aangevallen door hond , daarna gedragsverandering

Ik lees hier op het forum en hoor heel vaak:

"Mijn hond is aangevallen door een andere hond en is nu agressief tegen honden"

de aangevallen hond kan dan vaak niet meer los, heeft een afkeer tegen bepaalde rassen, is angstig, blaft en valt aan.

Natuurlijk heeft zo'n aanval een impact op een hond maar ik vraag me af of het altijd zo ontzettend drastisch is. Ligt dit niet ook aan ons baasjes? Zijn wij dan niet erg huiverig en geven wij onze angst door aan de hond?

Ziva is door een angstige Mechelaar een keer in haar neus gebeten en ik was vervolgens erg bang dat ze voortaan niets meer moest hebben van herders. IK heb de knop bij mezelf om kunnen zetten en heb steeds contact gezocht met herders. Er blijkt geen probleem te zijn. Ook na aanvaringen met andere honden heb ik gemerkt dat ze juist meer kijkt en denkt en dus beter reageert. Nu moet ik er wel bij zeggen dat het nooit serieuze aanvallen zijn geweest maar ik vraag me wel af hoe jullie hierover denken.

Tussen wiens oren zit de angst / gedragsverandering dus? Van Baas of hond?
Zijn er ook baasjes die hun hond hier in hebben kunnen begeleiden en waar het dus prima is afgelopen op de lange termijn?


PS Ik wil hiermee geen mensen kwetsen wiens hond erg aangevallen is en daardoor echt problemen heeft. Ik ontken zeker niet dat het heel naar is voor hond en baas en consequenties kan hebben op de lange termijn.

Vroeger toen ik met mijn duitse herder liep heb ik zo ontzettend vaak gehoord: mijn hond is vroeger gebeten door een herder en nu is hij bang voor herders...terwijl je dan duidelijk zag dat de eigenaar bang was. En als ik dan zei: zou het niet fijn zijn voor uw hond dat ze nu eens kennis maakt met een aardige herder? Leek hun dat nooit een goed idee.

Dus ja ik denk dat ook de rol van de baasjes meespeelt. Maar ook logisch dat een hond die door een ongesocialiseerde hond is aangevallen (uit het niets dus) terwijl hij zelf misschien signalen afgaf die de andere hond niet opgepikt heeft, heel onzeker kan worden.

robi is op cursus een keer zonder reden aangevallen door een duitse herder. die hond liep 10 meter verderop los en was net klaar met een oefening, en rende ineens op ons af en greep robi. later bleek dat hij al vaker had gegrepen en is hij in gedragstherapie gegaan........

gedeeltelijk denk ik wel dat het ook aan het baasje ligt, ik had veel moeite om te ontspannen bij herders. maar 3/4 van de herders die hier rondlopen zijn agressief, gelukkig zijn ze wel goed aangelijnd. herders die wel lief zijn laat ik ze ook altijd mee spelen. maar laatst kwamen we een saarloos tegen, waar dus duitse herder inzit, en ik had eerst niet door dat het een saarloos was. zag gewoon een wolfshond/poolhond. maar robi vond die hond wel weer eng. ik ben toen gewoon een stuk meegelopen met die vrouw en haar hond en beide honden liepen los, en toen ging het eigenlijk wel weer.

het rare is dat ze witte duitse herders en zwitserse witte herders niet eng vind......

Volgens mij kijken honden niet specifiek naar rassen, maar naar kleuren en/of formaat. Zijn ze aangevallen door een zwarte hond van labrador formaat, dan kunnen ze reageren op zwarte honden van die grootte. Of misschien op alle zwarte honden.

Mijn vorige hond is een keer gepakt door twee labrador achtige honden. Misschien waren het wel labradors, maar dan hele magere. Daarna reageerde Chico ook op vadsige dikke labradors en een zwarte Rottweiler. Ik verwachtte dat totáál niet, ik had zoiets van "die ziet wel dat het die honden niet zijn". Maar dat kwam echt uit Chico.

