Pup bijt in alles en is constant in 'overdrive'

Een update.

Ondertussen is mijn pup kalmer aan het worden.

Ik train ook flink verder, zo lukt het commando 'blijf' nu ook al. Ze valt vooral 's ochtends ook in slaap in de woonruimte, waardoor die verplichte benchrust mindert. Behalve in het weekend, we lopen hier dan met 5 rond en dan kan het gebeuren dat ze de slaap niet vindt en irritant bijtgedrag begint te vertonen, altijd weer in in de eerste plaats naar mijn (volwassen) zoon. Dan zit hij bijvoorbeeld gewoon te ontbijten en gaat zij zomaar uit het niets in z'n knieën bijten en houdt daar niet meer mee op.

In de hondenschool leerden ze ons nu dat we de hond dan op de zij moeten leggen en de snuit moeten dicht houden tot ze gekalmeerd is of ophoudt met bijten, maar dat lukt niet voor ons. We probeerden het en ze werd er enkel agressiever en opstandiger van, en zowel wij als hond eindigden overstuur.

We hebben dus besloten ons aan de methode van Michelle te houden: aanlijnen, zorgen dat ze niet meer kan bijten. Wij vullen dat dan wel soms aan met een time-out, dat helpt ook. Of als ze gekalmeerd is, geven we haar op een rustige manier verplichte benchrust, want dat probleemgedrag komt het meest voor als ze moe is.

Iets anders, ze kent de commando's voet, zit, zit voor, kom, blijf... Maar dat komen bijvoorbeeld, doet ze maar als ze zin heeft. Als ze in de tuin half over de draad hangt om de kippen op te jagen blijft ze voor alles Oost-Indisch doof. Of als ze net wegrende met een sok of iets anders waarvan ze weet dat het niet van haar is...

'Niet accepteren', zeggen ze op de hondenschool, 'als ze niet komt ga je er altijd zelf achteraan en corrigeer je haar'. In de tuin loopt ze dan heel rap weg. 'Haar achterna jagen alsof je een border collie bent', zeggen ze in de hondenschool. Nou, ook 1 keer geprobeerd, maar geen tweede keer. Dat vond ze duidelijk een veel te leuk spel, en ik eindigde rood aangelopen en helemaal bezweet maar nog steeds zonder hond...

Wel voel ik me zekerder in het trainen van bepaalde commando's dankzij de hondenschool. Daar gedraagt mijn poedelpup zich trouwens voorbeeldig, als enige gehoorzaamt ze daar direct aan alle commando's. 'Blijf' lukte mij eerst thuis niet, maar door het te oefenen op de school wel. Ik moest dat veel rustiger zeggen, minder constant herhalen, terwijl ik dat even enthousiast stond te roepen als 'kom'. Door die begeleiding die ik daar kreeg lukt de 'blijf' nu wel.

Ze snapt dus wel de commando's maar... ze moet er zin in hebben. En daar zijn ze het in de hondenschool niet mee eens, ze moet namelijk altijd luisteren. Aannemelijk, maar anderzijds, ze is nu nog maar een goede 12 weken, zou het zo erg zijn dat ze nu nog eens af en toe doet alsof ze me niet hoort of compleet afgeleid is?

Wandelen zonder gentle leader blijft een getrek, nu ook naar iedere hond, mens, fiets die passeert. Ik probeerde daar vorige week echt intensief op te trainen, door achteruit te lopen, rondjes te draaien, belonen bij de weinige keren dat de lijn slap hing, stilstaan als ze aan het trekken was. Een wandeling is dan erger dan de processie van Echternach en onaangenaam.

Ik ben dan maar terug met GL begonnen, ze accepteert die nu gelukkig heel gewillig. De wandeling verloopt veel rustiger en vlotter voor ons beiden, alleen laat ik haar niet snuffelen met die GL, ik doe die dan op een gegeven moment af om haar vrijheid om wat te snuffelen te geven, maar al vlug eindigt dat weer in rennen en trekken naar elke duif of ander bewegend wezen dat ze ziet. Ik weet dus niet of ik er goed aan doe haar die vrijheid te geven halverwege de wandeling, want dan lijkt het alsof ik nog nooit trainde op niet trekken aan de lijn, terwijl ik daar al zo veel mee bezig ben geweest.

Ze wordt een grote hond dus ik wil niet dat dit trekken aanhoudt, in de hondenschool noemen ze dat nu al 'fout aangeleerd gedrag', dus in die luttele weken dat we haar hebben moeten we het ergens al helemaal fout gedaan hebben wat dat wandelen betreft. Dat blijft dus, (naast het bijten naar zoon), een serieus werkpunt.

Fijn dat het beter gaat. Dat sommige dingen nog niet goed gaan is normaal, het kost nou eenmaal veel tijd maar later heb je er jaren plezier van en 12 weken is écht nog heel jong...

Honden leren locatie gebonden, als je je pup thuis iets aanleert moet je op een andere locatie (bijvoorbeeld de hondenschool) dit vaak weer opnieuw opbouwend aanleren. Als je pup een commando op een aantal verschillende plaatsen kan dan zit het er pas écht in en kan je het overal vragen. Dat is dus heel normaal.

Wat betreft het hierkomen, ik zou goed kijken wanneer je dit vraagt. Als je van te voren weet dat het niet gaat werken zoals in het voorbeeld met de kippen dan zou ik het daar niet gebruiken. De pup is nog in de aanleerfase, zorg dat je altijd succes hebt en houd het in het begin dus simpel en als die komt meteen uitbundig belonen. Later, als de hond ouder is, meer focus heeft en het commando door en door kent, dan ben ik het eens met je trainer dat die altijd moet luisteren voor nu vind ik dat echt wat veelgevraagd van een pup van 12 weken. Het najagen vind ik een slecht advies net als het op de zij leggen van je hond. Dit 'werkt' alleen als je het zodanig doet dat je pup bang van je wordt, en dat moet je niet willen vind ik. Als ik je berichten lees past dit niet bij jullie (en dat is maar goed ook). Wanneer jullie de pup op de zij leggen denkt die waarschijnlijk wat leuk, we gaan samen stoeien, rennen jullie erachteraan denkt die wat leuk, tikkertje spelen. Als je trainer het doet werkt het wellicht wel omdat hij er vol ingaat met een andere lichaamshouding, met als resultaat een geschrokken pup die luistert. Het onhandige en zielige daaraan is dat je pup angstig wordt en dat vermindert het leervermogen. Je krijgt er niet direct een doodsbange pup van en waarschijnlijk zal je trainer niet zeggen dat het zo werkt maar uiteindelijk is dat wel wat er gebeurt.

