een nieuwe hond....

Om te beginnen: tijdje niet geweest, heb mijn schatje moeten laten inslapen, en dacht dat ik NOOIT meer een hond wou...

Nu is me dit overkomen:

Ik was in het buitenland, mijn familie woont daar, en kwam daar een hondje tegen, en werd verliefd...

Achtergrond: mijn moeder was er al een maand, en er kwam een hondje op de weg staan, en ze besloot om haar eten en drinken te geven, en het hondje bleef. Het meest bange hondje dat ik ooit in mijn leven heb gezien. Mijn moeder vertelde dat ze extreem ondervoed leek voordat ik er was, en het een week heeft geduurd dat ze niet meer wegrende voor mijn moeder. Op een dag kwam mijn moeder thuis, en zag ze dat het hondje 'genomen' werd door 2 andere honden, en dat ze misschien ook zwanger is nu.

Toen ik er kwam, was ze doodsbang voor me, staart tussen de pootjes en wegrennen, en bang voor haar eigen schaduw.

Elke dag buiten op een bankje gezeten, en dag 4 besloot ze dat ik ok was, en kon ik haar aaien, en kwispelde ze als een gek. In de 2e week kon ik alles met haar doen, en dus ook ff goed kijken of ze vlooien heeft, teken, of andere dingetjes.

Geen vlooien gezien, teken verwijderd (door mams), opgezette tepeltjes, ze mist 4 ondertanden, en heeft een extreem litteken in haar nek, waarschijnlijk door een of ander touw dat ingegroeid was.

Ze vertrouwd me volledig, totdat ik een sigaret op steek, dan wordt ze doodsbang, en gaat ze ervandoor, dus ik denk dat ze mishandeld is ofzo door iemand die rookt (misschien stomme conclusie). roken is stom, dus makkelijk om het niet te doen bij haar, maar heb besloten dat ik haar leer dat rook niet perse iets naars betekent, en dat vond ze na een paar dagen prima, zolang ze de aansteker maar niet ziet.

Nu wil ik haar hier mee naar toe nemen, ik ben zo gehecht geraakt, en niemand verzorgd haar wanneer wij er niet zijn. Ze leeft in een hooiberg tegenover mijn oma's huis. En zij kan hem niet verzorgen, ze heeft een beroerte gehad, en is nu niet daar totdat ik of mijn moeder terug is.

Buren op het hart gedrukt om goed voor d'r te zijn, maar dat zegt weinig helaas.

Ik ga over 2 maand terug denk ik, dan met de auto, dus dan kan ik haar meenemen. Maar dan? Heeft ze pups misschien? wat hebben mensen gedaan daar in het dorp. Als de pups leven, wat dan? als ze niet leven: hond meenemen?

Zou graag wat meningen willen hebben van jullie....

Sorry voor het lange verhaal, en alvast bedankt!

Tja, als het beestje zwanger is, zal ze tegen de tijd dat jij terugkomt, de pups net hebben of bijna krijgen. Je zegt buitenland. Is dat buitenland drie kilometer België in, of buitenland Brazilië? Maakt nogal verschil met het meenemen van de hond.

Zwerfdieren binnen de EU meenemen is niet zo'n probleem, met de grenzen en zo, maar als je grenscontroles tegenkomt, heb je grote kans dat de hond zonder paspoort niet mee mag. En mee smokkelen is met een hond ook niet zo makkelijk (hebben wij ooit eens vanuit Roemenië gedaan met een vier weken oude kitten).

 

Even er van uitgaand dat het gewoon binnen de EU is: Als je zeker weet dat je er klaar voor bent weer een hond te nemen, zou ik zeggen gewoon doen! Er zullen even wat kosten aan zitten voor controles bij de dierenarts, waarschijnlijk een wormenkuur e.d. en paspoort.

Maar als ze net haar pups heeft, kan dit natuurlijk voor problemen zorgen. Eén hond meenemen naar Nederland is natuurlijk niks, maar een hond plus een compleet nest pups... En dan moet je óf de hond van de pups scheiden (ik mag hopen dat je dat niet zult doen), óf alle pups meenemen... tja...

Als de hond nog zwanger is als je daar aankomt, kun je nog overwegen haar zwanger en al mee naar Nederland te nemen, met het risico dat ze onderweg bevalt. En dan zit je in Nederland alsnog met een nest.

 

Het is echt lastig als ze inderdaad zwanger is. Dat is iets wat je zelf zult moeten beslissen. Hond met pups en al meenemen, dieren van elkaar scheiden, of helemaal niet meenemen en misschien als de pups volwassen zijn opnieuw proberen...