Een tijdje later was het ook weer een stuk minder.

ik denk dat het aan allebij kan liggen

mijn hond werd vaak aangevallen tot bloedens toen
toch kon ik het los laten en ging gewoon weer met hem lopen

op een dag is hij 2 keer aangevallen eerste keer begin van het park door 2 labradoors reuen hoorde bij elkaar, en de eigenaar stond er om bekent dat haar honden andere aanvallen (hoorde ik pas later anders had hem niet hun kant op gelopen)
was heel hevtig
oke denk ik loop daarna wel door ondertussen gespeelt met andere honden
op het einde weer 2 reuen rotweiler met een labradoor ook weer 2 reuen ook die deden dit meer, kon rocky niet meer vast maken omdat ze al op hem afgestormd kwamen
ook werd hij heel erg gebeten terwijl hij zich overgaf zonder terug tebijten (was ook nog maar 9md oud)
toen we veder liepen kwam hij zijn speelkameraatje tegen ollie waar hij altijd mee speelde. nou toen niet hij vloog hem aan en stopte niet meer tot op de dag van vandaag kan hij niet meer met ollie ondanks ollie wel wil spelen
ik denk dat hij ollie met zijn trauma accoseerd
want met alle andere honden kan hij gewoon spelen

ja boedha is laatst wel in zn hoofd gebeten door een duitse herder maar hij speelt nog steeds met zijn andere herder vrienden, ik heb hem toen ook niet extra gaan troosten ofzo gewoon doorgelopen daarna, ik had de schrik zelf wel te pakken haha maar boedha was het volges mij 5 minuten later alweer vergeten

Hangt van veel factoren af denk ik. Fedor is met 4 maanden, echt nog een pup dus, gegrepen door een witte herder. Vanaf dat moment is hij onzeker. Met 4 maanden zijn ze midden in een gevoelige periode. Ondanks dat ben ik wel steeds op zoek gegaan naar andere honden om Fedor er goed mee te leren omgaan.

De situatie was ook erg lastig, omdat ik er niet optijd bij was om Fedor te beschermen. Hij heeft toem bedacht;"aan jou heb ik ook niks" en vond dat hij het zelf moest gaan oplossen.

Vrij vlak erna is hij nog eens aan de lijn gepakt door een golden. Ze wearen leuk aan het spelen, en ik lijn Fedor aan om door te lopen, en uit het niets geeft die Golden ineens een knauw.

Een derde keer dat het dreigde te gebeuren was hij 8 maanden, een loslopende hond kwam op hem afgestormd, ik ben er toen voor gesprongen om Fedor duidelijk te maken dat IK het oplos.

Het kost echt veel tijd om het weer goed te krijgen. Gelukkig heb ik de laatste weken gemerkt dat het wel kan. Hij gaat erg goed om met een aantal kleinere honden, heeft zelf ook nog nooit een hond gebeten! Hij blaft alleen maar. Het lijkt heel wat, maar stelt niet zo vreselijk veel voor geloof ik.

Het moeilijke is dat je in een negatieve spiraal komt. Je hond wordt onzeker, hij gaat in de aanval want dat is de beste verdediging, jij wordt nog onzekerder daardoor, zeker als andere baasjes er bang voor worden en je hond niet meer met die van hun laten spelen. Het idee dat het aan jou ligt; want je neemt niet duidelijk de leiding maakt het NOG moeilijker om het om te draaien!

Ik vind het jammer dat ik hier geen hulp bij gehad heb, ondanks dat ik het op de hondenschool heb besproken, met een Gt erover heb gesproken, heb ik geen tips gehad waar ik wat aan heb gehad.

Het gaat nu pas beter nu ik Fedor aan de halti heb zodat ik controle over hem kan houden, daardoor wordt ik zekerder van mijn zaak (het helpt echt als je erop kan vertrouwen dat je niet over straat wordt getrokken heel gek...)

