Wat maakt jouw hond, jouw hond? Leuke trekjes etc.

Ohhh zo heb ik nog wat over Moos:

-Alles gaat naar de mand. Maar dan ook alles. Vooral lege flessen sokken zijn niet veilig. Vandaag vond ik mijn horloge in de mand ..

-Deze man slaapt overal en op elke gekke manier. Momenteel hangen zijn achterpoten buiten de bench.

-Moos heeft een hilarische laatste huppel voor hij op zijn speeltje afgaat. Hij springt hoog de lucht in en land op vier poten op zijn speeltje. Daarbij gromt hij een beetje naar zijn speeltje, zo schattig.

-Iedereen die langs komt lopen tijdens het wandelen moet even aandacht aan Moos besteden. Een nee is genoeg maar als ik even niet oplet hoor ik “ahhhwww “ en ligt ie op zijn rug te kroelen met vreemden (soms ook vervelend trouwens).

Zo kan ik nog heeeeel lang doorgaan. Ik ben gek op gekke Moos. 

Leuk topic!

Typisch Nero:

-Maakt overal een spelletje van. Komt eigenlijk vooral door de puberteit. Wil je hem zijn tuigje omdoen om te gaan wandelen? Ha-ha, pak me dan! Succes! Ren maar achter mij aan! 

- Ziet ook overal een spelletje in en heeft nooit kwade bedoelingen. Voorbeeld: Nero heeft een tijdje terug een levende muis mee naar huis genomen om er mee te spelen! Muis was ongedeerd, Nero zal hem vooral als een leuk speelmaatje. Muisje heb ik overigens weer vrij gelaten ;)

- Moet altijd en iedereen begroeten met een speeltje in zijn bek. Als mijn vriend thuis of beneden komt, zoekt hij zo snel als hij kan een speeltje om hem daarmee te begroeten. Soms ligt er zo snel geen speeltje voorhanden en pakt hij bijv. een schoen, tas of iets anders. Zolang hij maar iets in zijn bek heeft!

- Als hij een speeltje, botje, of iets anders krijgt gaat hij er ook áltijd gelijk mee naar buiten. Alle speeltjes liggen aan het einde van de dag buiten. 

- Nero begroet íedereen uitgebreid die we tegenkomen tijdens het wandelen. Elke hond en persoon wordt uitgebreid aandacht aan besteed.

- Onbekende mensen, die hij voor het eerst ziet, begroet hij met exact dezelfde enthousiasme als bekenden

- Nero is een heerlijke uitslaper! Hij maakt ons nooit wakker, maar wij moeten hém altijd wakker maken. Ook als het half 10 smorgens is (in het weekend)

- 'S avonds na het eten hebben we (mijn vriend, ik en Nero) altijd een speelmomentje op de bank. Uit enthousiasme gaan zijn billen omhoog en kop op de bank en probeert hij een koprol te maken! 

- We gaan regelmatig naar een losloopveld en Nero móet altijd met elke hond kennismaken die er is. Ziet hij een nieuwe hond aanlopen? Dan gaat hij er gelijk rustig op af om af te tasten. Hij vindt elke hond leuk, maar honden die hem niet leuk vinden laat hij voor wat het is en hij gaat vervolgens naar de volgende hond.

- Nero is een echte graver.. van ons mooie gazon in de tuin is niets meer over! 

- Nero is lekker koppig.. thuis kan hij alle commando's en kunstjes als de beste, maar op het veldje van de hondenschool laat hij me altijd lekker voor paal staan. Dan heeft hij nergens meer zin in. 

- Als Nero een hond ziet tijdens het uitlaten, gaat hij liggen totdat de hond in de buurt is of voorbij loopt. Ik kan Nero dan ook écht niet van zijn plek af krijgen. Onhandig soms als hij midden op de weg ligt. Dan moet ik hem wel eens letterlijk met zijn tuigje over straat slepen. En hij maar focussen op de hond waarnaar hij kijkt. 

- Nero ligt altijd voor de deur van de woonkamer naar de gang. Ideaal als je naar de woonkamer/gang wil. Dan is het altijd buik inhouden en door een kiertje naar de andere ruimte.. 

Typisch Pepijn.

# Hij is geen blaffer, maar als er aanstalten gemaakt worden om het huis uit te gaan begint hij te blaffen en houdt dat vol tot hij aangelijnd buiten is. Dan is het snel weer stil.

# Ontzettend aanhankelijk. Hij zit graag op schoot, maar anders neemt hij genoegen met in ieder geval tegen je aanliggen.

