Zoveel vragen

Ik heb al een forum geopend over mijn puberende/binnenkort loopse labradoodle. Echter past dit onderwerp er toch niet helemaal tussen, vandaar dat ik een nieuw forum start. Nala is een teefje van 10.5 maanden. Ze zit dus midden in haar puberteit en wij verwachten dat de loopsheid er ook aan komt. Haar humeur en gedrag gaat daardoor in golven; de ene dag heel goed en de andere dag juist helemaal niet. Nu heeft ze al een aantal dagen een moeilijke periode. Ze blaft om van alles en nog wat, is in de nacht om 5 uur wakker geworden en wilt vervolgens niet meer verder slapen (ik vond het ook niet het tijdstip om haar te laten blaffen en niet te reageren, zodat ze niet zou aanleren dat haar geblaf effect heeft), ze is erg aanhankelijk (eerder kon ze makkelijk zichzelf vermaken als wij bijvoorbeeld boven even wat gingen doen, de afgelopen tijd begint ze dan al na een paar seconden onder aan de trap in paniek te blaffen). Herkennen meerderen van jullie dit in deze periode? Wij moeten eerlijk toegeven dat het behoorlijk zwaar is en dat we soms niet meer weten wat we moeten doen of hoe we moeten reageren op haar. Want soms willen we naar haar toegaan als ze opeens blaft, maar aan de andere kant willen wij haar ook niet het verkeerde aanleren. We zitten er nu dan ook even doorheen. Hopelijk heeft er iemand tips of herkenbare verhalen, want op dit moment lijkt het alsof het aan ons ligt. 

Het blaffen herken ik niet zo goed (dat doen die van mij heel weinig), maar het aanhankelijke en niet alleen kunnen zijn voor en tijdens de loopsheid herken ik heel goed!

Het blaffen kan ook heel goed door haar hormonen komen hoor, alles ligt even overhoop. Mijn meisje piept of gilt heel snel om aan te geven dat ze het even niet alleen aan kan.

Ik neem haar tijdens die periode ook gewoon lekker mee in huis. Samen de was doen of samen dweilen is best grappig (niet altijd even effectief, maar wel gezellig). Zij heeft het gevoel dat ze gesteund wordt, en ik heb geen gillend viswijf onderaan de trap staan.
Lekker genieten van de aanhankelijkheid, samen knuffelen op de bank bijvoorbeeld! Na de loopsheid worden ze echte dames en is dat knuffelen alweer een heel stuk minder (personal space!!)

Het kan zomaar zijn dat haar aanstaande loopsheid wat opspeelt, heb je al wat sympthomen gezien bij dr, ? Wat kribbig en wat meer kleine plasjes buiten ? Het blaffen is natuurlijk heel vervelend, en niet wenselijk, als je naar boven gaat, geef haar een goed bot, zodat ze daar aan bezig is en jij even je gang kan gaan....wanneer je hond zo te keer gaat terwijl jij boven bent, niet laten blaffen, ga naar beneden en maant haar, naar de woonkamer en plaats, ze is tien maanden , ze weet de commandoos stil en plaats, wees conseqwent daarin...op dr plaats een goed bot je moet even naar boven toch..al is het maar om te doucen...wanneer het paniek is dat ze zo te keer gaat, is er wat gebeurd dat als jij boven bent ? Is ze al uit gelaten dan ? Kan ze uberhaupt alleen thuis blijven ? 

op het blaffen mag je best reageren, als je het gaat negeren zorgt dat weer voor frustraties. Ik zou haar in zulke gevallen even bij me roepen, en geruststellen, en zoiets zeggen het is goed Nala, we gaan nog even lekker slapen als je om vijf uur nog verder wil slapen. Gewoon op de slaapkamer een bedje voor haar maken zodat ze erbij kan liggen. Ikzelf zou haar zelfs tijdelijk s avonds  meenemen naar de slaapkamer, maar dat is natuurlijk voor ieder weer anders.

Kan best zijn hoor dat het de hormonen zijn en ze nu wat aanhankelijk is. Ik zou haar zelf gewoon achter me aan laten hobbelen als ze dat wil. Toen Jenna hier net was deed ze dat ook erg en het is vanzelf weer over gegaan toen ze zich wat zekerder voelde.

Als je naar boven gaat kan je haar tijdelijk een lekker bot geven, of een kong waar ze een tijdje mee bezig is.