Er zijn verschillende manieren van iets aanleren. Je kunt het goede gedrag belonen (shaping bijvoorbeeld), je kunt een vervelende prikkel geven en die wegnemen bij het gewenste gedrag (bijvoorbeeld je hond meetrekken aan de lijn, je creëert druk op de lijn en ontspant de lijn als de hond meeloopt) en je kan slecht gedrag bestraffen (bijv. je hond op de zij leggen). Uiteindelijk zullen alle opties erin kunnen resulteren dat je hond een commando opvolgt maar het is bij sommige opties de vraag of je dat wilt. Hetzelfde met het heel streng (of zelfs hardhandig) opvoeden van kinderen, ze zullen zich gedragen en luisteren maar naderhand kijken de meeste niet zo goed terug op hun jeugd.

Ik weet niet of die tip al gegeven is (misschien had ik hem zelf al gegeven) maar de boeken: 'Een hondenleven lang fysiek en mentaal in balans', vind ik een hele goede serie. Deel 1 gaat over de pup. Kalmerende signalen is trouwens ook een fijn boekje als je meer wilt leren over hondentaal.

Ik vind trouwens de opmerking van de trainer 'dat jullie het fout gedaan hebben' een beetje vreemd. Dat vindt ik een rare opmerking om te maken een beetje alsof hij alles weet en jullie hem echt nodig hebben en het anders helemaal mis gaat. Ik denk dat het allemaal wel meevalt. Ik heb het idee dat je een beetje bang bent dat je je hond 'verpest' maar dat gebeurt echt niet zomaar hoor. Ik vind dat hij op die manier een beetje misbruik maakt van je onzekerheid. Ik vind iemand een goede trainer als die dit soort dingen anders brengt, hij had ook kunnen zeggen:"Ik zie dat je pup aan de lijn trekt, het is goed om daar nu wat meer aan te gaan werken voordat die volwassen is". Op die manier geef je de eigenaar vertrouwen en dat is uiteindelijk wat je als goede trainer wilt. Ik val hierover omdat dit iets is wat ik herken bij meer van dit soort trainers, zij hebben de waarheid in pacht en de klanten hebben hem nodig anders gaat alles mis en wordt het één drama. Niet om hem helemaal af te branden hoor maar ik vind het cultuurtje rondom dit soort trainers altijd wat naar, bijna een beetje sektarisch. Ze creëren, door in te spelen op de onzekerheid van nieuwe hondeneigenaren, een soort afhankelijkheid. Ik weet dat ik nu een beetje overdrijf maar houd er in ieder geval rekening mee dat dit op andere plekken (gelukkig) heel anders gaat. Dus ik zou, als je dat wilt, de puppycursus hier afmaken, en dan eens een vervolg cursus doen bij een andere school, gewoon om te zien hoe het ook anders kan.

Ik heb me dit inderdaad voorgenomen: ik neem mee van die cursus wat ik waardevol vind, wat in mijn ogen niet werkt forceer ik ook niet meer. In die zin ben ik wel wat zelfzekerder geworden en volg ik geenszins bepaalde trainers als waren het goeroes. Uit ervaring met mijn 3 kinderen besef ik ook dat het bij m'n eerste (huil)baby het moeilijkst ging, mss omdat ik krampachtig bepaalde boekjes of tips wou volgen, te veel m'n best wou doen, terwijl ik bij de volgende 2 die praktische info veel meer met mijn eigen buikgevoel kon mixen, waardoor alles een stuk relaxer ging. Met een pup is dat waarschijnlijk vergelijkbaar (zolang het niet gaat om echt probleemgedrag).

Verder klopt het wel dat ik nogal vlug denk dat de puppyleeftijd een dusdanig cruciale leeftijd is dat ik die hele hond levenslang kan verpesten als ik iets fout doe. Nu ik dit zo neerschrijf besef ik hoe dramatisch dat klinkt, haha. En zo'n opmerkingen vergezeld met een beschuldigende blik in mijn richting over 'foutief aangeleerd gedrag' ivm dat trekken doen er dan idd geen goed aan. Mss moet ik dat idee wat meer loslaten.

Ik kreeg van één van de leden hier al het boekje van Turid Rugaas, kalmerende signalen, wat ik heel interessant vond en  jouw leestip neem ik zeker ook mee.

En nog eens bedankt voor de bemoedigende woorden!

Hoi Marie,

Mag ik ten eerste even mijn petje afnemen voor je? Wat doe je dit toch goed. Zo'n energieke stuiterbal die non-stop je aandacht vergt is niet iedereen gegund. Toch blijf je je inzetten voor je gezin én de pup. Bravo!

Net als 99% hier op het forum ben ik zeker niet voor fysieke correcties omdat dit het vertrouwen van de pup in zijn mensen kan schaden. Verder ga ik hier ook niet op ingaan. Je bent netjes je eigen conclusies aan het trekken en je gezond verstand aan het gebruiken. Daarnaast blijf je steeds beleefd en open ook al krijg je commentaar als mensen even lekker kort door de bocht gaan. Erg bewonderenswaardig.

Ik denk net als anderen hier dat je pup gewoon stapeldol is op je zoon en met zijn energie geen blijf weet. Ik ben zeker dat er geen enkel haartje op dat hondenkopje bewust anderen wil kwetsen. Ik kan je niet veel goede raad geven die al niet gegeven is. Toen Mochi een pupje was dan was het echt een monstertje met tandjes maar ik zei elke keer gewoon kordaat 'Auw', stond op en wandelde weg. Soms was hij genoeg geschrokken om me niet na te jagen maar natuurlijk niet vaak.

Als hij dan achter me aan kwam en in mijn kuiten/broek begon te bijten bleef ik stokstijf staan (moet je wel effe je pijngrens verleggen) en het moment dat zijn interesse in mijn kuiten/broek nog maar enigszins verzwakte omdat er geen beweging of reactie meer was kreeg hij meteen een positieve reactie. Bij ons was dit 'Ja, flinke jongen!' en een traktatie. Bij de kinderen leerden we hen om steeds een speeltje aan te reiken indien hij begon te happen en hem te prijzen als hij overschakelde naar het speeltje. Dit werd steeds onder supervisie gedaan. Het heeft enkele maanden geduurd maar het happen is er compleet uit gegaan. 