# Hij loopt nogal eens in de weg, omdat hij zó  graag in je buurt is. Wij hebben hem dus geleerd dat hij niet in de keuken mag komen, hij blijft in de deuropening staan. Ook moet hij als ik thuiskom één meter doorlopen, de gang in,  zodat ik mijn jas uit kan trekken zonder over hem te vallen.

# Hij houdt er niet van om geborsteld te worden. Als ik het weer eens gedaan heb, krijgt hij een hondenkoekje. Soms vindt hij het na een paar streken met de borstel al tijd voor een koekje.

Hij houdt vast net zoveel van ons als wij van hem.

Cosmic kan ontzettend "theatraal" zijn. Ze kan het echt uit gillen als ze bang is (vooral van andere, grote, opdringerige honden), en onthoud het wanneer haar onrecht aan gedaan wordt. Zo wilde ze drie weken niet langs de plek waar ze stroom kreeg van het stroomdraad. Ze heeft 318 verschillende expressies in haar gezicht en haar oren hebben 411 verschillende standen en iedere expressie/stand betekent weer wat anders. Ze is goed in afdwingen wat ze wil, door gebruik te maken van haar enorme onschuld. 


Wispa had ik beter "Kwispa" kunnen noemen. Haar staart staat nooit stil. Ze vindt alles leuk en grappig, behalve onweer en vuurwerk, daarvoor is ze doodsbang. Ze komt soms een beetje "onnozel" over. Ze is heel erg zacht, zowel qua vacht als qua karakter. Er zit werkelijkwaar geen greintje narigheid in haar, al is ze wel erg gehecht aan haar personal space, en wil ze niet zomaar overal door iedereen aangeraakt worden. Ze is he-le-maal weg van puppies.


Luuk is een kleine held en bodyguard. Hij voelt feilloos aan wat ik niet prettig vind (zoals de herrie van grote voertuigen), en hij zorgt er stoer blaffend voor dat die altijd doorrijden en ons niet aanvallen ;) Hij is een echt moederskindje. Van de week liep een vriendin met hem, en wanneer ze zijn naam riep, keek hij niet naar haar, maar naar mij (ik had Wispa vast). Sinds een paar jaar breid hij zijn vriendenkring wat uit, en vindt hij mensen die hij vaker ziet ook wel leuk, maar ik blijf toch zijn grote favoriet.

Wat een leuk topic, dit...

Al die gekke fratsen waarmee onze viervoeters ons voor zich winnen of ons voor de gek houden....

Slimmerikken zijn het. Ze kennen ons veel beter dan wij zelf en maken er handig ge- of misbruik van

Wanda heeft ook wat slimmigheden. Zo blokkeert ze mij nogals eens tijdens een wandeling: dan gaat ze met dat heerlijke grote lijf pal voor me staan zodat ik niet verder kan. Dan kijkt ze me met puppie ogen aan....en dan moet er even geknuffeld worden

Ja, daar ben ik slachtoffer van mijn eigen opvoed strategie dat aankijken altijd beloond wordt.....

Die googemerd maakt daar dus zo misbruik van; inmiddels beloon ik die eisende vraag meestal niet meer, maar ja....ze weet....soms wel....kan ik het weer niet weerstaan

Kijk, daar komt ze weer...

Dat hij altijd met zijn poten ergens tegenaan moet staan... 

Zijn passie voor water

Zijn liefde voor zwarte labradors...

Nieuwsgierig aagje 

Dat lieve snuitje

O mijn god die foto vanaf onder.... wat schattig hahaha

Wat een gekke maatjes hebben we ook hahaha.

Ook typisch Marley is trouwens doen alsof hij braaf komt als je roept, maar laatste moment toch weglopen. Dit doet hij soms als hij naar zijn mening nog niet uitgespeeld is.

En stiekem op de bank. Dat ik 's morgens beneden kom en een plek op de bank helemaal warm is hahaha.

We hebben zebo van dat hij 4 weekjes oud was ( bevrijd van een slecht persoon ) op foto Gad hij dus een armbandje rond zijn nek omdat we niets vonden 

maar dat baby zit er toch nog steeds in na 7 jaar.  

typisch zebo is

- Tutteren op tutter zoals op foto of aan mijn duim of deken zo valt hij dus in het slaap.

