Waarom trekken honden eigenlijk aan de lijn? 
Het hoeft niet altijd met een clicker en voedsel om een hond normaal naast je te laten lopen
In mijn ervaring begint het probleem vaak al bij het uitlaten zelf. Veel baasjes laten hun hond bepalen waar de wandeling naartoe gaat – onbedoeld leren ze hem dat trekken loont. En zo raakt hij gewend dat hij bepaalt.
Beter is: Wandel samen (zonder trekken) naar een rustige plek, zoals een stille straat of een stuk onbebouwd terrein. Laat hem daar los of geef hem ruimte aan de lange lijn zodat hij in alle rust kan snuffelen en zijn behoefte kan doen. Daarna roep je hem bij je en wandel je verder of ga je naar huis
Als je hij tijdens het wandelen telkens wil stoppen, tegen alles wil plassen of naar elke andere hond wil toe trekken, is het belangrijk daar grenzen aan te stellen. Geef een duidelijke waarschuwing en corrigeer hem rustig. Het gaat er niet om streng te zijn, maar om duidelijk te zijn. Als je in dit soort dingen te toegeeflijk bent, verlies je gezag, en dat werkt door in de rest van de opvoeding
De lijn hoort niet strak te staan. Het is veel relaxter wandelen als je hond gewoon naast je loopt en dat hij weet dat hij later los mag (of “vrij” aan de lange lijn)
Rondjes draaien, een andere kant oplopen, een beloning aanbieden zijn tijdelijke lapmiddelen. Communiceer met hem en als hij te enthousiast wordt zeg dan gewoon: Nee nee rustig en bekrachtig je dit door een kort rukje te geven
De lijn is eigenlijk een tastbaar teken van de samenwerking tussen hond en mens
Het is dus helemaal niet zielig om je hond goed aan de lijn te leren lopen. Integendeel: het geeft hem duidelijkheid en rust.
En vaak zijn het juist de honden zonder duidelijke regels – die alles mogen en overal heen trekken – die uiteindelijk onzekerder en ongelukkiger zijn. (want ik durf te wedden dat die nog veel meer lastige eigenschappen hebben dan alleen trekken aan de lijn)
Hier een hele jonge hond, trekt gelukkig niet, nu ik zwaar gekneusde ribben heb, is dat een plus als je vanaf het begin dat toch aangeleerd hebt, ze mag van mij overal snuffelen, zodat ze tevreden is, komt er een hond aan dan draai ik om, zonder beloningen die neemt ze onder het wandeken nooit aan…. Gelijk vanaf het begin dat ik haar had dat aangeleerd, los mag als het veilig is. En daar zorg ik wel voor dat dat kan..
Richard, jonge honden zijn een en al energiek, een jonge hond waarvan de eigenaar niets mankeert gaat het prima, nu ik gekneusde ribben heb moet de hond zich naar mij voegen en dan hang je toch af en toe even in een lantaarnpaal als er opeens een hond opdoemt. 
Foto hierboven was van gisterenmiddag, geen hond gezien, vanochtend aan de wandel en ………………… ja dan toch even aan een lantaarnpaal.
Leuk stukje, maar als je echt een enthousiaste, jonge hond hebt die heel hard aan de lijn trekt dan kun je vrij weinig met "rustig" en een rukje aan de lijn. Als dat zou werken, zouden er geen trekkende honden bestaan. Een ruk aan de lijn geven getuigt op zich ook niet van samenwerking.
Ik heb het geluk dat mijn hond nooit een hele harde trekker is geweest, maar ik heb hem rustiger 'leren' lopen door iedere keer wanneer de lijn strak kwam te staan, zijn aandacht te vragen en hem een beloning te geven. Nu wandelt hij automatisch langzamer wanneer de lijn strak staat en is het een gewoonte geworden. Maar of dat ook gewerkt zou hebben als ik een soort 'dolle stier' zou hebben die echt heel hard trok.... ik denk het niet. Ik denk dat er nog veel meer zaken meespelen en dat trekken aan de lijn slechts het zichtbare deel is.
