Help 2 jarig reutje blaft s nachts en als we weg zijn

Jemig zit hier met veel aandacht telezen en kan me voorstelle dat je niet weet waqt je moet doen elke hond is anders wij hebben ook een hond met gebruiksaanwijsing en zoms is het erg frustrerend maar met veel liefde en aandacht komt het wel goed ik heb toen onse honden klein waren wel eens een sok vanmijzelf in de benche gedaan (gedragen) en dat helpt zoms of een wekker een warme kruik ook als we weggingen begonnen we met een paar tellen dus voordeur uit voordeur weer in en bij het stil zijn belonen en steeds langere tijden nu gaan we weg en is er niks meer aan de hand heel veel suc6ermee en top dat je hem uit het assiel hebt gehaald gr san

Ik heb nog even een vraag omtrent de stress van barkey.
Kan hij hierdoor huidschilvertjes in zijn vacht hebben?
Wanneer hij stress vertoont worden de schilvers ook meer.
Als hij rustig is veel minder.

Ja dat kan heel goed. Het kan zelfs zijn dat hij muf 'ruikt'.

Hoe gaat het nu?

Phoe hoe gaat het nu, ik moet nu de deuren dicht hebben. Hij wil constant de voordeur uit en dus weglopen.
Wat is dit voor gedrag?!
Ik begrijp er helemaal niets van
Hij is gestrest springt zo groot als hij is in de vensterbank.
En loopt constant naar de gang deur toe om vervolgens de voordeur te openen.
Die heb ik nu op slot anders was hij al weg.

Heb je een omheinde tuin? Misschien kun je hem in de daarin laten en kijken of hij daar wat rust kan vinden. Misschien is binnenshuis erg overweldigend voor hem. Kon je maar eens in z'n koppie kijken he.

Misschien toch homeopaat?

Ik heb wel een tuin met omheining maar in het asiel sprong hij over de omheining heen dus dit durf ik al helemaal niet aan.
Binnenshuis is hij verder wel rustiger maar zo ineens loopt ie allemaal naar de deur toe om weg te lopen.
Ik had wel even een raampje open en mijn vriend is aan het werk.
Kunnen het geuren zijn of dat hij naar mijn vriend toe wil ook al kent hij hem nog niet zo goed?
Kon hij maar praten dan was het een stuk makkelijker

Hij heeft dus echt uitbreek neigingen...

Het is zo lastig om er iets over te zeggen. De hond staat nog stijf van de stress, je kent zijn aard nog niet echt, je weet niets van zijn afkomst. Echt tijd geven om te ontstressen en echt tot rust te komen. Regelmatig lekkers in zijn bench (zonder dat hij het ziet) om de bench tot een uitnodigende rustplek te maken.

Eerlijk gezegd heeft het hier een paar maanden geduurd voordat Jip echt voldoende vertrouwen en rust had en echt durfde te gaan slapen.

Ja ik denk ook dat het een hele tijd gaat duren.
Soms heb ik ook het iedee dat hij zich verveeld maar spelen wil hij nog niet.
Dus het is nu nog wandelen en weer thuis komen.
Eventjes wat kleine dingetjes oefenen zoals zit en poot.
Ook maar een minuutje hoor.
Maar dan heeft hij even wat te doen.
Nu ligt hij in zijn bench en is hij rustig.
Maar als ik op sta van de bank denk ik dat hij er weer als de kippen bij is om mij te volgen
Hij luisterd vaak erg goed maar heeft af en toe zoiets van bekijk het maar.
T is allemaal afwachten en rustig blijven.
Meer kan je denk ik niet doen..

Misschien kun je wat korte verstopspelletjes doen met wat lekkers.

Eerst in zijn zicht verstoppen en alles hij gaat zoeken er commando zoek aan geven. Eerst op een makkelijke verstopplek oefenen en als je dan later uit het zicht wat kan gaan verstoppen kan hij zich op iets anders dan alleen jou focussen en stressen.

