Sammie's Samcafe Samspam pagina 9 en 26 nieuw!

Die regel hanteren wij nog steeds bij Joey en die werkt prima.

Zowel hier thuis als buiten.

Hij komt zelf naar mensen toe en dan is het goed, maar voor die rechtstreekse benadering word hij onzeker, dus angstig.

Hier thuis heeft hij inmiddels vooral meerdere vriendinnen en mijn vader waar hij graag bij op schoot ligt.

Nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag Jo! en wat een geniet foto's weer van die lekkere schurk!

Heb dit er even uitgepikt Hein.

Ik vind het wel fijn als mensen met andere ervaringen een herplaatser,straathond en iedere hond die niet uit een normale situatie komen erover verteld wordt.

Het zijn ervaringen die niet de mijne zijn maar waar ik wel iets van kan leren,door Yo krijg ik een kijkje in de ups en downs.

Weet ik ook dat ik niet voor een hond met een rugzakje zal gaan mocht er ooit nog een hond komen.

Het is tegenwoordig een beetje in om een hondje te redden maar niet iedereen is daar geschikt voor,een groot hart is soms niet voldoende.

Maar wat mij ook opvalt als iemand om welke reden dan ook afhaakt en het toch niet ziet zitten dat er dan collectief door degene die het als levensdoel gesteld hebben om hondjes te redden zich op zo iemand storten en totaal geen begrip hebben.

En Yo ik doe het je niet na,er is lef voor nodig om zo een hondje in je huis te halen en dat ontbreekt bij mij,ik kies voor de makkelijke weg,ik wil een hondje die blanco is.

Sorry dit is heel erg off-topic en nu ga ik je verhalen over Sam weer volgen,die met zijn gatje in de boter is gevallen.

" Heb dit er even uitgepikt Hein.
Ik vind het wel fijn als mensen met andere ervaringen een herplaatser,straathond en iedere hond die niet uit een normale situatie komen erover verteld wordt.
Het zijn ervaringen die niet de mijne zijn maar waar ik wel iets van kan leren,door Yo krijg ik een kijkje in de ups en downs.
Weet ik ook dat ik niet voor een hond met een rugzakje zal gaan mocht er ooit nog een hond komen.
Het is tegenwoordig een beetje in om een hondje te redden maar niet iedereen is daar geschikt voor,een groot hart is soms niet voldoende.
 
Maar wat mij ook opvalt als iemand om welke reden dan ook afhaakt en het toch niet ziet zitten dat er dan collectief door degene die het als levensdoel gesteld hebben om hondjes te redden zich op zo iemand storten en totaal geen begrip hebben.
 
En Yo ik doe het je niet na,er is lef voor nodig om zo een hondje in je huis te halen en dat ontbreekt bij mij,ik kies voor de makkelijke weg,ik wil een hondje die blanco is.
 
Sorry dit is heel erg off-topic en nu ga ik je verhalen over Sam weer volgen,die met zijn gatje in de boter is gevallen. "

Monique

Ik denk dat het niet zozeer ontopic is, wat je zegt.

Het is hier een kroeg  (geintje). Maar ik denk zeker een topic om

de ups en downs te volgen en ervaringen van anderen te lezen en daar

je eigen conclusies uit te trekken. Juist mooi om meningen en verhalen van 

een ieder te lezen.. Ik leer daar in elk geval genoeg van

Jazeker, je mag gewoon lekker over andere dingen praten, het is hier een kroeg inderdaad, je gaat nooit off topic, alleen maar leuk.

Moniqeu, een puber kan ook dit gedrag vertonen, als je voor een hond gaat die al een baas heeft gehad, dan zorg je gewoon dat je er genoeg over weet, dan neem je een dier die je kan bezoeken, die al in een thuissituatie zit, dat is dan mijn advies aan jou.

Ik denk namelijk dat jij dat juist heel goed zou kunnen.

Bij een tegenslag, dan denk je daar een dag of 2 over na, of korter en dan ga je verder, Sam is echt een enorme lieve hond, alleen hij moet ook weten dat hij soms op zijn plaats moet liggen, en dat is een ding voor ons om op te oefenen. Ik denk zelfs, als wij vaker mensen over de vloer hadden gehad dat dit nooit gebeurd was.

