Leren alleen zijn

Door het overlijden van mijn vader hebben wij zijn 2 hondjes in huis genomen. Een ouder maltezertje van bijna 14 en een lundehundje van 2,5. Verder had ikzelf al een kat van 12 jaar die niet gewend is aan honden. Mijn vader had ook een kat, dus de hondjes kennen wel katten. We hebben ze nu 3 dagen in huis, dus ik begrijp natuurlijk wel dat het nog wat wennen is, maar ik heb eerder nooit een hond gehad waarvoor ikzelf volledig verantwoordelijk was, dus ik heb een aantal dingen waarvan ik niet heel goed weet hoe ik het het beste aanpak. Op zich zijn de hondjes al heel flink geweest en ik kan echt niet klagen tot nu toe. Het grootste probleem is wel dat ze voorlopig niet goed alleen kunnen zijn, ook niet voor eventjes. We hebben 3 verdiepingen in huis waarvan de hondjes alleen op de onderste verdieping (woonkamer en keuken) mogen komen. Dit omdat de eerste verdieping zo een veilig plekje is voor mijn kat waar ze rustig kan wennen. En de tweede verdieping is onze slaapkamer, waar ze niet mogen komen omwille van mijn allergie. Wanneer ik bvb even wil douchen, moeten ze dus wel alleen op de benedenverdieping blijven. Op die momenten zijn ze heel eventjes stil en ons oudste hondje begint dan af en toe te blaffen en de jongste probeert bang de trap op te klimmen om bij mij te zijn. De oudste is gek op snoepjes en kan ik wel afleiden door haar een beentje te geven, maar de jongste is niet af te leiden. Hoe zou ik dit best aanleren dat ze rustig kunnen blijven wanneer ik eventjes boven ben? 's Nachts waren ze bij mijn vader gewend om naast zijn bed te slapen. Het probleem is dat ik vanwege mijn allergie de hondjes echt niet in de slaapkamer kan laten. Dus ook 's nachts zouden ze moeten leren om alleen beneden te slapen. 

Wat ik er nog wilde aan toevoegen, is dat ze altijd wel heel aanhankelijk geweest zijn. Dit is niet enkel door het verhuizen, want ook bij mijn vader vonden ze het moeilijk om alleen beneden te blijven of in een andere kamer te zijn. 

Ik begrijp natuurlijk wel dat dit door het verhuizen voor hen nog allemaal nieuw is waardoor het allemaal spannender en moeilijker is en het hoeft zeker niet van de ene op de andere dag in orde te komen. Ik weet alleen niet goed hoe ik er nu al een beetje mee kan beginnen om ze dit aan te leren. 

Gecondoleerd met het overlijden van je vader.

Wat lief dat jullie de hondjes overnemen! 

Weet je, de hondjes hebben op dit moment ook net als jullie veel meegemaakt. Plots baasje weg, nieuw huis en een ander dagritme. Het kost tijd voor ze om te wennen.

Het alleen zijn is verstandig om per minuut op te bouwen. Even in de gang staan of buiten de poort en na een minuut weer naar binnen. Als dat goed gaat doe je na 3 dagen oefenen er 1 minuut bij.

Wat ik zelf ook nog steeds doe, is zeggen tegen mn hondje wat ik ga doen en wanneer ik terug ben. Geef haar een snoepje en ga weg.

Gecondoleerd met het overlijden met je vader.

Ik snap wat je bedoelt,ik had in het verleden ook katten en mijn honden mochten ook niet boven komen.

Je zegt dat de jongste naar boven wilt komen,ik heb om dezelfde reden een traphekje geplaatst zodat mijn honden nooit naar boven konden komen.

De katten moesten hun rustige plaats hebben.

Voor de rest is het kwestie van even doorzetten,consequent zijn na een paar dagen zullen ze het wel snappen.

Honden snappen dingen soms vlugger dan we denken....ik heb zelfs mijn honden die altijd op de bank mochten liggen dit in twee dagen afgeleerd,de ene had 8 jaar op de bank gelegen en de andere 11 jaar.

 Dankjewel. Die tip gaan we zeker gebruiken! 

Monique, ook bedankt. Een traphekje gaan we idd plaatsen aan de trap. Ik zou alleen moeten kijken op voorhand of de spijlen dicht genoeg staan, want anders kan ze er gewoon tussen. Bij de sites die ik online vindt, staat de afstand tussen de spijlen helaas nergens vermeld. Dus dat wordt nog eventjes zoeken. 