- papa van de zetel duwen als hij aandacht wilt van mama. En als papa zegt om er af te gaan zeurt hij niet grollen maar zeuren 

- we hebben ook kikkers thuis en ze zitten in een terrarium hij wandelt er altijd met super veel schrik voorbij echt in slow Motion ,komt nooit in de buurt van de terrarium haha

- verslaving aan bal 

- hij kijkt niet naar ons tijdens het eten zijn oren zijn wel altijd naar achteren gericht, hij weet op het manier dat ik het vlees snij dat het voor hem is of niet en dan staat hij er direct haha

- als hij van de zetel af moet doet hij het op een heel traag manier strekt hij nog zijn achterpoten terwijl zen voorpoten al de grond raken bekijkt hij ons nog eens voor toch nog te proberen en dan gaat hij er pas van af 

- zijn poot op mijn schouder leggen tijdens het strelen en nog eens een klopje geven als ik stop. Of gewoon Met heel zijn lichaam op men kop gaan liggen als ik niet verder doe

- hij heeft echt iets met sirenes dan staat hij direct op. Hij blaft zo goed als nooit maar dan durft hij het toch wel eens te doen maar 1 keer.

- als we een spannende film zijn aan het zien kennen jullie dat spannend moment wanneer die piep muziek op komt dan durft hij 1 x heel schrel te blaffen we plakken dus altijd bijna tegen het plafond haha

- worstelen met papa ik kijk precies altijd naar mma met die twee 

en zoveel meer speciale en raare toestanden haha

Typisch Charlii: ze kan klok kijken. ‘s Middags om exact 3 uur staat ze voor me en kijkt me aan: het is tijd voor haar kluif. Reageer ik niet snel genoeg, dan volgt er een piep. Nog geen reactie: dan springt ze ongeveer mijn gezicht in, ik moet wel luisteren!!!! Zelfde verhaal om 10 uur ‘s avonds, dan gaat ze naar buiten en krijgt daarna eten. En wee gebeente als ik het in mijn hoofd haal het een dagje anders te doen. 

Typisch Charlii: bemoeizuchtig! 
Gaat bij een vriendinnetje kijken die aan het graven is: “wat ben jij aan het doen???”  Maar dan niet NAAST haar staan, maar direct ERACHTER, waardoor ze de hele hap zand ogenblikkelijk in haar snuit krijgt..... 

Oh ik weet er nog een paar.

Nu Rasta wat ouder wordt moet ie soms midden in de nacht plassen.

Dan maakt ie me wakker maar zo zachtjes en lief.

Hij gaat dan naast mijn bed staan met een klein brommetje en als ik dan niet reageer een likje over mijn hand, zo lief.

Ziggy is erg voergericht, een enkele keer krijgen ze als traktatie een bakje paté.

Hij mag dan het restje uitlikken.

als ik dan in de kamer zit komt ie met het bakkie in zijn bekkie in zijn stoel zitten zodat ie op ooghoogte is en kijkt me smekend met puppieoogjes aan haha.

Ook “bidt” hij als hij iets lekkers ziet wat ie wil.

jolie is nog maar 8 weken bij ons ,maar toch zie ik al een paar trekjes,het liefst ligt ze op de bank  (als ik thuis ben bij mij) ze kan zogenaamd zelf niet op de bank komen (al heb ik haar al een paar keer betrapt dat ze het wel kan) ze geeft dan een klein blafje en gaat bij de bank op staan,ik doe mijn hand onder haar kont,doe verder niets en huppa ze klimt op de bank

Luna gaat op haar kont zitten als we tijdens het wandelen een kant op gaan die ze niet op wil. Als ik dan blij naar haar toe loop en mee lok met iets lekkers, loopt ze toch mee 

Als we zeggen dat we gaan wandelen kunnen we best onze jassen aantrekken e.d., maar er wordt niet gewandeld vóór we koekjes uit de pot hebben gepakt en ze er één heeft gekregen. Behalve 'ochtends en 's avonds laat, dan krijgt ze ze niet en dat weer ze. Kleine autist.

Als ik zeg 'ik ga naar bed', loopt Luna meteen naar haar mand in de gang om ook te gaan slapen, ook als mijn vriend gewoon nog op de bank zit. Om zodra ik boven ben weer op de bank te ploffen 

Als we uit de garage komen met boodschappentassen, of als ik überhaupt mijn tas pak, sprint ze ook naar haar mand in de gang om een koekje in ontvangst te nemen omdat ze weet dat we weggaan. Terwijl ze ook gewoon in de woonkamer mag liggen als wij weggaan of gaan slapen (sinds een paar maanden, nu ze niet meer sloopt).

Zodra wij de deur uit zijn of naar bed, sprint ze naar de bank om daar te gaan chillen.

Daarnaast vindt Luna het geweldig als we balletjes gooien en gaat er als een speer achteraan, maar apporteren? Nee hoor. Ze wacht gewoon net zo lang tot je bij haar in de buurt bent en het balletje opnieuw kan gooien. 