En of je nu een hond van pup af aan hebt of ook een buitenlander of asiel hond, praat hier lekker, je gaat niet of topic, foto's plaatsen, alleen maar leuk, gewoon doen.

Gisterenavond nog even lekker in de tuin gezeten, en bij de buren heeft iemand een ruimte gehuurd om motoren op te knappen, dus daar zitten vaak mannen in leren jasjes, ik vond het tijd om even kennis te maken, ik ging er van uit dat hij zou blaffen, maar nee niks, alle mannen werden besnuffeld en ik had gezegd dat ze even moesten blijven zitten, dat ging prima, aangezien ze er vaak zijn ben ik blij dat hij niet waaks is naar hun, hij had ze al vaker gehoord, maar nu kent hij de geuren en de stemmen. Goed volk denkt hij nu.

Vandaag ging hij uit zichzelf naar het baasje, zodra hij door kreeg we gaan naar buiten, ging klaar staan om de riem om te krijgen, voor het eerst, dat lijken kleine dingen, maar is enorm goed.

Het vertrouwen word steeds beter, en dat is alleen maar mooi. Ook mooi om te zien trouwens, baasje blij hond blij ik blij, oh wat zijn we blij met z'n allen haha.

Wat dat bezoek betreft Yoop. Ook met een hond, welke je van pup af aan hebt, kan het zo lopen.

Buddy, bijvoorbeeld, is binnenshuis best makkelijk. En toch, bij sommige bezoekers (en aan de deur onze buurjongen)

gaat hij helemaal uit zijn plaat. Ik doe hem dan ook altijd even aan de lijn bij vreemd bezoek, zoals monteurs en schilders nu. Dan gaan we samen even bij die mensen kijken en dan kan hij het handelen. Het is zoals je zegt, je moet je hond leren kennen met al zijn goede en "slechte" kanten. Buddy vindt mannen met petjes bijvoorbeeld ook heel eng. Dus als zo iemand hier binnen wil, is het pet afzetten. 

Soms vind ik het moeilijk om dingen op te schrijven want het laatste dat ik wil is mensen kwetsen of betweterig doen.

Ik heb echt respect voor mensen zoals jij die zich met hart en ziel inzetten om zo een hondje een gouden mandje te geven.

Ik ga ook altijd nadenken als er iets tegen mij gezegd wordt.

Je zegt dat ik ook geschikt zou zijn voor een opvanger,ik denk het wel want Vigo is mijn moeilijkste hond ooit.

Heb ook wel eens met mijn handen in het haar gezeten en gedacht ik gooi de handdoek in de ring,alles wat ik geleerd had werkte bij hem averechts.

Ik heb toen advies gekregen van een wildvreemde op het staffordforum die alleen maar herplaatsers en moeilijke honden opving,dit ging via pb. en stap voor stap heeft hij mij geleerd hoe ik naar Vigo moest kijken,mij duidelijk gemaakt welke fouten ik maakte,iemand die het beter wist dan ik en ik ben hem nog zeer erkentelijk.

Heb fouten gemaakt,zodat hij slechte dingen aanleerde maar ook door mijn ervaring met Vigo weet ik niet of ik dit nog eens zou kunnen opbrengen.

Een probleemhond heeft een grote impact op je leven en sommige honden passen zich volledig aan maar andere blijven tot hun dood net iets anders.

Maar één ding is een feit,hoe moeilijker de hond hoe dieper de liefde,bij mij werkt dus wel zo.

En de zon schijnt. Wat een mooie, blije , dag.. Geniet van de vorderingen, zou ik zeggen

" Soms vind ik het moeilijk om dingen op te schrijven want het laatste dat ik wil is mensen kwetsen of betweterig doen.
 
Ik heb echt respect voor mensen zoals jij die zich met hart en ziel inzetten om zo een hondje een gouden mandje te geven.
 
