oude hond laat zich alles afpakken door puppy

Wij hebben sinds zaterdag een puppy, ook hebben we een bijna 8 jarige hond die vrij veel heeft meegemaakt en snel onderdanig is. Nu laat de oudste hond dus al speeltjes afpakken, puppy gaat op haar kleed liggen en ze vindt het allemaal goed. Het lijkt erop dat de pup snel de baas gaat worden. We geven oudste hond eerst aandacht eten begroeten etc.

Gewoon laten gaan of heeft iemand andere tips?

is wel heel lief hoor, de oudere hond vind alles goed van je pup. wel opletten dat tie bijvoorbeeld niet onheus wordt belaagd door de pup, dan zou ik ingrijpen, bijvoorbeeld dat tie eten steelt van je oudere hond, kom dan voor je oudere hond op. en voor nu ? zo laten.

wel opletten.

Turid Rugaas verteld..
Over Opgroeien – Turid Rugaas Vertaling Els Selbach

Puppy’s, opgevoed door hun eigen soort, worden perfecte honden.
Wolven, die wolvenpuppy’s opvoeden, leveren perfecte wolven af, die voorbereid zijn op een
Bestaan als 'overlevers'.
Hoe komt het dat puppy’s die door mensen worden opgevoed, in de problemen raken?

Ten eerste gunnen wij de puppy’s geen natuurlijke opvoeding die ze wel zouden en moeten krijgen als ze waren grootgebracht door andere honden.
Ten tweede verwachten wij van de hond dat hij onze regels respecteert, regels die vaak voor de hond geen enkele betekenis hebben.

Wij houden geen rekening met de leeftijd van de hond, noch met zijn ontwikkelingsfasen en mogelijkheden.
Het resultaat is dat de hond er niet aan onze te hoge verwachtingen kan voldoen.

Puppy’s die opgroeien te midden van hun soortgenoten leren geleidelijk aan zelfcontrole te
ontwikkelen, iets dat ze nodig zullen hebben als volwassen honden.

En ze leren dit heel goed!
Als volwassen hond hebben zij alle zelfcontrole verworven die nodig is om te overleven.

Onze taak is om puppy’s op eenzelfde manier op te voeden, op een natuurlijke wijze, zoals hun ouders het ook hadden gedaan vanaf de geboorte tot aan de volwassenheid.

Puppy vergunning…

De eerste en belangrijkste fout die wij, als puppy eigenaren maken, is dat we een te hoog
verwachtingspatroon hebben en te veel eisen aan de pup stellen.!!!!

Een puppy kan hieraan nooit voldoen.
In de natuur en daar waar honden op een natuurlijke wijze mogen opgroeien in een roedel, leren ze geleidelijk zichzelf te beheersen.

Tot ze ongeveer 16-20 weken oud zijn, hebben zij een zogenaamde 'puppy vergunning'.
Ze dartelen met hun 'puppy vergunning' rond en zeggen:
'Na-na-nanana, ik luister lekker toch niet, want ik heb een 'puppy vergunning'.

We zien vaak dat puppy’s misbruik maken van deze 'puppy vergunning'.
Ze pesten de volwassen honden en het is bijna alsof ze een boosaardige flonkering in hun ogen hebben.

Gedurende deze periode laten de volwassen honden met ongelofelijk veel geduld de puppy’s hun gang gaan.
Wanneer de pups 16-20 weken oud zijn, verloopt de vergunning.

Nu moeten de pups geleidelijk aan leren om zichzelf te beheersen en om zich respectvol te gedragen.

De vele fouten en vergissingen worden hen nog steeds vergeven, want ze zijn per slot van rekening nog niet volwassen.

De volwassenheid zal met de tijd en met de nodige ervaring op een natuurlijke wijze tot stand komen.
Het mag verwarrend lijken dat een pup slechts binnen enkele dagen van de ene ontwikkelingsfase naar de andere gaat, maar we moeten onthouden dat ze in minder dan twee jaar van een puppy opgroeien tot een volwassen hond.

Als vergelijk: mensen hebben 20 jaar nodig voordat ze zich volwassenen kunnen noemen en velen hebben zelfs meer tijd nodig.

De jonge hond..

Wanneer de puppytijd eenmaal voorbij is, begint de puberteit.