Stress (positief of negatief), een energieke hond of gewoon omdat wij langzaam zijn en een hond nu eenmaal niet. Ik lees dat je vooral inzet op correctie en beloningen ziet als lapmiddelen, en het dat je het hebt over duidelijkheid. Een correctie is niet duidelijk als de hond niet weet wat er wél wordt verwacht. Als je het een beetje leuk wil houden zul je toch ergens moeten inzetten op die beloning om de hond aan te leren wat je wel van hem verwacht.
Een van de belangrijkste dingen bij trekken aan de lijn blijft in mijn ogen toch om te kijken naar de achterliggende reden. Als je dingen gaat vragen waar het brein op dat moment helemaal niet aan kan voldoen creëer je alleen maar frustratie aan beide kanten. Toen mijn hond jonger was, kon ze niet netjes meelopen als we ‘s ochtends net buiten kwamen. Ze was enthousiast en had een heleboel energie in haar lijf van de nacht. Ze wilde gewoon lopen! En ik loop voor haar nou eenmaal heel langzaam. De oplossing was gewoon om haar even te laten lopen en snuffelen, ze viel vanzelf wel terug naar een lossere lijn, dat kende ze namelijk allang want ze had als pup al netjes leren meelopen. Eventueel kon ik na een paar minuten even haar aandacht vragen, haar naast me roepen en… jawel, haar een koekje geven. Dan wist ze het weer en ging het prima. De energie was eruit, er was gesnuffeld en haar brein had weer ruimte voor andere dingen.
Als ik zie dat ze spanning heeft omdat ze bijvoorbeeld ergens net uit de auto komt, zal ik haar eerst gewoon even de boel laten verkennen, laten snuffelen en even laten rondlopen. Daarbij staat de lijn vaak strak. Na een paar minuten is ze rustig en gaat ze gewoon netjes aan het werk. Netjes met een losse lijn tenzij ik anders van haar vraag.
Als mijn hond aan de lijn zou trekken omdat ze niet beter wist, zou ik haar eerst moeten aanleren wat de bedoeling was. Ik heb natuurlijk niks tegen duidelijkheid, juist niet! Maar dan wel duidelijkheid die de hond kan volgen. Ik zie vaak dat de duidelijkheid waar mensen het over hebben eigenlijk helemaal niet zo duidelijk is voor de hond. Met rukjes aan de lijn en constante correcties zou mijn hond misschien uiteindelijk wel begrijpen en doen wat ik van haar wilde, maar dan heb ik voor die tijd wel een berg frustratie gecreëerd zowel bij haar als bij mij, en na die tijd heb ik een enorm onzekere, dichtgeklapte hond. Dat is niet het soort samenwerking waar ik naar zoek.
Omdat ze vier poten hebben in plaats van twee en ze willen net zo graag ergens heen als dat wij dat willen 
Losse lijn is aangegeleerd gedrag door ons en hopelijk met veel liefde en geduld. Het is behoorlijk onnatuurlijk voor welk levend ding dan ook aan een lijntje te zitten 
Dat rukje kan vast geen kwaad bij honden boven de 50 kilo.
Maar een klein hondje bezorg je al gauw schade, dus dat lijkt mee een gevaarlijk advies DE.
Laat ik nou net al mijn honden het niet trekken aan de riem geleerd te hebben met naar de andere kant op lopen en af en toe naar links of rechts wat ik dan ook zeg tegen ze. Lekker belonen met stem en stukjes Rodi worst, daarna beloon ik alleen nog maar met mijn stem, en ze lopen daarna altijd met een slappe riem.
Rukjes aan de riem vind ik niet kunnen hoe groot ze ook zijn, weet je hoeveel schade je kan aanrichten aan hun nek? En honden raken daar aan gewend, kijk maar naar vroeger. Lekker een slipketting om hun nek, dat werkte even daarna werkte zo’n slipketting ook niet meer….Gelukkig zijn die dingen nu verboden.
