Hond gromt naar partner

Wij hebben 2,5j geleden een herdermixje van (toen) 12j geadopteerd uit Spanje. Jetta is qua karakter eerder angstig aangelegd maar heeft zich ontzettend goed aangepast bij ons en is een vrolijk, lief hondje, eerder een beetje simpel van geest

Van in het begin is ze echter vrij angstig voor mijn vriend, dat uit zich in dat ze 9/10 niet binnen wilt komt als hij de honden binnen laat uit de tuin. Naar buiten gaan is geen probleem. Ook als hij in de tuin is met hen wilt ze eigenlijk alleen maar binnen als ik nog binnen ben. Ze is erg gefocused op mij. Als hij alleen met haar wandelt is ze ook onrustig en wilt ze vanaf een bepaalde afstand terug naar huis. Ze komt wel ons beide begroeten als we thuiskomen en laat zich op zulke enthousiaste momenten ook aaien door hem maar ze zal niet specifiek hem alleen gaan opzoeken.

Vroeger gromde ze heel af en toe eens als mijn vriend te luid rondliep had ik de indruk. Maar de laatste weken/maanden gromt ze eigenlijk continue wanneer mijn vriend de living binnenkomt (zelfs al is hij maar 5min naar de wc geweest) of als hij vanuit de zetel opstaat om naar de keuken te gaan (zij ligt daar ergens tussenin achter de eettafel. Dit gebeurt meerdere keren op een dag. Als ik luid haar naam roep om haar te corrigeren zwijgt ze een paar sec maar als mijn vriend verder loopt dan gromt ze opnieuw. 
Een paar minuten later als mijn vriend de honden roept om eten te geven of om buiten te gaan, komt ze enthousiast aanlopen. Ik heb het idee dat het grommen vanuit angst komt maar ik begrijp het dus niet helemaal.

Wat we van in het begin al hebben gedaan om die angst weg te krijgen: veel samen wandelen, ook vriend alleen, vriend geeft hen altijd eten en snoepjes, hij laat haar verder volledig met rust, geeft geen bevelen (dat snapt ze niet), laat haar zelf komen wanneer ze wilt, ik heb een periode fel afstand gehouden van haar, maar zelfs als ik een week op vakantie ben trekt ze niet naar hem, we hebben een  2e hond geadopteerd in de hoop dat die haar wat zou meetrekken. Dat is intussen 1,5 geleden maar ze is niet veranderd ondanks dat de 2e hond heel stabiel is en wel erg gek is op mijn vriend.

Ik hoop hier dus nog wat extra tips te krijgen, vooral ook over hoe ik zelf moet reageren. We willen niet dat dit nog verder escaleert en angstcommunicatie of niet, dit is gedrag dat wij eigenlijk niet willen tolereren.

En misschien ook even belangrijk: het is ook niet puur angst  voor mannen dat ze heeft, want als we op vakantie zijn en mijn papa komt  voor de honden zorgen dan heeft ze daar totaal geen problemen mee. En mijn papa is qua persoonlijkheid veel dominanter/overheersender/luider dan mijn vriend die eigenlijk heel kalm is..

Is het écht alleen bij hem nu, of reageert ze ook anders als jij je verplaatst?

Hond is nu ongeveer 14,5? Is haar zicht en gehoor nog wel goed.. zeker honden die toch wat angstige inborst hebben kunnen erg van slag raken als ze dingen niet goed meer kunnen waarnemen of kunnen plaatsen.

Ik zou zelf medische oorzaken uit willen sluiten, ongemak, slecht zicht/gehoor en misschien wat achteruit gaan van het brein (lichte dementie?)

Daar dacht ik ook aan, ze is nu dus 14,5 jaar, misschien ziet  en hoort ze niet meer zo goed. Wel mooi dat jullie een senior hond een goed plekje gegeven hebben.

Misschien is je vriend voor haar een wat bedreigende persoon, misschien groot, zware stem, misschien begrijpt ze hem niet helemaal (of hij haar niet).