Hij speelt nu als volwassene nog steeds graag met zijn bek maar nooit pijnlijk en vaak krijgen we meteen likjes als er een hand in zijn bek verzeild was. Ik weet dat het soms een beetje uitzichtloos lijkt, zo'n pup met tonnen 'negatieve' energie, maar ooit komt daar een einde aan. 

En ja, volwassen honden vereisen meer werk en training om geleerd gedrag om te buigen maar ook dit gaat prima. Toen Mochi diabetes kreeg en helemaal blind werd hebben we hem zoveel nieuws moeten aanleren maar ook dit is gelukt. Je hoeft dus echt niet bang te zijn dat je je pup verpest. De enige manier waarop je een pup echt kan verpesten is om hem/haar zoveel angst te geven dat ze je nooit meer vertrouwen

Wacht even… je hebt een puppy toch…? Een gentle leader!? Op de zij duwen? De bek dichthouden? Ik schrik hier erg van en heb hier geen enkel respect voor. Er is zo ongelofelijk veel informatie beschikbaar, waarom kies je deze weg? 

Zou het misschien kunnen dat ze nu de Gentle leader koppelt aan 'rustig meelopen' en zodra die afgaat alle energie en misschien zelfs opgebouwde spanning eruit gooit? Dat ze denkt dat dat de bedoeling is? Onze puber labrador trekt erg in het bos als hij een geur op het spoor is waar ik hem niet uit krijg en half meegesleurd wordt. Niet leuk wandelen... De hondentrainster van onze hondenschool adviseerde: laat hem maar speuren! Maar dan wel samen met jou. Dus: zet zelf eens een geurspoor uit of ren met hem mee(grappige is dat hij dan na een paar meter naar mij gaat staan kijken van wat doe jij nou? En volop aandacht voor me heeft haha) of doe een lange 10 meter aan hem vast en geef hem de ruimte(deden we al). Wil je weer rustig verder lopen? Kortere lijn en aandacht vragen. Dat klinkt heel simpel, is het niet haha we zijn pas net begonnen. Maar het voelde voor mij wel logisch, hij geeft namelijk eigenlijk aan dat hij behoefte en plezier heeft aan het speuren. We gaan hem dus nu leren dat verschillende riemen en situaties verschillend gedrag van hem vragen, volgens mij kun je er zelfs een commando aan koppelen. Daarom dacht ik, zou het niet kunnen dat jouw pup dat nu ook al begint te doen, maar dan niet op de manier die jij wilt? Persoonlijk weet ik ook niet of ik op 12 weken al de Gentle leader zou gebruiken.. al lijkt het nu of je niet zonder kunt, het zal vast extra tijd en geduld vragen als je zonder wilt omdat hij nu de Gentle leader associëert met 'rustig lopen' en anders niet.. maar goed echt advies heb ik daarin ook niet, niet anders dan wat al gezegd is in elk geval.

Verder helemaal eens met Hannah en June, het is een pup. Die zal nog niet alles in 1x goed doen en jullie waarschijnlijk ook niet. Tenminste ik heb en doe ook lang niet alles goed, het is ook onze eerste hond. Maar het is echt niet zo dat door 1x een foutje te maken of te laat ingrijpen de pup gelijk onhandelbaar of verpest is. Harm heeft als pup eens de bank aan de onderkant kapot gemaakt.. daar was ik zelf te laat bij want ik dacht dat hij lekker lag te slapen onder de bank. Heeft hij nu geleerd dat de bank een kauwspeeltje is die hij kapot mag maken? Nee, hij heeft er zeker nog wel een paar keer aan geknaagd maar door gewoon weer rustig bij te sturen zoals we al deden is het echt goed gekomen, hij zet zijn tanden niet meer in de bank. En zo ook met alle andere dingen die hij moest en nog moet leren(want we zijn er echt nog niet). Maar het komt echt goed, met een heleboel liefde, geduld en volhouden, het kwartje gaat vallen. Succes!

Ja, een oude hond kan je inderdaad zeker nog nieuwe kunstjes leren. Remi liet ik als pup met iedereen kennis maken, want anders kreeg ik commentaar van de andere hondeneigenaren die ik tegenkwam: "Ik moest haar wel socialiseren!" = in contact brengen met hun hond volgens hen. Dus gedaan. Af en toe honden die Remi niet zo vond, ik haar iets meer bij me nam, en ze gewoon dichter naar me toe stapten of de lijn lieten vieren zodat hun hond alsnog bij haar kon komen, en ik ben een people pleaser en zeg moeilijk nee :')  Ze ging dus uiteindelijk uitvallen, en het heeft even geduurd, met vallen en opstaan en leren schijt te hebben aan het commentaar; want die volgen ipv eigen buikgevoel, en we deden weer stappen terug. Dus ik tilde haar op wanneer ik dacht dat dat het juiste moment was bijvoorbeeld, en BAT gaan inzetten.

Remi heeft veel met me gereisd, en vooral de eerste jaren in het buitenland gewoond, waar ik haar weinig losliet/kon laten, en de honden die er losliepen, veelal onder goed appèl zaten, en mensen elkaar... niet ontliepen, maar iedereen met hond ging zijn eigen gang, en honden bleven bij hun baasjes. Dat was weer even wennen in Nederland, en ging mis, dus ik liet haar helemaal niet meer los (ze is een kreng naar sommige honden).

Mijn ouders zijn naar het strand verhuisd, en met nu eindelijk een grootste ruimte om te oefenen, laat ik mijn hond van 6 jaar nu los als ik geen honden zie of mensen die ze misschien interessant vindt (ze springt op en likt; niet fijn, en al helemaal niet als mensen mogelijk bang zijn voor honden), en heb heeeeerlijke brokjes mee. Af en toe aanlijnen om niets, even bij me roepen, etc.. En zorgen voor hoge succeskans; ik roep haar bij hond of zittende mensen al ruim van te voren bij me, en lijn haar aan, en daarna weer los. Kijken of ik kan zorgen op deze manier dat ze 100% gaat luisteren naar wanneer ik haar roep XD En zo niet, op deze manier kan ze hier even los rennen. In mijn eigen woonplaats is er te veel begroeiing, of is het te populair.