Een van de belangrijkste dingen bij trekken aan de lijn blijft in mijn ogen toch om te kijken naar de achterliggende reden. Als je dingen gaat vragen waar het brein op dat moment helemaal niet aan kan voldoen creëer je alleen maar frustratie aan beide kanten. Toen mijn hond jonger was, kon ze niet netjes meelopen als we ‘s ochtends net buiten kwamen. Ze was enthousiast en had een heleboel energie in haar lijf van de nacht. Ze wilde gewoon lopen! En ik loop voor haar nou eenmaal heel langzaam. De oplossing was gewoon om haar even te laten lopen en snuffelen, ze viel vanzelf wel terug naar een lossere lijn, dat kende ze namelijk allang want ze had als pup al netjes leren meelopen. Eventueel kon ik na een paar minuten even haar aandacht vragen, haar naast me roepen en… jawel, haar een koekje geven. Dan wist ze het weer en ging het prima. De energie was eruit, er was gesnuffeld en haar brein had weer ruimte voor andere dingen.
Als ik zie dat ze spanning heeft omdat ze bijvoorbeeld ergens net uit de auto komt, zal ik haar eerst gewoon even de boel laten verkennen, laten snuffelen en even laten rondlopen. Daarbij staat de lijn vaak strak. Na een paar minuten is ze rustig en gaat ze gewoon netjes aan het werk. Netjes met een losse lijn tenzij ik anders van haar vraag.
Als mijn hond aan de lijn zou trekken omdat ze niet beter wist, zou ik haar eerst moeten aanleren wat de bedoeling was. Ik heb natuurlijk niks tegen duidelijkheid, juist niet! Maar dan wel duidelijkheid die de hond kan volgen. Ik zie vaak dat de duidelijkheid waar mensen het over hebben eigenlijk helemaal niet zo duidelijk is voor de hond. Met rukjes aan de lijn en constante correcties zou mijn hond misschien uiteindelijk wel begrijpen en doen wat ik van haar wilde, maar dan heb ik voor die tijd wel een berg frustratie gecreëerd zowel bij haar als bij mij, en na die tijd heb ik een enorm onzekere, dichtgeklapte hond. Dat is niet het soort samenwerking waar ik naar zoek. "
Goed geschreven, ik kan het hier volledig mee eens zijn!
Het antwoord op de vraag "waarom trekken honden eigenlijk aan de lijn?" is "omdat ze over het algemeen niet geleerd hebben om niet te trekken" Je kunt je hond heel gemakkelijk op een positieve manier AANLEREN om te lopen zonder dat de lijn strak staat. Zonder dat aan te leren is trekken een logisch gevolg. En je kunt je afvragen wie nou eigenlijk trekt, de hond die sneller wil of de baas die tegenhoudt? Het is daarnaast helemaal niet kwalijk om je hond regelmatig te laten bepalen waar de wandeling naartoe gaat. Ook honden hebben graag enige vorm van autonomie.
Het gegeven advies in de openingspost is niet werkzaam: hoe kun je met een trekkende hond zonder te trekken naar een stille straat lopen? Waar vindt je een stille straat in de stad?
Een van de belangrijkste dingen bij trekken aan de lijn blijft in mijn ogen toch om te kijken naar de achterliggende reden. Als je dingen gaat vragen waar het brein op dat moment helemaal niet aan kan voldoen creëer je alleen maar frustratie aan beide kanten. Toen mijn hond jonger was, kon ze niet netjes meelopen als we ‘s ochtends net buiten kwamen. Ze was enthousiast en had een heleboel energie in haar lijf van de nacht. Ze wilde gewoon lopen! En ik loop voor haar nou eenmaal heel langzaam. De oplossing was gewoon om haar even te laten lopen en snuffelen, ze viel vanzelf wel terug naar een lossere lijn, dat kende ze namelijk allang want ze had als pup al netjes leren meelopen. Eventueel kon ik na een paar minuten even haar aandacht vragen, haar naast me roepen en… jawel, haar een koekje geven. Dan wist ze het weer en ging het prima. De energie was eruit, er was gesnuffeld en haar brein had weer ruimte voor andere dingen.