We komen elke avond een paar leuke hondjes tegen en Fedor mag ze dan rustig begroeten, gaat erg goed! Laatst heeft hij met een Teckeltje gespeeld en ging helemaal op de grond liggen om zich klein te maken; zooo lief! Hij leert het wel

En gisteren wa sik helemaal trots;

Ik kwam een mevrouw tegen met een blaffende keffende tierende cocker spaniel. Ik herkende dat gedrag van Fedor, onduidelijk, echt niet agressief, maar wel blaffen want je weet maar nooit. Mevrouw werd steeds wanhopiger, probeerd het hondje te corrigeren, waardoor het geblaf alleen maar erger wordt.
We hebben ze even laten snuffelen, na een tijdje hield het geblaf op toen hij zag dat Fedor daar niet van onder de indruk was, en het werd vrolijk snuffelen en zelfs willen spelen.

ik was erg trots op mijn grote beer, hij had zich als een gentleman gedragen

Sja, hier hebben we ook zoiets meegemaakt.

Mijn Mike is twee jaar terug gegrepen door een bulldog achtige kruizing die zonder halsband bij het hondenstrand liep te spelen.
Iemand gooit een balletje (hoe achterlijk kun je zijn) en die hond wilde dat balletje pakken net zoals de mijne en whaaam, mis was het en de mijne is toen gegrepen.
Hij heeft zich wel proberen te verweren, maar ja...gelukkig heeft hij wel altijd een halsband of tuig om en langer haar, dus ik kon hem zo pakken, maar het vrouwtje van die andere stond erbij en keer ernaar...daar sta je dan met twee vechtende honden tot je bovenbenen in het water (oke, bij de gemiddelde man tot aan de knieën, maar ik ben maar klein).
Toen ik ze uiteindelijk uit elkaar had (lees toen die andere vrouw haar hond eindelijk durfde te pakken nadat ik de mijne half achter me had, grrrr), bleek de mijne meerdere gaatjes te hebben, heeft me toen nog veel geld gekost.

Sindsdien is hij erg fel op dominante honden, dus zijn we het heel voorzichtig weer gaan opbouwen.
Nu twee jaar later gaat het stukken beter, maar hem los laten lopen in een losloopgebied durf ik niet meer.

Ik ben allang blij dat ie hier vlakbij ons wel los kan met diverse honden, maar dat is maar een heel klein stukje losloopgebied...wel jammer, had altijd veel plezier bij de Baggelhuizerplas...

ik denk dat het er vooral mee te maken heeft hoe je er zelf mee omgaat.

Mijn hond nu bijna 6 maanden is een maand geleden gebeten door een rotweiler ze had schrammen op haar bek en kopje en een beetje bloed.

Ik was me dood geschrokken aangezien dit gebeurde zonder enige aanleiding. maargoed ze was na dit incident bang voor andere honden. Als er vanaf de verte een andere hond aan kwam ging ze meteen plat op de grond liggen en heeel onderdanig doen, of wegrennen met staart tussen de benen en haren omhoog.

wij lopen elke dag met haar in het bos, en dit zijn we blijven doen. vooral op drukke plekken met veel honden, als er een hond kwam ondersteunde ik haar dorr te zeggen ga maar kijken, goedzo enz...

ze is nu helemaal niet bang meer, wel af en toe nog erg voorzichtig met grote (zelfverzekerde) honden.


Groetjes Loes en een knipoog van Kaya

Het zit wel degelijk bij beide.

Onderschat echter niet het trauma dat een hond echt kan oplopen als hij gebeten/aangevallen wordt. Een baas die er goed mee om gaat, kan angst dan wellicht niet voorkomen.
Maar aan de andere kant kunnen mensen overdreven reageren als de aanval wel meegevallen is en daardoor angst kweken bij hun hond.

Mexx werd als jonge hond en als pup enorm vaak aangevallen. Daarna was het elke week wel 2x raak. en dat terwijl Mexx een onderdanige hond was naar andere honden. Hij interesseerde zich niet eens voor andere honden..
Op 3 jaar ging de knop pas om. Alles wat op hem af kwam kon een snauw krijgen.
Na veel trainen en hersocialiseren zijn we nu een heel eind verder, hij kan weer met 75% van de honden overweg, maar blijft gespannen bij elke ontmoeting.