Maar ze zijn dus nooit te oud om te leren

Deze hondenschool vind ik maar vreemd. Ik zie geen manier om achter mijn pup aan te jagen als hij niet bij me komt waarbij dat uiteindelijk positief uitpakt en het gewenste effect heeft (= pup komt uiteindelijk wel). Het is een goede workout maar je gaat het inderdaad niet winnen, ze zijn onhandig maar wel vliegensvlug, ik ren ze er alvast niet uit, haha. En het is inderdaad een erg leuk spelletje voor de pup. Bovendien gaat een pup nooit leren dat je wil dat hij moet komen als jij telkens als het hem even niet uitkomt gewoon naar hem toe komt. ‘Hier! Nee? Nou ja. Ik kom wel naar jou dan.’ Ik heb mijn pup een woord geleerd (‘kijk eens’) waarbij er altijd snoep volgt. Ze reageert meestal wel gewoon op ‘kom’, maar als dat niet zo is, hoef ik alleen maar het magische woord eraan te plakken en ze komt al aanrennen. Bovendien vind ik het ook enorm handig in andere situaties, want ze is heel snel af te leiden op deze manier. Ik loop dus wel altijd met snoep op zak en ik heb een heel voergerichte pup (die bovendien aan de magere kant is en dus behoorlijk wat bijgevoerd mag worden, haha), dat scheelt enorm.

Het probleem met trekken aan de lijn is dat ze inderdaad vrij snel verkeerde manieren leren. Mijn ervaring is wel dat als een pup leert dat er druk op de lijn mag staan, ze al snel leren dat ze dus ook kunnen trekken. Ik geef er dus zelf de voorkeur aan om dat ze inderdaad niet aan te leren (met acht weken ben ik dus al begonnen met leren dat ze niet mocht trekken en netjes mee moest lopen aan de halsband), gewoon omdat iets aanleren inderdaad makkelijker is dan iets afleren/ombuigen. Maar dat wil niet zeggen dat het onomkeerbaar is als je jonge pup wel heeft geleerd dat hij aan de lijn kan trekken, dat komt gewoon goed hoor! Je moet er alleen werk in steken, maar jullie klinken heel gemotiveerd, dat gaat vast lukken. En ik denk ook niet dat jullie iets fout hebben gedaan, aan de lijn trekken is echt iets dat er heel onbewust en heel snel in sluipt op die leeftijd. Als het allemaal makkelijk was, was trekken aan de riem niet zo’n veelvoorkomend probleem. Ik zou inderdaad ook jullie vervolgcursus ergens anders doen, er is vast een hondenschool die jullie wel op een leuke manier kan helpen met dit soort dingen, want dit klinkt inderdaad ook totaal niet motiverend.

Het klinkt alsof het best goed gaat, wat fijn dat de pup al rustiger wordt! En wat kent ze al veel commando’s. :) 

Het feit dat je hond weer trekt als je de gentle leader afdoet, geeft eigenlijk al aan dat het helemaal niet werkt. Niet echt dan.
Ja, je hond loopt er rustiger mee omdat ze daar door fysiek ongemak toe gedwongen wordt. Dat is voor jou een oplossing, maar je hond leert er niets van. Ze weet helemaal niet dat het de bedoeling is netjes mee te lopen en zodra de fysieke beperking wegvalt, laat ze weer haar gewone gedrag zien. Dat ombuigen en haar daadwerkelijk leren netter mee te lopen kost gewoon training en vooral tijd.

Wat het niet komen betreft, dat draait om motivatie. Een hond is een levend, intelligent wezen met zijn eigen motivaties. Op het moment dat de motivatie om niet te komen groter is dan de motivatie om wel te komen, komt de hond niet. Zo simpel is dat. De motivatie om wel te komen kun je vergroten door oefenen, maar daar zit een grens aan. Er zijn bijvoorbeeld honden met een enorm jachtinstinct die simpelweg niet los kunnen in een gebied met veel wild. Je kunt een biefstuk meenemen, met een gebraden kip staan zwaaien, als de motivatie om achter dat wild aan te gaan groot genoeg is, gaat de hond gewoon. Nu staat de poedel niet bekend om zijn enorme jachtinstinct, maar gewoon als voorbeeld. Voor een pup is zoveel nog nieuw en interessant. Als die kippen op dat moment te interessant zijn, kun je roepen wat je wilt, het komt even niet aan. In zo’n geval zou ik inderdaad zeggen haar pakken en weghalen bij de kippen.
Het wegrennen met iets is een heel ander verhaal. Daar hebben we het al eens over gehad. De motivatie om er een superdesuper leuk spelletje pak me dan als je kan van te maken is dan de grootste, veel groter dan de motivatie om te komen. Met erachter aan rennen ga je juist in op dat spelletje. Wat doet ze als je helemaal geen aandacht aan haar besteed en doodleuk wat anders gaat doen? Of juist, nog steeds zonder aandacht te geven een speeltje pakt en daar heel leuk en interessant mee gaat doen?

Heb je Facebook? Monique Bladder is een gedragstherapeut die op een wijze werkt die meer bij jou past, wat ik zo lees. Ze heeft een hele leuke groep op Facebook, doet ie anders nooit, waar heel veel informatie te vinden is over dit soort onderwerpen en je ook vrijblijvend professioneel advies kunt vragen.

Bij Remi werkte tegen trekken het beste om te vertragen, stil te gaan staan, of rustig achteruit te lopen. En zodra de lijn los hing haar richting de plek te laten gaan waar ze naar toe wilde (zolang het een polletje gras was verder de berm in, niet iemands voortuin in ofzo). Ik draaide me dus niet om om de andere kant op te lopen, want dan ging ze daar weer voor me lopen en trekken. Alsof ze dacht dat ik wispelturig was ipv dat ze het linkte aan haar trekgedrag ofzo, haha Ze vond de druk die ze zelf op de lijn legde en op haar hals overigens niet fijn denk ik, en omdat ik haar grotendeels wel haar ding liet doen, verkoos ze dat liever te kunnen gaan doen zonder zelf haar luchtpijp half dicht te drukken, en dit kreeg ze redelijk rap door. Dat zolang ze niet trok, ik haar redelijk haar ding liet doen. Ik liep toen in het begin wel zo veel mogelijk buiten de woonwijken (set up for success), zodat ze zolang ze niet trok, haar ding kon doen. En daarna pas gaan oefenen met naast, enzo. Maar ik ben niet zo moeilijk, ik laat haar gewoon bepalen hoe we lopen veelal. Zo lopen we dan 1 week lang elke keer hetzelfde rondje door de stad, en opeens lopen we een route die we nog nooit eerder lopen hebben. Als ik voorkeuren heb geef ik wel eens hints, of ik bepaal bij een splitsing welke kant we op gaan, maar voor de rest is het dan weer aan haar. Soms 'mokt' ze dan wel eens, en loopt in het uiteinde van de lijn achter me, maar na een paar meter trekt ze wel weer bij, en is ze weer haantje de voorste alles aan het besnuffelen en markeren.

