waakzaamheid

Ik doe iets fout denk ik, maar weet niet wat. 

Yara is een onzekere hond van net 2 jaar.

Ze is altijd wel waaks geweest (grommen/blaffen), maar dit wordt erger lijkt wel. Ze blijft er een beetje in hangen. 

Als ze iets hoort bij de poort (vaak ook tuin bij de buren) slaat ze aan. Als er dan niemand de tuin in komt is het meestal snel over, maar als de poort open gaat begint het 'alarmsysteem' op volle toeren.

Zodra de mensen eenmaal binnen

zijn is ze helemaal blij en lebbert ze

ze het liefst af. 

We hebben al geprobeerd om iets te zeggen van 't is goed' of belonen als wij iets horen en zij alleen opkijkt. Dit leek iets te helpen, maar niet veel.

Verder stuur ik haar naar haar plaats (dit doet ze nu bijna vanzelf al) en dan gewoon afwachten tot ze rustig wordt. 

Daarna schudt ze zich uit en is het klaar. 

Het is niet zo dat het 10 minuten duurt ofzo, maar er komt aardig wat geluid uit wat voor Veel mensen nogal indrukwekkend klinkt. 

Daarnaast begint ze het nu ook te

doen bij mijn schoonmoeder thuis

als die eens oppast.

Ik zou het fijn vinden als ze wat relaxter wordt. Vooral voor haarzelf, maar ook voor de mensen die er toch wel van schrikken.

Ik hoop dat jullie tips hebben. 

Nobody?

Gijs blaft wel eens als hij naar buiten kijkt, dan haal ik hem daar weg, zeg oke bedankt

laat ik hem los, gaat hij weer blaffen, haal ik hem weer weg, zeg rustig nee 

en dat net zo lang tot hij stopt met blaffen 

Vaak komt er dan nog een zacht protestblafje uit van, pff zie je dat dan niet, dat is niet pluis, haha

 Het vervelende is dat als er daadwerkelijk iemand de tuin in komt ze moeilijk te stoppen is haha. 

ja als ze eenmaal binnen zijn is het over .

Merk jij dat Gijs nu ook minder snel aanslaat? Of maakt dat geen verschil?

Denk dat je goed bezig bent. Had zelfde probleem met Blue, maar die zette dan nog eens zijn haren rechtop!

Een reus van 65kg die op iedereen afvliegt met de haren rechtop: iedereen was bang van hem!

Door een GT in te schakelen ging het over. Meaning: hij leerde op een plaats gaan liggen, maar de spanning ging nooit helemaal weg. Ik denk dat, als je een echte waker hebt, hij daar niet helemaal van af komt.

Moest voor mij ook niet per se.

Succes!

 Het waken op zich vind ik niet erg, maar het erin blijven hangen wel. 

Yara dr haren gaan ook vaak rechtop, maar dat heeft zij met elke vorm van spanning (zowel positief als negatief).

En yara heeft echt nog een puppy uitstraling waardoor de meeste (bekende) mensen haar niet als dreigend ervaren.

Met 65 kilo op me af zou ik ook nog even een blokje omlopen denk ik haha. 

Maar we gaan idd gewoon verder met haar laten kalmeren op haar plaats.

 Denk dat dat je enige optie is. Het verbetert wel hoor. Na een tijdje leren ze na een minuutje of zo al te kalmeren 'op de plaats'.

Succes!

 Lekker hoor, ik open dit topic en plots doen zich situaties voor waarin ze zich prima gedraagt. 

Tot 3 keer toe komen er mensen bij de buren in de tuin terwijl yara in onze tuin ligt en mevrouw kijkt niet eens op haha! 

 Super! zo zie je maar!!! Elke dag is weer anders! Ze verbazen ons  elke keer opnieuw!!!

Dit lijkt me geen waakzaamheid, maar eerder spanning/opwinding, een stressuitbarsting, en dan even niet meer weten hoe van gekkigheid met jezelf in die situatie om te gaan.

Hem helpen/leren om de juiste keuze te maken, door direct naar z'n plaats gaan, lijkt me een prima oplossing. Dan is duidelijk dat hij er niets mee hoeft en kan het adrenaline peil weer zakken. Dat geeft hij zelf ook mooi aan door zich even uit te schudden, hij schud het letterlijk van zich af.