Ik denk dat je daar beter met een plaatstelijke stichting/asiel over kan hebben.

Informatie vragen enz.

Het hondje zal ook  een Rabies enting moeten halen.

Een paspoortje moeten hebben en even nagekeken moeten worden.

Je kan niet 'zomaar' een zwerfhondje mee nemen hoe gehecht je ook aan dat diertje raakt.

 

Ik begrijp je wel hoor! Maar ik heb toch een beetje het idee dat je er iets te makkelijk over denkt.

Het is niet zo dat je een leuke buitenlandse hondje tegenkomt 'oh die is lief , hup mee naar huis'.

 

Ik hoop in ieder geval dat het je gaat lukken en je er ook goed over nadenkt.

 

De hond is in Servie. Mijn eerste hond heb ik meegesmokkeld in de auto, dat ging prima, en ik heb nog een paspoort van mijn vorige hond, die ik dan zou meenemen, want ze kijken niet erg goed.

Maar inderdaad: is ze daadwerkelijk zwanger, heeft ze pups? Ik pak geen mama af van jonge pups natuurlijk, en ik kan geen nestje meenemen, dan moet ze daar blijven denk ik inderdaad... Maar waarschijnlijker is dat ik blij moet zijn als deze hond nog leeft als ik terug ben :( Situatie daar is extreem slecht voor honden, mijn hart breekt links en rechts omdat je niet alle honden kunt helpen. Maar deze heeft mijn hart gestolen en ben verkocht geraakt.

 

In the middle of nowhere, platteland, er is daar geen asiel of stichting helaas. Heb 60 km moeten rijden voor wat hondenvoer, en ze lachen je vierkant uit als je er naar vraagt :(

Is niet zo dat ik het eerste het beste hondje zag en hem/haar zielig vond. Dat is elke dag, overal. 1 met mij mee gegaan naar NL (toen ik nog thuis woonde, maar 14 jaar gehad)

Deze stal mijn hart, en dat is niet zo makkelijk te doen, je ziet ze letterlijk OVERAL helaas.

Ach Wendy..... Eerst en vooral ben heel vlij dat je terug bent.

 

Ieder verwerkt verdriet verschillend, maar je merkt het...dan komt er weer een ander op je pad en whoeps daar ga je. Liefde geven is ALTIJD goed meid. 

 

Dat zwerverke, ik begrijp je zó goed. Is ook zo een moeilijke beslissing. 

Jullie voelen een band  , die er gekomen is toen je zelf ook in een diep dal zat. Pas binnen twee maand terug daar ? 

 

Denk vooral eraan dat die rabiesinenting héél belangrijk is !die moet drie maand werken vóór je er hier mee binnen mag. Hoe kan je dat in godsnaam voor mekaar krijgen ? 

 

Je zou kunnen, tijdens je bezoek die spuit laten geven (eventuele abortus ook ) en dan drie maand later teruggaan om haar op te halen ? Als ze er dan nog is ? 

 

Moeilijke keuze maar O zo begrijpelijk, ik zou hetzelfde willen doen in jouw geval. Maar verlies aub het gevaar van rabies mee te brengen niet uit het oog . Dat kan en mag niet zonder .

 

ik volg ....

 

Ik volg.

Knap wat je wilt doen, en snap het heel goed. Sluit me wel bij Any aan.

Is er geen stichting daar ergens die jou helpen kan? Die zullen toch meer ervaren zijn he.

Kan je niet via een stichting hier in Nederland proberen dat hondje naar Nederland te krijgen. Zo niet dam zou je ook informatie kunnen opvragen over hoe en wat. Ik kan me vergissen maar zalikas haalt ook hondjes uit Servië(dacht ik) misschien dat zij iets kunnen of een goed en veilig asiel kennen in dat land zodat het hondje veilig zit en jij alles kan regelen.

 

Maar bedenk wel dat dit hondje op platteland woont en zeer angstig is, trekt zij überhaupt het leven in onze drukke maatschappij? En geloof me een hond die constant in stress leeft omdat ze niet kan aarden in Nederland is ook geen fijn leven. Voor je hond niet, maar ook voor jezelf niet.

Ik heb helaas geen verstand van buitenlandse hondjes en hen meenemen naar NL (of BE), maar ik ben erg nieuwsgierig naar hoe dit afloopt, dus ik volg 

 

Bedankt voor de suggestie, ik heb geprobeerd ze te bereiken voor info, maar zijn alleen online te bereiken, en heb mail gestuurd. Maar zie het somber in. Als ze niet telefonisch voor info te bereiken zijn :(

Daarbij zit er geen asiel in de buurt helaas.