Verder ook wel aan haar zelfstandigheid werken door bijv. hersenwerkjes aan te bieden, haar evt. zelf eens de weg laten kiezen tijdens een wandeling. 

Een cursus balanswerk voor je hond lijkt me ook heel goed ter ondersteuning.

Hier ook teefjes die extreem onderhevig waren aan hormoonschommelingen.

De ene veranderde in een obsessieve kruisraket: er bestond nog maar één ding in haar hoofd en dat was reuen bespringen, voor al de rest was ze onbereikbaar. 

En de andere veranderde in een dramaqueen, die heel erg nors en chagrijnig kon zijn maar tegelijk flauw, plakkerig, pieperig en jengelig was, en er de hele tijd misselijk bijliep. 

Zucht! Haha! 

Bij de eerste hielp niks, dat was echt de rit uitzitten, die haar voortplantingsdrift was te groot.

Maar bij de tweede liep het om haar uit haar ritme te trekken, haar dagen verrassend te houden. Daarmee bedoel ik: in ieders leven sluipt wel wat routine: wanneer je gaat wandelen, eten, andere activiteiten,... Het hielp om dat allemaal om te gooien. Zoals bijvoorbeeld: meerdere kleine wandelingen gaan doen ipv één grote. Naar nieuwe plaatsen te gaan, op andere tijdstippen te eten, op andere platsen te eten (bijvoorbeeld brokjes meenemen op de wandeling), enz. Zo werd ze uit haar coconnetje getrokken en ging ze zich minder nestelen in haar gedrag.  

Misschien kan het bij jullie ook helpen...

" Het kan zomaar zijn dat haar aanstaande loopsheid wat opspeelt, heb je al wat sympthomen gezien bij dr, ? Wat kribbig en wat meer kleine plasjes buiten ? Het blaffen is natuurlijk heel vervelend, en niet wenselijk, als je naar boven gaat, geef haar een goed bot, zodat ze daar aan bezig is en jij even je gang kan gaan....wanneer je hond zo te keer gaat terwijl jij boven bent, niet laten blaffen, ga naar beneden en maant haar, naar de woonkamer en plaats, ze is tien maanden , ze weet de commandoos stil en plaats, wees conseqwent daarin...op dr plaats een goed bot je moet even naar boven toch..al is het maar om te doucen...wanneer het paniek is dat ze zo te keer gaat, is er wat gebeurd dat als jij boven bent ? Is ze al uit gelaten dan ? Kan ze uberhaupt alleen thuis blijven ?  "

Willemijn, baasje van Bams.......en Ogin

Ze heeft 1 dag vlak na een plasje weer een plasje gedaan (dit was vorige week), verder merken we aan het plasjes doen niet veel. Maar ze is duidelijk wel sneller geïrriteerd en inderdaad wat kribbiger. Maar vooral de schommelingen in haar stemming vallen heel erg op. Ze is verder niet in paniek voordat ik even naar boven ga en er is verder ook niks gebeurd. Maar het naar boven gaan op zich zorgt voor paniek bij haar. Ze blijft dan ook onder aan de trap wachten. En ze kan alleen thuis blijven, maar nog wel alleen in de bench. Ik had het mezelf voorgenomen om de bench af te leren nadat de puberteit en haar loopsheid over zijn.

" Hier ook teefjes die extreem onderhevig waren aan hormoonschommelingen.
De ene veranderde in een obsessieve kruisraket: er bestond nog maar één ding in haar hoofd en dat was reuen bespringen, voor al de rest was ze onbereikbaar. 
En de andere veranderde in een dramaqueen, die heel erg nors en chagrijnig kon zijn maar tegelijk flauw, plakkerig, pieperig en jengelig was, en er de hele tijd misselijk bijliep. 
Zucht! Haha! 
 
Bij de eerste hielp niks, dat was echt de rit uitzitten, die haar voortplantingsdrift was te groot.
Maar bij de tweede liep het om haar uit haar ritme te trekken, haar dagen verrassend te houden. Daarmee bedoel ik: in ieders leven sluipt wel wat routine: wanneer je gaat wandelen, eten, andere activiteiten,... Het hielp om dat allemaal om te gooien. Zoals bijvoorbeeld: meerdere kleine wandelingen gaan doen ipv één grote. Naar nieuwe plaatsen te gaan, op andere tijdstippen te eten, op andere platsen te eten (bijvoorbeeld brokjes meenemen op de wandeling), enz. Zo werd ze uit haar coconnetje getrokken en ging ze zich minder nestelen in haar gedrag.  
Misschien kan het bij jullie ook helpen... "

Alaska's Finest!