Ik ga ook altijd nadenken als er iets tegen mij gezegd wordt.
Je zegt dat ik ook geschikt zou zijn voor een opvanger,ik denk het wel want Vigo is mijn moeilijkste hond ooit.
Heb ook wel eens met mijn handen in het haar gezeten en gedacht ik gooi de handdoek in de ring,alles wat ik geleerd had werkte bij hem averechts.
Ik heb toen advies gekregen van een wildvreemde op het staffordforum die alleen maar herplaatsers en moeilijke honden opving,dit ging via pb. en stap voor stap heeft hij mij geleerd hoe ik naar Vigo moest kijken,mij duidelijk gemaakt welke fouten ik maakte,iemand die het beter wist dan ik en ik ben hem nog zeer erkentelijk.
Heb fouten gemaakt,zodat hij slechte dingen aanleerde maar ook door mijn ervaring met Vigo weet ik niet of ik dit nog eens zou kunnen opbrengen.
 
Een probleemhond heeft een grote impact op je leven en sommige honden passen zich volledig aan maar andere blijven tot hun dood net iets anders.
Maar één ding is een feit,hoe moeilijker de hond hoe dieper de liefde,bij mij werkt dus wel zo. "

Monique

Ik vind het ook altijd lastig om, via schrijven, duidelijk te maken wat en hoe ik het bedoel.

En knap dat je de ervaringen en tips van een vreemde aan hebt kunnen nemen. Dat kan ook 

weer niet iedereen. En zo leren we allemaal van de verhalen hier op het forum. Dingen, welke we

beslist niet willen doen, maar zeker ook tips waar je veel aan hebt...

Dat hoor ik zo vaak, mannen met petjes.

Ja tuurlijk, het is gewoon leren, weer een beetje aanpassen en weer gewoon doen, en dat steeds weer, vooral niet blijven hangen in het negatieve, ik denk dat juist daarom veel honden al weer terug moeten naar de stichting.

Gewoon, gebeurd is gebeurd, en kijk vooral ook naar wat heel goed gaat, trek je les er uit, en doe er wat mee, niet meer en niet minder, en het is bij elke hond anders, ik ben reuze trots op onze platvoet, het is echt een heerlijke hond, en nog zo jong en speels.

Zijn conditie is trouwens slecht, hij heeft al dagen dat hij graag wil rennen, gisteravond kwamen en baas en hond hijgend binnen van de wandeling, hadden ze samen hard gerend, dat was echt heel grappig om te zien en Sam werd er heel blij van.

" Soms vind ik het moeilijk om dingen op te schrijven want het laatste dat ik wil is mensen kwetsen of betweterig doen.
 
Ik heb echt respect voor mensen zoals jij die zich met hart en ziel inzetten om zo een hondje een gouden mandje te geven.
 
Ik ga ook altijd nadenken als er iets tegen mij gezegd wordt.
Je zegt dat ik ook geschikt zou zijn voor een opvanger,ik denk het wel want Vigo is mijn moeilijkste hond ooit.
Heb ook wel eens met mijn handen in het haar gezeten en gedacht ik gooi de handdoek in de ring,alles wat ik geleerd had werkte bij hem averechts.
Ik heb toen advies gekregen van een wildvreemde op het staffordforum die alleen maar herplaatsers en moeilijke honden opving,dit ging via pb. en stap voor stap heeft hij mij geleerd hoe ik naar Vigo moest kijken,mij duidelijk gemaakt welke fouten ik maakte,iemand die het beter wist dan ik en ik ben hem nog zeer erkentelijk.
Heb fouten gemaakt,zodat hij slechte dingen aanleerde maar ook door mijn ervaring met Vigo weet ik niet of ik dit nog eens zou kunnen opbrengen.
 
Een probleemhond heeft een grote impact op je leven en sommige honden passen zich volledig aan maar andere blijven tot hun dood net iets anders.
Maar één ding is een feit,hoe moeilijker de hond hoe dieper de liefde,bij mij werkt dus wel zo. "

Monique

Sam is echt niet moeilijk hoor, ik ken honden die veel moeilijker zijn en gewoon vanaf pup bij hun baas zijn.

Ik wil je niks aanpraten, soms overkomt je het ook gewoon, dan komt er vanzelf een hond op je pad.

Ja de band vind ik nu al groot, na 2 weken al! Ligt ook aan mijzelf natuurlijk.

Fijn dat je toen zo goed geholpen bent, zo zie je, er is altijd wel een oplossing, nou ja bijna altijd.

