Mijn hond kan niet alleen zitten, zelfs als ik thuis ben!

Hallo iedereen,

Ik ben nieuw op deze site aangezien ik sinds vandaag een hondje heb.

Ik ben hem vandaag gaan halen in het asiel en het is een superbraaf beestje, maar ik heb al meteen een probleem opgemerkt.

Hij heeft zijn eigen kamer, maar als ik hem daarin steek en ik doe de deur dicht begint hij al aan de deur te krabben en te janken en te blaffen. Wanneer ik hem dan in zijn bench steek weer hetzelfde. Krabben, blaffen en janken.

Bo is een shar-pei van twee jaar oud en hij komt dus uit het asiel. Zijn eerste eigenaar heeft hem moeten afstaan door ziekte en volgens hem kon hij alleen zitten. Hierna is hij geadopteerd en een maand later is hij teruggebracht omdat hij dus niet meer alleen zou kunnen zitten. Dit verhaal is bij deze bevestigd.

Daar ik absoluut niet van plan ben om Bo terug naar het asiel te doen hoop ik dat jullie me tips kunnen geven!

Gr,

Evi

eerst moet hij je huis verkennen en aan alles wennen bij je thuis.
apart in een kamer zetten zou ik niet doen ,zet bench in woonkamer en voor de nacht desnoods naast je bed.
heb gedult.............

waarom moet hij in een eigen kamer?? Mag hij niet bij jullie zijn?? Denk dat dat het probleem is, hij snapt het niet.

Absoluut nog niet apart zetten ! Je mag niet vergeten dat het hondje pas bij jou is. Stel je eens in zijn plaats, eerst werd hij gedumpt in het asiel, iets wat enorm stresserend is voor een hond. Vervolgens kom jij en neemt hem (gelukkig) mee. Maar voor hem ben je nog wel een vreemde, die band moet worden opgebouwd.

Bo is bang dat jij hem ook weer in de steek gaat laten, zoiets moet je niet onderschatten. Nu heeft hij veel steun en geduld van jou nodig ! Het is heel goed mogelijk dat hij bij zijn vorige baas alleen kon zijn, maar jij moet dit even terug opbouwen en dus zeker niet beginnen met hem onmiddellijk ergens weg te sluiten. Hij komt uit het asiel en dat is al traumatisch, geef hem nu een kans om te zien dat jij hem niet zal dumpen.

Ik heb zelf ook een asielhond en in het begin liep die me echt overal achterna. Nu niet meer hoor, kan hem gerust alleen laten, maar ik sluit hem nooit weg. Zet desnoods een bench en zorg dat hij je kan zien. Is toch niet nodig om je hond weg te sluiten wanneer je thuis bent, bouw het even op. Bij Tibo heeft het toch een 3 maanden geduurd vooraleer hij volledig op zijn plooien was, en doorkreeg dat hij niet meer weg hoefde. Geef het de tijd, je zal zien, het komt in orde en je krijgt er zoveel liefde voor terug ! Bo is het meer dan waard !

Geef Bo en dikke knuffel van me !

onze hond komt ook uit het asiel
had verlatings angst
we mochten heb de eerste maand liefst 2 niet alleen laten om zijn vertrouwen tewinnen en om zich veilig tekunnen hechten aan ons en zijn nieuwe huis
omdat hij bang is dat jij hem ook in de steek laat

daarna langzaam opgebouwd tuin in en uit en steeds langer nu kan hij 6 uur alleen zijn als het nodig is

je kunt van een asiel hond niet verwachten dat hij gelijk alleen kan zijn hij zoekt bij bevesteging
dat ook jij hem niet in de steek laat
eerst het asiel een schok voor hem
dan eindelijk mensen die hem op halen doen hem ook weer weg
vind je het gek dat hij zijn vertrouwen kwijt is en bang alleen gelaten teworden
hij heeft zijn tijd nodig om tewennen

Back to basic

Niet helemaal raar hé na 1 dag
hij zal z'n nieuwe omgeving én z'n nieuwe baasjes
nog moeten leren vertrouwen.
Een hond uit het asiel heeft vaak een (minder leuke achtergrond)of iets traumatisch meegemaakt.
Heb veel geduld,doe het rustig aan en bouw het langzaam op.
Succes!

maar ik vraag me echt in ernst af waarom je hondje als je thuis bent in een eigen kamer alleen moet?

