Ze is (word) bang voor dingen

Mijn moeder heeft een witte herder teef genaamd Bente(gesteriliseerd).
Echt een super lief beest. In september word ze 2 jaar.
Nu is Bente vanaf pup zijnde al bang voor vuurwerk en onweer. Dit omdat ze achter bij mijn moeder op een veld gingen carbid schieten. Dat is zo hard dat de ramen er van trilde.
Maar gelukkig hebben we niet vaak onweer in nederland en vuurwerk maar 1x per jaar.

Nou belde mijn moeder net. Ze is 10 dagen weg geweest naar zeeland met Bente. Ze gaat wel vaker even weg met de hond in een huisje.
En nu vertelde ze dat Bente echt een angsthaas begint te worden en of ik kan mee denken.
Bijvoorbeeld de golven (voorheen nooit wat aan de hand) een vlieger waar ze voor wegrende etc.
Gewoon dood normale dingen. Mijn moeder reageert dan niet op Bente in de zin van aandacht geven. Maar ze moet haar dan wel aanlijnen want ze rent dan gewoon weg.

Bentley is nergens bang voor (kwa geluiden en objecten)
Ik had Bente een keer toen het onweerde en ookal deed Bentley alsof er niks aan de hand was (en wij ook niet) toch ging ze doodsbang onder de tafel liggen.

Misschien is een GT wel een oplossing, maar dan moet er wel net iets zijn waar ze bang voor is anders heeft het geen nut denk ik?

Hebben jullie misschien tips wat je moet doen als je hond voor meerdere dingen ineens bang word?
Ze heeft voedselallergie dus extra lekkere dingen mag ze niet hebben. 1 kaasje of 1 ander brokje als haar voer dan raakt ze al ontzettend aan de diarree.

Een hond die alleen aanmoddert met angsten kan steeds banger worden omdat hij zelf 'zwemt' in de angst en het niet op kan lossen. Het is juist heel goed om de hond steun te bieden. Een kind wat bang is wordt ook niet minder bang als de angst en het kind genegeerd wordt. Ik heb hier al hel veel opgelost met kalme en duidelijke steun en vandaaruit in kleine stappen toewerken naar gewenning door er een positieve associatie aan te koppelen.

Lees onderstaande link maar eens door.

http://www.chowchow-nederland.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=55:angststeunbieden&catid=38:gedrag-opvoeden&Itemid=55

Ik denk dat het goed is als ze gaat werken aan de vertrouwensband tussen haar en de hond. Bente moet leren dat als er iets gebeurd waar ze van schrikt/bang van is ze incheckt bij je moeder wat ze hier mee moet doen. Ik denk dat je dit ook al kan doen op een goede school. Ik weet niet waar ze woont maar anders kan ik van harte www.dogbasic.nl aanraden. Hermina traint positief en heel erg op samenwerking met de baas.

Bedankt voor de reacties.

Bijvoorbeeld over onweer heeft mijn moeder al met de dierenarts assistente gepraat die OOK gt is. En die raadde aan om als het onweert beneden op de bank te gaan slapen. Zo bied je toch steun zonder veel aandacht aan haar te besteden. In de zin van haar zielig vinden.

Als Bentley bv ergens bang voor is (dat gebeurt wel eens met een andere hond) dan komt hij naar MIJ toe.
Zou fijn zijn als Bente dat ook zou doen. Op zich is Bente prima opgevoed, maar ze probeert wel erg uit.
Als mijn moeder 1 op 1 met der is gaat het goed, maar zijn er andere honden bij dan neemt ze haar (of mij) best in de maling af en toe. Dus wat dat betreft moeten we (zij) ook nog wel ergens aan werken.

Ze heeft de A cursus op het nippertje gehaald en de B heeft ze niet gehaald.
Wel zoekt mijn moeder ook nog iets wat Bente echt leuk vind. Cursus vond ze echt niks aan. Was duidelijk aan haar te merken.

Ik zal haar die dingen even doorsturen.

Allereerst zou ik aan het werk gaan als GT met de band tussen eigenaar en dier en het ''rapport'' tussen beiden. De angst voor het onbekende (geluid van de golven ed) komt voort uit de onzekerheid in het dier zelf. Hier valt prima aan te werken op een positieve manier. Het is van belang om te zorgen dat de oorzaak (nervositeit, onveilig gevoel, gebrek aan vertrouwen bijvoorbeeld) wordt omgezet naar iets positiefs anders zqal de angst van het dier zich alleen maar op een andere manier gaan uiten. Neem gerust contact op als je tips nodig hebt.

Bepaalde witjes hebben helaas het probleem van overmatige angst en ook de overgevoeligheid die je noemt.
Het er helemaal uitkrijgen gaat niet lukken, maar met hulp kan je het wel onder controle krijgen zodat zij en jullie er niet teveel last van hebben.
Een GT is idd een goede hulp hierbij

Ik weet dat het in witjes kan zitten, maar toch hoop je door normaal te doen en overal de hond mee naar toe te nemen dat het wel mee gaat vallen. En toch word het wat erger vertelde mijn moeder vandaag en voor het echt te erg word moet er denk ik wel wat gebeuren. Zal is tegen der zeggen dat ze is naar een GT moet kijken.
Staat ze zeker voor open, ze heeft zelfs voor de katten een keer iemand laten komen