Sommige honden zijn nogal reactief van zichzelf en zitten binnen 1/10e seconden vol adrenaline (en/of aangeleerde regeltaak die nogal overdreven wordt) en bij anderen is het meer een optelsom van al 'hoog' zitten ... door bv door de dag heen te veel of te weinig prikkelvolle uitdaging ... kort lontje, als er dan actie komt slaat de vlam in de pan. Dus het is wel de moeite waard om ook dat eens onder de loep te nemen. Een relaxte hond zal zich minder druk maken bij binnenkomende (opwindende) prikkels.

Wat ik overigens ook wel doe is de snuffelmat neerleggen. Dat kan hij lekker snuffelen en kauwen en ligt de focus daarop, werkt ook kalmerend.

" Dit lijkt me geen waakzaamheid, maar eerder spanning/opwinding, een stressuitbarsting, en dan even niet meer weten hoe van gekkigheid met jezelf in die situatie om te gaan.
 
Hem helpen/leren om de juiste keuze te maken, door direct naar z'n plaats gaan, lijkt me een prima oplossing. Dan is duidelijk dat hij er niets mee hoeft en kan het adrenaline peil weer zakken. Dat geeft hij zelf ook mooi aan door zich even uit te schudden, hij schud het letterlijk van zich af.
 
Sommige honden zijn nogal reactief van zichzelf en zitten binnen 1/10e seconden vol adrenaline (en/of aangeleerde taak die nogal overdreven wordt) en bij anderen is het meer een optelsom van al 'hoog' zitten ... door bv door de dag heen te veel of te weinig prikkelvolle uitdaging ... kort lontje, als er dan actie komt slaat de vlam in de pan. Dus het is wel de moeite waard om ook dat eens onder de loep te nemen. Een relaxte hond zal zich minder druk maken bij binnenkomende (opwindende) prikkels. "

Petra, *Lily Jane* & Jip

 Klopt het is spanning/opwinding wat zich uit in 'waakzaamheid'.

Yara gaat van 0 naar 100 in 2 seconde. Het is geen relaxte zelfverzekerde hond. 

Al is het wel al enorm verbeterd tov het begin dat we haar kregen.

Zoeken naar snoepjes doen we buiten vaak als ze gespannen wordt en dat werkt goed. 

Het snuffelkleed inzetten bij dit 'probleem' zie ik niet helemaal voor me. Aangezien ik niet altijd weet wanneer iemand komt. 

Ze herstelt overigens wel heel snel hoor, dus dat scheelt wel. 

Maar zou het idd fijn vinden als ze er niet zo van in de stress schiet. 

 Hij is zij

Herkenbaar hoor. Voordeel is hier dat er nooit iemand achterom komt. Dus als de bel gaat weet Jip dat hij geacht wordt op zijn plaats te gaan (stress helemaal wegnemen blijkt utopie, het blijft een actie/reactie omdat altijd een onverwachte actie is ... zo'n bel). Maar plaats is duidelijk dat hij er niets mee hoeft/geacht wordt mee te doen. Pas dan open ik de deur. Jip is dan ook stil, op z'n plaats. Ik laat bezoek binnen en maak ondertussen even de snuffelmat klaar. Als Jip rustig is mag hij van z'n plaats en zich storten op de snuffelmat. Maar dat is ook zo gegroeid omdat ook bezoek in huis spanning geeft.

"  Hij is zij
 
Herkenbaar hoor. Voordeel is hier dat er nooit iemand achterom komt. Dus als de bel gaat weet Jip dat hij geacht wordt op zijn plaats te gaan (stress helemaal wegnemen blijkt utopie, het blijft een actie/reactie omdat altijd een onverwachte actie is ... zo'n bel). Maar plaats is duidelijk dat hij er niets mee hoeft/geacht wordt mee te doen. Pas dan open ik de deur. Jip is dan ook stil, op z'n plaats. Ik laat bezoek binnen en maak ondertussen even de snuffelmat klaar. Als Jip rustig is mag hij van z'n plaats en zich storten op de snuffelmat. Maar dat is ook zo gegroeid omdat ook bezoek in huis spanning geeft. "

Petra, *Lily Jane* & Jip

 Haha klopt het is een zij. 

Het is ook misschien niet handig dat iedereen hier achterom komt. Als de bel gaat reageert ze namelijk niet, want dat zijn over het algemeen mensen die niet binnen komen, dus dan gebeurt er voor haar niets spannends.

Zelfs 'onbekenden' komen hier vaak achrerom. Dit komt doordat de tom tom naar de achterdeur stuurt. Heel vreemd.

dus bezorgers staan zelfs vaak aan de poort.

Is jip wel blij als hij ziet dat het 'goed' is? Of blijft er stress?