Kylie : Begin van een oorhaemathoom. Iemand tips om de gevolgen te beperken ?

Anderhalf jaar geleden werd het topje van één van Kylies oortjes dikker. Het leek een plat balonnetje. Mijn vriend dadelijk naar de dierenkliniek met haar... Maar ze moesten weer naar huis. Behandelen kon pas na zo'n 10 dagen omdat het eerder niets helpt. Het bloed in het 'blaasje' moet eerst gestold zijn.

Er was dus een adertje gesprongen tussen 2 lagen van het oor. Het bloed ervan vloeit dan tussen die 2 lagen. Het moet eruit gezogen worden waarna er een helend middel ingespoten wordt. De 10e dag keerde m'n vriend terug naar de kliniek en werd Kylie behandeld. Maar er werd voorspeld dat er dan veel kans is dat het blaasje weer vol bloed komt te zitten. En zo gebeurde ook.

Weer 10 dagen wachten en opnieuw behandeld. Toen gelukkig met succes, hoewel het oortje niet meer even stevig rechtop gaat staan als voorheen. Niet zo erg, want Kylie heeft er geen last van. Dat had wel gekund als zo'n blaas dichter bij de gehoorgang zat of niet verzorgd werd.

Ik las toen al dat een hond die het bij z'n ene oor krijgt, veel kans heeft om het ook aan het andere oor te krijgen. Zo'n adertje kan springen als een hond ergens met zijn oor tegen slaat tijdens het schudden, zich krabt, ergens tegenaanloopt (takken...) of stoeit met een andere hond. En pfff... vanavond tijdens het knuffelen heeft m'n vriend gemerkt dat er een begin van zwelling is in de huid van het andere oor.

Nu is mijn vraag : Heeft er iemand hetzelfde meegemaakt en heeft hij gedurende die 10 dagen wachttijd iets gedaan wat de gevolgen minder erg maakte of de genezing makkelijker maakte of misschien zelfs iets waardoor de blaas weg was vooraleer die 10 dagen voorbij waren ?

Als zo'n behandeling meerdere keren zonder resultaat blijft moet het oor echt geopereerd worden onder narcose en dat willen we liefst voorkomen.

Bedankt alvast !

Ik denk dat je dierenarts dat het beste weet.

Het lijkt me wel logisch dat het bloed eerst moet stollen zodat het gesprongen adertje dicht kan groeien. Als dat dan verwijderd wordt kunnen de hechtingen pas geplaatst worden. Ik denk wel dat het belangrijk is om te doen wat je dierenarts zegt, anders krijgt ze straks een schrompel oor, en volgens mij doet dat heel erg zeer.

Luna heeft ook een bloedoor gehad.
de DA heeft het toen leeggezogen waardor de zwelling minder werd en er een soort van lijm tussen gespoten zodat er geen vocht meer in kon lopen.
Dit is direct gedaan.
De dagen erna heb ik het oor regelmatig gekoeld en je ziet er niets meer van

Hier meerdere bloedoren gehad, inderdaad eerst de ene hond een oor, toen de andere hond een oor. Toen de eerste hond weer het andere oor, allemaal laten behandelen, bij de tweede was het ook weer raak aan het andere oor, omdat hij aardig op leeftijd was en het in het puntje zat hebben we er toen niks aangedaan, ivm de narcose en zijn leeftijd, door dat het niet bij de gehooringang zat gaf het geen erntige problemen dan wel pijn, dit puntje is toen inderdaad verschrompeld.
Ik zou het dus aan de dierenarts vragen hoe en wat, en hoe het met de pijn is voor de hond dan wel de gevaren voor het gehoor

@ Linda : Inderdaad het aderje moet stoppen met bloeden. In tegenstelling tot de eerste keer toen we niet wisten wat het was zijn we er nu niet aangekkomen. Het is dan ook vandaag nog niets feller dan gisterenavond. Kylie blijkt net als vorige keer geen oorontsteking te hebben. En vorige keer zei de DA dat we niets anders konden doen dan 10 dagen wachten.

