Verlatingsangst, hysterie en piepen!

Sinds eergisteren hebben we terug een pleeghond. Bonnie is als pup in Griekenland gevonden op een vuilnisbelt met een lelijk gecoupeerde staart. Bonnie heeft al 4 maanden bij een opvang mama gezeten, maar moest daar omwille van persoonlijke redenen dringend weg. Dus ze was bij ons welkom. Bonnie is 10 maanden. Nu kent Bonnie geen enkel commando, piept ze hele dag door en komt ze helemaal hysterisch wanneer je 2min naar toilet gaat. Snachts is het heel erg. Ze blaft en piept de hele straat bijeen. Gelukkig doet mijn hond niet mee. We hebben ql de bench geprobeerd, maar ze zou zichzelf verwonden hierin. Dus eerste nacht totaal geen slaap. Dacht ik om tweede nacht bij Bonnie en onze hond Milo beneden te blijven en als ze beide goed slapen rustig naar boven te gaan. Geen goed idee dus, janken, hysterie, deur vol krabben,... Nu hoor ik dat ze in vorig opvanggezin mee mocht naar boven in bed. Hier willen we ze gelijk behandelen als Milo, dus beneden slapen. Bonnie is een heel andere hond dan dat men ons zei. Lief klopt helemaal Eerlijk, ik ben zwanger en kan minder goed alles verdragen. Men zei mij dat ze alleen kon zijn en dergelijke. Dus ik dacht waarom niet! Met de vorige pleeghonden hebben we ook grenzen moeten stellen, maar bij Bonnie is het lastiger omdat ik mijn rust en slaap niet heb waar ik op dit moment wel nood aan heb.

Begrijp me niet verkeerd. Bonnie is ook super lief en een knuffelaar. En ik ben al gehecht aan haar. Maar ik wil het haar hier zo comfortabel mogelijk maken, maar weet niet zo goed hoe die verlatingsangst aan te pakken. We gaan elke dag 3 keer wandelen met beide honden en apporteren,... Volgens mij aan beweging heeft ze niets tekort. Ik werk ook aan een vertrouwensband met haar, en mij vertrouwt ze helemaal. Mijn man ietsje minder.

Ofwel moet ik een traphekje aan de slaapkamerdeur bevestigen dat de honden voor de deur kunnen liggen en dat Bonnie ons ziet. Milo maakt het niet uit, hij is de gemakkelijkheid zelve. Maar ik moet geregeld ook weg naar dokter enzo, als zij zo hysterisch is ben ik bang dat ze zichzelf zal verwonden.

Nu ik dit typ is ze constant aan het piepen, En ik kan niet plaatsen waarom. Ze heeft al zoveel meegemaakt en wil haar die rust wat kunnen bieden. Iemand ervaring of tips?

Hallo ,

ik denk dat je even geduld moet hebben met hem of haar ze zal eerst even moeten wennen aan de nieuwe situatie denk dat het over een paar daagjes rustiger zal zijn ze voelt ook dat jij op dit moment meer gestrest bent  mede ook door je zwangerschap heel veel succes verder met hem of haar en ook met je zwangerschap  .heb ook een hond uit tsjechie die was bijna 14 weken deed de hele dag ook niks anders dan piepen nu gaat het wat beter maar soms als hij alleen moet blijven dan raakt hij helemaal in paniek probeer ook rustig te blijven en ga zo veel mogelijk deur in en uit zodat hij ziet dat ik weer terugkom en laat hem dan ook vervolgens links liggen als hij piept of blaft heb geduld

Merci voor je antwoord. Geduld weet ik dat we sowieso zullen moeten hebben. Maar wil het niet verkeerd aanpakken dat het niet erger zal worden. Nu is ze rustig, betert elke dag wel. Dus hopelijk ook snachts. Kan door zwangerschap zijn dat ik er waarschijnlijk minder goed tegen kan. Voordeel is wel dat ik moederschapsbescherming ben wegens risico job. Dus kan wel veel korte periodes in en uit. En smiddags wat slaap inhalen. Onze hond met zijn kop op mij en zij Bonnie op mijn benen in de zetel. Dat is wel zalig!

