Pup 7 maand valt mij aan tijdens het wandelen

Wij hebben een golden retriever die nu 7 maanden oud is. Vanaf het begin is hij heel fel naar mij toe. In de zin van mij bijten, op mij springen aan mijn benen hangen enz.. ondertussen is hij rustiger geworden en doet hij dit niet meer in huis. Hij luistert goed , volgt commando's goed op maar als ik met hem ga wandelen is het een ramp. Uit het niks begint hij dan op mij te springen en hij heeft het dan gemunt op mijn armen. Hij bijt (niet door) en springt. Ik heb dit al aangegeven op de hondenschool en hun tips toegepast. Maar niks werkt ik krijg hem met geen mogelijkheid rustig op dat moment. En zo ineens als het begin zo ineens kan het ook weer gedaan zijn. Maar dan heb ik wel al een hele blauwe arm. Ik ben ten einde raad. Dit kan toch geen pubergedrag zijn??? Bij mijn man doet hij dit trouwens niet. Heeft iemand de tip?!

Wij hebben dit met onze golden ook gehad toen hij een puber was. Heel kort ,het was een fase. Hij kon ineens in je arm hangen en beet soms door de mouw heen, dit had hij uiteraard niet door. Ook alleen tijdens het wandelen. Dit was ook ineens weer over. Maar was op dat moment ook radeloos hoor. Kan hij al loslopen? Het kan dan zijn dat hij vervelend wordt omdat hij niet aan de riem wil (die van ons hing ook in de riem). Dit merken we nu bij onze labrador ook, hij heeft zelfs al een riem doorgebeten en probeert dat nu ook wel eens. Hij heeft een lange lijn en aardig wat bewegingsvrijheid maar meneer wil toch loslopen wat echt nog niet kan. Schiet alle kanten op en is onwijs snel. Het lukt me nu wel hem rustig te krijgen en als hij dan goed gedrag toont gelijk belonen. Ik hoop dat het gauw beter gaat met je pup, het maakt het wandelen natuurlijk niet fijn zo, snap ik heel goed!

Bedankt voor je reactie. Fijn om te horen dat ik niet de enige ben ???? loslopen kan hij nog niet hij is zo gek als een deur en schiet nog alle kanten op. En nu in zijn puberteit fase nogal koppig ???? 

Maar nee indd het wandelen is op deze manier niet aangenaam.. hopelijk is de fase dan snel voorbij. En is dit niks blijvend.

Ja bij jullie golden begint de pubertijd kennelijk vroeg, die van ons deed dit denk ik toen hij 2 was ofzo.Hij is nu een oudje:) Onze labrador van 8 maanden is ook aan het puberen dus dat kan echt wel. 

Ja kan me voorstellen dat je opziet tegen het wandelen dan, ik had ook vaak de tranen hoog zitten. Maar het is bij ons heel kort geweest, stopte vanzelf. 

Je doet niks fout, behalve dat je de ambitie hebt om een relaxte loebas achter je aan te hebben lopen Heb er wel gezien die riepen" NEEE neee" en dan toch voor die andere wandelaar gingen. Voorlopig ben jij dus reten interessant.

Maak het trainen ietsie moeilijker? Je gaat nu over in een opdracht geven en een woord eraan plakken. Geduld is een schone zaak en timing erg van belang. Wij zitten nu met ons herplaats, hij krijgt iets terwijl hij het niet verwacht. Meeste van zijn diner? Wordt uitgedeeld op de wandeling en inmiddels loopt hij heel netjes naast.

Hoi Peggy, maak je maar niet ongerust hoor, dit is gedrag wat zeker vaker voor komt bij honden van deze leeftijd. De eerste 2 jaar kun je beter zo min mogelijk verwachtingen hebben, dat maakt het opvoeden en trainen een stuk minder stressvol ;-). Wij hebben momenteel een jonge herdershond, 7 maanden is ze ook, en zij heeft af en toe ook zo'n zelfde bui zoals jij die omschrijft. Om die reden draagt ze een halsband, daarmee krijg ik de controle weer terug. Zodra ze begint met opspringen lijn ik haar direct aan, en pak ik de lijn stevig vast ter hoogte van de halsband. Ik loop door en omdat ik de hond zo kort vast houd, heeft ze geen andere keus dan mee te lopen. En hoewel ze eventjes protesteert, kalmeert ze altijd weer redelijk snel tijdens het lopen en dan kan ik later weer wat meer lijn terug geven. Maar in eerste instantie kan ze niet anders dan meelopen. Dat is echt een kwestie van door pakken en doen, als je namelijk stil gaat staan dan geef je de hond alle macht om zich zo te misdragen, wat dan weer kan resulteren in een blauwe arm. 

hondonvriendelijk advies verwijderd door modteam

Tja kunt ook gewoon ophangen en zuurstof voorziening afsluiten...... dan loop ik ook wel netjes mee Tot dat ik het gehad heb en kun doorrijden naar het ziekenhuis. Katten haten water... ook zo een mythische gedachte.

