Wie heeft wel eens zijn/haar hond moeten herplaatsen en waarom?

Wij JAMMER genoeg! Toen ik klein was had ik ooit een viszla, het was mijn allerbeste vriend. Toen m'n ouders gingen scheidde bleef ik bij m'n vader wonen. M'n vader wou dat ik kwaad zou worden op m'n mama en heeft de hond naar een asiel gebracht en zei me, dit is je mama's schuld, ik kan er alleen niet meer voor zorgen. Intussen dat m'n mama nooit heeft geholpen aan de opvoeding of verzorging van onze hond. Hij wou enkel voor ruzie zorgen. Intussen ben ik bij mijn papa verhuisd en ben ik op hele vroege leeftijd gaan samenwonen. M'n papa was niet zo'n lieve man zoals je al kan lezen

idd de mensen die zeggen ik zal het ook nooit doen,zijn erg kortzichtig bezig,je weet nooit in wat voor situatie je terechtkomt!
ik heb 3 x een hond moeten herplaatsen,en daarvoor riep ik ook altijd dat zal ik nooit doen.heb mn verhaal een x hier op t forum gedaan en vind dat te pijnlijk weer te moeten doen.maar dat ik het erg vond is zeker!

@thoma ik schreef dit omdat je schreef dat zelfs als dat wel zo is dan doe ik mijn hond nog niet weg want je kinderen doe je ook niet weg dus vandaar dat ik hierop reageerde.

groetjes conny

Ik heb een van mijn hondjes moeten herplaatsen en geloof mij, ik lig er nog steeds wakker van en ben er nog steeds ziek van.
Noem mij maar egoischtisch of raar, maar ik vind het pas egoistisch als je je hond houd terwijl je ziet dat hij doodongelukkig bij je is.

Deze keus had ik niet zomaar gemaakt, hier is een jaar overheengegaan. Heb vanalles geprobeerd maar niets bracht verandering in de situatie.

Even heel kort uitgelegd: Ik heb Ghenghis herplaatst omdat Andor en Ghenghis elkaar in huis niet konden accepteren. In het begin dacht ik dat dit met begeleiding wel los zou lopen, maar 1jaar later,met bach bloesems,duidelijkere/strengere regels, GT erbij heeft niets geholpen. Andor moet totaal niets van hem hebben en Ghenghis negeert Andor zijn waarschuwingen. Dit zorgde elke dag voor ruzies die regelmatig uitliepen tot echt vechten. Beide honden waren doodongelukkig.

Ik heb veel mensen afgewezen die zich aangeboden hadden om hem op te vangen, simpelweg omdat ik alleen het allerbeste voor hem wil. Nu woont hij op een boerderij en is dolgelukkig met zijn nieuwe baasjes en hondenvriendin.

Wij hebben 2 herplaatsers. Zelf nog nooit een hond herplaatst.

En zeg indd nooit nooit! Soms getuigt het juist van liefde dat je je hond herplaatst en een beter leven gunt.

jep...ik heb puk moeten herplaatsen...
in het begin ging het allemaal redelijk goed met puk en fief maar toen puk volwassen werd is het helemaal mis gegaan, we hebben een gt in huis gehaald en zijn gaan trainen met de honden maar het werd van kwaad tot erger...
toen hebben we besloten dat het voor iedereen beter was om pukkie te herplaatsen. verschrikkelijke beslissing heb laatst nog over haar gedroomd...

Helaas heb ik wel eens een hond moeten herplaatsen
Dit omdat ik als baasje de hond niet langer kon geven wat hij nodig had.
Uiteindelijk heb ik na een paar maanden de knoop doorgehakt en een beter huisje voor hem gezocht. Gelukkig was hij nog pup dus dat heeft heel veel gescheeld voor hem.

Ik verwacht de nodige kritiek, maar ik vind persoonlijk dat als iemand (om wat voor reden dan ook) niet (meer) voor een dier kan zorgen het voor het dier het beste is om bij mensen te komen waar hij/zij wel alles krijgt wat nodig is.

Dit heeft niet altijd te maken met makkelijk denken over een aankoop, want wij hadden hier wel degelijk lang over nagedacht en met verschillende professionele mensen gesproken ivm onze andere hond, maar helaas konden wij dit hondje niet bieden wat hij nodig had.

Ik heb er wel eens spijt van dat het zo moest lopen, maar ik weet aan de andere kant heel goed dat hij nu een plekje heeft waar hij alles krijgt wat hij nodig heeft en ontzettend gelukkig is.

Ikzelf gelukkig niet! Ik heb Luca van iemand overgenomen, ze was toen 14 weken.. De persoon waar ze vandaag kwam lag in scheiding, had vier kinderen en vond het wel een leuke afleiding voor haarzelf en de kinderen.. Maar het bleek toch wel iets meer werk... Ze was er na 1,5 week al achter! Toen werd ik gebeld of ik nog iemand wist...

ooh even vergeten...het ging niet goed tussen puk en fief...de een hoefde maar langs de ander te lopen en het was weer een gevecht. mijn vriend en ik zijn vaak diep gebeten met en het uit elkaar halen fief is ook een paar keer flink gewond geraakt...puk liet nooit los als ze fief eenmaal had...