Ben wel naar mijn eigen dierenarts geweest, die wil me helpen gelukkig, met info en met kosten.

Situatie is niet echt een 'je bent op vakantie en ziet een leuk hondje', mijn familie woont daar, en in the middle of nowhere heb ik niets te doen. Dat komt misschien een beetje fout over, maar zo bedoel ik het niet. Ik heb letterlijk niets te doen daar, ik was daar om mijn oma te helpen die een beroertje heet gehad, en dat hondje was er, en mijn hart brak voor d'r, en dan heb je dagen de tijd om zo'n lief beestje dat zoooooo bang is te helpen, en tegen wil en dank word je verliefd :S

Het is moeilijk te omschrijven, er zijn zoveel honden daar die verwaarloosd zijn, en ik kan ze niet allemaal redden, en ik wil ze ook niet allemaal redden (als ik de macht daarvoor had wel), maar als er een band is, dan is het er.

Ik ga terug over 2 maanden, ik hoop dat ze er nog is.

Ik ben niet zo vreselijk bang voor dat ze hier niet kan leven, tenzij ze pups heeft, dan wordt het een ander verhaal.

Ze zal het misschien niet makkelijk hebben om zich aan te passen hier, en daar hou ik ook wel rekening mee, maar ik heb de tijd, de liefde, en het geduld om dit hondje een goed leven te geven. En de aanpassingsperiode die ze doorgaat.. tja... beter dan doodgaan denk ik dan.....en daarna kan ze nog jaren gelukkig zijn.

Mijn allereerste hond kwam daar van een vuilnisbelt af, zo'n moeilijke hond, zo weinig vertrouwen, maar hij probeerde te zuigen bij een overleden moeder, en ik heb hem meegenomen, en hij heeft een heel lang en gelukkig leven gehad hier.

Misschien ben ik dom of naief, maar ik voel wat ik voel, en ik denk dat het goedkomt als ik haar meeneem

Ik woon wel in een woonwijk, maar het is rustig, extreem rustig, dat scheelt misschien iets, niet midden in een drukke stad ofzo.

Nou ja, ik bel nog even rond...... ik hou jullie op de hoogte....

 

Ik zou er echt precies hetzelfde in staan als jij en zou er ook alles aan doen om dit te kunnen doen.

Als jij het vertrouwen hebt dat het goed komt, luister naar je gevoel en volg je hart.....

 

Ik hoop zo dat het lukt

 

Ik volg 

je bent zeker nit dom of naief, maar een mens met een warm hart voor dieren, ik hoop dat je plannen om het hondje een gouden mandje te geven door kunnen gaan.

 

Heeft je oma geen familie, of kennissen die zo lang voor het hondje kunnen zorgen?

Vind t geweldig wat je doet, ik volg.. Wil graag weten hoe het afloopt. Hoop dat het allemaal gaat lukken. Succes !!

Fout. De rabiesenting moet 3 weken oud zijn. Dan mag het hondje de grens over. Niet 3 maanden..

en ik zou idd een stichting zoeken die werkt in Servië misschien dat ze je kunnen helpen. Ik zou echt geen hondje de grens oversmokkelen. Hondsdolheid hebben we niet meer in Nederland maar in die landen komt het wel degelijk voor.
Je wil niet dat je hondje zo ziek is en eventueel jullie en honden in de omgeving kan besmetten.

Fout. De rabiesenting moet 3 weken oud zijn. Dan mag het hondje de grens over. Niet 3 maanden..

en ik zou idd een stichting zoeken
die werkt in Servië misschien dat ze je kunnen helpen. Ik zou echt geen hondje de grens oversmokkelen. Hondsdolheid hebben we niet meer
in Nederland maar in die landen komt het wel degelijk voor.
Je wil niet dat je hondje zo ziek is en eventueel jullie en honden in
de omgeving kan besmetten.

Fout... toch echt wel 3 maanden. Anders had ik Xabi ook wel eerder in huis kunnen nemem, had ik niet zo lang hoeven te wachten

Ik volg. Ik hoop dat je iets kunt betekenen voor het hondje en je haar mee kunt krijgen naar jou. Heb je al iets kunnen regelen?

 
Toch even beter de regels lezen. Een Rabiës enting kan vanaf 12 weken leeftijd gegeven worden. Wij hebben meerdere (ras)honden uit het buitenland en 3 weken na de enting mogen ze de grens over.

 

Het is toch echt 3 weken. Waarschijnlijk komt Xabi van een stichting? Die stichting is afhankelijk van mensen die gaan vliegen of wanneer er weer een transport over de weg is. 