Deze bestaat uit verschillende fasen en duurt tot ongeveer het tweede levensjaar.
Soms duurt het langer, soms korter.
Jonge honden zijn zoals jonge mensen:
Ze houden van actie en snelheid.

Ze zijn snel verveeld wanneer er niets gebeurt.
Ze hebben totaal geen zelfcontrole.
Ze kunnen zichzelf niet beheersen wanneer er iets opwindends gebeurt.
Dit gedrag zie je ook bij kinderen die een brandweerwagen zien of honden die een konijn ruiken.

Hun vaardigheid om zich gedurende een langere tijd te concentreren is niet groot.
Terwijl kinderen 'vergeten' onmiddellijk na school naar huis te komen, vergeet een jonge hond wat je hem 10 seconden eerder hebt gevraagd te doen.
Ze zijn het liefst met andere honden van dezelfde leeftijd of dezelfde interesses.
Ze spelen liever dan dat ze andere dingen doen.
Ze vinden drillen vervelend en het ontneemt hen de lust tot leren.

Jongen honden moeten opgevoed worden, maar wel in korte en leuke sessies, zodat ze geconcentreerd kunnen blijven en er niet genoeg van krijgen.

Aan hun behoeften tot activiteiten kan voldaan worden door korte en gemakkelijke oefensessies op een eenvoudig behendigheidsparcours, tijdens een herhalingstraining of tijdens wandelingen in het bos.

Daarnaast kun je ook denken aan neuswerk, het samenzijn of spelen met andere honden.
Ze moeten geleidelijk aan leren zichzelf te beheersen, dus stapje voor stapje.

Bijvoorbeeld door van de hond te verwachten dat hij geleidelijk aan een oefening langer kan doen, zoals de 'zit-blijf' oefening: 2 seconden, 5 seconden, 10 seconden etc.

Wees begripvol wanneer de hond zijn concentratie verliest, las een pauze in zodat hij zijn aandacht weer op de oefening kan richten en help hem om de oefening opnieuw voort terzetten.

Laat de opgroeiende hond omgaan met andere honden, dit is erg belangrijk!
Vermijd lange oefensessies, het eindeloos herhalen van dezelfde oefening of straf, zodat de hond niet te moe wordt en geen zin meer heeft in de oefening.

Socialisatie: het leren omgaan met mensen en dieren is belangrijk.
Leer de hond om te gaan met allerlei situaties in een wisselende omgeving.
Stel de hond geleidelijk bloot aan nieuwe dingen.

Ga niet meteen met een pup naar een vol schoolplein: laat de hond die drukte eerst van een afstand van zo'n 100 meter bekijken en laat hem eens rondsnuffelen op een leeg schoolplein.
Alles in kleine stapjes en op een zo natuurlijk mogelijke manier.

Oefen middels leuke activiteiten zoals het leren van kunstjes, apporteren, zoeken, of een spoor vervolgen.

We moeten in gedachten houden dat honden sociale wezens zijn die moeten leren wat communicatie, correct gedrag en zelfcontrole inhoudt.

En ze leren, beetje bij beetje, precies zoals mensen gedurende de kindertijd en de puberteit.

Wie heeft er ooit een kind van vier of zes jaar gezien met zelfbeheersing?
Wanneer een kind van die leeftijd buiten zinnen raakt, heeft het geen enkele zin met hem of haar op redelijke wijze te praten.

Om te proberen hen iets te leren terwijl ze over hun toeren zijn, is hopeloos.

We moeten hen eerst kalmeren, voordat we proberen ze iets te leren.
Wanneer hondeneigenaren naar een cursus komen met een jonge hond, 'een zesjarige', zal de hond gemakkelijk te opgewonden raken.

Dit wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van nieuwe honden, mensen, een nieuwe plek, of een nieuwe situatie.

Tegelijkertijd verlangt de cursus dat de hond en de eigenaar een nauwgezet oefenprogramma volgen.
Daarbij komt dat het programma veel te lang duurt voor een jonge hond.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat de 'zesjarige' opgewonden wordt en zelfs over de toeren raakt.

Vele hondeneigenaren stoppen met deze cursussen omdat hun honden impulsief en opgewonden zijn tijdens de cursus.

Ze zijn niet 'onhandelbaar' zoals misschien tegen de eigenaren wordt gezegd, maar hun stress niveau is maximaal en het niveau van zelfcontrole minimaal.

