Mijn hond jankt en piept als we met haar weggaan

Wij hebben een Cavalier King Charles van 3j oud. Een teefje.

Telkens wanneer wij ergens gaan en we nemen haar mee, dan jankt en piept ze de hele tijd door.

Het begint van zodra we haar halsbandje uithalen. Dan weet ze dat ze mee mag en begint ze scherp te blaffen en tegelijkertijd te piepen, dus denken we dat ze enorm blij is.

Wat echter heel vervelend is, is dat ze dit dan voortdurend blijft doen tot we terug thuis zijn.

Als we dus met de auto naar zee rijden om te gaan wandelen (rit van 45') dan piept ze op de achterbank en mogen we honderd keer zeggen dat ze ermee moet stoppen. Het helpt niet.

Als we dan parkeren wordt ze meer opgewonden en is het piepen en janken.

Tijdens het wandelen piept en jankt ze de hele tijd door, ook al duurt de wandeling bvb 2u. 

Wanneer we thuiskomen is ze terug eerst dolenthousiast en jankt en piept ze nog even, maar van zodra ze binnen is, stopt ze ermee.

Ze is verder heel gezond.

Wij zelf denken dat ze ooit eens een trauma heeft opgelopen. We zijn ooit eens 2x een week op reis geweest en brachten haar naar een hondenhotel. Toen we haar de 2de keer gingen ophalen jankte ze precies zoals ze nu doet bij het wandelen.

Wij vrezen dus dat ze enkel rustig is thuis en telkens weer die verlatingsangst heeft wanneer we met haar het huis uitgaan.

Maar anderzijds gaat ze enorm graag mee buitenshuis.

Wij zouden zo graag hebben dat ze van dat gejank en gepiep verlost geraakt zodat we haar overal mee naartoe kunnen nemen, want nu laten we haar meer thuis, precies door dat gejank.

Kan iemand ons hierbij helpen?

groeten,

Dominiek

Lady doet dat in de auto , wij noemen het zingen want ze kwispelt ook hevig met haar staartje .
als ze bij jullie niet kwispelt voelt ze zich niet fijn , dan zou je een halsband /sjaaltje met Adaptil kunnen overwegen , dat is een rustgevende geur

Je hond heeft onbedoeld geleerd dat ze door te piepen etc het wandelen etc laat gebeuren. Dit is wel "af te leren" maar daar zal je veel geduld voor moeten opbrengen. 

Onderstaand boekje legt je uit hoe gedrag ontstaat, hoe je het kan veranderen, en waarom dingen wel of niet werken en ook welke fouten je kan maken(en daardoor vermijden). Het legt ook uit dat een hond die zo druk is, niet blij is.

https://www.dogwise.com/ItemDetails.cfm?ID=DTB1301

 kwispelen is wenkalmerend signaal en staat niet alleen voor bij zijn. Kan er ook op duiden dat zich ongelukkig voelt in de situatie of gek word van opwinding en zichzelf probeert te kalmeren.

Kwispelen wil is geen garantie dat een hond iets leuk vind. (Turid Rugaas boekje Kalmerende Signalen)

Beste Marijke,

Loulou kwispelt wel hoor. Zeker in het begin wanneer ze in de wagen stapt en wanneer we aan het wandelen zijn.

Wanneer ze terug in de wagen stapt of wanneer ze moe is van wandelen springt ze vaak op onze benen, precies alsof ze gedragen wil worden.

Maar denk echt niet dat Loulou ongelukkig is want ze wordt dagelijks in de watten gelegd en verwend als we thuis zijn.

Het is dat neuspiepen en janken die eigenlijk vervelend is.

groetjes,

Dominiek

Wat voor de ene hond helemaal niet indrukwekkend is, kan dan voor een andere best wel te veel spanning geven

De kans is hier vrij reëel dat er mogelijk meer opwinding is dan de hond aan kan.

Er zijn best wel wat honden die auto rijden heel spannend vinden. Dit wordt dan kenbaar gemaakt door hun onrustig gedrag meestal vergezeld van het bijbehorende geluid.

Dus als je rekent, met thuis vertrekken en parkeren bij, een uurtje heen. Op die tijd kan er al heel wat spanning en opwinding ontstaan en opbouwen. Dan nog een heel spannende wandeling van 2 uur. Om af te sluiten met een rit van bijna een uur.

Ook auto rijden is iets dat een hond moet worden aangeleerd. Je hebt natuurlijk ook van die natuur talenten die de wagen in gaan, zich neerleggen en die je heel de rit niet meer hoort.

Maar anderzijds zijn er ook een heel deel die het eng of spannend vinden.

Je kan beginnen om de hond te laten wennen aan auto rijden door in het begin enkel korte ritjes te doen.

Ga dan mee vanachter zitten, stel de hond gerust. Geef de hond als hij geen geluid maakt iets wat hij echt heel lekker vindt. Veel honden vinden bvb rauw stukjes vlees (rundsstoofvlees in kleine stukjes gesneden) heel lekker. Geef de stukjes vlees (zeker in het begin) veelvuldig.

Het is best mogelijk dat zelfs korte ritjes te spannend zijn en dat hij niets van eten wil aanpakken.

Dan kan je beginnen oefenen om met hem alleen in de auto vanachter te gaan zitten, zonder dat je ergens naartoe rijdt en zonder dat de auto gestart wordt.