Ik denk dat een sociale hond die een keer aangevallen wordt (zonder dat hij echt helemaal openligt) er niet veel aan overhoudt, zeker niet als hij genoeg leuke honden kent.
Wij staan er versteld van dat Mexx die als pup al zoveel slechte ervaringen had nog zolang 'normaal' functioneerde en dat hij nu toch weer enorm verbeterd is.
Honden kunnen naar mijn idee idd veel hebben, sommige niet en de baasjes vaak nog minder

Als de baas angstig is slaat dat natuurlijk over naar de hond..

Timo is dit weekend ook "aangevallen" door een hond. Een akita. Ik stond met haar eigenaar te praten en zoef, ze rukte zich zo uit haar handen. Ik sprong er meteen tussen, duwde de akita bij Timo vandaan en greep Timo op. Ik schrok me dood, Timo piepte, maar had gelukkig niets. Alleen erg geschrokken. Ik denk niet dat hij er veel last van heeft, want een minuutje later liep hij weer gewoon te rennen en te snuffelen alsof er niets was gebeurd. Ik kan niets aan hem merken. Dat hij angstig is ofzo. Weet natuurlijk niet wat er gebeurd als hij die akita weer tegenkomt.

tyson is een paar keer goed gebeten. en heeft ook in een paar goede knokpartijen gezeten. en is ook aan gevallen aan de riem.

ik moet zeggen dat ik wel ben veranderd. en ik heel vaak nare senarios zie.
ik denk zeker dat het aan de baas ligt maar ook aan de type hond. tyson is niet een hond die op zijn rug gaat. hij zal de uit daging aan gaan. tot hij anderhalf was speelde hij de clouwn om te laten zien dat hij niks negatiefs wou ook toen ging hij niet op zijn rug.

nu kan hij nog steeds los en van teefjes pikt hij alles leuke reuen ook en pups helemaal. maar reuen die groot zijn en maar even stoer doen die zal hij op de kop geven. maar komen ze niet in zijn zone en ik laat hem gewoon bij mij aan de lange riem dan zal hij hun ook niet proberen op te zoeken.


wel merk ik dat na elke narigheid hij weer een paar maanden heet om weer helemaal tot rust te komen.
en na de laatste keer ik heel voor zichtig ben zelfs met mijn pup.
ik hoop dat het bij mij slijt!!!!

zo even snel resumerend zie ik dat er een heleboel baasjes zijn die bewust reageren op zo'n nare gebeurtenis. Ofwel ze onderkennen hun eigen angst en proberen ondanks dat toch rustig te reageren. ofwel ze proberen hun angstige hond van zijn trauma af te helpen.
Complimenten voor degenen die dat proberen en zeker als het met succes is.

IK had eerlijk gezegd niet zo nagedacht over de periode waarin dit gebeurde. Zoals Fedor die aangevallen werd toen hij 4 maanden was (zonnetje) dat lijkt me inderdaad een andere situatie dan wanneer een volwassen hond die veel goede ervaringen heeft wordt aangevallen.

dank voor alle verhalen. vind het mooi om te zien hoe baasjes reageren.

Het lijkt mij heel belangrijk om te zien dat er ook veel verschillen zijn.
Zoals het hondje dat ik gisteren tegenkwam. Niks mee aan de hand, nooit iets meegmaakt maar wel onzeker omdat de baas onzeker is. Dat was echt een schoolvoorbeeld!

Zoals bij mensen heb je ook verschillende honden, wat voor de ene hond traumatisch is, hoeft het voor de andere echt niet te zijn, en dan is het heel belangrijk hoe je ermee omgaat.

Oppassen dat je een hond niet vermenselijkt, geen meelij of sentimenten, daar heeft ie niks aan. Wel duidelijke leiding, en niet teveel verwachten. Elke positieve ervaring is er ook één!