Natuurlijk! Ze zijn nog veel te jong om met dit soort situaties te kunnen omgaan.

Het is gedoemd te mislukken.

Het gebruik van geweld of dwang om de hond te laten luisteren in zo'n situatie zal de boel niet verbeteren.
Integendeel, als de hond al niet over zijn toeren is, dan wordt hij het wel wanneer we dwang gebruiken en onvriendelijk zijn.

Het is niet onze taak om de eisen aan de jonge hond zo moeilijk te maken.

Wanneer de hond een situatie niet aan kan, dan kan hij deze gewoon niet aan, punt uit.

We kunnen voorkomen dat de hond over zijn toeren raakt door te leren hem en zijn emotionele stemmingen te observeren.

We moeten leren te onderkennen dat de spanning aan het oplopen is; dit is het moment om te stoppen waarmee we bezig waren.
We moeten dit doen vóór de hond het niveau van stress en opgewondenheid heeft bereikt waarin hij niet meer in staat is om te communiceren en te leren.

Voorkomen..

Voorkomen is het sleutelbegrip. Voorkom dat de hond gestrest raakt door:
De training tijdig te stoppen.
Niet bedreigend te handelen.
De lijn slap te houden, zo slap dat de lijn naar beneden hangt, anders zal de hond de druk van de riem voelen.
Denk eraan dat een strakke lijn de snelste manier is om het niveau van agressie te laten stijgen.
Ga het gevecht met de hond niet aan.
Blijf kalm en beheerst.
Hoe zou de hond moeten leren zichzelf te beheersen, wanneer u zelf niet het goede voorbeeld geeft?
Wanneer de hond 'met deuren smijt' De jonge hond is in een overgangsfase, er moet veel ontdekt en uitgeprobeerd worden.
Laat de hond het allemaal ontdekken.
Laat hem aan het leven ruiken, laat hem ontdekken hoe de dingen in elkaar steken.

Het is helemaal onschuldig.
We moeten grenzen stellen, maar zorg ervoor dat ze zo gesteld worden dat de hond geen gevangene is, zonder de vrijheid om actief te zijn en de dingen zelf uit te zoeken.

Zou hij moeilijk, zogenaamd koppig of vervelend worden, dan komt dat niet omdat hij van plan was het leiderschap over te nemen, maar om te ontdekken en uit te zoeken hoe de dingen werken.

De jonge hond probeert niet 'de baas over ons te worden', hij denkt er zelfs niet eens over na.
Maar hij moet dingen uitzoeken om te zien welke soort reacties hij krijgt.

Reageer beheerst! Het is voldoende dat u uw rug naar de hond toekeert en hem negeert, dit zegt meer dan duizend woorden.
De rug toekeren en de opgroeiende hond negeren, is precies wat een volwassen hond zou doen.

Onder geen enkel beding mag u gewelddadig worden tegen de hond, vermijd agressief gedrag
zoals het schudden aan het nekvel, het bij de kop pakken terwijl u hem in de ogen kijkt of andere
wrede en angstaanjagende strafmethodes.!!!

Let op hoe zelfverzekerde, volwassen honden het doen en kopieer hun gedrag.
Volwassen honden laten de jonge hond het weten, zonder gewelddadig te worden, ze keren hem de rug toe en lopen weg.

Ze kunnen blaffen en een grom geven, maar nooit meer dan dat.

Gromt uw hond? Geweldig!
Dit betekent dat hij hiervoor niet is gestraft en hij niet murw is
gemaakt.

De hond heeft een natuurlijk deel van zijn manier van communiceren behouden.
Grommen is niet gevaarlijk, het is gewoon een manier om anderen te laten weten dat hij zich niet
op zijn gemak voelt.

Het is een afstands vergrotend signaal, een waarschuwing, waar je naar moet luisteren.

Wanneer de hond gromt, grauwt of hapt…
Was het iets dat u deed waardoor de hond geprovoceerd werd?
Als dat zo is, houd op met provoceren. ..!!
Provocaties kunnen o.a. bestaan uit:
- Aan de riem rukken..
- Schreeuwen, schelden..
- De hond bij zijn nekvel pakken..
- De hond opzij duwen..
- De hond knijpen..
- Voedsel wegnemen van de hond..
- de hond storen in zijn slaap of wanneer hij aan het rusten is..
- commando's geven met een boze stem..
- te veel van de hond eisen..
- de hond kort houden..
- aan de riem trekken..
- de hond pesten..
- over hem heen buigen..
- recht op een hond aflopen die aangelijnd is..