Ik zou het wel heel kort houden ivm met de hoeveelheid stress die nog in hem zit. Dus rust met mentale uitdaging afwisselen.

Op zich wel apart dat een hond met verlatingsangst uitbreekt! Mijne zit het liefst als klittenband aan me vast, maar breekt uit als ie bij oppas is, want dan wil ie weer naar mij. Je hond heeft echt rust en vaste structuur nodig. (vaste tijden,zelfde rondes), dat biedt hem houvast. Hij is zo gestressed. Na 3 maanden trainen met gedragsdeskundige ben ik eerst met Zylkene en nu met Clomicalm begonnen, naast de gedragstherapie. Klassieke Veterinaire Homeopathie kan ook erg ondersteunend zijn, vraag Ilja (van Sterre) gerust om informatie. Ben je zelf ook gestressed want soms versterk je elkaar. Een lastige wisselwerking. Sterkte!

Ja ik vind het ook heel vreemd, ik probeer zo rustig mogenlijk te zijn maar ik vind het heel erg frustrerend.
Ben bang dat ik het niet aan kan, dat dit te veel voor mij is.
Een spelletje doen in huis is wel even leuk petra.
Ik kan het alleen niet echt verstoppen voor hij het al meteen op eet.
Hij volgt mij overal.
Sima ik ben zelf ook een beetje gespannen en heb zelf ook een psygische beperken en dat maak het inderdaad moeilijker hij voelt mij ook aan dat weet ik heel goed.
Probeer daarom zo rustig mogenlijk te zijn en dat wil vaak heel erg goed.
Maar haalt hij weer iets uit dan kan mijn hart wat sneller gaan kloppen laat hier niets van merken hoor maar hij zal het toch aanvoelen

Dat geeft niks, je moet ergens beginnen. Desnoods gooi je wat brokken door de kamer. Snuffelen heeft een kalmerend effect. Als hij zover is dat hij 'blijf' kan kun je wel gaan verstoppen.

Je kunt hem ondertussen wel, om het 'op de hakken volgen' te doorbreken naar z'n bench leiden met iets lekkers. Om hem niet te laten dichtgroeien kun je hier ook zijn eigen eten voor gebruiken. Dus voorlopig niet uit de bak voeren, maar alles komt vanaf jou als hij lekker op z'n plaats ligt

Ik heb zo ongeveer het zelfde probleem gehad met mijn Bo.

Ik heb de verlossende tip van een hondenexpert gekregen: benchtraining!

Bo moest voor alles dat er ging gebeuren zijn bench in. Voor de leuke dingen, zoals eten krijgen of gaan wandelen, maar ook de minder leuke, zoals wanneer we weggingen. Dit hebben we gedaan en vanaf dan is het alleen maar beter beginnen gaan.

En nu nog steeds moet Bo in zijn nestje gaan liggen. Het deurtje blijft altijd open. Als we weggaan gaat Bo uiteindelijk wel uit zijn nestje, maar hij blijft stil!

Verder heeft de Kong ook wel goed geholpen. Die vulde ik met natvoer en daar hiel Bo zich ook wel een tijd mee bezig.

Oke petra dat ga ik straks eens doen
Evi wij zijn nu ook bezig met de bench maar trainen nog niet echt.
Barkey gaat regelmatig uit zichzelf lekker in de bench liggen.
Hij krijgt zijn voer in de bench maar ik ga verder nog niet zo veel leren want hij heeft eerst een hoop rust nodig.
Daarna als hij stressvrij is gaan we langzamerhand met hem bezig.
Ik heb al goed in de gaten dat als ik hem nu vanalles laat doen het echt geen zin heeft en hij weer extra stress vertoond.

Het feit dat hij te paaien is met lekkers en eten is een goed teken toch! Dat kun je dan weer mooi gebruiken om hem naar z'n eigen bench te leiden, kalmerend snuffelen etc.

Daarnaast structuur en regelmaat en wel van meet af aan duidelijk zijn in regels (wel op de bank of niet etc).