Een bouvier herplaatsen hoor je heel zelden..

Wij hebben verschillende herplaatsers gehad, maar nog nooit zelf een dier herplaatst.

Onze herplaatsers:
- Kruising bouvier x herder
- Een poes
- Sluierstaart vis (ja echt waar!!)
- Huidige herder
- Huidige poes
- De huidige bouvier van mijn ouders
- De huidige kruising labrador x herder van mijn ouders

Ow de waarom nog, althans wat de vorige eigenaren op gaven dan he :

- Kruising bouvier x herder
Onbekend, is vermoedelijk een auto uit gezet. Was een hele slimme hond die zijn roedel beschermde, maar ook de dieren in de weilanden.
Ongeveer 14 jaar geworden

- Een poes
Onbekend

- Sluierstaart vis (ja echt waar!!)
Kon niet meer voor gezorgd worden. Ze werden in een klein spa flesje gehouden. 1 van de 2 vissen was al overleden.
Ongeveer 10 jaar geworden

- Huidige herder
Is gekocht voor zoon lief en deed de eerste 3 jaar nog wel wat met de hond. Hierna is hij 3 jaar opgesloten geweest. Hij kreeg alleen te eten en te drinken.
De vrouw in het gezin werd geslagen, de hond wilde ingrijpen.
Deze hond bleek dus zwaar verwaarloosd te zijn.
Heeft hier een heel scala aan medische aandoeningen aan over gehouden en is bang voor bepaalde dingen. Heeft mensen vijlloos door!
Is nu 11 jaar.

- Huidige poes
Het werd te druk in huis, want er waren nog meer poezen en een gehandicapt kind. Deze poes blijkt zwaar mishandeld geweest te zijn en heeft hieraan over gehouden dat zij heel eenkennig en snel angstig is.
Is nu 3 jaar.

- De huidige bouvier van mijn ouders
Mensen hadden niet meer de financien, behuizing en geestelijk vermogen om voor de hond te zorgen. De vrouw in het gezin werd vaak geslagen, waarbij de hond ingreep. Deze hond is zwaar verwaarloosd geweest. Heeft hier nog wel behoorlijke tikken aan over gehouden.
Is nu ongeveer 9 jaar.

- De huidige kruising labrador x herder van mijn ouders.
Zou te waaks zijn.
Is nu ongeveer 10 jaar.

de herplaatsers die ik heb gehad:5 rottweilers,2 herders,1 pitbull,2 amerikaanse bulldogs,1 dogo argentino,1 duitse dog,1 boxer,en misschien ben ik er nog wel wat vergeten

ik nooit zeggen nooit, ik hoop het niet. we hebben 2 herplaatsers nl. Yoran is een flatcoated retriever van nu bijna 5 jaar, zijn 1e vrouwtje is overleden zijn 2e vrouwtje had niets met honden, dus toen ze zwanger raakte moest Yoran maar weg, via een vriendin is hij bij ons gekomen, Rixt vonden we via MP we wilden er altijd nog een wat ouder teefje bij en zo kwamen we bij haar, Rixt geboren in Friesland verhuisd naar de polder woonde op een bomenkwekerij, liep de laatste tijd steeds vaker weg, vandaar dat ze weg moest. ze kunnen het goddank goed vinden. als het door omstandigheden niet anders kan, dan wil je je hond een goed huisje geven.

ik lijk wel dronken zeg, het moet zijn: ik zeg nooit nooit

Gelukkig heb ik nog nooit een hond hoeven herplaatsen.
Maat ik heb het wel bijna gedaan.
Onse Husky Zaouk was al 13 toen in zwanger raakte van mijn zoon.
Alsof hij het rook!!!
hij wilde me niet meer in de buurt hebben en als ik al langsliep snauwde hij al.
Zijn lippen gingen dan omhoog!
op een gegeven moment heeft hij me zelfs aangevallen,en toen vonden we het genoeg.
We hebben een Gt in huis gehad en hebben allen geprobeerd,maar hij kon kme gewoon niet meer verdragen.
We hebben toen contact gehad met een ouder echtpaar die hem wel wilde hebben op zn oude dagje.
# dagen voordat ze hem zouden halen deed Azouk ineens heel raar ,lag te stuipen en zo.
Hij bleek een tumor in zijn hersenen te hebben!
We hebben zijn leven toen beeindigt,omdat hij veel pijn had .
ik heb me heel lang heeel schuldig gevoeld.
Maar achteraf bleek daus dat hij "iets"mankeerde.
De herplaatsing is toen natuurlijk niet doorgegaan ,en Azouk is bij ons overleden.
en gelukkig heeft hij wel al kmijn knuffels en kussen mogen ontvangen,deze axeptreerde hiuj toen gewoon,alsof hij wilde zeggen dat het goped was,en bedankt voor mijn fijne leven.
Ik laat weer bijna een traantje,het blijft een heel moeilijk onderwerp.