2. Was de hond ergens bang voor?
Vermijd dan dat hij weer bang wordt, anders zal zijn verdedigingsreactie alleen maar sterker en sterker worden.
3. Doet hij het alleen maar om te ontdekken wat uw reactie zal zijn?

Draai uw rug naar hem toe!
Hij zal het onmiddellijk opgeven.
In een situatie zoals deze moet minstens een van uw beiden rustig blijven.

Bovendien is het een gegeven dat de meeste conflicten tussen honden en hun
eigenaren voortkomen uit een poging de hond te domineren en niet andersom.
Om zelfcontrole te leren, zal de jonge hond een leerproces moeten doorlopen.
We kunnen hem helpen door enkele eisen aan onszelf te stellen:

1. Afhankelijk van de situatie is het adrenaline gehalte in zijn lijf hoog en tegelijkertijd maakt
dit de hond ongemakkelijk, omdat hij niet weet wat hoe hij hiermee moet omgaan.
We kunnen de hond duidelijk maken hoe hij controle kan krijgen over de situatie.
2. Beweeg langzaam. Gebruik kalme en langzame lichaamsbewegingen.
Spreek kalm en zachtjes.
Uw lichaamstaal en houding zullen de hond overtuigen.
3. Verwar zelfcontrole niet met lijfelijke dwang.
Zelfcontrole is vrijwillig terwijl lijfelijke dwang dat niet is.
De reactie op lijfelijke straf zal enkel een verhoogd stress niveau zijn.
4. Oefen zelfcontrole in allerlei situaties.
Oefen in het begin op plekken waar geen afleiding is, oefen in korte sessies en met een losse lijn. Zorg dat de hond plezier heeft in wat hij doet.

Laat de hond niet teveel zitten, de spieren zullen moe worden en pijn gaan doen van het te lang zitten.

We hebben ook nog andere hulpmiddelen, bijvoorbeeld de kalmerende signalen en het belonen van de hond voor goed gedrag, om er maar een paar te noemen.
Op een dag zult u een volwassen hond hebben die weet hoe hij zich moet gedragen, die zelfcontrole heeft en die gewillig is samen tewerken.
Die dag zal komen wanneer u uw hond opvoedt met het stellen van geleidelijk hogere eisen die hij aankan.

Houd er rekening mee dat uw hond tijd nodig heeft om op te groeien, precies zoals wij.

Hoop van harte dat je er wat aan hebt..

Groet, Ilja

Beste Kootje,

Zoals al in het stuk van Ilja (van Turid Rugaas) staat, pikken volwassen honden nu eenmaal erg veel van puppies. Een goed teken!

Mijn Bo (20 maanden) pikte alles van het hondje van mijn moeder. Ze mocht zelfs van de bullepees eten, het liefst daar waar Bo net had gekauwd. Nu is het hondje 7 maanden en stelt Bo grenzen. Botten en speelgoed mogen afgepakt worden, maar een vleesbot wordt teruggepakt en bij zijn eten moet ze vandaan blijven (een blik of zachte grom is voldoende voor haar).
Spelen? Gezellig! Maar als ze te lang doorgaat of achter de katten aanjaagt, wordt ze toch echt even gestopt.

Het zal leuk voor je zijn om die ontwikkeling van en tussen je hondjes mee te maken!

Groetjes, Hanke

bedankt voor de reacties.

Goed om te lezen dat ze nu een puppyvergunning heeft! Ik merk wel dat bepaalde speeltjes echt van de oudste zijn en buiten met ballen dan is de oudste echt de baas.

Gister zagen mijn man en ik of beter gezegd voelde we ineens dat er iets was, er veranderde wat in de roedel ineens viel het kwartje bij de oudste dat de pup niet meer waggaat of zo. heel raar en moeilik te beschrijven maar mijn man en ik zeiden allebei huh er is iets....