Ja toch! kan je alleen maar van genieten, en we lopen vast wel weer tegen iets op, en dan zien we dat dan wel weer.

Je doet het goed hoor Yooop. 

Ik zou het net als Monique niet aan durfen een herplaatser. 

Ik begin ook liever met een schone lei. 

Nou wil ik niet zeggen dat ik de makkelijkste honden heb. 

En zoals veel van jullie wetdn doe ik echt mijn best. 

En durf ik nu pas te zeggen het gaat goed. 

Maar zal er altijd aan moeten blijven werken. 

Als je het niet aandurft dan zou ik er ook nooit aan beginnen, maar met een beetje ervaring kom je een eind hoor.

Faro was onze eerste hond, en dat was geen gemakkelijke hond buiten, 2 GT bij gehaald, en wat hebben we daar veel aan gehad.

Ik vind het zo leuk en goed dat je die schijnbaar kleine stapjes eruit weet te halen Yoop, die kleine stapjes vooruit die best belangrijk zijn!

En je bent ook al aan het socialiseren, zoals met de motor mannen.....zo fijn dat Sam dat allemaal prima vind!

En dan samen met het lange baasje rennen. zie het zó voor me!

Die hebben straks allebei een prima conditie zo

Is een heel lange lijn niet een optie, een 10 meter sleeplijn? Daarmee krijgt Sam toch aanzienlijk meer vrijheid....

Verder wil ik even opmerken dat ik de visie van Hein heel boeiend vind : zo enorm gevoelsmatig omgaan met je hond is een unieke manier en ik vind het heel leerzaam.

Het zal niet voor elke hond kunnen denk ik, maar als het werkt is het fantastisch. 

Blijf genieten van die flapoor Yoop! 

Ja Coby elk klein stapje per dag is per week een grote stap.

Ja socialiseren dat moet, zeker als die mensen er regelmatig zijn, maar op straat gaat dat sowieso goed.

Ik had daar al veel eerder aan moeten beginnen, ook thuis. Maar ja hadden hadden, daar heb je niks aan heh.

We willen hem een keer met de flex en dan wel een tuig gaan uitlaten, zodat hij kan rennen, touwen daat heeft hij het niet op, dat wil hij meteen doorbijten, misschien aan een touw gezeten? geen idee.

Mijn man is basketballer dus die kan goed rennen, alleen de dijk op is nogal zwaar, alleen hij is zo lang dus het is inderdaad een beetje gek gezicht.

Het meeste doen wij ook op gevoel, er is geen vaste regel, er zijn een paar dingen die je altijd kan toepassen en nog werkt het voor elke hond weer anders, daarom schat je wel eens dingen verkeerd in.

Podenco's zijn bankhangers, daar staan ze om bekend, maar toch doen we kleine aanpassingen, als hij naar beneden gedragen word dan zet mijn man hem niet meer op de bank, dat deed hij voor zichzelf, voor zijn rug, nu zetten we hem op zijn plaats, ook als hij op mijn plek ligt op de bank, dan doe ik net alsof ik op hem ga zitten, hij gaat wel aan de kant dan hoor, even laten merken dat de bank niet alleen van hem is, dat hij ons tolereert op de bank, maar wij hem op de bank tolereren, verder is het oefenen dat zijn bed ook zijn veilige plek is, hij krijgt daar sowieso altijd zijn kauw botjes, en voortaan ook lekkers, nu blijft hij daar ook al vaker liggen.

Ach je kan er nerveus over doen of gewoon door gaan, en dat doen we, we zitten echt op de goede weg.

Ik weet niet of Hein zijn methode niet zou werken bij elke hond, misschien werkt het juist goed omdat Hein Hein is.

Zo pas je je steeds aan aan de regeltjes aan je hond, of andersom. Dat doe je op gevoel.

Jou honden komen dus echt op je pad.  In die zin zou ik denk ik ook wel aan een herplaatser kunnen komen. 

Ik hoor soms mensen zeggen, die hond kwam op mijn pad, maar ze hebben wel eerst het hele internet afgespeurd en het pad naar zich toegetrokken bij wijze van spreken, gericht gezocht dus. Dat is het moderne op je pad komen waar op zich ook niks mis mee is hoor.