wat ben jij een lieverd, kan me zo goed voorstellen wat het is, zwanger geen rust krijgen en dan een druktemakertje.... ze is er net bij jou, heeft al heel wat mee gemaakt, dan bij die en dan bij die, wat is er allemaal van waar, kan alleen blijven ? nee dus.....

je kan inderdaad een traphekje voor de kamer deur zetten van de slaapkamer, dan ziet de hond jullie, een nachtlampje misschien daar laten branden.... een radiootje ? heb je die waar je een casettebandje in kan doen, met rustige muziek ? heel langzaam opbouwen zal je met dit hondje moeten doen..... wat betreft in het begin misschien even oppas vragen voor als je weg moet ?

als je thuis bent, toch even de kamer uit, al is het een minuutje, kom je weer terug, schenk er dan geen aandacht aan, net doen alsof je niet bent weggeweest... kleine beetjes , worden straks grote stapjes.

het is niet alleen maar kommer en kwel lees ik, ook lieve momentjes lees ik , lekker spelen buiten, als je dat gedaan hebt, even alleen laten , paar minuutjes, daar begin je mee, ik weet dat je een zorgenhondje hebt nu, maar als dit hondje vertrouwen in je krijgt..... en jij weer wat handen vrij hebt... bij jou krijgt dit hondje wel een gouden mandje zo ik lees.....

We gaan erop vooruit, als ik wat langer boven zit stopt ze uiteindelijk met piepen. ik hoor dat ze dicht bij de deur blijft. Maar denk dat ze begint te snappen als ik naar toilet ga enzo dat ik terug kom. Allé, ik vind dit toch een vooruitgang. Van constant janken en krabben naar max 10min

Traphekje is geïnstalleerd, en ervoor een zacht tapijt met fleece op. Ik hoop dat dit haar helpt vannacht. Ik laat de deur naar beneden open, moest ze uit zichzelf naar beneden willen gaan. Dan kan ze, want ik verwacht dat onze Milo niet boven zal blijven. Mss zal ze hem volgen. Aangezien mijn blaas in overdrive gaat en toch snachts moet opstaan laat ik ze ook eens buiten. Mss hebben we dan geen cadeautje morgenochtend.

Commando zit lukt ook bijna, maar ze moet wel ergens zacht kunnen zitten. Op de koude tegelvloer kijkt ze van "yeah right".

Hoe gaat het inmiddels? Heeft het traphekje geholpen? Het lijkt me inderdaad een goede oplossing, je kan haar dan even geruststellend toespreken.

Verder heeft het inderdaad tijd nodig, met elke nieuwe herplaatsing en verandering is er weer een stukje vertrouwen weg wat het natuurlijk allemaal niet makkelijker maakt.

Lief dat jullie de hond opgenomen hebben en fijn dat Milo zo'n makkelijke hond is. Misschien heeft Bonnie er wel veel steun aan.

Ik heb ook een keer ergens gehoord dat je dan bijv. een vaak gedragen t-shirt bij haar kan leggen zodat hij dan de geur van het baasje ruikt. Bij veel mensen heb dig geholpen?

Super nieuws! Bonnie is geadopteerd! Bonnie heeft niet lang als pleeghond bij ons geweest, maar zoveel te beter voor lieve Bonnie.

Bonnie is naar een huisje waar ze mee mag naar boven in de slaapkamer en maximum twee dagen in een week alleen zal zijn. En dan nog zal men kijken voor sitter of dat ze naar familie mag.

Hoe graag ik ze nog bij mij wou houden, omdat je echt wel na paar dagen super gehecht geraakt. Janken of niet, ze was lief! Deze baasjes konden we niet aan ons laten voorbij gaan. Van alle pleeg/opvanghonden was zij wel de grootste uitdaging, maar mss is dat omdat ik zwanger ben Maar ze is wel het snelst geadopteerd van alle opvanghonden die bij ons geweest zijn. Kwestie van de juiste mensen bereiken.

Ik ben super blij voor haar en net als alle nieuwe baasjes voor onze opvangdieren houden ze ons op de hoogte van haar nieuwe leuke leven!

dat klinkt alsof Bonnie haar gouden mandje gevonden heeft,

een hele geruststelling voor jou, fijn ook dat de mensen contact houden