.
Ik ben niet snel kwaad maar soms dan loop ik maar gewoon even weg.
Ik snap alleen niet waarom ze het in de bench doet, heeft iemand daar een idee van?
Poepen doet ze er dan weer niet in..

In het jonge leven van de pup is een hele grote verandering geweest, ik denk dat ze even de tijd nodig heeft om er aan te wennen. Misschien zou je kunnen proberen een keer heeeeeel lang met haar te gaan lopen en iets heel lekkers mee te nemen voor als ze echt een GROTE plas doet (of poept).. Dat kan haar misschien weer een duwtje in de juiste richting geven. Ik zeg ook maar wat hoor.

Mijn man was thuis op het moment dat ik bevallen was en tegen de tijd dat ik de verzorging van Senna (zo heet ze) weer op me kon nemen ging mijn man weer werken.
heb de eerste tijd veel met haar gewandeld.
Heerlijk vond ik het, het warme weer en lekker wandelen met de wandelwagen en de hond!

De bench is haar veilige plek, misschien is ze onzeker?

Overigens wil ik wel even zeggen dat ik niet vind dat de hond de 1ste plaats moet krijgen, omdat die er het eerste was. Je moet het zo eerlijk mogelijk verdelen, ieder op z'n beurt wachten zo nu en dan.

En een baby in het gezin...duurt altijd een poosje voordat iedereen z'n draai gevonden heeft toch? Komt wel goed hoor.

Dat zal ik eens proberen, ze is gek op leverworst daarvoor gaat ze door het vuur!
Maar om de hoeveel tijd raden jullie aan haar uit te laten?
Ik laat haar nu iedere 3 a 4 uur uit soms na 2 uur al.
En net als nu heeft ze binnen geplast, moet ik haar dan nog uitlaten (doe ik meestal wel)
Hoe straffen jullie normaal de hond als het binnen plast?
Ik zeg meestal heel verbaasd "wat doe je nu?!"
Ik heb weleens gehoord dat je ze alleen mag straffen als ze op heterdaad betrapt worden

Naast alles wat iedereen al gezegd heeft, is de pup waarschijnlijk ook begonnen met puberen. Er is geen truc om de pup supersnel zindelijk te maken. Ze heeft gewoon zindelijkheidstraining nodig, 7 maanden is nog erg jong! Sommige honden doen er een jaar over...

En verder snap ik dat je niet wilt dat de kleine door de plas heen kruipt, maar jij bent degene die deze keuze (hond+kind) hebt gemaakt... Volgens mijn berekeningen (en die zijn toch niet heel ingewikkeld haha ) was je toch al zwanger toen je de pup in huis nam. En ik neem aan dat je daarbij ook rekening hebt gehouden met de behoefte aan aandacht van een jonge hond en het feit dat het niet vanzelfsprekend is dat een hond zindelijk is met 7 maanden...

Op de eerste plaats staan mijn kinderen.
Als die iets nodig hebben dan vind ik best dat Senna even kan wachten.
Zo heeft de dierenarts het ook tegen mij gezegd omdat er anders de kans bestaat dat ze agressief kan zijn tegen de kinderen als die eerder aandacht krijgt.
Ik heb ooit een boek gelezen van puppy en daar stond in dat de hond op de allerlaatste plaats moet komen.
Eerst het gezin eten, dan de hond.
Eerst het gezin naar buiten, dan de hond.
Zulke dingetjes.
Nu denkt iedereen daar anders over natuurlijk!

Negeren werkt vaak beter, anders heb je misschien kans dat ze het plassen gaat linken aan negativiteit. Binnen negeren als ze geplast heeft en buiten belonen. Klein brokkie bij klein plasje en leverworst bij de grotere prestaties . Er komen een paar super mooie dagen aan heb ik begrepen, dus ik zou gewoon een flink eind eropuit gaan en dan goed belonen. Het gaat er denk ik niet om dat je iedere 2 uur gaat, maar dat je net zo lang gaat tot ze goed plast en poept en dan een feestje bouwen met haar.

Er gaan vast nog wel tips komen en hopelijk kun je daar dan wat mee!
Geef de moed niet op, blijf volhouden (klinkt heel makkelijk.. ) en vooral die wandelingetjes met baby en hond blijven doen!!
Misschien als de baby slaapt, de pup wat extra aandacht geven en probeer haar erbij te betrokken te houden!

Ik zeg zeker niet dat het hier zo zal gaan, dat geloof ik niet namelijk maar ik zie zoveel om me heen, stelletjes die een pup nemen, een paar maanden een baby krijgen en de hond overdag alleen, aan zn lot overgelaten, in de tuin en s nachts in de garage/ schuur en verder krijgt het dier geen aandacht of liefde meer "want het is al druk genoeg met de baby en de rest van het dagschema!" ...
Dit vindt ik hartverscheurend, dan denk ik bij mezelf, het is eigen fout, de hond was er eerst en de hond kan er niets aan doen en begrijpt er geen biet van!
Echt heel erg..

Maar goed, dat is hier het geval niet!!

Ik hoop dat er nog bruikbare tips binnen komen en dat je daar wat mee kan!!

heel veel succes, geduld en het komt goed!!

Groetjes

Met jouw laatste theorie ben ik het eens. Maar iedereen mag daar inderdaad een eigen mening over hebben. Mijn kinderen komen ook eerst.

Het is mijn eerste hond dus ik heb niet veel ervaring.
Ik ken alle andere honden in mijn leven van al zindelijk want dat deed een ander haha.
Klopt ik was al zwanger toen ze kwam, wist het alleen niet
Ik hoorde van mijn schoonmoeder en moeder wel dat het kan dat ze loops aan het worden is, dan schijnen ze nogal streken uit te kunnen halen..
Als ze af en toe binnen plast dan kan ik daar wel mee leven maar het lijkt wel of ze het doet om me uit te dagen ofzo.