Deze manier werkte voor ons goed. Remi is een kleinzerige prinses op de erwt overigens. Ze is niet het soort hond dat niets van pijn laat merken. Takje tussen haar tenen? Strompel de strompel Dus dat ze de druk op de lijn niet fijn vond, was voor haar al genoeg om de manier van deze druk niet te hebben snel verkoos. Al betekende dat dan tempo aanpassen aan de baas En ik ben erg besluiteloos. En vind de afwisseling wel fijn, maar om die zelf te bedenken... Dus gewoon achter de hond aan hobbelen vind ik best. Ik wandel toch meer voor haar dan voor mijzelf. En ze wandelt wat ik wil ook wel eens. Maar heeft ze vaak toch wel minder plezier, en komt minder voldaan thuis. Het had bijvoorbeeld niet de lekkerste geurtjes, of teveel honden waardoor haar stress niveau erg hoog was. Ik zou graag liever in het park (aanlijngebied) wandelen om de hoek dan de stad zelf, maar dat vindt Remi dus niets. Teveel honden/indrukken? Ze loopt nog redelijk mee tot de ingang, maar gaat dan stilstaan. Ik kan haar dan een stuk meeslepen, en uiteindelijk loopt ze wel mee, maar om elke wandeling nou zo te moeten doen... nou ja, dan niet dan lopen we maar door allerlei wijken. Heb zo wel de stad goed leren kennen toen we hier naar toe verhuisden

Helemaal het mee eens, Iglo! Vreselijk is het... Maar toen ik iets gelijkaardigs in mijn laatste reactie schreef, werd het als "kort door de bocht" beoordeeld. Terwijl dat zulke "updates" over de HS waar fysieke correcties worden gebruikt (en dan nog als de voornaamste manier van "opleiding") en waar dierenwelzijn duidelijk op de laatste plaats komt, eigenlijk in strijd met de richtlijnen van HP zijn:

"Opvoedtechnieken die uitgaan van dwang, fysieke correcties, correctiemiddelen en/of andere (fysiek) provocerende, intimiderende of overheersende handelingen worden door ons sterk afgewezen. Behalve dat het stress veroorzaakt bij de hond en beschadigend is voor de vertrouwensrelatie kunnen ze ook een serieus risico vormen voor de veiligheid en welzijn van mens en dier. Het adviseren, propageren en rechtvaardigen van dergelijke opvoedtechnieken en middelen is daarom niet toegestaan op dit forum".. 

Bepaalde gewelddadige opvoedingstechnieken adviseren?  Is er iemand die denkt dat het dat is dat ik hier doe? En krijg ik dan een ban?

Ter verdediging van de hondenschool, toen een medecursist een beweging maakte naar zijn onwillige pup om te slaan werd hij daar onmiddellijk heel streng op aangesproken, dat ze dat niet meer wilden zien en zoiets het vertrouwen tussen hond en baas kapot kon maken.

Wat zij wel blijven verdedigen, maar ikzelf daarom toch niet, is dat zij het gedrag van de moederhond of roedel imiteren. Ze zeggen wel heel regelmatig, de moeder zou dat ook doen bij haar jong. Of maak bijvoorbeeld een diepe, grommende klank als je pup iets doet wat niet mag. Of ga erachteraan alsof je een border collie bent. En zelf merk ik dat juist dat advies (dat idd eerder fysiek is) mij niet ligt, ik doe het dan ook niet, ik ben een mens en geen hond, ik zei net trouwens dat ik veel meer heb aan de tips die ik hier al kreeg, van oa Michelle bijvoorbeeld.

De gentle leader ben ik wel weer gaan gebruiken, ik blijf daar een beetje mee worstelen, 't is niet voor niks dat ik vorige week intensief zonder getraind heb.

Ondertussen leerde ik ook hondeninstructeurs (eentje nog in opleiding) kennen die heel dicht in mijn buurt wonen en allemaal volgden ze hun opleiding in de hondenschool waar ik ga. Ze lijken mij goed bezig met de honden. En zou ik dan ook moeten veranderen van dierenarts, want ook zij prees deze school aan en gaat daar zelf met haar honden, terwijl ik haar heel zacht vind en ze ook een hele goede reputatie heeft in de streek?

Ik twijfel weliswaar over bepaalde zaken, maar van zodra ik geen goed gevoel heb bij iets doe ik het niet. Alleen bij die gentle leader probeer ik, stop ik, probeer ik opnieuw omdat ik zonder op geen enkele andere wijze succes boek en de wandelingen alleen maar stress opleveren. Zo meteen doe ik trouwens een harnasje aan met een lange lijn, loop ik met de hond in een kar naar het strand en geef haar daar echt lekker de vrijheid (nadat ik wel al 3 wandelingen maakte met gl waarvan eentje halvelings).

Ik ben geen onmens en al zeker geen dierenbeul, zou het heel jammer vinden dat ik hier niet meer zou mogen komen omdat ik allerlei forumregels zou overtreden, toch in het hoofd van sommigen blijkbaar. Vooral omdat hier op dit forum hele goede tips gegeven worden, en er duidelijk mensen bereid zijn mij echt te helpen. Ik neem hier eigenlijk meer van mee dan van wat ik voorlopig uit die puppycursus meeneem (waar ik ook wel bepaalde zaken goed leer).

Zeker West-Vlaanderen komt helaas nog heel wat achter op het gebied van (honden)kennis. ;)

Ik volg dit advies met de lange lijn om dat duidelijk onderscheid te maken. Ik had al een normale lijn en een flex lijn, maar bestelde achteraf dus ook een lange lijn omdat ik inzie dat zo'n flexlijn niet echt handig is en er altijd druk op staat.

Om het nog extra duidelijk te maken voor de hond doe ik ook een harnasje aan bij die lange lijn ipv halsband als ze mag snuffelen en (semi) vrij rennen. Helemaal vrij durf ik nog niet, al luistert ze wel heel goed naar de komfluit, maar ik probeer daar geen misbruik van te maken, alleen voor noodsituaties zoals Edwin Frakking het in zijn cursus aanleerde.