Onze labrador doet dit ook soms, ook alleen bij mij(al doe ik ook 90% van de wandelingen haha dus is ook wel logisch dan) Hij is nu ook 7 maand, maar hij deed het al vrij vroeg, met 6 maanden ook al, het lijkt de laatste week gelukkig weer heel goed te gaan, is al 5 dagen op rij niet gebeurd. Ik stop altijd eerst met lopen en draai van hem weg of ik strooi wat brokjes als ik het zie aankomen. Lukt dit niet en gaat hij door? Dan doe ik bijna hetzelfde als Susanne, al loop ik niet verder want dan wordt hij juist nog meer hyper. Ik blijf dus staan maar houd hem zo kort mogelijk, zeg niets en maak geen oogcontact. Als hij enigszins kalmeert geef ik een aantal makkelijke commando's die hij goed beheerst waarvoor ik hem kan belonen en weer in de goede sfeer kom. Merk ik dat hij bij het commando zit echt even zo'n 5 a 10 seconden rustig kan blijven zitten, dan lopen we door.

Klinkt simpel en snel opgelost, zo voelt het niet. Elke keer zakte de moed me weer in de schoenen, hart in mijn keel of begon ik te twijfelen aan de aanpak. Maar ik wilde het graag volhouden om echt te kunnen kijken of het effect heeft en niet steeds elke dag van aanpak te wisselen wat het heel onrustig maakt voor hem en mij. Ik vraag me nog steeds elke keer af: als je nu kon praten wat zou je dan zeggen? Wat is er aan de hand want dan kan ik je helpen. Maar helaas hij heeft nog geen woord gesproken  nee, ik ben er nog niet achter waarom precies maar heb inmiddels wel mijn draai gevonden in deze aanpak en dat geeft me zelfvertrouwen wat denk ik weer afstraalt op Harm. De laatste keer hoefde ik alleen nog maar weg te draaien en hij stopte gelijk.

Het is dus zeker herkenbaar, je bent er niet alleen in! Heel veel succes, hopelijk heb of krijg je wat tips die voor jou en je hond ook werken. Ik denk als ik de andere reacties lees, zeker dat het tijdelijk is. En dat hoop ik stiekem voor mezelf ook.

Edit: vergeet ik de best werkende tip nog, komt omdat die niet altijd kan. Het allerbeste werkt voor Harm om hem een tak te geven. Ik heb het ook met flostouw of ander speelgoed geprobeerd daar reageerde hij totaal niet op maar een stok pakt hij gelijk beet en kan hij lekker op afreageren. Helaas heb ik die niet altijd bij de hand als het gebeurt, maar wanneer ik die wel te pakken krijg is het super snel opgelost, dan laat ik hem echt even een paar volle minuten op die tak knagen, roep hem dan bij me en wandel verder. Deze tip had van een gt gekregen die samenwerkt met de fokker en die wij altijd mogen contacten. Zij zei: zorg in eerste instantie dat het hem niets oplevert, dus dat jij geen speeltje wordt, geen oogcontact, geen woorden of geluiden. Dat is heel lastig als hij je pijnlijk hard bijt, en ik ging eerst op de lijn staan zodat ie niet kon springen maar dan ging ie vol voor mijn enkels, dat werkte dus niet. Zij stelde voor, je mag hem best van je af houden als dat echt nodig is maar zorg ook dan dat je hem zoveel mogelijk negeert en het mooiste is als hij iets krijgt waar hij lekker zijn frustratie, overprikkeling, of wat het dan ook is, op kan uitleven. Zij adviseerde een flostouw maar dat werkte voor Harm niet. Een tak wel, maar dat lukt dus niet altijd, dus als ik geen tak in de buurt zie liggen houd ik hem kort maar wel zo dat hij niet voor mijn enkels gaat. Dit heb ik overigens nog maar 2x hoeven doen. De meeste keren waren de andere aanpakken voldoende. Ook zei zij en dat is wel belangrijk: stopt het niet of twijfel je? Vraag een consult van een gt aan die dan meekijkt. Dat wilde ik ook nog wel even zeggen, dat is namelijk helemaal niet gek om te doen

Ik had dat bij mijn eerste puberende reu ook. Bij hem kwam het doordat hij overweldigd werd door alle geurtjes. Net alsof hij zich dan even moest afreageren.