Kootje , puppies hebben tot de leeftijd van ongeveer 16 weken een puppie licensie. De ouderdieren of oudere roedelgenoten laten dan heel veel toe en puppies kunnen in deze tijd de ouderen werkelijk tyranniseren zonder dat er echt ingegrepen wordt.
Op een leeftijd van ongeveer 16 weken verandert normaal gesproken de houding van de ouderen tov een puppie. De pup moet leren dat er leefregels zijn en dat hij hieraan moet gehoorzamen, wil het roedel goed kunnen functioneren . Dit is ook de tijd dat er echt opgevoed moet gaan worden en je zelf als baas ook aan het werk moet gaan. Ook vantevoren al trainen hoor en heel zeker socialiseren. Je kunt de oudere hond in bescherming nemen door de pup vaak apart te zetten ( laten rusten in bench bijv) en de pup af te leiden met een speeltje of wat lekkers. Je hoeft niet alles toe te laten en de oudere hond verdient die bescherming tegen de tyrannie van een pup! Onderneem wat extra leuke dingen met je oudere hond zodat hij zioch gewaardeeerd blijft voelen! Dit zonder dat de pup hierbij is!

Toen de pup Romeo kwam, corrigeerde Luca die ook
acht was toen, de pup niet goed genoeg.
Romeo beet hem, trok hem aan de staart, at zijn
sticks op, zijn eten en gaf hem weinig rust.
Luca vond hem vervelend en dat was hij ook soms.
Ik zorgde dat de pup genoeg timeouts kreeg en
zorgde toch dat de oudste privileges kreeg, nam
hem mee in de auto, mee naar boven, voor de broodnodige rust, want pups kunnen echt doordrammen.
Toen Romeo puber werd, volgden de vechtpartijen.
Dat is uiteindelijk wel goed gekomen.

Mocht ze het blijven doen als ze ouder wordt en je merken dat het sneu wordt voor de oudere hond (die nog steeds niet ingrijpt), dan kan je je pup rustig leren dat ze niet dingen mag afpakken.

Als we Pim zijn gang laten gaan, vreet hij twee voerbakken leeg, aast hij op alle speeltjes (dus ook die van Puzzle). Wij willen die onrust niet en we staan het ook niet toe omdat Pim anders straks ook dingen van ons kindje afpakt.

Wij hebben dit Pim afgeleerd met een simpele 'nee-oefening'. Zo leer je je hond op een rustige manier wat wel mag en wat niet. Dus door middel van belonen bij goed gedrag.

Puzzle kan overigens goed laten weten dat Pim van haar spullen af moet blijven als zij ze wil hebben. Echter laten wij het zelf liever niet steeds tot die confrontatie komen.

Weet je wat ik me afvraag? En dat is denk ik ook vaak de tegenstrijdigheid en kun je ook niet weten denk ik.
Maar wat nou als wij er ons nu helemaal niet mee bemoeien. Dus het de honden zelf uit laten zoeken.
Wel de pup dwingen de nodige rust te nemen en daarmee de oudste ook rust geven. Maar verder geen rangorde achtige dingen.
Zou dit niet juist ruzies voorkomen? Dat ze het zelf kunnen bepalen? Of zou het dan uit de hand lopen?

Toen we Luna in huis haalden was Igor 11 jaar en hij en wij waren nog aan het treuren voor onze Belle die toen 3 weken overleden was. Mijn man zegt nog steeds dat ie denkt dat Igor niet klaar was voor een nieuw maatje.
Ik kreeg toen de raad om me niet te bemoeien tussen pup Luna en "oude" Igor. Igor moest haar niet tot mijn groot verdriet,en hij heeft haar menig maal afgesnauwd. Op den duur was Luna erg bang van hem want hoe onderdanig ze ook naar hem ging ze kon op een snauw rekenen. Het koste me erg vaak moeite en ik kon het toch niet laten om hem tegen zeggen "moet dat nou ?" Op een dag nam Luna een botje en toen heeft hij haat lelijk te grazen genomen, het bloed droop uit haar neusje en ik dacht dat ik haar ging moeten herplaatsen. Maar achteraf bleek dat het keerpunt te zijn geweest, want het is nooit meer gebeurd en ze werden de beste maatjes

Maar ik vraag me nog steeds af of ik dat toen goed heb aangepakt.