Als ik zie dat ze spanning heeft omdat ze bijvoorbeeld ergens net uit de auto komt, zal ik haar eerst gewoon even de boel laten verkennen, laten snuffelen en even laten rondlopen. Daarbij staat de lijn vaak strak. Na een paar minuten is ze rustig en gaat ze gewoon netjes aan het werk. Netjes met een losse lijn tenzij ik anders van haar vraag.
Als mijn hond aan de lijn zou trekken omdat ze niet beter wist, zou ik haar eerst moeten aanleren wat de bedoeling was. Ik heb natuurlijk niks tegen duidelijkheid, juist niet! Maar dan wel duidelijkheid die de hond kan volgen. Ik zie vaak dat de duidelijkheid waar mensen het over hebben eigenlijk helemaal niet zo duidelijk is voor de hond. Met rukjes aan de lijn en constante correcties zou mijn hond misschien uiteindelijk wel begrijpen en doen wat ik van haar wilde, maar dan heb ik voor die tijd wel een berg frustratie gecreëerd zowel bij haar als bij mij, en na die tijd heb ik een enorm onzekere, dichtgeklapte hond. Dat is niet het soort samenwerking waar ik naar zoek. "
Goed geschreven, ik kan het hier volledig mee eens zijn!
Het antwoord op de vraag "waarom trekken honden eigenlijk aan de lijn?" is "omdat ze over het algemeen niet geleerd hebben om niet te trekken" Je kunt je hond heel gemakkelijk op een positieve manier AANLEREN om te lopen zonder dat de lijn strak staat. Zonder dat aan te leren is trekken een logisch gevolg. En je kunt je afvragen wie nou eigenlijk trekt, de hond die sneller wil of de baas die tegenhoudt? Het is daarnaast helemaal niet kwalijk om je hond regelmatig te laten bepalen waar de wandeling naartoe gaat. Ook honden hebben graag enige vorm van autonomie.
Het gegeven advies in de openingspost is niet werkzaam: hoe kun je met een trekkende hond zonder te trekken naar een stille straat lopen? Waar vindt je een stille straat in de stad?
Een van de belangrijkste dingen bij trekken aan de lijn blijft in mijn ogen toch om te kijken naar de achterliggende reden. Als je dingen gaat vragen waar het brein op dat moment helemaal niet aan kan voldoen creëer je alleen maar frustratie aan beide kanten. Toen mijn hond jonger was, kon ze niet netjes meelopen als we ‘s ochtends net buiten kwamen. Ze was enthousiast en had een heleboel energie in haar lijf van de nacht. Ze wilde gewoon lopen! En ik loop voor haar nou eenmaal heel langzaam. De oplossing was gewoon om haar even te laten lopen en snuffelen, ze viel vanzelf wel terug naar een lossere lijn, dat kende ze namelijk allang want ze had als pup al netjes leren meelopen. Eventueel kon ik na een paar minuten even haar aandacht vragen, haar naast me roepen en… jawel, haar een koekje geven. Dan wist ze het weer en ging het prima. De energie was eruit, er was gesnuffeld en haar brein had weer ruimte voor andere dingen.
Als ik zie dat ze spanning heeft omdat ze bijvoorbeeld ergens net uit de auto komt, zal ik haar eerst gewoon even de boel laten verkennen, laten snuffelen en even laten rondlopen. Daarbij staat de lijn vaak strak. Na een paar minuten is ze rustig en gaat ze gewoon netjes aan het werk. Netjes met een losse lijn tenzij ik anders van haar vraag.