Maar herplaatsen doe je denk ik niet zomaar,en in ons geval destijds leek het ons het beste om hem in een rustig kalme omgeving te herplaatsen.

Dit is de hiondehemel geworden

De meeste mensen herplaatsen hun hond uit Liefde, omdat ze weten dat het veel beter is als hij ergens anders terecht komt.

Mensen die hun hond zomaar dumpen omdat...........(de smoezen kennen we zo onderhand wel.............) zouden eigenlijk op een lijst moeten komen zodat zij nooit meer een hond ergens kunnen verkrijgen. De lijsten landelijk in alle asiels hangen en bij dierenartsen, fokkers enz.
Maar ja, ik weet..........dit zal niet voldoende zijn. Er bestaan nog broodfokkers en oepsnestjes.........

Overigens heb ik geprobeerd om een herplaatsing te doen. Onze Shi-Tzu overleed 2 jaar geleden en na een paar weekjes wilde ik toch wel weer een hond, ik kan nu eenmaal niet zonder honden.
Mijn oog viel op een herplaater uit het buitenland maar ze was al hier. Afspraak gemaakt en de foto was al leuk, dus ja.......we gingen er voor.
Ze kwamen hier in huis, hond wat schichtig maar ja, alles nieuw en zo. Toch bleef hij vrolijk en hij kwam naar ons toe. Komt onze je-weet-wel-kater even kijken. We zaten op dat moment buiten en de hond zag de kat, de kat de hond.......hond wilde spelen........daarna foute boel. De kat die normaal de rustigste is en zich nergens kwaad om maakt, ik kon hem niet meer terug. Hij heeft die hond alle hoeken van de tuin laten zien, waardoor hij ook bijna de vijver indenderde, hij vloog hem aan en dreef hem in de hoek bij de voordeur.
Dit ging allemaal zo snel en mijn man heeft getracht het de kat te pakken maar hij kreeg enorme halen in zijn arm.
De vrouw van de hond kon uiteindelijk de hond weer pakken, riep iets in de richting van ons de woorden: hier komt hij niet te wonen! en liep weg.
Wij met verbazing achterlatend, verbazing naar onze kat toe, Hij was toen 14 jaar en hij heeft op die manier laten zien dat hij geen vervanging wilde voor onze Shi-Tzu. Geen oudere hond in ieder geval.

Met DJ is alles geljik goed gegaan, een 8 weken oude pup aanvaarde hij alsof de hond er al langer was.

Zo zie je maar, je kan het nooit voorspellen wat er gaat gebeuren.

Ik hoop het nooit te moeten doen, maar een mens weet nooit op voorhand wat er op je pad kan komen. Het lijkt me verschrikkelijk om te doen, ik ben bereid een hele hoop op te geven om mijn honden te kunnen houden, zonder luxe ok zonder honden...daar mag ik niet aan denken !

Eind jaren 90 heb ik een canadese herder moeten herplaatsen. Ze heette Sira en was pas 22 weken bij ons. Helaas had niemand ons verteld dat ze niet bij kleine dieren kon.

Op een avond toen we even weg waren heeft ze de deur naar boven opengekregen en alles wat daar aan dieren zat ( 2 chinchilla's, een hamster en een gerbil) gedood en deels opgegeten. Het leek wel een oorlogsgebied: bloed tot op het plafond, overal pootjes en staartjes en plukken haar....

Er zat voor ons niets anders op haar te herplaatsen, want we hadden nog konijnen in de tuin en een baby op komst. Het vertrouwen was weg....

Via het asiel is ze eerst geplaatst bij een boerderij met koeien. Helaas had de boer ook een hok met kippen. Had, want de volgende ochtend was alles dood en deels verorberd. Sira is diezelfde dag weer naar het asiel gegaan. Niet haar fout, maar die van de boer.

Later is ze bij een ouder echtpaar dat een huis in de polder had en geen andere dieren. Daar is ze gebleven.

Toch heb ik me jaren schuldig gevoeld te opzichte van haar, want ik heb nooit meer een hond weggedaan: nooit ervoor en nooit erna....

Niemand kan nu zeggen dat hij nooit zen hond zou herplaatsen. ik heb laycka moeten herplaatsen. Mijn ouders gingen scheiden. Men papa kocht geen eten meer voor de hond. Ik was zelf 14 jaar, en moest gaan schooien bij de buren voor eten. Ik gaf restjes aan de hond ( Mijn mama was toen al weg van mijn papa ).
Ik heb zelfs nachten in de garage geslapen met deken en kussen bij laycka op de grond. Ik kon niet anders. Ik heb moeten denken aan de hond. Is dat dan niet beter. Ieder weekend ging ik laycka bezoeken bij de mensen.

Het is niet slecht om je hond te herplaatsen! Ik deed het voor het best wil voor laycka. En kijk, ik heb ze nu terug, en ze is gelukkig!