Daar zijn wij ook heel duidelijk in, momenteel niet op de bank.
Netjes zitten als we voor de weg moeten wachten.
Zitten voor een aai en een knuffel.
Zitten als de riem om gaat.
Zitten voor zijn eten en dan eten in de bench.
De dingen die ik nu heb opgenoemt doet hij heel netjes.
Met maar af en toe dat hij niet wil luisteren.

super!

Knap!

Ja voor nu doet hij buiten alles wel netjes op een enkel foutje na.
Wat wij dachten dat het grootste probleem zou zijn is dus niet zo'n groot probleem.
De rest krijgen wij er gratis bij.
En is erg moeilijk, het gedrag begrijp ik niet.
Als maar naar de gang willen en ook naar boven lopen.
Misschien toch hopen op de baas of zoeken naar de baas?

Wie bedoel je met 'de baas'? In feite heeft hij op dit moment geen stabiele vertrouwensband met een leider. Met jullie moet nog groeien en met een vroegere ander...??? tja dat weet je niet. Hoe meer hij tot rust komt en een stabiele vertrouwensband met jullie opbouwt waarop hij kan steunen, moet hij als het goed is kalmer worden. Het achterna lopen, claimen, is niet een teken dat hij jou als leider ziet, maar meer een wanhoopspoging in zijn eigen 'zwemmen'. Werk aan de winkel dus.

Aan Jip is te merken dat hij nooit stabiele leiding gehad heeft, mogelijk ook onvoldoende van zijn moeder (omdat hij veel te jong gescheiden is)?

Nou ik bedoel daar mee de 2de persoon die hier in huis woont mijn vriend.
Barkey ziet hem niet als zijn baas en mij ook niet.
Misschien een verkeerde woordkeuze.
Ja dat volgen in huis is lastig maar moet ik daar nu al wat aan doen of is dat weer te veel momenteel?
Want ik wil hem graag rustig houden.

Dat je hond jullie nog niet als baas ziet snap ik goed. Er moet eerst een vertrouwensband worden opgebouwd.
Dat gaat niet in een paar dagen, je hond is van de ene omgeving naar de andere overgebracht, dat is niet niks voor zo'n beestje.
Gewoon heel rustig aan doen, zo min mogelijk prikkels geven.

Noortje heeft (opnieuw) last van verlatingsangst en ik heb de tip gekregen om met heel kleine stapjes te beginnen. Zodra ik tegen de kinderen zeg "schoenen aan" dan begint zij al te hyperen. Wat ik nu doe is om tot in den treure dat zinnetje te herhalen (zonder ook maar op te staan of wat voor aktie dan ook), net zolang dat zij daar niet meer op reageert en rustig blijft liggen. Er gaan dagen overheen kan ik je vertellen. (het zinnetje komt me inmiddels de neusgaten uit )
Gaat dit goed dan kan ik het gaan uitbreiden met daadwerkelijk de schoenen aan te gaan terkken en weer te gaan zitten. Weer een stapje verder totdat ook dat probleemloos gaat.

Wat ik hierboven schreef, af en toe even terugleiden naar z'n eigen plek, waar je ongezien al regelmatig lekkers in strooit. Als hij je extreem volgt hem daarheen brengen met eens een kluifje. Niet iedere keer, de bench moet leuk worden! Zijn plekje dus maak er geen afwijzingsplek van.. Zet er eens een stoel bij en ga er een boek zitten lezen als hij slaapt. Je kunt eventueel een traphekje plaatsen tussen de kamer en deur naar de hal (wc), maar maak het niet al te moeilijk. Zing eens wat als je even uit het zicht bent (wc)zodat hij je wel kan horen. Je merkt wel aan hem waar de stress te erg van toeneemt en dan is het een te grote stap en doe je weer een stapje terug.

Je moet het vooral zelf uitvogelen. Ik ken jou niet , je hond niet, dus probeer je hond te leren 'lezen'. Wat vertelt hij jou, stress, ontspanning, blij, angstig.