Zelf zou ik als ik je vriend was even iets aardigs zeggen, bij het opstaan, zodat ze meekrijgt wat er gebeurd en niet kan schrikken.

Of als ze toch gaat grommen en blaffen zou ik zoiets zeggen als: alles goed meis, even geruststellen dat er niets engs is.

Bij het naar binnen roepen van de honden uit de tuin, zou ik zelf roepen en dan niet in de deuropening blijven staan maar even wat afstand nemen zodat ze er rustig langs kan lopen.

Hee, 

Vaak is grommen een vorm van een grens aangeven van de hond. Met vaak als onderliggende emotie "angst". En het lijkt alsof er een dieper geworteld trauma zit. Het is ook de vraag of je daar achter gaat komen. 

Op dit trauma stuk met rescue dogs, heb ik hele goede ervaringen met osteopaten, die op dit niveua kunnen werken met je hond. 

Stel een hond is ooit geslagen met een stok op zijn flank door een man. Dan kan het zijn dat die pijn om die plek, litteken weefsel geassocieerd wordt met Mannen. Dus zodra ze een man ziet, speelt die plek op of vica versa. 

Mocht je er verder naar willen kijken, dan praat ik er graag wat dieper op door met je. 

Lieve groetjes Amber 

Edit mod: website weggehaald

Blondie: het is enkel bij hem, niet bij mij en ook niet bij bezoek.

Zicht en gehoor is nog goed, ze is de eerste helft van dit jaar regelmatig bij de DA geweest omdat ze sukkelt met darmkanker maar buiten dat is ze nog tiptop. Ze ziet en hoort alles meteen, in tegenstelling tot onze andere die wel vrij doof en slechtziend is, daar kan je een bom naast laten vallen

Dobry: ik denk idd ook dat ze hem als bedreigend beschouwt, tja hij is een man dus idd groot en zwaardere stem, maar ik vind het dan niet logisch dat ze niet consequent is daarin. Als hij met hun eten afkomt vindt ze hem wel top, als hij haar roept om buiten te gaan komt ze wel enthousiast afgelopen, als ik ook rond loop gaat ze hem met momenten wel ff besnuffelen en gromt ze nooit. Het is vooral als ik in de zetel zit of aan de tafel naast haar en hij komt binnen. Alsof het deels beschermen is van mij. 
Hij die iets zegt heeft net een averechts effect, vroeger begon ze pas als hij binnen kwam en iets zei, alsof dat geluid erbij net too much was. Maar nu begint het al meteen dus het verergert wel.

Ga ik haar niet net bevestigen als ik op zo'n moment lief ben tegen haar? Zeker als het deels verdedigen van mij zou zijn?

Moondogs: bedankt voor je reactie. Ik denk echter niet dat het zoiets gaat zijn bij haar. Ze zat jaren in een kennel van een groot asiel, maar slecht waren ze niet voor die honden. Onze 2e komt van een podencojager en daar zie je dat wel duidelijk dat die slaag gekregen heeft, die duikt enorm weg als je eens te fel met je armen zwaait of een bezem vast hebt. Maar dat is verder gelukkig een blij ei 

@jetta&dobby helder! vanuit welke emotie denk jij dat het grommen ontstaat?

Ik denk meerdere: angst, hem niet vertrouwen, maar ook een deels waaksheid/beschermend want als het puur angst was zou ze constant bang zijn van hem. En dat deeltje waaksheid/bescherming vind ik niet dat we moeten tolereren.

Dat begrijp ik zeker. Echter is vertrouwen, waaksheid en bescherming geen emotie. 
Dus als je dan kijkt welke emotie zou er achter waaksheid zitten?
hier zijn de het in de branche overigens niet over eens.. ;)

Maar beneiwud hoe jij dit ziet!