Een schermutseling is niet erg, ook een knokpartijtje
niet.
Maar omdat ik deed wat elk baasje me aanraadde,
uit laten vechten totdat het beslist is, bleven
mijn boys vechten en hield het niet meer op.
Ik had voordat ze gingen vechten in moeten grijpen.
Maar omdat ik dacht dat ik de juiste raad kreeg, deed
ik niets.
Ik stond erbij en keek ernaar.
En dat had ik dus niet moeten doen.
Elke situatie is anders, elke combinatie van honden is anders en geen enkele situatie is dezelfde.
Daarom kun je ook advies krijgen dat verkeerd is.
Toen ik aan de dierenarts vroeg, wat ik moest doen,
met mijn knokkende jongens,zei hij :
Romeo de jongste laten castreren.
Het advies dat ik kreeg, was niet het juiste.
Romeo was het sterkste en zou een operatie het beste
doorstaan, maar voor de rangorde in huis kon dat
totaal anders uitvallen.
Dus het advies dat ik kreeg van de dierenarts was
ook niet het juiste.
Hoe vaak ik niet hoor, mijn hond is gecastreerd,
en als je vraagt waarom, hoor ik vaak, de dierenarts
zei dat.
Een dierenarts weet dan medisch wel veel, van de rangorde bij mij thuis wist hij dus niets.
Daarom schakelde ik een gt in, gedragstherapeut
en die zei me ook, dat ik had moeten ingrijpen.
Zo zie je maar weer, al doende leert men.

Honden het zelf uit laten maken kan soms goed uitpakken. Maar je honden kunnen ook door die onnodige confrontatie echt een probleem met elkaar krijgen. Als baasje vind ik dat IK uitmaak wie wat krijgt. Klinkt wat hard, maar het geeft mijn honden duidelijkheid en rust. Ze kunnen nu rustig naast elkaar liggen kluiven, zonder dat er frustratie ontstaat omdat 1 van de honden persé iets wil hebben, of dat de ander het gevoel heeft dat het het kostje moet verdedigen.

Zeker bij 2 teven of 2 reuen zou ik het niet zo ver laten komen. Het is zonde als een confrontatie de sfeer in de roedel op scherp zet.

oke, daar ben ik dus benieuwd naar.
Dus bij jullie heeft dat wel goed uitgepakt?
Zo zie je maar weer.

En Machtel je hebt natuurlijk gelijk. Elke situatie is anders. Maar wat ik eigenlijk bedoel is, als je je niet zou bemoeien met de rangorde, door er 1 voor te trekken, te beschermen of wat dan ook. Zou je dan het geknok niet voor zijn? Of ben je na de ruzie dit toe gaan passen.