Daarom heb je zo lang moeten wachten.

 

De rabiësenting moet minimaal 3 weken oud zijn en tot maixmaal een jaar. 

 

Rabiës

Het is wettelijk bepaald dat uw hond gevaccineerd moet zijn tegen hondsdolheid (rabiës) als u met uw hond naar het buitenland gaat. Uw hond moet ten tijde van de vaccinatie wel ouder zijn dan drie maanden. Deze vaccinatie moet minstens drie weken voor vertrek gegeven worden en mag bij vertrek niet ouder zijn dan een jaar. Sommige landen willen zelfs dat u door middel van een bloedtestuitslag kunt aantonen dat uw huisdier geënt is tegen rabiës. De vaccinatie tegen rabiës geeft 3 jaar lang bescherming.

http://www.sterkliniekdierenartsenutrecht.nl/dierzorg/mijn-hond/veelgestelde-vragen-hond/wanneer-moet-ik-mijn-hond-laten-vaccineren/

Uprdate: 'mijn' hond heeft pups gehad, en een heel nieuw set van problemen is er nu, 5 pups....

Ik kan mijn eigen gedachten er niet omheen wikkelen wat ik kan/moet doen. Wat er daar gebeurd... ALLES staat me tegen, kan er niet over praten, niet omdat ik niet wil, maar omdat het allemaal zoooooooooo fout is, dat ik niet weet waar ik een begin moet maken..

Hopelijk krijg ik een idee in mijn hoofd, maar alles lijkt tegen de hond te zijn :(

Wat sneu voor jou en de hond,hopelijk komt er een oplossing,ik vond het heel mooi wat je wilde doen ,het hondje een goed leven hier geven.

Ach arm beest, ik hoop dat je snel een oplossing vindt en dat het hondje en de pups een fijn huisje krijgen.

 

Misschien wat andere mensen ook zeiden, toch een stichting benaderen. Die weten misschien raad, ook met de pups

 

Ik volg, ben benieuwd hoe het afloopt. Hou je ons op de hoogte?

 

Helaas is het geeneens een optie dat pups een fijn thuis krijgen. Kinderen pakken ze nu al continu uit het nest, en zijn erg hardhandig. Mijn moeder heeft een aantal kinderen op donder gegeven, en ze hebben haar auto bekogeld met stenen, en ouders doen er niets aan, omdat ze 'erom vraagt' als je meer geeft om een hond dan een mens, en ze geen recht heeft om iets tegen hun kinderen te zeggen :S

Pups zijn, in hun ogen, superschattig, kun je mee knuffelen, maar kun je ook rustig schoppen als je daar op dat moment zin in hebt. En als ze volwassen worden, niet meer zo schattig, en hebben geen leven meer bij de meeste mensen.

Stichtingen zijn niet in de buurt, ik heb een droom om daar verandering in te brengen, maar je ziet daar door de bomen het bos niet. Voor nu ga ik mijn vakantiegeld besteden aan het steriliseren van de hond, en van haar pups, met wat hulp van vrienden die hetzelfde denken als ik, en daardoor voel ik me geen haartje beter over hun toekomst, maar dat in ieder geval het verleden zich niet herhaalt met de pups, wat er ook gebeurd. Het voelt waardeloos dat ik moet kiezen tussen 'mama stelen' en dit doen, maar moet maar denken dat het beter is, al voelt het niet echt zo :(

Ik wou de hond voor mij EN voor haar, want ik was per ongeluk verliefd geworden, en wat ik wou kwam toevallig goed uit voor de hond, en was wederzijds goed. Maar ik mag niet egoistisch zijn als ik iets kan doen wat op lange termijn beter is, en dat maakt me stuk.

Ik vind op dit momemt dit alles helemaal NIETS, niet goed voor een happy laven voor de hond, niet voor de pups, en voor mezelf

Voel me een beetje 'defeated nou, maar ik weet het ook niet meer :(

Zou je niet de moeder samen met de pups naar Nederland mee kunnen nemen? En dan in Nederland een goed huisje zoeken.

 

Ik snap dat je in een heel heel lastig parket zit... Sterkte!

http://www.s-b-a.info/nl/belgrado-servie-en-montenegro

http://dierennood.nl/Hondenadopties-op-afstand.html

http://www.geef.nl/doel/dj-imba/nieuws/8980

gaat over een hond in servie waarmee hun ook hebben geholpen.

 

Heb je al contact gehad met 1 van deze? Want de bovenste zit al in servië. Tweede werken samen met een asiel in Servië.