Ik zou eerder denken aan claimgedrag dan aan angst, als je zegt dat ze niet bang is voor hem als het om wandelen, eten etc gaat. Dat ze probeert jou voor zich alleen te houden. Onze hond deed dat ook heel erg vroeger, alleen dan niet naar mensen maar naar andere honden. Maar bijv. ook doodleuk naar vréémde mensen, dan ging ze die mensen claimen en hun éigen hond bij hen weghouden.

Dat zou inderdaad claimgedrag kunnen zijn. Een hond is een opportunistisch dier, dus meestal (altijd) doen ze dingen om er zelf beter van te worden. Waar eigenaar dan zegt: "hij probeert mij te beschermen", zie ik in de regelen. dat de hond het vooral doet om zichzelf of een belangrijke bron te beschermen. Ofwel de situaite die hij ogenschijnlijk moeilijk vind te controleren, door gedrag in te zetten die hem eerder iets heeft opgeleverd. 

Succes in ieder geval met de zoektocht. 

Jouw vriend is dus fulltime bij jullie begrijp ik, tenminste buiten werktijden e.d.?

Een herder herdert natuurlijk wel graag, is ook regelachtig, neemt initiatieven. 

Om jou te beschermen denk ik niet dat ze dat doet als je vriend zich verder normaal gedraagt tegen jou. Maar ze voelt zich dus op de een of andere manier niet rustig als je vriend de kamer in verschijnt. Daarom denk ik wel dat het verstandig is om zelf rustig te blijven en te proberen ook bij haar de rust weer terug te laten keren. 

En misschien je vriend regelmatig een hersenwerkje of spelletje met haar laten doen?

Claimgedrag is eigenlijk eentje waar ik nog niet aan gedacht heb maar wat het ook zou kunnen zijn inderdaad. 
Ik bleef wat hangen bij angst maar het is inderdaad niet logisch dat ze verder niet echt bang is van hem, behalve bij het binnen komen. 
Dan blijft de vraag wel hoe ik daarop reageer. Momenteel roep ik haar naam maar dat is niet effectief genoeg meer want ze begint gelijk opnieuw.

Mijn vriend en ik wonen inderdaad al jaren samen.
Ik kan het rustig toespreken wel eens proberen, het wringt alleen een beetje want ik heb het gevoel dat ik haar dan ga bevestigen terwijl ik net wil tonen dat zij die situatie niet hoeft te controleren maar ik.

Hersenwerkjes of spelletjes lukt helaas niet bij haar. Jetta wordt heel snel zenuwachtig als ze iets niet begrijpt en dan vlucht ze naar haar mand. We hebben dat het eerste jaar geprobeerd. Meer dan snoepjes smijten waar ze achteraan kan lukt niet, en dat doet mijn vriend dagelijks wel met enkele snoepjes.

Misschien heb je iets aan Monique Bladder haar podcast over claimgedrag ik heb m zelf niet beluisterd, maar misschien is het wel interessant, ook om naar andere podcasts te luisteren of je iets herkent, en ergens iets mee kan.

Doet ie anders nooit! - Aflevering 14: Ep.14: 'Claimt' jouw hond iets of iemand? Of is er iets anders aan de hand? (vriendvandeshow.nl)

" Misschien heb je iets aan Monique Bladder haar podcast over claimgedrag ik heb m zelf niet beluisterd, maar misschien is het wel interessant, ook om naar andere podcasts te luisteren of je iets herkent, en ergens iets mee kan.
 
Doet ie anders nooit! - Aflevering 14: Ep.14: 'Claimt' jouw hond iets of iemand? Of is er iets anders aan de hand? (vriendvandeshow.nl)
 
 
  "

Dobry

Ik sluit mij hierbij aan. Iets 'zomaar' op claimgedrag gooien vind ik risicovol.  Daarnaast denk ik ook dat je een medisch probleem zeker niet moet uitsluiten bij een hond van die leeftijd. 

Ben je al bij de dierenarts/fysio/orthopeed geweest?