In het schrijven wat ik je stuurde staat een lijst met stress signalen en ook link naar kalmerende signalen. Lees het op je gemak eens door. Goed leren lezen hiervan vertelt je precies hoe je hond erbij 'zit'.

Ja inderdaad Petra.
Ik moet het allemaal onderzoeken en dat doe ik nu ook.
Hij ligt nu lekker in zijn bench al een tijdje
Hij zal ook wel erg moe zijn want veel slaap krijgt hij niet.
Savonds wil hij nog wel eens spoken

Het vaste ritme geeft ook houvast . Zijn leven staat even op z'n kop. En door hem wat vaste structuur te bieden wordt het wat voorspelbaarder voor hem. Ik heb vaak aan mezelf getwijfeld "doe ik het wel goed?". Djaro kwam als herplaatser,hij was 5,5jaar in een roedel geweest, en kwam toen bij mij, nooit alleen geweest. Net als een wolf gaan huilen als ik weg was. Ik heb het van meet af aan voorzichtig op gebouwd. Maar het vergt véééél. Jouw Barkey moet nog wennen, kalmeren. Met de nodige support kan je toch wel een eind komen. Misschien samen met gedragstherapeut (aan huis)?!

Probeer even zoveel mogelijk rust te houden.
Weet je waarom hij in het asiel zat?
Toen ik Biko net had liep hij ook weg om op zoek te gaan naar zijn oude baasje.. dan zag hij in de verte iemand die er op leek en was hij niet meer te houden.
Het heeft me echt maanden gekost om een band met hem op te houden. Nu kunnen we niet zonder elkaar

Je hebt een terrier en die hebben een aardig ´hard´ hoofd
Dus het zal veel oefenen zijn om een band met hem op te bouwen en hem zich thuis te laten voelen.

Mijn tip is wel om geen eten in de voerbak te geven, maar alles uit de hand waarvoor hij wat moet doen. Zitten, liggen, pootje, nieuwe dingetjes oefenen als een rondje draaien, plat liggen, noem maar op. Zonder dwang, maar alles op een leuke manier.

Verder alles zo rustig mogelijk houden. Het achter je aan lopen kun je wel even laten, het vertrouwen moet nog groeien. Na ongeveer twee weken voelen honden zich ergens wat meer op hun gemak en zie je het echte karakter. Je hebt dan ook net wat meer een band en kan dan gaan oefenen met het apart blijven van jullie. Besteed verder niet teveel aandacht aan hem. De schilvers kunnen namelijk ook komen van veel aaien.
Maar het vele aaien kan hem ook juist onrustig maken. Laat hem even gaan. Roep hem af en toe is bij je, geef dan even aandacht en breek het weer af. Zo zet je jezelf ook neer als betrouwbaar iemand, die hij kan 'volgen' in plaats van iemand die zo gek van hem is, dat hij moet leiden.

Heel verhaal weer, maar succes!

Barkey is op straat gevonden 5 weken geleden.
Hij was niet vermagerd dus heeft niet zolang op straat gezworven.
Zijn baas is hem nooit komen op halen uit het asiel.
Dus of hij weg is gelopen of gewoon door de baas op straat is gezet weet ik niet.
Ik aai en geef hem niet heel vaak aandacht gewoon normaal. Ik roep hem bij mij en vraag hem om te zitten daarna ga ik hem even aaien en geef ik hem een knuffel.
Hij vraagt zelf ook veel aandacht maar dan zeg ik nee.
Dan loopt hij eerst even te drentelen door het huis en gaat dan bij me liggen of in zijn bench liggen.

Lastig als je niets over zijn verleden weet,lijkt me. Fijn dat je hem een nieuw thuis biedt. nu werken aan vertrouwensband, je bent goed bezig hoor. Stapje voor stapje !

Het is ook heel lastig, het enige wat ik wist was dat hij behoorlijk trekt aan de riem.
Door dat wij op bezoek waren in het asiel en met hem gingen wandelen.
Ik weet verder helemaal niets van hem.
Maar nu is hij bij ons en we leren hem wel kennen en hij ons