En ze gaat altijd plat liggen als er een andere hond aan komt. Alle honden zijn leuk en alle mensen eigenlijk nog leuker. Zeker hondenbaasjes want die hebben bijna altijd iets lekkers bij zich. Dan gaat ze super braaf voor het baasje zitten zo van 'kijk eens hoe lief ik ben, krijg ik nu een koekje???' En vaak met succes want wie kan die lieve puppyoogjes (ook al is ze al 3) nou weerstaan? 

Mormeltje 

Dobby heeft, gok ik, een hele sterke onderrug. Als we met zijn gepelde voetbal (alle gladde vlakjes eraf, alleen nog canvas om binnenbal) spelen, dan steigert hij terwijl hij dat ding in zijn bek heeft, en slaat dan keihard met zijn voorpoten op de grond om die bal klem te zetten tussen bek en voorpoten. En dat dus een paar keer per dag, ook als we geen voetbal hebben met zo'n Wubba van Kong.

Met bovengenoemde bal in zijn bek, of andere speeltjes, keihard woehoeeeeee-en, wat er dan gedempt uit komt.

Na het eten willen spelen. Want ook al zegt de literatuur dat een hond dan moet rusten, Dobby vind al 11 jaar van niet.

Als ik wakker wordt, staat hij blij naast mijn bed "HA, je bent WAKKER. Mag ik erbij?" Al vallen de mussen dood van het dak en ik dan met zo'n warm hondenlijf naast me ook.

Naast de plastic pot met van die vochtige hondensnoepjes gaan staan, en dan net zo lang wachten tot ik hem zie.

Idem met lege of vieze waterbak.

Ietsje minder prettig: de laatste 2 jaar steeds heftiger dromen en zijn uitknop is niet 'uit'. Zijn poten bewegen zo hard dat hij 's nachts wel eens tegen iets aan trapt, zoals mijn bed, en ik dan wakker wordt van het geluid. Dobby zelf soms ook, en dan kijkt hij mij boos aan (als het al licht is).

Altijd als ik het eten op tafel zet, loopt Dobby door de tweede hal (mijn eetkamer is eigenlijk de master bedroom), naar de slaapkamer. Zijn kleedje inspecteren, zeggen we dan. Na een paar minuten komt hij dan de eetkamer in. Hoe/wat/waarom, geen idee.

Dobby is denk ik de enige golden die je met een hand koekjes, of een biefstuk in zijn gezicht kan slaan, maar als hij buiten is kan hem dat geen ruk schelen. Hij neemt het niet aan, of laat het vallen. Niet getraind en reuze vervelend op cursus.

Dobby is nu 12, maar was heel hyper toen hij jong was. Type van het Olympisch motto: hoger, sneller, verder. Hij liep zo snel dat ik mijn rug deels draaide om dat te compenseren en een tijd rugpijn heb gehad. Wegens niet los kunnen lopen wegens waterobsessie liep hij aan de lange lijn, voor me uit. Net iets te snel. Behalve:
Als we bij een splitsing van het pad komen, dan houdt hij in. en wacht. Ik loop hem voorbij. Hij houdt nog net niet zijn adem in. Netjes op 8m (zo lang is de lijn) van de splitsing blijft hij staan, in de hoop dat we de lange route gaan. Doe ik dat niet, blijft hij sip staan: ik wil DIE kant op. Ga ik wel de lange route, dan rent hij me snel voorbij en loopt weer voorop.

Dobby is het omgekeerde van May hierboven. Nerveus en plakkerig, behalve bij wandelen, en behalve bij vuurwerk. Na een oudjaarsavond waarbij er om 18 uur vuurwerk naar hem gegooid werd (die oudjaar dus bang), het jaar daarna bij iedere knal een snoepje. In huis dus, want buiten wil hij niet. Iets te goed gedaan. Bij het geluid van vuurwerk helemaal hyper en hij wil er naartoe. Een paar jaar terug liepen er om 5 uur 's ochtends op oudjaarsnacht jongeren door de wijk, staken een vuurpijl af die afboog richting ons. Ik dook in elkaar, want wie weet welke kant het opgaat. Dobby ziet die groene pijl, hoort het gillende keukenmeiden geluid, nou die stond helemaal alert blij te zijn, ook na de knal toen mijn oren piepten.

Whaha, dat kun je beter hebben dan een bange hond!

Ik heb er nog een van Ziva.

Als we ‘s avonds op de bank zitten, komt Ziva altijd naar ons toe als ze een boer moet laten. Dan komt ze voor ons staan en zeggen wij ‘wat is er meisje?’ En dan BUUUUURP, een trotse blik en dan loopt ze weer weg.