" Zeker West-Vlaanderen komt helaas nog heel wat achter op het gebied van (honden)kennis. "

Dagmar

Haha, hier heb ik wel een binnenpretje bij. Op veel gebieden wel eigenlijk, maar ik hou mezelf altijd voor dat de kuststreek iets dichter bij de beschaving staat.

Je krijgt geen ban, omdat iedereen hier het beste met jouw pup voorheeft. Ik denk dat de meeste mensen hier graag hebben dat je blijft meelezen. 


En je past inderdaad gewelddadige opvoedingstechnieken toe. Bij het trainen van honden gaat het niet om de intentie. Het gaat om wat je doet. Je kan het nog zo goed voorhebben met je pup, maar als je acties emotioneel een fysiek schadelijk zijn voor de hond, dan is dat gewoon zo. Je goede intenties maken het niet opeens goed.

Je schrijft dat iedereen in jouw omgeving de hondenschool geweldig vindt. Maar ga eens niet af op wat ze in je omgeving zeggen, kijk eens écht concreet naar wat je doet. Een touw om de neus van je pup en als hij een stap verkeerd zet krijgt die een pijnscheut. Ze kunnen je wel vertellen dat het allemaal ok en prima is, maar als je objectief durft te kijken is het dat gewoon niet.

Ik snap ook niet waarom je er lacherig over doet dat België blijkbaar zo achterloopt op hondengebied. Het gaat hier om levende wezens. Het is niet grappig.

Om bij her begin te beginnen:

Ik heb een aantal nesten gefokt en mijn teven hebben nog nooit een pup op zijn zij gelegt, tegen de grond gedrukt en zn bek dicht gehouden.

Sterker nog pups hebben tot zeker 5 maanden puppy privileges en komen overal mee weg tenzij ze echt doorbijten bij mijn volwassen honden, dan krijgen ze hooguit een snauw en loopt de volwassen hond weg uit de situatie. Er word dan dus niet gecorrigeerd.

Wat jouw trainer doet nabootsen is het gedrag wat een volwassen hond doet bij een hele brutale puber die echt heel vaak en heel ver over grenzen is gegaan. Maar deze word niet op de plaats gehoudenet dwang deze gaat zelf op de zij liggen als teken van respect en overgave.

Je kunt je dus wel voorstellen dat een pup die niet snapt dat deze iets fout doet, in een positie word gedongen waarvan deze niet eens snapt wat het zou moeten betekenen omdat een pup metaal nog niet zo ver is het te snappen.

Dan de bench, je zegt dat als ze gekalmeerd is dat ze toch nog een bench time out krijgt. Waarom? daar leert ze toch niets van?  Als ze het gedrag laat zien wat je wilt, in dit geval gekalmeerd is, dan bied je haar iets aan zoals een runderkophuid snack of een runderoor en laat je haar weer rond lopen. Daar leert ze wel wat van namelijk, ook al moet je dit 10x achter elkaar herhalen.

Dan heb je het over een 12 weken oude pup die de commando's snapt en ook snapt dat de sok niet van haar is, dat ze niet luisterd als ze de kippen wilt pesten. 

Nee, een pup van 12 weken beheerst geen commando's zoals een volwassen hond doet, een pup heeft net als een baby maar een heel heel heel korte spanningsboog en kan nou eenmaal niet lang de aandacht ergens bij houden en dan nog als er een blaadje opwaait dan is die aandacht al weer weg. Dan is normaal. Dat is niet geen zin hebben om ze uittevoeren. Of je beloning is niet interessant genoeg dat kan ook.

Daarbij is een poedel een jachthond deze worden gefokt om te jagen en bezig te zijn, doe je dit niet genoeg dan gaan ze zichzelf vermaken.

Hoe heb je haar aangeleerd dat ze niet de kippen mag opjagen? 

Die sok, nee ze weet niet dat die niet van haar is. Dat zul je moeten aanleren stap voor stap en dan nog snappen honden dit pas als ze rond de 2 jaar zijn tot die tijd zorgen dat ze niet bij sokken kan komen en als ze er toch een heeft gepakt, niet boos worden, er naartoe lopen, lekker voertje of super leuk speeltje achteraan laten jagen en je hebt je sok weer terug.

Voor het hierkomen geld het zelfde je hebt een super beloning nodig en die mag je nooit vergeten als je haar hier roept. Ze moet weten dat ze altijd die beloning krijgt als ze op je hier reageert, Altijd waar dan ook! Dit kan voer zijn of een speeltje als ze er maar helemaal gek op is en een moord voor doet bij wijze van.

Wat de hondenschool zegt over dat ze altijd naar een gegeven commando moet luisteren... ja daar ben ik het mee eens, maar dan moet jij als geleider ervoor zorgen dat de omstandigheden optimaal zijn voor je hond/pup om dat te kunnen. Een kind doe je ook eerst op de kleuterschool en niet direct op de universiteit.

begin met het belonen voor aandacht naar jou ipv de rest van de wereld pas als dat goed gaat ga je een commando geven, als je pup niet luisterd dan heb je zn aandacht niet of ze snapt niet wat je vraagt, of je bining is niet goed gegenoeg.

voert de pup de oefening uit maar voor je hebt beloont gaat ze al iets anders doen dan was je te langzaam met belonen. 

Als je een gentle leider gebruikt zul je een vrij commando kunnen geven als ze mag snuffelen. Hier mogen ze ook niet trekken en op bepaalde plekken geef ik het commando vrij, daar mogen ze dan wel trekken, plassen en snuffelen. Daarna is het weer hier, en lopen we verder met een slape lijn. heel zwart wit dus.

Als iemand nog twijfels over deze "honden school" (de naam niet waard) heeft, dan raad ik aan om nog eens deze reactie van Roos te lezen.

Als dit geen "Bepaalde gewelddadige opvoedingstechnieken" zijn...

I rest my case..

" Zeker West-Vlaanderen komt helaas nog heel wat achter op het gebied van (honden)kennis. "

Dagmar

Intriest maar helemaal waar

Marie dat van de puppyvergunning is dus echt zo, ik kan me van vroeger thuis waar weleens een nestje was, herinneren dat de moeder de pups echt alles liet doen, en als ze het zat was, stond ze op, schudde zich even uit en liep heel bedaard van de situatie weg.

De Puppy en de Jonge Hond - Over Opgroeien - kynoblog

Ik denk dat we deze belangrijke fase absoluut moeten respecteren om later een stabiele hond te krijgen. Dat de hond dus begeleid wordt op een positieve respectvolle manier.