Als mijn hond aan de lijn zou trekken omdat ze niet beter wist, zou ik haar eerst moeten aanleren wat de bedoeling was. Ik heb natuurlijk niks tegen duidelijkheid, juist niet! Maar dan wel duidelijkheid die de hond kan volgen. Ik zie vaak dat de duidelijkheid waar mensen het over hebben eigenlijk helemaal niet zo duidelijk is voor de hond. Met rukjes aan de lijn en constante correcties zou mijn hond misschien uiteindelijk wel begrijpen en doen wat ik van haar wilde, maar dan heb ik voor die tijd wel een berg frustratie gecreëerd zowel bij haar als bij mij, en na die tijd heb ik een enorm onzekere, dichtgeklapte hond. Dat is niet het soort samenwerking waar ik naar zoek. "
Goed geschreven, ik kan het hier volledig mee eens zijn!
Het antwoord op de vraag "waarom trekken honden eigenlijk aan de lijn?" is "omdat ze over het algemeen niet geleerd hebben om niet te trekken" Je kunt je hond heel gemakkelijk op een positieve manier AANLEREN om te lopen zonder dat de lijn strak staat. Zonder dat aan te leren is trekken een logisch gevolg. En je kunt je afvragen wie nou eigenlijk trekt, de hond die sneller wil of de baas die tegenhoudt? Het is daarnaast helemaal niet kwalijk om je hond regelmatig te laten bepalen waar de wandeling naartoe gaat. Ook honden hebben graag enige vorm van autonomie.
Het gegeven advies in de openingspost is niet werkzaam: hoe kun je met een trekkende hond zonder te trekken naar een stille straat lopen? Waar vindt je een stille straat in de stad?
Een van de belangrijkste dingen bij trekken aan de lijn blijft in mijn ogen toch om te kijken naar de achterliggende reden. Als je dingen gaat vragen waar het brein op dat moment helemaal niet aan kan voldoen creëer je alleen maar frustratie aan beide kanten. Toen mijn hond jonger was, kon ze niet netjes meelopen als we ‘s ochtends net buiten kwamen. Ze was enthousiast en had een heleboel energie in haar lijf van de nacht. Ze wilde gewoon lopen! En ik loop voor haar nou eenmaal heel langzaam. De oplossing was gewoon om haar even te laten lopen en snuffelen, ze viel vanzelf wel terug naar een lossere lijn, dat kende ze namelijk allang want ze had als pup al netjes leren meelopen. Eventueel kon ik na een paar minuten even haar aandacht vragen, haar naast me roepen en… jawel, haar een koekje geven. Dan wist ze het weer en ging het prima. De energie was eruit, er was gesnuffeld en haar brein had weer ruimte voor andere dingen.
Als ik zie dat ze spanning heeft omdat ze bijvoorbeeld ergens net uit de auto komt, zal ik haar eerst gewoon even de boel laten verkennen, laten snuffelen en even laten rondlopen. Daarbij staat de lijn vaak strak. Na een paar minuten is ze rustig en gaat ze gewoon netjes aan het werk. Netjes met een losse lijn tenzij ik anders van haar vraag.
Als mijn hond aan de lijn zou trekken omdat ze niet beter wist, zou ik haar eerst moeten aanleren wat de bedoeling was. Ik heb natuurlijk niks tegen duidelijkheid, juist niet! Maar dan wel duidelijkheid die de hond kan volgen. Ik zie vaak dat de duidelijkheid waar mensen het over hebben eigenlijk helemaal niet zo duidelijk is voor de hond. Met rukjes aan de lijn en constante correcties zou mijn hond misschien uiteindelijk wel begrijpen en doen wat ik van haar wilde, maar dan heb ik voor die tijd wel een berg frustratie gecreëerd zowel bij haar als bij mij, en na die tijd heb ik een enorm onzekere, dichtgeklapte hond. Dat is niet het soort samenwerking waar ik naar zoek. "
Goed geschreven, ik kan het hier volledig mee eens zijn!