Oh dat zijn wel goede tips! Ik had je bericht vanochtend al gelezen en ben het direct gaan toepassen (vaker kleine wandelingen ipv de minder vaak maar wel langere wandelingen) en vooralsnog is ze vandaag heel kalm. Ik weet niet of het daaraan ligt, maar ik ga het zeker aanhouden. Dankjewel!

Tot slot had ik nog een vraag iedereen en in het algemeen: Wat zijn duidelijke gedragsveranderingen/stemmingsveranderingen die jullie hebben opgemerkt bij jullie teefjes vlak voordat zij loops werden/worden?

Goh, dat waren heel uiteenlopende dingen: kort lontje, snel geïrriteerd (opspringen, naar handen happen,...), misselijk en niet willen eten, hangerig en aanhankelijk zijn, zich niet lekker voelen, snel moe tijdens het wandelen en veel hijgen,...

Dat kon soms meerdere weken duren, voor ze dan echt loops werden. 

Ik heb nog een andere vraag. Soms heeft Nala hele drukke momenten, terwijl wij het idee hebben dat ze toch wel genoeg uitgedaagd wordt (minimaal 4x per dag wandelen, waarvan 2 lange wandelingen, er wordt ook elke dag even met haar gespeeld en een hersenwerkje gedaan, daarnaast volgen wij ook 1x per week een gedragscursus). Ze vindt het heel moeilijk om zelf haar rust te pakken (erg op de omgeving gericht dus als ze even ligt en iemand gaat naar de gang, dan loopt ze direct mee). Inmiddels zorg ik ervoor dat ze sowieso in de middag even in de bench slaapt, aangezien dat de enige plek is waar ze goed doorslaapt en niet op elk omgevingsgeluidje reageert. Maar als ze dus soms hele drukke moment heeft, waarbij ze naar alles blaft, dan zeg ik altijd eerst 'nala klaar' en als ze doorgaat of even stopt en vervolgens weer doorgaat zeg ik het nogmaals. Maar uiteindelijk als ze het blijft doen, dan doe ik haar aan de lijn zodat ze bij mij in de buurt is en niet op alles reageert. Aan de lijn gaat ze altijd direct bij mijn voeten liggen rusten. Dus nu vraag ik mij af of dit een goede oplossing is of dat ik haar nu iets verkeerds aanleer.

" Goh, dat waren heel uiteenlopende dingen: kort lontje, snel geïrriteerd (opspringen, naar handen happen,...), misselijk en niet willen eten, hangerig en aanhankelijk zijn, zich niet lekker voelen, snel moe tijdens het wandelen en veel hijgen,...
Dat kon soms meerdere weken duren, voor ze dan echt loops werden. 
  "

Alaska's Finest!

Ik herken eigenlijk alles behalve de misselijkheid. Dus ik denk inderdaad dat het er echt aan zit te komen. Nu alleen hopen dat het snel gebeurt 

lijkt me niet verkeerd hoor

Ik deed met Jenna als ze ergens naar blafte, het altijd benoemen, "goedzo Jenna, dat is de buurman, de paardjes, de kindjes" etc. en liet haar dan naar mij toe lopen en werd ze beloond daarvoor. Dus eigenlijk belonen en geruststellen. Inmiddels blaft ze alleen nog als er echt iets is, niet meer om van alles en nog wat.

Hond aan de lijn, zelf even op de bank zitten en zo je hond tot rust brengen... da's prima!

Je hoeft niet te wachten tot ze aan 't blaffen gaat om deze methode toe te passen, je kan het meermaals zelf even in je dag inlassen. Zo leert ze rustig te zijn zonder dat ze eerst opgewonden wordt, en ben je het ongewenste gedrag dus voor en hoef je niets om te buigen.

Je merkt vast wel wanneer die typische momenten tijdens de dag zijn (of tijdens jouw bezigheden) dat ze onrustig wordt en gaat blaffen of klieren. Anticipeer erop en neem even jullie 'rustmomentje' vòòr ze te fel wordt. 

Als je dit consequent doet, in combinatie met voldoende activiteit & voldoening bieden buitenshuis, zal ze het onderscheid gaan leren: binnen=rust, buiten=actie (actie in de brede zin, dus ook spel, snuffelen, op verkenning gaan,...)