@ Erica. Bij Luna was het dus na één keer leegzuigen aan 't herstellen Dat is beter. Wij kregen vorige keer zalf mee en die hebben we gebruikt. Misschien koelde die ook af. Hoe hebben jullie het oortje gekoeld ? Bij Kylie was de zwelling aan het topje en dat is sindsdien altijd een beetje blijven hangen. Het oortje wordt niet evengoed meer gespitst, maar pijn of last heeft ze er niet aan overgehouden.

@Kita. We hoorden in de dierenkliniek dat het vooral bij grotere hondensoorten voorkomt, zeker bij herderachtigen. En zeker zal ik het nooit weten, maar net als de eerste keer heeft Kylie net een paar dagen eerder met Zora, een mechelse herder gestoeid. Het kan dus door een speelse beet komen, want vechten doen ze niet.

M'n vraag hier heb ik ook gesteld omdat ik hoop dat het weer met een eenvoudige behandeling zal genezen en dat er geen operatie moet volgen. Dat zou inderdaad onder narcose moeten... Verschillende lagen van de huid moeten dan losgemaakt, gereinigd en weer aan elkaar geniet worden.

Zo'n zwelling dicht bij de gehoorgang kan onbehandeld (en zelfs na behandeling) inderdaad veel schade aan het gehoor aanrichten en pijn veroorzaken.

Ja omdat ze de tussenlagen hebben dicht gelijmd zeg maar kon er geen nieuwe zwelling ontstaan.
Koelen deden wij door 5a6 x op een dag 5 minuten lang er een koelelement tegen aan te houden

Als het uitgezogen wordt en gelijmd zal ik zeker ook prober met koelen. Het adertje zal dan minder kans maken op opnieuw bloeden waarschijnlijk. Niet zo erg dat het nog te zien is als er geen pijn is .. Maar 't is natuurlijk wel fijner als je er zoals bij Luna niets meer van ziet. bij Kylie wel dus :

Net een ommetje met Kylie gedaan en toen ik haar halsband afdeed en in gedachten verzonken naar haar oortje keek kreeg ik een mogelijk telepatisch berichtje van Kylie door :

"Om de paar uur koelen met een grote koude steak" ... Op het eerste zicht leek me dat een goed idee... Maar bij nader inzien...

Hahaa die Kylie dat zou ze wel willen hè.

Beterschap hoor.

Heb het nog niet meegemaakt!

Ik heb geleerd dat je een othematoom (of bloedoor) na de genoemde wachttijd het beste kan opereren, waarbij je de drie lagen (huid buitenkant - kraakbeen - huid binnenkant) weer goed aan elkaar hecht met een flink aantal hechtingen. Dan kan de oorschelp het beste genezen tot een functionele dunne oorschelp.
Als het niet goed gaat met andere behandelingen heb je kans op vervelende complicaties en een sterk afwijkend oor.

Verder is het nuttig om de oorzaak van het bloedoor te achterhalen. Dat kan zijn: hevig schudden vanwege irritatie in de gehoorgang. Dus: is er oorontsteking of zit er iets in het oor? Dat zijn relevante vragen bij elk bloedoor.

Bedankt Sjoerd.

Vorige keer had ze geen ontsteking en ook nie heeft ze niet met haar hoofd geschud of aan haar oor gekrabt.

Haar oor ruikt niet, voelt niet warm aan, is niet rood en Kylie doet gewoon, net als anders. Ik denk dat ze ofwel tijdens het spelen met een lap kapotte bal tegen haar eigen oor gemept heeft, ofwel dat het tijdens het spelen met een andere herder gebeurd is.