Brokjes strooien of met iets anders werkte meestal wel. 

Ik vind het wel bijzonder dat hij het bij je man niet doet. Gaat hij anders met jullie hond om?

Herkenbaar hoor, wat hier heel goed werkte was tijdens het wandelen een bal met een koort eraan mee nemen, ze hapte dan hierin.

Dat dan afbouwen, heel veel tijd en energie kost het , maar het komt vast goed !

Even ter verduidelijking, want ik neem aan dat je op mijn tekst reageert: met de lijn stevig vastpakken bedoel ik ook daadwerkelijk de lijn zelf, zodat je die even niet laat vieren en dus de hond meer ruimte geeft terwijl hij/zij nog hoog in die opwinding zit, want dan heb je kans dat het zo weer opnieuw begint. Het door lopen zorgt er (bij ons) juist voor dat de hond zich even op wat anders concentreert dan het tegen je op springen. Deze handeling komt geenzins in de buurt van hoe jij het in je hoofd hebt ;-). 

Die tactiek van strak houden? Moet je alleen willen met tuigje in mijn opinie. Maar wellicht dat je een belichting geven in andere opinie. Heb ook nooit de behoefte gehad katten te bewerken met plantenspuiten.

Een tuigje werkt in deze situatie niet. Helemaal niet als je hond in deze mate van opwinding niet gevoelig is voor voer of een speeltje. Een hond van een (middel)groot ras kan je pijn doen, of ie nu door bijt of niet. Dus je wilt je hond helpen terug kalm te worden. En als voer of speeltjes niet helpen, dan houd je je hond vast om te kalmeren. Maar als deze een tuig om heeft, dan kan je hond te allen tijden nog steeds in je armen happen. Met een halsband heb je altijd een kant om vast te houden waar je hond niet meer bij je arm kan. 

Daarnaast maak je zelf ook een hele andere conclusie dan een (jonge) hond zal doen. Jij trekt namelijk de conclusie: "gewoon ophangen en zuurstof voorziening afsluiten, dan loop ik ook wel netjes mee." En dat doet mijn hond dus niet. Als ik haar niet zou trainen dan zou ze zo enorm trekken en zichzelf daarbij kunnen ophangen, dus haar conclusie is "doorgaan ongeacht ophanging." Dat wil ik niet, want ik hou van haar, maar om maar weer even duidelijk te zijn: ophanging heeft dus ook geen enkele zin!! Je bereikt ook geen kalm hoofd op die manier, en dat is wat je wel wilt. 

Dank jullie wel allemaal om te reageren. Ik ben blij te lezen dat dit gedrag niet abnormaal is. Het blijft natuurlijk niet leuk en pijnlijk voor mij maar het stelt me al wel een beetje gerust. 

Toch schuilt er een belangrijke aanwijzing in je opmerking dat je hond dit gedrag niet heeft bij je man.

Het is dus belangrijk te onderzoeken wat je man anders doet dan jij......vraag hem er uitgebreid naar.

Je man is misschien resoluter, duld al snel dit gedrag niet en zet een stem op of , nou ja. Vraag hem ernaar.

Dan weet je waar je misschien jouw gedrag moet aanpassen naar de hond toe.

Mijn vorige hond was ook een golden en een rouwdouwer als puber.

Wat ik deed als die er met die drukte begon en zn oren dicht had voor welke terechtwijzing dan ook>  bond hem zonder meer vast met zn lijn aan de eerste de beste stevig paal of boom die ik vond.

Ging zelf enkele meters verderop staan en deed verder niks. Afwachten, niks zeggen, geen aandacht geven.

Totaal negeren is een ernstige straf voor een hond......(bovendien ben je dan veilig voor het happen en mogelijk bijten)

Als die leukerd dan, verbouwereerd, uitgeraasd was, dan liepen we weer verder zonder verder aandacht te geven aan te geven aan deze episode.

Geloof me, het hielp...binnen enkele dagen was die gekheid grotendeels eruit! Hij kreeg geen lol meer met deze acties.....