En de gentle leader zeker voor een pup in deze fase, zoiets adviseert men niet aan cursisten. Ik zou me ook inlezen over de gevaren daarvan voor de gezondheid van de pup. Wat als de pup een rare sprong maakt en een nekhernia oploopt bijvoorbeeld.

Quiebus Licentie Hondenscholen in Nederland en België - Hondonvriendelijke hulpmiddelen

Turid Rugaas heeft ook een boekje geschreven "help mijn hond trekt". Een stap voor stapmethode om rust in de wandelingen te krijgen, een aanrader.

Onze pup geniet echt van het strand maar des te meer van de schelpen. Ze eet de ene na de andere schelp op, ik probeer ze nog te ruilen voor een snoepje, maar het stopt niet, op den duur denkt ze dat ze snoepjes krijgt als ze eerst een schelp doorslikt. Ook spelen helpt maar heel even, op het einde waren we de hele tijd met haar aan het rennen op het harde zand, om haar af te leiden maar da's ook niet houdbaar.

Hoe kan ik vermijden dat ze de alomtegenwoordige schelpen op het strand opeet?

Op het gevaar af hier weer een banbliksem over me heen te krijgen, zijn zo'n lawaaierige trainingdiscs daar een goed idee voor?

Ze luistert op het strand wel naar haar commando's als 'zit' en 'kom', ze loopt er ook heel vrolijk aan een lange lijn (ik durf echt nog niet los, vanaf welke leeftijd zou ik dat niet meer zo eng vinden?), maar ik kan haar op geen enkele manier afleiden van de schelpen die overal liggen en die ze ineens het interessantste van heel het strandgebeuren vond.

Ik vraag me ook af hoe gevaarlijk het is om de soms scherpe schelpen door te slikken.

Ik controleer wel altijd haar voetzolen als we van het strand komen en spoel haar pootjes af, zodat het zoute water er niet aan blijft.

" Marie dat van de puppyvergunning is dus echt zo, ik kan me van vroeger thuis waar weleens een nestje was, herinneren dat de moeder de pups echt alles liet doen, en als ze het zat was, stond ze op, schudde zich even uit en liep heel bedaard van de situatie weg.
De Puppy en de Jonge Hond - Over Opgroeien - kynoblog
Ik denk dat we deze belangrijke fase absoluut moeten respecteren om later een stabiele hond te krijgen. Dat de hond dus begeleid wordt op een positieve respectvolle manier.
En de gentle leader zeker voor een pup in deze fase, zoiets adviseert men niet aan cursisten. Ik zou me ook inlezen over de gevaren daarvan voor de gezondheid van de pup. Wat als de pup een rare sprong maakt en een nekhernia oploopt bijvoorbeeld.
Quiebus Licentie Hondenscholen in Nederland en België - Hondonvriendelijke hulpmiddelen
 
Turid Rugaas heeft ook een boekje geschreven "help mijn hond trekt". Een stap voor stapmethode om rust in de wandelingen te krijgen, een aanrader. "

Dobry

Ik bestel het boekje nu bij bol.com, wou nu net mijn bestelling doorsturen, maar twijfel of ik van die trainingdiscs zou bestellen ook. Is dat diervriendelijk of schrikt de pup daar te veel van?

Oké, ik heb zelf mijn conclusie getrokken en boekje besteld, maar niet de discs (poepzakjes erbij besteld om geen leveringskosten te hebben).

Niet, net als je een baby ook geen seconde alleen kan laten geldt dat ook voor een pup.

Die eten nou eenmaal alles wat ze tegenkomen.

Dat is iets wat wij mensen normaal vinden waarom dan niet als honden dat doen?

Ik zoek inderdaad ook stukken op waar geen schelpen liggen en als ze ze wel binnen krijgen dan pech. Hier hebben ze er nog nooit iets van opgelopen. Ik zou eerder uitkijken met zeewater drinken dan schelpen eten.

Dat eten van de grond gaat vanzelf over, mijn oudere honden doen dat niet meer maat als pup wel.

Je zult dus moeten kiezen tussen accepteren dat het gebeurd en zo veel mogelijk schelploze stukken opzoeken, of je gaat er bovenop zitten en zorgt dat de pup het niet kan binnenkrijgen.

Ik heb echt het idee dat je verwacht dat je pup geboren is als een volwasse hond en zich gelijk ook zo moet gedragen.

Een pup is een pup en dan word het een puber en gaan ze door een hoger hormoonspiegel weer ander gedrag vertonen vergelijkbaar met puber kinderen, grenzen opzoeken, slopen, niet luisteren, enz. 

Dat hoort erbij en als jij als eigenaar het goed aanpakt zonder dat je hond is bang geworden van je, en heeft geleerd in die eerste 2 jaar dat jij zijn veilige haven bent en hij altijd op jou kan vertouwen dan hoef je de rest van zn leven niet meer dingen aan te leren, af te leren en op te voeden.

Er wordt precies nogal veel voor mij ingevuld vanuit jullie idee over mij.

Het is niet omdat ik verschrikkelijk bezorgd ben over de kwalijke gevolgen van het eten van schelpen (en schelploze stukken hard zand op het strand zijn hier onbestaande), dat ik vind dat mijn hond onmiddellijk volwassen moet zijn toch?

Ik zag bijvoorbeeld hoe Edwin Frakking gewoon het commando 'nee' moest geven aan zijn zeer jonge pup om te vermijden dat hij yoghurt van de straat ging likken. Zo ver zit ik dus nog niet, maar zo'n supergoede hondentrainer als Frakking slaagt daar toch wel in, ook al is zijn pup ook nog heel verre van volwassen?

Van het zeewater werd precies wel even geproefd, maar niet gesmaakt, in tegenstelling tot de schelpen. Wel een geruststelling dat ze er bij jou nog nooit last van hadden.

Ik vul niets in, ik schrijf dat je zo overkomt omdat je het raar lijkt te vinden dat je pup schelpen eet terwijl dat puppy gedrag is.

En ja je kunt ook je pup al leren dmv negatieve linken leggen, dat iets dood eng is om in de buurt van te komen.

Als ik een bakje yoghurt neer zet en op het moment dat de pup in de buurt wilt komen ervan de pup pijn doe of zo erg laat schrikken en dat een paar keer herhaal dan denkt de pup dat de geur en aanzien van een bakje yoghurt betekend dat hij pijn krijgt of heel erg gaat schrikken. Om die pijn en schrik te voorkomen negeert de pup de yoghurt.