Ik vind het heel stom en tegelijkertijd kan ik niet anders dan er om lachen  Soms wacht ze ook nog met haar boer tot ze lekker geaaid wordt en wij naar haar toegebogen zijn. En dan het liefst recht in je gezicht boeren 

Dat doet Indy met scheten laten.Draait naar je toe met zijn gat. En dan ppppprrrrrtttttt.Top!!Als pupje liet hij een boertje,ik legde hem dan over mijn schouder zoals met een baby,brulp was het dan.Overlaatst zat Indy bijna in een andere auto door z’n nieuwsgierigheid.Die werkmannen waren hun schoft aan het pakken.Dat ruikt daar lekker zeg!!Indy gaat met zijn kopje naar links of rechts uit nieuwsgierigheid als er iets in de weg staat.En dan die oogjes fonkelen helemaal.

Dat deed Jeff ook na elke maaltijd

Ik noemde dat boer zoekt vrouw 

" Dat deed Jeff ook na elke maaltijd
Ik noemde dat boer zoekt vrouw  "

Roos,Jeff † en Waldo † en Mootje

Hahahahaha!

Leuk, die ga ik ook gebruiken!

O, dan doe mij de boeren maar in plaats van de scheten! 

Hahahaha geweldig. Echt zo leuk.

Moest hard lachen om die boeren en scheten in het gezicht. Wat erg.

Ik heb er nog een paar bedacht van Pepijn.

Hij ZIT nooit, hij staat of hij ligt.  Als ik zeg 'zit' dan doet hij dat een paar seconden om een koekje in ontvangst te nemen. Hij zal nooit uit zichzelf gaan zitten. (Ik heb de dierenarts daar ooit naar laten kijken, maar hij mankeert niets op dat gebied).

In de auto STAAT hij dus altijd op de achterbank, vast, met zijn hoofd over de hondendeken en dus tussen ons in. Ook als we een lange rit maken, zoals bijvoorbeeld op vakantie, staat hij gerust twee uur lang. Op een gegeven moment wel met dichte ogen, dan lijkt hij te slapen....

Omdat hij niet zo groot is, kijk je snel over hem heen. Op onze recente vakantie hebben wij veel gewandeld en zeiden wij regelmatig tegen elkaar : 'waar is de dode hoek?' 'Ja, hij loopt achter je"

Laika woont nog niet zo lang bij ons. Ze komt uit Bulgarije en leefde daar als straathond voordat ze opgevangen werd door een asiel.

Wat ik bijzonder vind: ze is een kieskeurige eter. Dat verwacht ik echt niet van een straathond. Ik heb het idee dat ze ooit in een gezin heeft geleefd. Toen we haar net opgehaald hadden, was de koelkastdeur die open ging het eerste waar ze alert op reageerde. Verder past ze zich erg gemakkelijk aan in huis en aan onze gewoontes.

Oud topic, ik weet het. Maar wel leuk.
Wat Laika betreft: er is heel veel veranderd sinds ze bij ons woont. Ze is echt niet kieskeurig meer wat eten betreft.
Wat ons opvalt is dat ze een voorliefde heeft voor plastic zakken met voedsel. Een zak met brood, koekjes, fruit of wat dan ook, dat pakt ze als ze de kans krijgt. De inhoud eet ze niet altijd op, het ligt eraan wat dat is. Misschien een overblijfsel van haar leven als zwerfhond, ik weet het niet.
Ze is een erg sociale hond, vooral naar mensen toe. Ze gaat graag mee overal naar toe. Als ze tijdens de wandeling even moet wachten omdat we staan te praten, geen probleem, ze gaat er gewoon rustig bij zitten.

Smoellie van hem, hihi, als hij iets leuk vind of nieuwsgierig is? Dan komt dat onderbite-tje te voor schijn.  Onderste tandjes aan de linkerzijde en het is echt uber schattig om te zien. Hij lult echt de oren van je kop als hij enthousiast is. Wou weleens dat ik kon begrijpen wat ie die dan allemaal zegt, hele gekke geluidjes maakt ie dan. Voor een hond die nooit speeltjes heeft gehad? Is hij super bescheiden ook. Sinds kort een speeltuig mand en meneer haalt er maar eentje uit. Iedere keer wat anders maar de knuffelbotjes zijn toch echt zijn favoriet, hij gebruikt ze echt als binkies Pleurt er ook op in slaap na het zuigen.In de start dachten we echt, "MI GADO hij gaat me happen!" Hahaha, niets minder is waar. Gewoon weer een apart zieltje waarvan we de gebruiksaanwijzing al gaande weg leren kennen.