Ik vraag me bij momenten nog af of er wel iets aan de hand is, want eigenlijk is er bijna niets te zien. 't Leek alleen iets dikker op een bepaalde plaats gisteren, maar vandaag zie ik niets meer. We zijn wel dubbel alert sinds die vorige keer. Maar toen was er die dikke bult van de ene dag op de andere, en die werd voortdurend dikker. Ook na die eerste keer leeghalen. Na de 2de ker was het wel gelukt, maar het topje hangt dus iets zwaarder. M'n vriend had Kylie toen moeten kalmhouden tijdens het leegzuigen en kwam met een T-shirt onder het bloed terug. Had hij toen een politiecontrole gehad dan hadden ze hem zeker enkel vragen gesteld

Als er werkelijk terug een bloedoor ontstaat dan zijn we er ook nog niet uit of we laten leegzuigen of opereren. Een operatie is zeker nuttig als de oorschelp dan zeker mooi geneest. Nadeel is natuurlijk dat elke narcose risico's inhoudt.

Je schrijft dat "andere behandelingen de kans op vervelende complicaties geven". Genezen de oorschelpen dan altijd volledig na een operatie ?

Bedankt voor de info!

Het woord "altijd" gebruik ik niet zo snel. Elke operatie heeft kansen op complicaties. Open deur, maar moet soms gezegd worden. Let wel, ik kan geen goede diagnose stellen via de computer en daarom ook geen uitgesproken advies voor therapie.

Nee hoor, dat begrijp ik maar al te goed.

'k Heb vorige keer en ook nu weer zoveel mogelijk op internet gezocht en je vind er heel veel over. Uitleg op sites over honden... Uitleg van de verschillende dierenklinieken. Vorige keer heb ik zelfs een filmpje bekeken waarop zo'n laagjes oor gescheiden... schoongemaakt en weer aan elkaar geniet werden

Waar ik eigenlijk het meest op uit was, waren de reacties van mensen die zo'n bloedoor NIET hebben laten behandelen. Let wel : als de zwelling dik was of lager in de oorschelp zat, dan zou ik niet twijfelen.

Ik heb wel begrepen dat dat pijn kan veroorzaken, doofheid... maar vooral dat zo'n oor dan geen vocht kwijt kan en voortdurend gaat ontsteken. Een oor dat gaat verschrompelen tot zeg maar een bloemkooloor kan ook heel veel pijn en ongemak veroorzaken.

Waar ik mee zit is dat het dit keer heel dun is. Als we het vorige niet meegemaakt hadden dan zouden we nu misschien niets gemerkt hebben. En het is weer in het topje.

Vermits we vorige keer 3x naar de kliniek geweest zijn : 1x diagnose en 2x leegmaken en het resultaat niet echt goed is (het oortje kan moeilijk gestrekt worden en is toch een klein beetje verfrommeld.). vraag ik me af of het herstel niet evengoed of nog beter is zonder dat leegzuigen. Misschien blijft er dan wel gestold bloed tussen de lagen zitten... Dat zou echter niet veel zijn. Tenzij ze zich stoot en het erger wordt.

Met de operatie ben ik zelf bijna zeker van een beter resultaat. Alleen zou ik liefst een narcose die niet echt nodig is vermijden.

Ik denk dat ik ons nog een dag of 3 de tijd geef om het te bestuderen. We hebben het nu 2 dagen geleden ontdekt en moesten toch minstens 10 dagen wachten.. Ik wil dus nog even zien hoe dit evolueert.

Vorige keer vond ik oudere fora waar baasjes zeiden dat ze het niet hadden laten behandelen. Sommigen zeiden dat er niets meer van te zien was... anderen dat het oor een beeeeetje verfrommeld was. Niemand sprak van problemen of een lelijk bloemkooloor. Natuurlijk kan ik me best voorstellen dat diegenen die dat wel meemaakten niet gereageerd hebben.

We blijven het goed opvolgen en misschien vind ik nog andere nuttige informatie.

Groetjes

Fleurtje en vrouwtje... Ze vindt dit een echt voorbeeld van baat het niet dan schaadt het niet