Ik heb zo een kat die letterlijk op mijn pad kwam. Kwam helemaal niet goed uit want had een kater die er niet mee kon lachen. Heb een dik jaar politie agent gespeeld. Ik moet wel zeggen dat ik volgende keer 2x nadenk voor ik iets van dat pad ga nemen.  Hoewel het een leuke kat is maar het was geen gemakkelijke tijd toen we de 2 katten hadden. Reddertje spelen is niet altijd evident. Maar soms wint het hart van het verstand. 

Maar Yo doet dat goed. Dat is niet voor iedereen weggelegd. Heel je leven in functie van de hond zetten dat kan en wil ook niet iedereen. En dat is wel een beetje zo nu hé Yo. Maar je doet het goed.  Dikke pluim voor jou.

Nou Kath, ik heb zo weinig vrienden door mijn ziek zijn, en andere omstandigheden, dat mijn leven eigenlijk stil stond bij de dood van Faro. Het voelt echt niet als mijn leven in functie van mijn hond zetten, het is ook veel gezelliger thuis, mijn man en ik hebben veel meer om over te kletsen, ( mijn man is een stille) voor mij alleen maar voordelen.

Nu heb ik weer plezier, en gisteren ben ik een vrouw tegengekomen die bij mij op de dijk woont die wel eens een hele goede vriendin kan worden, zo ontzettend op 1 lijn zitten we, dat brengt Sam dan weer op mijn pad.

We zijn allebei niet van de, ik kom op de koffie, maar ik denk dat we in de toekomst als Sam het ook aan kan, dat ik haar ga vragen om te gaan wandelen.

"Weet ik ook dat ik niet voor een hond met een rugzakje zal gaan mocht er ooit nog een hond komen.
Het is tegenwoordig een beetje in om een hondje te redden maar niet iedereen is daar geschikt voor,een groot hart is soms niet voldoende. "

Monique

Je zou versteld staan tot waar je toe in staat kan zijn, Monique. Ik koos voor niks, ik vond dat ik te klein woonde indertijd, en dat ik te veel tijd voor mezelf nodig had. Het enige dat er was, was dat ik enorm gek op honden was/ben, en dat is vaak al voldoende, des te meer wanneer het dier zijn voorgaande situatie er één was zonder liefde en met veel pijn. Dan vervagen al die andere minpunten waardoor je net geen hond wil nemen tot niks, en is minder net meer.

Dit dus! En die rakkers weten heul snel je hart te veroveren hoor.

Ik las zo eens de betekenis van het woord 'zonde/fout' in de oud Hebreeuwse betekenis. Dat betekende zondigen/fouten maken door er uit te leren en het anders te doen, zonder de nadruk te leggen op 'iets verkeerd doen'. Die mannen wisten toen blijkbaar al heel goed waar ze het over hadden . Je kan dus nooit iets verkeerd doen, tenzij je met je hoofd tegen de muur blind blijft oplopen door steeds weer hetzelfde te doen dat niet werkt haha.

" Jou honden komen dus echt op je pad.  In die zin zou ik denk ik ook wel aan een herplaatser kunnen komen. 
Ik hoor soms mensen zeggen, die hond kwam op mijn pad, maar ze hebben wel eerst het hele internet afgespeurd en het pad naar zich toegetrokken bij wijze van spreken, gericht gezocht dus. Dat is het moderne op je pad komen waar op zich ook niks mis mee is hoor."

Kath

Klopt. Bij mijn vorige hond was ik gewoon op weg naar mijn werk (1997). Die zag ik mishandeld worden door haar drugsverslaafde baasje op straat. Ik ben rustig met die man gaan praten en had de hond reeds bij mij genomen. Ik stond klaar om er mee te gaan lopen tot ie vertelde dat ie er diezelfde dag mee naar Parijs wou trekken om haar te verkopen voor drugs. Ik heb die man gevraagd hoeveel geld ie nodig had voor zijn drugs, en de zaak was geklonken. Ze heeft die dag wel 12 uur in de kleedkamer van waar ik toen werkte moeten blijven want ik kon niet eerder stoppen met mijn shift, maar dat was nog steeds beter dan het alternatief dat haar vorig 'baasje' voor ogen had.