Ook hier stel je hem dan gerust en praat er op een geruststellende toon tegen. Eens dit gewend is kan je met korte ritjes beginnen.

Zo kan je die zaken dan opbouwen in tijd en alsook de tijd tussen het geven van lekkere beloning.

Als het na een tijd trainen goed gaat, zie dan wel dat je de hond steeds nog wel iets lekkers geeft maar bvb enkel bij het instappen en 1 à 2 tijdens de rit en nog eentje bij het uitstappen.

Want het werken met beloning is super motiverend voor een hond. Maar als men dan wanneer alles goed gaat stopt met de beloning, maakt dit de hond onzeker. Omdat hij niets meer krijgt, heeft hij zoiets van wat doe ik niet goed? Want ik krijg niets meer.

Wanneer je een hond beloont, of het nu voedsel is of iets anders. Geeft dit een bevestiging aan de hond dat hij goed bezig is. Als op een bepaald moment dan geen beloning meer volgt is dit heel verwarrend voor de hond omdat de bevestiging van iets goed te doen dan weg valt. Vandaar ook het onzeker gevoel.

Onze engelse cocker spaniel is nu oud gekke streken heeft ze niet echt meer.       Voor we op het strand kwamen begon ze te joelen en te piepen.

Toen ze jonger was en we gingen naar het strand met onze honden,we stappen uit de auto de jrt die we hadden was gewoon rustig dat ging goed.      

De spaniel kwam uit de auto en was door het dolle van blijdschap iedereen moest het horen.      

Als er bij  een strandparkeelplaats geen plek was om haar los te laten legde ik haar even vast aan de trekhaak van de auto en ja ik bleef er bij staan. Want zo blij trekt ze hard aan de riem.    

Of ik liet haar wel los als er ruimte bij de auto was en ze liep gek dansend en blaffend om ons en de auto. Het duurde maar een minuut en het was over. Een soort van blij zijn.Bedoel je zoiets?

Len@,

Het lijkt erop maar enkel de aanvang. De enthousiasme start van zodra we haar halsband aandoen (want dan weet ze dat we gaan wandelen) en duurt toch zeker een kwartier.

Daarna gaat het plezierig janken/piepen (klinkt eigenlijk precies als gillen tijdens het lachen) over naar piepen. Ze houdt gewoon niet op en dat duurt dan tot we thuis zijn, of het nu 1 u of 3 u duurt.

De raad van Eliane lijkt ons dusver de meest voor de hand liggende oplossing.

En toch denk ik dat het ook te maken kan hebben met verlatingsangst, want vroeger als puppie deed ze dat niet. Pas nadat ze een 2de keer op hondenhotel is geweest is dit fenomeen begonnen.

Als ze dit gedrag pas vertoonde nadat je haar voor de tweede keer ophaalde uit het hondenhotel zou het daarmee inderdaad te maken kunnen hebben denk ik. Mij lijkt het niet dat ze dit voor haar plezier doet.

Wat ik zou proberen is pas de deur uitgaan als ze rustig is, en de wandelingen even heel kort en saai te houden alleen in de buurt, en haar bijvoorbeeld af en toe eens zelf de wandeling te laten kiezen.

Kleine zoekspelletjes onderweg, (snoepjes strooien en haar laten zoeken, snuffelen kalmeert). Of gewoon eens in een rustig park of bos te gaan zitten terwijl zij rondsnuffelt.

Misschien ook iets homeopathisch inzetten of Bach bloesem (beiden wel speciaal voor haar samengesteld door een deskundige voor een goed resultaat)

Later dan weer eens een tochtje in de auto proberen en ipv te laten merken dat je niet wil dat ze blaft en piept haar kalmeren, misschien ook iets heel lekkers meenemen waarop ze kan knabbelen.

 Het is best mogelijk dat er op dat moment een negatieve link is ontstaan.

Dat gebeurt in het brein. En je kan dit best zien als allemaal draadjes die van één bepaald punt naar een ander punt lopen.

En wanneer er iets gebeurt legt een hond een link (zo leren ze, door te associëren). Dat maakt het omgaan en opvoeden van een hond niet altijd zo evident of makkelijk als waar men soms vanuit gaat.

Wanneer er een negatieve link ontstaat, kan je dit vergelijken met een kortsluiting dat op dit ene kabeltje ontstaat.

Dus vanaf een bepaalde negatieve gebeurtenis is in de hersenen de lijn van A naar B stuk, of in slechte staat. Telkens wanneer je van A wil vertrekken treed er kortsluiting op. En geeft dus een hoop stress en negatieve gevoelens.

Maar je kan er wel iets aan doen, door middel van specifieke training maak je bij een bypass van punt A naar B. Zodat er terug een positieve link wordt gemaakt.

Je gaat niet de link met het hondenhotel wissen. Maar je kan jouw hond wel aanleren dat bepaalde zaken die haar aan het hondenhotel doen denken, niet noodzakelijk een reisje hondenhotel betekenen.

Maar dat die bepaalde zaken die vooraf gebeuren ook leuke zaken kunnen betekenen.

Belangrijk is ook het stress niveau naar beneden te halen. Door 1) aan te leren van rustig te worden. En 2) de bypass maken.

Als je hier graag dieper op in gaat mag je me gerust een pb sturen