Het plassen is nu vanuit onzekerheid. Ze moet wennen aan de nieuwe situatie, jij bent weggeweest en jullie komen met een baby naar huis en er zijn hoogstwaarschijnlijk hele andere geuren in huis waar ze ook aan moet wennen.

Zeg niets bestraffend maar roep wel even haar naam en begeleid naar buiten en als ze buiten gaat plassen dan kun je haar belonen met je stem zoals een goed zo!!

Ook bij loopsheid zie idd een tijdelijke terugval, qua leeftijd zou dat heel goed kunnen. Neem de tijd ervoor en begin weer opnieuw met de zindelijkheid.

Succes!!

Ik heb het met mijn dwergpincher, hij is 4 jaar oud.
Was zinnelijk, ontzettend aandachtvragertje, dat krijg hij ook volop,
maar sinds ik een vriend heb, en deze bij mij slaapt, nu met regelmaat,
plast en poept hij binnen, niet overdag, dan doet hij nooit wat binnen,
ook al ben ik wat uurtjes even van huis weg, dus ophouden kan hij wel.
maar smorgens als we beneden komen, ligt er altijd plas,
straffen helpt voor 1 dag, maar daarna is het weer raak.
Ik moet wel zeggen hij is ontzettend jaloers, zowel als ik en mijn vriend elkaar aandacht geven
en als ik mijn andere hond, die ik eerst had, aandacht geef.
Hij wil er altijd tussen in.

Ik denk wel eens , het zal wel niet over gaan, ga nu maar eerst de bench proberen.
Zal hij ook wel niet leuk vinden, maar dit is ook irritant.

Als er iemand tips heeft???

nog even als toevoeging:
die aandacht wat hij wil, krijgt hij nog steeds,
hij mag alleen savonds als we gaan slapen niet mee naar boven.
Voor de rest wordt hij genoeg geknuffeld,
zouden wij hem misschien teveel aandacht geven ?

Ik ben niet zo'n deskundige als de meesten hier ( ), maar zou het ook niet kunnen dat de hond een soort van haar eigen territorium afbakend omdat de kleine er is? (omdat Astrid (Gast) een vergelijkbaar voorbeeld heeft met haar vriend die bij haar kwam wonen) Gewoon laten weten dat zij er ook is en het ook haar huis is..

Was gewoon een hersenspinseltje hoor, zoals ik al zei, ben geen deskundige

Snap het probleem van sommigen met het nemen van een pup tijdens de zwangerschap (wanneer ben je immers zo lang thuis als tijdens zwangerschapsverlof), maar dit is bij jou blijkbaar niet het geval want je bent er pas later achtergekomen dat je zwanger bent Nog gefeliciteerd met je dochter trouwens! Ik hoop dat je Senna met de tips van de andere hierboven (en ongetwijfeld snel ook hieronder) van haar probleempje af kan helpen voor de kleine gaat kruipen succes!!

ja ik kan begrijp ik zit in zelf ik heb pupy van 6 maand mijn zoon is nu 2maand oude in beginnen was weer heel klier als gebeuren maar zins nu word alminder kijk ik nem hem over almee nu ook als me zoon in box legt als wat ik in huiskamer doe hulp hij mee ik gaar vaak nu sammen met kindwagen even klein rondje met hem hij doet nog som als me zoon bed breng zeg ik blijf jij in de gang hij gaat nu slaap gaar strak met jou lopen ik weet niet zekker maar ik hebben jaar met dierren gewerk op een dierenperson hoe ze ding op pakken en zie hoe snel als kan verander ik hard laat ook pas door maar nu weet ik dat ik hem er bij moet haal niet altijd maar wel paar keer op een dag want het word stuk famlie van zijn roedel in dierwerdel als hem buiten huodt zo denk nu over gaat nu stees beter dat er bij hoor

De situatie is in een keer veranderd. Jullie hondje heeft zoveel aandacht gehad de afgelopen maanden en nu is er een nieuw wezentje dat ook heel veel aandacht krijgt. Anders ruikt, andere geluiden maakt en voor een nieuw ritme zorgt in het huis. Dat is even wennen! Voor jullie allemaal. Gefeliciteerd ook met de geboorte.

Loop niet op de zaken vooruit, kijk naar het moment. Op dit moment lijkt ze me onzeker, zeggen dat ze 'weet dat ze het niet mag', is voor een hond niet aan de orde. Ze zal reageren op je houding en lijkt daarmee nog onderdaniger. Dat wat jij benoemt als 'weten dat...'. Kijk dus of jullie iets in je houding (echt zo letterlijk als lichaamshouding) naar haar kunnen doen. Wees vriendelijk, sleur haar niet uit haar bench als ze het doet. Ruim het in stilte op. Misschien de bench tijdelijk op een andere plek zetten dan waar ze gewend is.

Sluit me aan bij het advies om opnieuw zindelijkheidstraining te doen. Mocht het niet veranderen binnen nu en een paar weken, ga dan met een gt aan de slag. Maar volgens mij veel rust, geduld en beloning en je hond doet haar behoefte in no time weer netjes buiten.

Heel veel succes en hou ons op de hoogte met wat je hebt gedaan en of het heeft geholpen. Ook als je ergens tegenaan loopt tijdens de training, blijf vragen. Er is een hoop kennis hier op het forum. Als je weet wat je doet, ben je zelfverzekerder aan het trainen en dat heeft weer effect op jullie en de hond.