Bo moet niet heel de tijd alleen zitten hoor, maar we kwamen net terug van het wandelen en hij hing vol modder. Hij moest gewoon een paar minuutjes in de kamer tot hij droog was. En ik moet straks ook wel gewoon gaan werken en ik denk niet dat de buren ermee gaan lachen als hij de hele nacht jankt.
Nuja, vannacht neem ik hem dan wel mee naar het werk, maar dit kan ik ook niet elke dag natuurlijk.

De vorige eigenaars hebben hem ook voor deze reden terug naar het asiel gegaan, dus ik denk niet dat dit van voorbijgaande aard is. Maar ik heb geen idee hoe ik hiermee moet omgaan, dus ervarigen zijn zeker welkom!

Met je werk regelen dat je (minimaal !!!) een weekje vrij kan nemen !
Je kan nu niet gewoon met JOUW normale rimte doorgaan hoor !!!

Het werkt niet zo simpel dat je hem in huis neemt , jouw ding doet en hij vanzelf wel went... hier moet je energie in steken, het rustig opbouwen (even weggaan, weer terugkomen). Vergelijk het maar als je een pup in huis krijgt....begin bij de basis , stapje voor stapje !!!!!!! Anders....gaat dit niet werken en vind ik het hééél zielig voor de hond !

Je zal toch héél veel tijd moeten investeren om de hond te leren thuis te zijn..
Het dier moet eerst aan de neieuwe omgeving wennen en aan jouw.

Je kan niet van een asielhond verwachten dat hij alleen kan zijn..!!

Het dier is net verlaten, uit zijn vetrouwde wereld weggetrokken en nu zet jij hem nu met een ge4sloten duer alleen in een kamer en laat je hem strak UREN alleen in huis ...

Dat gaat een groot drama worden ben ik bang..

Alleen zijn opbouwen te vinden in de encyclopedie..

Neem er rustig de tijd voor..
Dat kan lang duren..

succes ..

Je kan niet van een asielhond verwachten dat hij meteen de eerste dag alleen kan zijn.

De hond zit niet in zijn vertrouwde omgeving, moet wennen aan zijn nieuwe baas en vertrouwingsband opbouwen, en begrijpen dat zijn nieuwe thuis, ook zijn veilige nieuwe thuis is.

Je zou dit toch echt rustig op moeten bouwen.

Jammer dat ze jou in het asiel niet hebben vertelt dat er een grote kans is dat het niet meteen goed gaat. Bij ons in het asiel doen ze dat namelijk wel.

Je zou het alleen zijn dus rustig op moeten bouwen. Neem vrij, ga samen op cursus, zo leren julie elkaar snel kennen en begrijpen julie elkaar ook beter.

En ja, heb veel geduld, dan houd je er een superschat aan over!

Dobby had hetzelfde, maar het is vrij redelijk te trainen. Ik kon bijvoorbeeld nog niet opstaan of Dobby stond al op om me te volgen. Stel je voor dat het baasje weg zou gaan!

Ik heb "blijf" aangeleerd en met de clicker getraind. Blijf geven, opstaan. Klik als hij bleef liggen. Herhalen. Daarna opstaan en 1 stap doen! Klik als het goed ging. Zo langzaam naar de deur. Dan oefenen dat ik de deur open deed. Ik achter de deur ging staan. Deur half dicht. Deur helemaal dicht en meteen weer open. 2 seconden achter dichte deur. En dat dan uitbouwen.

Eerst kon ik nog niet eens naar de wc zonder dat Dobby ging zitten piepen. Nu kan hij alleen thuis blijven. Hij keft even als we weg gaan, maar word daarna stil. Hij is niet rustig thuis, maar het gaat.

ik ben het eens met Daphne
rustig opbouwen,net als met een puppy ,hij moet tijd krijgen het te leren om alleen te zijn,is wel wat veel voor hem nu
ik nam met het nemen van een nieuwe hond steeds drie weken vrij, es rustig laten wennen ook alleen zijn ,geleidelijk opbouwen telkens iets langer en niet teruggaan als hij huilt wel als hij rustig is
veel succes en wat geduld alles komt goed!

ik ben het eens met alles hierboven... je gaat een beetje veel te snel.... laat je hond eerst even helemaal wennen, en begrijpen waar hij nou weer in beland is...... duurt echt wel even... zeker geen paar uur....