Of haar man ruikt anders, jonge honden reageren ook sterk op hormonale veranderingen is mijn ervaring.

Ja dat kan ook. Maar honden zijn vaak ook gevoeliger voor de lage en hardere toon van een mannenstem.

Wat een goeie tip! Die ga ik ook gebruiken als het weer gebeurd. Ik probeer al zoveel mogelijk te negeren maar dat is knap lastig als er blauwe plekken in je armen en benen gebeten worden...

Naar mijn mening doet een hond zoiets zeker niet om "vervelend" te zijn of je aan te vallen oid. Het is een reaktie, en zegt iets over hoe hij zich voelt.  Inderdaad konden ze maar praten. Maar misschien helpt nadenken over het totaalplaatje ook, hoe het tot dit gedrag komt en hoe je het kan voorkomen.

Om vanaf een beeldscherm en kort verhaal een conclusie te trekken is lastig. Is de wandeling erg spannend voor hem, frustrerend, of juist erg saai. Waarom bij je man niet dit gedrag en bij jou wel.

Lola mijn eerste herplaatser sprong in het begin ook tegen mij op en hapte, bij haar was dat om aan te geven dat het allemaal teveel voor haar was, maar was dus een heel andere situatie. Toch ze wilde er iets mee zeggen communiceren. Als ik dan gewoon doorzette liet ze zich na een tijdje gewoon voor dood neervallen en stond pas op als we richting huis gingen. Bij haar was dus saaie korte wandelingen de oplossing steeds hetzelfde rondje en dan uitbreiden en goed naar de hond kijken wat ze aankon en wat niet. Ondertussen onderweg lekkertjes strooien ter ontspanning. Zoiets is dan volgens mij het best voordat het springen begint. Af en toe zelf de route laten kiezen hielp ook goed.

Jenna de tweede herplaatser en hond die ik nu heb, sprong wel niet tegen mij op maar wel alle kanten op, bij haar hielp stilstaan of lekkertjes strooien niet. Bij haar hielp het goed om dan even een boog te maken, en ook weer eerst maar korte saaie wandelingen zodat ze leerde dat wandelen ook prettig en ontspannend kan zijn.

Het gaat er dus om om rust in de wandelingen te krijgen. Turid Rugaas beschrijft in haar boekje "help mijn hond trekt" een mooie stap voor stap methode. Zelf heb ik er veel aan gehad, een aanrader vind ik.

Sorry. Maar dan liever de methode om de hond kort bij de halsband te pakken en geen kans verder te geven om op te springen of te happen. Ik had een herder die soms ook met wandelen ietwat te druk werd en dan ging happen in armen. Kalm bij de halsband en laag houden en rustig mee laten lopen werkte hier het best, en alternatief geven om in te bijten (speeltje, bijtrol o.id.). Het vastbinden aan een paal of boom met een bepaalde training het gezien en van mij en mijn hond verlangden ze het ook, totaal geen goed gevoel bij. Je laat je hond aan zijn lot over op dat moment en hij snapt echt niet waarom je dat doet. Ik ben geen watje of streef alleen maar positief na bij bepaald gedrag, in tegendeel zelfs misschien, maar als ik corrigeer dan wel door en met mij, niet aan een paal of boom neerzetten en afstand nemen. Maar meningen zullen daarover verdeelt zijn.

Toch heb je soms geen keus. Ik heb het ook wel eens gedaan, min of meer uit wanhoop omdat mijn hond maar bleef bijten. Mijn eigen veiligheid gaat dan wel voor. Of de hond t nu wel of niet snapt, hij koelt dan wel even af en is weer voor rede vatbaar.

Natuurlijk is t fijner als t anders kan.

Kort bij de halsband pakken werkte niet bij mijn Golden: werd ie nog fanatieker van en hij kon nog steeds met zijn tanden overal bij. Op de riem staan ook niet want ook nog steeds ' speelruimte'. Mijn hond wordt nu zelfs obstinaat en zelfs agressief als ik hem bij de halsband pak omdat ik hem een keer op die manier van de bank heb begeleid, tegen zijn zijn. Voor mij dus geen aanrader. 

Even aanbinden was voor mij misschien wel een oplossing geweest maar die tip kende ik toen nog niet. Je hoeft ook niet gelijk 10 meter verderop te gaan staan he maar net buiten bereik. 

Gelukkig is het meestal maar een fase. Hoop dat het snel voorbij is.

Bij de halsband pakken is meestal geen goed idee als een hond al erg opgefokt is of happerig wordt.