Succes!

Je zou voor het traphekje zelf eventueel een houden plaat vast kunnen boren zodat je hond niet door de spijlen kan.

Ik heb het gevoel dat er zeker al wel verbetering in zit. De laatste keren dat ik naar boven ging, bleven ze allebei gewoon liggen slapen. Na enkele minuten kwam dan de jongste wel toch nog aan de trap staan. Maar het feit dat ze niet direct recht springen wanneer ik nog maar in de buurt van de trap kom, lijkt me wel al een heel goed teken! 

Wat ik me wel nog afvraag, is of ik ze moet belonen wanneer ze zo flink geweest zijn of ik het beter negeer en doe alsof het allemaal normaal is dat ik eventjes boven ben geweest en hen dus ook niet beloon?

Uiteraard belonen! Ik zeg zelfs nog altijd als ik thuiskom tegen Puck; wat heb je goed opgepast. Goed zo lieve hond. Zullen we nu gaan wandelen?

Oké, bedankt!

Ik las namelijk op andere plaatsen ook dat het soms beter is om te doen alsof het heel normaal is dat je even weg bent en weer terugkomt en er dus geen heisa rond te maken. Want als ze nog rustig in hun mandje liggen wanneer ik beneden kom en ik geef hen iets lekkers staan ze daar meteen met twee te springen en te blaffen. Vooral ons maltezertje wordt altijd helemaal gek als ze een snoepje krijgt (en het is niet dat dat maar zo zelden is).  

Of zou het dan best zijn gewoon met mijn stem een beetje te belonen en te zeggen dat ze flink geweest zijn en meer niet? 

Ik beloon zelf altijd bij terugkomst met m'n stem. Als ik weg ga, dan geef ik altijd een snoepje.

Het alleen zijn in huis (dus wanneer ik boven ben of in een andere kamer) gaat nog niet altijd, maar al wel veel beter. Zo kunnen we nu toch al af en toe eens een half uurtje boven zijn zonder geblaf. 

Ook hebben we vannacht allebei boven geslapen. De vorige nachten heeft steeds een van ons beiden beneden geslapen in een andere kamer, maar zodat ze ons nog wel konden zien en horen. Nu we allebei boven geslapen hebben, ging dit even goed. Wel zijn ze steeds om 5 uur 's morgens wakker. We laten ze dan buiten voor een plasje, maar daarna willen ze niet meer slapen. Dus vanaf 5u kunnen we eigenlijk niet meer slapen. Dat is dus wel nog iets om aan te werken. Als iemand door nog tips voor heeft? Of zou dit vanzelf in orde komen? Ik heb het gevoel dat dit nu echt hun slaapritme geworden is. 

Je zou even kunnen spelen of een hersenwerkje kunnen doen samen met de hond, daarna zeg je; nu nog even slapen geef een bot of snoepje en dan ga je weer naar boven.

Bij de oudste lukt het afleiden met iets lekkers wel, maar bij de jongste niet. 

Maar deze nacht hebben ze allebei doorgeslapen tot mijn vriend moest opstaan om naar zijn werk te gaan!  En we sliepen allebei boven ook. Dus ik ben enorm trots op ze!  Het kan best zijn dat het de komende nachten weer wat minder gaat, maar er zit toch duidelijk verbetering in. 

Alleen thuis blijven is voor ons maltezertje ook geen probleem meer. Zij heeft ondertussen meer interesse in een Kong met lekkere snoepjes in. De jongste vindt het wel nog enorm moeilijk en blijft nog steeds aan de voordeur staan piepen en blaffen vanaf ik ze open doe. Ze plast dan ook vaak in huis van de stress, ook al ben ik maar een minuutje buiten. 

Het gaat heel goed met de hondjes  's Nachts lukt het perfect ondertussen. Ze slapen de hele nacht door en we kunnen gewoon uitslapen ook 

Ook als ik in een andere kamer ben of boven vinden ze dat meestal oké voor een hele tijd. Als het echt te lang duurt, durven ze nog wel eens piepen of blaffen, maar er is dus niet echt een probleem meer 

Alleen helemaal alleen thuisblijven vindt de jongste nog steeds moeilijk. Maar ook daar zit echt wel verbetering in, want nu blaft of piept ze pas na enkele minuten en niet meer meteen wanneer de deur toegaat.

Ik ben dus heel blij met hoe goed ze wennen  

Wat een goed nieuws! 

 Toppers!