Het is dus inderdaad mogelijk maar als jij wilt dat je hond jou leuk vind en dat jullie een goede en leuke band opbouwen samen en je pup niet constant bang is voor pijn of schrik zijn hele leven en niet van je wegloopt op het moment dat dit kan omdat je pup bang is voor je, dan zou ik dit absoluut niet doen.

Je kunt dit namelijk ook anders aanleren.

Een bakje yoghurt neerzetten zodat de pup er niet bij kan, als pup dan naar jou kijkt ipv de yoghurt dan krijgt de pup iets lekkers enz enz. Twee manieren om het te leren wat jij wilt maar op een heel andere manier met de zelfde uitkomst al zal door de ene manier je pup je nooit meer vertouwen en de andere manier je pup leren dat als hij naar jou kijkt jij verteld wat je wel en niet verwacht/wilt en samen gaat werken.

Over het los laten lopen, mijn pups lopen vanaf 7 weken los en als ik ergens heen ga op het moment dat pup graag op andere mensen en honden af gaat dan doe ik er een lange lijn aan die ik los laat qchter de pup aan, zo kan ik in geval van nood deze vastpakken maar toch leren loslopen en noet overal op af gaan. 

Op het moment dat pup dan weg wil gaan maar toch even naar mij kijkt voor contact of blijft staan en zich een sec. bedenkt dan zorg ik dat ik leuker ben dan die andere mensen en honden en ga ik met een speeltje staan juigen en dansen.

Je kunt ook overdrijven in het betuttelen.

Mijn pups leren al erg snel dat ik ook heel erg niet leuk kan zijn. Ik heb vb nooit problemen met pups die me bijten. Dat is gewoon vandaag dag 1 een absolute no go.

Ze groeien heus niet op tot honden die me niet vertrouwen en constant angstig rond lopen. Dat is net het fijne én de kunst van een correctie. Die ene seconde is ontzettend vervelend, maar de seconde erna zijn we al weer aan het spelen en wordt er weer belang gehecht aan hoe leuk ik voor de rest wel ben.

Dat heb ik nu toch ook, bijten is een no go.

En ik probeerde al -tig manieren om het op te lossen, maar dat m'n zoon met z'n boterhammen op z'n kamer achter z'n computer ging zitten ontbijten omdat pup anders z'n broeken kapot scheurde en z'n knieën tot bloedens toe beet bij ons aan de keukentafel, dat doen we nu toch ook nooit meer. Het is de hond die een time-out krijgt en niet m'n zoon.

Het bijten van onze poedelpup is wel een beetje aan het minderen maar af en toe gebeurt het weer. Net nog zelfs ineens naar mij (en dat is bij mij zeker niet meer dagelijks). Ze bijt mij eigenlijk enkel wanneer ik haar uit een situatie wil weghalen (vergezeld van een 'nee'). Ik verplaatste mijn potten met lavendel naar een tafeltje, maar je zou schrikken hoe hoog een koningspoedelpup van 12 weken al geraakt als ze op haar achterste poten staat. Zo probeerde ze toch nog aan de lavendel te geraken. Ik zei heel rustig 'nee' en tilde haar voorpootjes vriendelijk van het tafeltje.

Op zo'n moment krijgt ze dus die blik waarvan ik onmiddellijk zie dat ze zal bijten. En ze bijt dan echt hard door, ik merk echt wel heel goed het verschil tussen zo'n frustratie-aanval waarbij ze heel hard en onophoudelijk in mijn huid en kledij probeert te bijten en momenten dat ze gewoon getriggerd wordt door beweging en speels bijt (da's dan zachter, de laatste tijd merk ik zelfs dat ze zich inhoudt als ze in zo'n bui bijvoorbeeld m'n hand vastpakt en dan echt amper bijt, zo zacht is het).

Maar niet dus als ze gefrustreerd is omdat iets niet mag, da's dan echt veel feller en dan kunnen er nog zoveel kalmerende signalen of whatever bestaan, maar ik laat mij niet tot bloedens toe bijten, ik laat me ook niet verjagen,  op zo'n moment, waarvan ik ondertussen al weet dat niks anders helpt, krijgt ze een time-out. En aangezien het aan het beteren is, hoop ik er toch een goed resultaat van te zien op termijn. Ik wil echt geen hond die het maar normaal vindt te kunnen bijten van zodra haar iets verboden wordt. En mss dat het er wel ooit zou uitgroeien, maar ook van een pup moet ik dat niet verdragen. Ik las bij Turid Rugaas dat we leiderschap moeten vervangen door ouderschap, maar als ouder van drie kan ik verzekeren dat mijn kinderen het ook niet moesten gaan uithangen nadat hen iets verboden werd, ook al waren ze nog zo klein. En mijn band met m'n kinderen is nog steeds prima, dat zal met m'n hondje ook wel zo zijn, ondanks het feit dat ik haar niet zomaar laat bijten en dat met een time-out en daarna soms verplichte bench-rust probeer op te lossen.

Wat ik hier misschien te weinig neerschrijf is dat ze ook echt wel heel lief kan zijn. Ze volgt me overal, ze kijkt me aan met haar trouwe puppyblik, ze ligt tegenwoordig ook heel vaak lekker ontspannen op haar rug, met haar buikje helemaal bloot naast me te soezen, ze geniet ervan als ik haar borstel wat ik heel liefdevol iedere dag doe, ze plonst in haar kinderbadje bij warm weer, ze rijdt met ons mee in haar bolderkar, ze ontdekt ook zoveel nieuwe dingen: het strand en de zee, de kinderboerderij, de puppyklas, vandaag zat ze voor het eerst even op de kusttram, ze gaat nu ook al liever weg met de auto enz.

En buitenshuis heeft ze eigenlijk nog nooit gebeten, als we op stap zijn gedraagt ze zich voorbeeldig. Het is vooral als we dan thuis komen of gewoon rustig thuis zijn dat dit gebeurt.

Ik kan niet quoten dus maar even zo.

Michelle heeft het goed en duidelijk uitgelegd. Je wil je hond niet met schrik angst dingen leren.

Soms is het ook zoeken en wat creativiteit inzetten afhankelijk van de situatie zoals bijv een paar pasjes versnellen terwijl je hem vrolijk aanmoedigd.

Nou het boekje is besteld dus.