De kans is dan groot dat de worsteling nog groter wordt en langer duurt en bovendien> je loopt zelf veel grotere kans gebeten te worden in je armen.

Dus, ik blijf erbij> als een hond zo opgefokt is, wat de reden ook is, dan moet ie kalmer worden. Eerder gebeurd er niks. Er wordt geen meter meer gelopen.

Vergis je niet> elke vorm van fysieke worsteling met je hond op zulke momenten wordt door hem als een spelletje gezien> lekker trekken, duwen, springen, happen met  de baas.....dolle pret voor de hond.....

Zodoende leert je hond er  ook niks van.

Als je zo gauw geen paal of boom kunt vinden kun je ook op de lijn gaan staan, heel kort zodat hij zn commando lig niet op kan heffen.  En dan maar wachten tot de rust terugkeert. Maar je blijft dan wel kans lopen op happen in je enkel

Hier eentje die in de riem bijt. Niets niemendal werkt. 

Hij heeft altijd iets in zijn bek vast en dan gaat het. Ik wandel ook meestal met een ijzeren ketting, als hij hetgeen hij vast heeft dan eens los laat of verliest, dan heb ik even de tijd om het terug te geven. (als ik het handvat tenminste goed weggestopt in mijn hand heb, want hij weet perféct dat hij daar nog wel kan in bijten).

Het is een totaal andere situatie,maar misschien kun je ook kijken voor iets van speeltje/balletje om te geven als jouw hond zo'n opstoot heeft?

Laat ik het er dan maar op houden dat ik me er domweg geen voorstelling van kan maken hoe TS het omschrijft en ook anderen.

Je bent zeker niet de enige hoor.

Heeft je hond wel af en toe de mogelijkheid om lekker 'honds' te zijn.

Ik bedoel in de zin van lekker los banjeren, rennen, ontdekken, gek doen etc

Ik snap wel dat een hond niet overal los kan, maar een jonge hond heeft dat wel nodig.

Met 7 maanden is het allang geen pup meer maar een jonge hond.

FYSIEKE CORRECTIES/CORRIGERENDE HULPMIDDELEN en POSITIEVE OPVOEDING EN OMGANG MET DE HOND.

HondenPage hecht belang aan verantwoord en positief opvoeden en begeleiden van honden. Onder positieve opvoeding en omgang met de hond verstaan wij een wijze van opvoeden en omgang waarbij het welzijn, de veiligheid en de integriteit van de hond altijd gewaarborgd is.


LET OP!

Het adviseren, propageren en rechtvaardigen van opvoedtechnieken met als basis dwang, fysieke correcties en/of corrigerende hulpmiddelen of andere (fysiek) provocerende, intimiderende of overheersende handelingen is niet toegestaan op de HondenPage. Behalve dat het stress veroorzaakt bij de hond en beschadigend is voor de vertrouwensrelatie kunnen ze ook een serieus risico vormen voor de veiligheid en gezondheid van mens en dier.

Open vragen en gesprek hierover zijn toegestaan als middel tot informatie en kennis, maar herhaaldelijk adviseren of propageren van technieken en middelen die in strijd zijn met deze visie en beleid kunnen er bij herhaling toe leiden dat het moderatorteam een waarschuwing geeft en/of een afkoelban.

Topics met als doel discussie over methodes waarin technieken gebruikt worden die niet binnen deze visie van de HondenPage passen gaan we niet op voorhand uit de weg, maar kunnen wel op ieder moment door het Moderatorteam gesloten worden wanneer zij van mening is dat alles gezegd is en/of wanneer de discussie een provocerend of verheerlijkend karakter krijgt of in strijd is met visie en beleid.

Link naar volledige uitleg van visie en beleid >>> http://www.hondenpage.com/faq/regels

Aizen moest bij mij ook altijd gek doen en niet bij me ex en ook ik dee 90% van de wandelingen. Maar kreeg door hulp hier en zelf goed opletten door wanneer die bui opkwam (altijd aan het eind van de wandeling of als ik te lang met iemand stond te kletsen )  en had toen ook altijd een speeltje bij me. Voor dat die eigenlijk begon liet ik hem wel eens  zitten en belonen en liep ik weer een stukje en liet ik hem weer zitten en soms een af, gewoon om het cirkeltje te onder breken en als we dan  bijna thuis waren liet ik hem de bal/speeltje zien en zei ik ohhhh kijk eeensss en hup speeltje naar hem op gooien en was het klaar.