Mijn huidige hond kwam de winkel waar ik middenin de rij stond aan te schuiven aan de kassa binnengelopen en bleef op me aanspringen (2005). Die leefde al geruime tijd op straat en was zwaar mishandeld. Ik was niet van plan haar te houden, omdat ik dacht dat ik dit niet zou kunnen met de andere hond, maar na enkele uren was mijn hart veroverd. Ik mag er niet aan denken dat het anders was gelopen, dan was ze hier nu niet.

Mijn andere hond had er niet zo veel zin in en negeerde de nieuweling. Tot de moment was aangebroken, 3 maanden later, dat de nieuweling loops werd en die geur toch wel heel aantrekkelijk was. Sindsdien waren ze onafscheidbaar.

Ik heb dus zelf nooit iets te zeggen gehad haha, het overkwam me, en uiteindelijk bleek het ook te wezen wat ik net nodig had.

" Soms vind ik het moeilijk om dingen op te schrijven want het laatste dat ik wil is mensen kwetsen of betweterig doen."

Monique

Snap ik. Ben net zo, ook al vind ik het vaak moeilijk om mijn mond te houden, en ga ik dan achteraf soms wel eens twijfelen. Het is gewoon vaak lastig om via geschreven tekst de juiste intentie mee te geven, des te meer wanneer je beseft dat dit medium ook wel eens voor de verkeerde redenen is gebruikt door anderen.

Beetje kwestie van wie dat wie heeft gered in zekere zin...

Jij Sam, of Sam jou...

Vast een soort van reddingsoperatie van beide kanten

Denk dat velen dit herkennen.

Ik zeg nooit, ik heb een hond gered, ik vind toch meer redden wat jij doet Hein.

Ik heb Sam in december al opgeslagen bij mijn favorieten, toe Faro overleed, zat er ineens een filmpje bij, en toen was het besloten, het gaat Sam worden, een half jaar naar hem zitten kijken, dat filmpje plaatsen was precies op het goede moment, ik heb hem wel uit een nare situatie gehaald, maar hij mij ook inderdaad.

Ik heb bij ik zoek baas gezocht en huisdieren, maar ik vond geen hond waar ik op viel, Spaanse honden, (de meeste dan) zijn al heel sociaal naar andere honden, dat is een groot voordeel, terwijl Roemeense honden dat vaak niet hebben, hoe dat komt weet ik niet, maar dat is wel wat ik om me heen zie, en ik val gewoon voor Podenco mixen, Podenco 's zijn heel leuk, maar door de mix vind ik ze vaak mooier, vandaar dat ik altijd voor een mix zou gaan.

Faro daar keek ik al een jaar naar, maar hij was al op leeftijd, dat vonden we geen goed plan, dus kozen we een andere hond, een Podenco Orito, Mister heette hij, en toen alles geregeld zou worden was Mister kwijt, en werd voorgesteld of we Faro niet wilde hebben, nu ja, ik had al zo lang elke keer naar hem gekeken en zijn verhaal geolgt, toen is het Faro toch geworden.

Straks gaan we met zijn 3en wandelen, we gaan een straatje meer doen, en die straat gaat naar de dierenwinkel, dus leuk voor Sam, al dat lekkers daar, en er staat als het goed is een weegschaal, kunnen we Sam eens wegen.

Dus een klein stapje verder, naar het natuurgebied is nog een te grote stap, denken we, het kan ook meevallen, maar een klein rondje uitbreiden is ook leuk, en klein genoeg om niet te grote stappen te maken.

Ik ga er wat pensstaafjes kopen denk ik, of iets anders lekkers, iets wat stinkt om hem zijn plek en naam te leren.

Ook beter voor mijn rug, niet te ver.. want de rug heeft wat te verduren gehad, elke keer die dijk op, gelukkig hoeft dat niet meer zoveel, hij is zindelijk, en plast ook in de tuin nu.

Zo kunnen we samen de rondes uit gaan breiden, goed voor hem en goed voor mij..

Snap ik helemaal Yo! 