Het antwoord op de vraag "waarom trekken honden eigenlijk aan de lijn?" is "omdat ze over het algemeen niet geleerd hebben om niet te trekken" Je kunt je hond heel gemakkelijk op een positieve manier AANLEREN om te lopen zonder dat de lijn strak staat. Zonder dat aan te leren is trekken een logisch gevolg. En je kunt je afvragen wie nou eigenlijk trekt, de hond die sneller wil of de baas die tegenhoudt? Het is daarnaast helemaal niet kwalijk om je hond regelmatig te laten bepalen waar de wandeling naartoe gaat. Ook honden hebben graag enige vorm van autonomie.
Het gegeven advies in de openingspost is niet werkzaam: hoe kun je met een trekkende hond zonder te trekken naar een stille straat lopen? Waar vindt je een stille straat in de stad?
Een van de belangrijkste dingen bij trekken aan de lijn blijft in mijn ogen toch om te kijken naar de achterliggende reden. Als je dingen gaat vragen waar het brein op dat moment helemaal niet aan kan voldoen creëer je alleen maar frustratie aan beide kanten. Toen mijn hond jonger was, kon ze niet netjes meelopen als we ‘s ochtends net buiten kwamen. Ze was enthousiast en had een heleboel energie in haar lijf van de nacht. Ze wilde gewoon lopen! En ik loop voor haar nou eenmaal heel langzaam. De oplossing was gewoon om haar even te laten lopen en snuffelen, ze viel vanzelf wel terug naar een lossere lijn, dat kende ze namelijk allang want ze had als pup al netjes leren meelopen. Eventueel kon ik na een paar minuten even haar aandacht vragen, haar naast me roepen en… jawel, haar een koekje geven. Dan wist ze het weer en ging het prima. De energie was eruit, er was gesnuffeld en haar brein had weer ruimte voor andere dingen.
Als ik zie dat ze spanning heeft omdat ze bijvoorbeeld ergens net uit de auto komt, zal ik haar eerst gewoon even de boel laten verkennen, laten snuffelen en even laten rondlopen. Daarbij staat de lijn vaak strak. Na een paar minuten is ze rustig en gaat ze gewoon netjes aan het werk. Netjes met een losse lijn tenzij ik anders van haar vraag.
Als mijn hond aan de lijn zou trekken omdat ze niet beter wist, zou ik haar eerst moeten aanleren wat de bedoeling was. Ik heb natuurlijk niks tegen duidelijkheid, juist niet! Maar dan wel duidelijkheid die de hond kan volgen. Ik zie vaak dat de duidelijkheid waar mensen het over hebben eigenlijk helemaal niet zo duidelijk is voor de hond. Met rukjes aan de lijn en constante correcties zou mijn hond misschien uiteindelijk wel begrijpen en doen wat ik van haar wilde, maar dan heb ik voor die tijd wel een berg frustratie gecreëerd zowel bij haar als bij mij, en na die tijd heb ik een enorm onzekere, dichtgeklapte hond. Dat is niet het soort samenwerking waar ik naar zoek. "
Goed geschreven, ik kan het hier volledig mee eens zijn!
Het antwoord op de vraag "waarom trekken honden eigenlijk aan de lijn?" is "omdat ze over het algemeen niet geleerd hebben om niet te trekken" Je kunt je hond heel gemakkelijk op een positieve manier AANLEREN om te lopen zonder dat de lijn strak staat. Zonder dat aan te leren is trekken een logisch gevolg. En je kunt je afvragen wie nou eigenlijk trekt, de hond die sneller wil of de baas die tegenhoudt? Het is daarnaast helemaal niet kwalijk om je hond regelmatig te laten bepalen waar de wandeling naartoe gaat. Ook honden hebben graag enige vorm van autonomie.
Het gegeven advies in de openingspost is niet werkzaam: hoe kun je met een trekkende hond zonder te trekken naar een stille straat lopen? Waar vindt je een stille straat in de stad?
Waarom ga je er vanuit dat jouw correcties duidelijk zijn voor de hond? Hoe moet hij weten dat een rukje aan de riem betekent niet trekken?
Het is inderdaad niet zielig om een hond te leren om netjes aan de lijn te lopen. Het is wel van belang om je hond dat dan ook netjes aan te leren.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?