Sorry hoor, ik ben gewoon nieuwsgierig

Ik ben er gewoon eerlijk in, ik luisterde te veel
naar andere baasjes.
De een zei dit, de ander dat, alles goed bedoeld,
maar voor elke situatie en combinatie is het gewoon anders.
De een zei Luca te castreren, de andere Romeo,
weer een ander zei allebei.
Twee jacks, ongecastreerd is niet de makkelijkste combinatie.
Luca werd overvleugeld door Romeo en toch was er
een gedragsdeskundige, die 1 maal bij me thuis
is geweest en zei Luca te castreren.
Dat voelde niet goed, en ik ging naar Verhoeven, die
mij wel goed hielp.
Ik liet Luca de belangrijkste zijn, kreeg privileges.
Maar ik had in mijn achterhoofd de bijna dodelijke
pitbullaanval, die mijn Luca bijna het leven kostte
en daarom liep ik op mijn tenen.
Dus in hun knokpartijen zag ik de pitbullaanval.
Gelukkig vertelde de therapeut dat het eigenlijk
heel goed te begrijpen was, dat ik het zo voelde,
maar dat de reden was dat ze vochten.
Ik was te nerveus en niet doortastend genoeg.
Ze waren zonder te vechten bij elkaar.
Weer luisterde ik naar iemand die het zei beter te weten.
Een klusjesman zou samen met mij mijn twee ventjes
laten rennen op een uitrenveld.
Ik zei dat Luca het eerste de riem af en om moest
krijgen, totdat ze zover waren dat dat niet meer uitmaakte, maar toen moest dat nog wel.
Mijn jongens speelden en renden en toen ik aangaf
naar huis te willen, zei de klusjesman dat hij
Romeo het eerste aan zou lijnen en niet Luca.
Hij had veertig jaar terriers gehad en hij wist
precies wat er moest gebeuren.
Ze vochten dus weer. En tot overmaat van ramp zei
deze man ook nog, dat ze nooit meer bij elkaar konden,
omdat het een gevecht op leven en dood zou worden.
Totaal van de kaart belde ik Verhoeven.
Alle inspanningen waren te niet gedaan, omdat ik
weer luisterde naar iemand die geen zicht op mijn
ventjes had.
Verhoeven verzekerde me dat ze bij elkaar konden, als ik maar deed wat hij zei.
En ik vertelde precies het verhaal.
Weet je wat hij zei : waarom heb je dit nu weer gedaan, weer geluisterd naar anderen ?
Toen ik zei dat hij 40 jaar terriers had gehad,
en hij heel veel van honden afwist, zei hij :
Laat hem maar bij zijn klusjes blijven, hij weet
totaal niets van honden.
En hij had gelijk.
Als je jarenlang honden hebt gehad, wil dat niet
zeggen dat je het al die tijd goed hebt gedaan.
Mijn jongens konden bij elkaar.
De zelfverzekerdheid kreeg ik toen het ineens goed ging.
Helaas is Luca 10 maanden erna gestorven.
Maar die 10 maanden was het het waard.
Bijna iedereen zei standaard : laten vechten.
En dat was echt precies het verkeerde bij mijn jongens.
Ik had inderdaad in moeten grijpen, voordat het gebeurde, maar omdat iedereen zei laten beslechten,
deed ik niets.
Ik luisterde naar te veel verschillende meningen en
ik werd daar echt horendol van.
Als twee hondentherapeuten al een andere mening
over mijn jongens hadden, is het niet zo gek,
dat ik het niet meer wist.
En ik wachtte te lang met hulp inroepen, omdat weer
diezelfde baasjes zeiden, dat het onzin was een
gedragsdeskundige in te schakelen, omdat zij het
altijd zelf gedaan hadden.
Dus dacht ik, ik moet het zelf kunnen.
Dus niet.

het heeft niets met onderdanigheid te maken van de volwassenhond, het mag gewoon nog, de pup wordt niet voor vol aangezien en binnen bepaalde grenzen (want er zijn wel degelijk grenzen, mams vond ook niet alles goed) mag er heel erg veel.

op een bepaald moment zal je zien dat de oudste hond grenzen aantrekt, en om nu eventueel de oudste wat te ontzien, kan je de pup af en toe eens apart zetten, of de oudste eens lekker alleen meenemen op een wandeing zonder die orentrekker er bij.

ik heb ook een reu pup bij een oudere reu gehad, de pup mocht heel veel, behalve oa de volwassen hond pijn doen (de pup vond de staart van de volwassen hond mateloos interessant, hij was zelf nl nog gecoupeerd aan de staart) oww, nou dan kon hij een snauw krijgen, en die snapte hij prima.

een jaar of 1,5 is de oudste hond "top dog" geweest, toen keerde het rigoureus om en kwam de jongste met het bot onder de tafel vandaan ipv de oudste.

evengoed mag je als "opperhond" best ingrijpen als het te tek wordt, dat zou de moeder ook doen, rust in de roedel is ook belangrijjk

ik zie nu al verschil. Staart bijten wordt afgestrafd en de bal is ook reden om de pup een knauw te geven.

Volg ook mijn gevoel erin, en ga idd alleen wandelen met Luna de oudste en geef haar provileges zoals op de bank als mijn dochter naar bed is, zeg ook tegen iedereen dat ze de pup eerst moeten negeren en eerst eerst de oudste aandacht meoten geven.

Men zegt heel vaak dat als je je het minst met de honden bemoeit, de honden het zelf uitzoeken. Er bestaan echter ook twee honden binnen hetzelfde gezin dat de jongste uitgroeit tot de baas van de twee. Als de regels maar duidelijk blijven en de pup geen voorrang krijgt bij dingen, juist eerder andersom.

Dat is vaak het geval, maar zoals ik boven al vermeld
heb, werkte dat bij ons anders.
Dus je niet met de honden bemoeien, wat ik deed,
maakte juist dat ze doorgingen en het niet beslist
kregen.