Als Charlie er niet meer is, valt mijn leven ook stil hoor. Maar ik kan die van mij bv. wel enkele uren alleen laten als dat moet. Straks eten met vrienden en dan blijft hij alleen thuis. Moet ik moeite voor doen want is altijd met een knoop in mijn maag dat ik hem achterlaat. Maar het kan wel. Maar dat kan bij jou niet nu hé en dat zou voor mij dan té moeilijk zijn denk ik. Om een voorbeeld te noemen. Oppas kan natuurlijk ook altijd.

Ik herken dat wel dat je zo ook mensen leert kennen. 

Mijn meisje en ik de quote lukt niet maar ja dat is echt op je pad komen. En het aannemen en er iets moois van maken, echt knap.

" Snap ik helemaal Yo! 
 
Als Charlie er niet meer is, valt mijn leven ook stil hoor. Maar ik kan die van mij bv. wel enkele uren alleen laten als dat moet. Straks eten met vrienden en dan blijft hij alleen thuis. Moet ik moeite voor doen want is altijd met een knoop in mijn maag dat ik hem achterlaat. Maar het kan wel. Maar dat kan bij jou niet nu hé en dat zou voor mij dan té moeilijk zijn denk ik. Om een voorbeeld te noemen. Oppas kan natuurlijk ook altijd.
 
Ik herken dat wel dat je zo ook mensen leert kennen.  "

Kath

Faro kon ook nooit alleen gelaten worden, en ik ga wel Sam het proberen te leren, maar dat is nu nog te vroeg, nu moet hij leren dat als ik naar de wc ga, ik weer terug kom en dat gaat goed, en als ik naar boven ga hetzelfde, ik kan nu wel een kwartier boven blijven dan word hij onrustig, dus ik probeer dat net voor te zijn.

Ik heb geen idee hoe dat gaat lopen, jankende huilende honden daar gaat mijn papegaai van plukken, en ik wil geen kale papegaai, die zit al 30 jaar mooi in de veren.

Maar daar is het nu nog veel te vroeg voor.

Vanmiddag even naar de dierenwinkel geweest, en we hebben hem daar kunnen wegen, hij weegt geen 21 kilo maar 23 kilo, stel de weegschaal wijkt een kilo af dan zou hij 22 kilo wegen, de weegschaal is daar niet geeikt geijkt, hmmm raar woord.

Er kwam een stel met een peuter aan die net kon lopen, en die lieten ze zo op Sam af lopen, mijn man lette gelukkig goed op en die zei er wat van, we hebben hem net en ik heb geen idee of hij bijt of niet, oh oh zeiden de mensen, die gaan er vanuit dat geen 1 hond kan bijten, pffff zucht...

Het is heel warm, zelfs Sam heeft er moeite mee.

" Tuurlijk maar zo bedoel ik t niet. Ik zeg niet dat Sadi makkelijker is.
 
Ik wist gewoon niet dat een straathond zo anders is om in huis te hebben.  "

Paddy, Lucie en Finley (Kees)

Maar Furby heeft niet lang op straat geleefd, straathonden heb je veel minder in Galicië dan in bijv. Andalusië en de mentaliteit van mensen is ook heel anders. Hij was gevonden in het dorpje Teo en de burgerwacht heeft hem naar het asiel gebracht. Maar hij heeft wel bijna een jaar in het overvolle asiel van Bando gezeten, met een stuk of zes andere hondjes in een kennel - en hij had een slechte rug.

Toch al weer iets gegroeid die Sam

Schrikken is dat hè als mensen niet op de kindjes letten..nu stond je al in en winkel en kun je geen kant op,dus je moet e direct idd iets van zeggen. Als ik kleintjes zie van een jaar (of anderhalf) die net beginnen lopen/wankelen dan ben ik of naar de overkant of aan de andere kant van het fietspad, daar ga ik niet op staan wachten haha. Die kleine kinderen zijn zo onberekenbaar als de pest hihi. Mila negeert kinderen netjes,zoekt ze niet op, maar ik weet wel dat ze ook ietwat spannend vind dus ik stel haar er niet speciaal aan bloot, maar praten met iemand met een kind is geen probleem.

Zal Sam van water houden? een teiltje in de tuin zetten... kijken wat hij doet? Misschien vind hij het wat en krijgt hij wat verkoeling..tenzij hij heel druk gaat doen met water hahaha.

En heb je lekkere dingen gevonden voor Sam?