Stel jezelf even voor hoe het is.... hij zit ergens (asiel)... en hij wordt meegenomen... ???? wat gebeurt er?... komt op een nieuwe plaats met allerhande nieuwe leuke plaatsen en geurtjes om te onderzoeken.... wordt hij in een kamer opgesloten..... zijn reactie ?????????????????????????????????????? nou, dan ga ik maar piepen want... wat gebeurt me nou???????????? hij moet eerst de omgeving vertrouwen, en erop kunnen vertrouwen dat jij er bent, en terugkomt......

Zelf zou ik hem lekker vanavond, en de komende nachten, meenemen naar je slaapkamer.... als dat goed gaat.... zijn mand (waar hij zich steeds veiliger in voelt) steeds ietje verder opschuiven naar waar je uiteindelijk wilt dat hij 's nachts slaap.... veel gehuld is de oplossing.... echt waar.....kleine stapjes....

sterkte ermee!

gehuld = geduld natuurlijk....

maar je wist dan toch dat dit hoogstwaarschijnlijk zou gaan gebeuren??als de oude baasje hem hierom naar het asiel hebben gedaan? Dan weet je toch dat je er veel in moet investeren?

dat de vorige eigenaren de hond hiervoor hebben afgestaan is toch wel een bijzonder gegeven.

ik snap niet dat je de hond hebt meegekregen van het asiel, en al verlatingsangst hebben, in het asiel gezeten, nieuwe baas.... die hond is totaal en volledig van de kaart.

deze hond gaat het niet makkelijk meer leren, mag aannemen dat de vorige eigenaren er ook mee getobt hebben.

er zijn trainingen, maar die zijn behoorlijk tijds en arbeidsintensief, en vragen een 200% inzet omdat je de hond nooit meer in paniek mag laten komen.

ik hoop van harte dat je je realiseert waar je aan begonnen bent, het dier nu terugbrengen zou zijn ziel nog wat meer kneuzen.


dit is geen eenvoudig probleem omdat verlatingsangst een angst is en niet is wat je kan trainen zoals een gedragsprobleem. alleen zijn is een kwestie van vertrouwen, en ik ken honden die vaanaf pup bij de juiste eigenaren zitten (ervaren dus) en toch nooit goed leren alleen te zijn.


soms is een 2e hond(je) een oplossing, dus je zou na een paar weekjes gewenning en vertrouwen opbouwen (en een band) eens een logeetje kunnen proberen.

@ Gorby...ik denk dat jij nog te optimistische gedachten hebt over de inzet van mensen....je zegt "mag aannemen dat de vorige eigenaars er ook mee getobt hebben". Ben ik niet zo zeker van. Ik merkte het in ons asiel zo dikwijls, ze hebben de hond geadopteerd en na amper een paar dagen brengen ze ze al terug, want het lukt niet om het alleen zijn aan te leren. A.u.b.wat verwachten ze ? Zo snel gaat dit niet. Ben dus blij dat Evi het zich toch realiseerd, het is beslist af te leren, heb het met Tibo ook gedaan en hij was al 4jr. Maar het vergt geduld, de meeste mensen hebben dat niet en verwachten dat een hond perfect is

Dat is lastig, maar niet zo raar. Ben het met de reacties van anderen eens. Eerst maar laten wennen, niet te veel verwachten. Dan kun je wel starten met het af en toe negeren van de hond, dus niet continue naar je hond kijken....dus stapje voor stapje....en wat al eerder gezegt is...de hond niet te snel alleen thuis laten, eerst zorgen dat er iemand aanwezig is zodat de hond rustig kan wennen aan zijn/haar nieuwe omgeving.

Ik hoop dat je niet naar je werk gaat, maar een aantal dagen, waarbij ik eerder aan een aantal weken denk, maar de tijd neemt om aan elkaar te wennen.
Stel je eens voor, je bent ergens als zeer jong volwassene en spreekt niet de taal, die begrijp je niet, en je voelt dat er iets moet, maar je snapt niet wat! Je wil doen wat verwacht zal worden maar omdat je niet snapt wat de bedoeling is, je ging met mensen mee, maar waarom? Ze zijn boos als je huilt omdat je niet snapt wat te doen .............
Dat moet toch vreselijk zijn?
Probeer je iets meer te verplaatsen in de situatie van de hond. En sta open voor de onbesproken tekenen die hij aan geeft.
En de buren,........., ga naar ze toe en leg het uit wat er kan gebeuren.
Mocht je minder goed met ze op kunnen schieten, ach ja, er is overal wel eens wat en als het geen maanden lange vol gehuilde nachten zijn valt de reactie echt vaak mee.
Probeer veel te lezen over honden en hoe daarmee om te gaan. Succes!!