Voor iedereen die zijn of haar liefste vriendje/vriendinnetje nog zo erg mist..

I stood by YOUR bed last night
I came to have a peep.
I could see that you were crying,
You found it hard to sleep.

I whined to you softly
as you brushed away a tear,
"It's me, I haven't left you,
I'm well, I'm fine, I'm here."

I was CLOSE to you at breakfast,
I watched you pour the tea,
You were thinking of the many times,
your hands reached down to me.

I was with you at the shops today,
Your arms were getting sore.
I longed to take your PARCELS,
I wish I could do more.

I was with you at my grave today,
You tend it with such care.
I want to reassure you,
that I'm not lying there.

I walked with you towards the house,
as you fumbled for your key.
I gently put my paw on you,
I smiled and said "it's me."

You looked so very tired,
and sank into a chair.
I tried so hard to let you know,
that I was standing there.

It's possible for me,
to be so near you everyday.
To say to you with certainty,
"I never went away."

You sat there very quietly,
then smiled, I think you knew
... in the stillness of that EVENING,
I was very close to you.

The day is over...
smile and watch you yawning
and say "goodnight, God bless,
I'll see you in the morning."

And when the TIME is right for you
to cross the BRIEF divide,
I'll rush across to greet you
and we'll stand, side by side.

I have so many things to show you,
there is so much for you to see.
Be patient, live your journey out
...then come home to be with me.

Lieve huxxi, ik zal je nooit vergeten. Voor altijd 'my first-born', mijn zonnetje, mijn bolletje, mijn alles.

Vind je rust en geluk met de andere diertjes.. maar vergeet niet nog af en toe tegen mij aan te kruipen.. op de momenten dat ik je mis

Och, Kelly, nu moet je echt stoppen. Ik huil hier alles bij elkaar
Nee, natuurlijk niet. Ga maar gewoon door. Schrijf je verdriet maar van je af. En dat ik hier zit te brullen, wil alleen maar zeggen, dat ik met je mee leef. Sterkte

Oooh zo mooi! Dankjewel :)

Sorry Nana ik weet het..

Maar dit is het enige waardoor hij weer even bij me voelt.. 

Uiteindelijk zal ik mijn gedachten op andere dingen moeten gaan zetten en doorgaan met mijn leven maar momenteel wil en kan ik dat nog niet..

Hé, ga geen sorry zeggen. Nergens voor nodig. Het is gewoon hartstikke mooi en natuurlijk ook emotioneel om dit te MOGEN lezen. Tamara hier boven zegt het ook al:
Dank je wel!!!!!

Heel mooi Anneke,

Bedankt voor dit mooie gedicht. Als we inderdaad onze liefste vriendjes weer teruggaan zien, dan is het niet erg om ooit op onze oude dag te moeten gaan..

Hallo ,

Gisteren mijn hondje ook moeten afgeven. Het is en blijft een ROT-gevoel . 

Het is met geen woorden te beschrijven . Overal waar ik ga en sta in huis, ik zoek hem en het doet zo een pijn. Het zal wel voorbij gaan maar wat is het moeilijk en de tranen blijven maar komen . Pfff...

Ik weet het Kitty..

Ik zelf slaap sinds het ongeluk bij mijn moeder op de bank.. Ik kan het niet aan om in huis te zijn waar ik altijd met mijn Huxje was..

Ik ben er wel even geweest eergister, mijn moeder vond dat ik dit niet moest blijven uitstellen en ik toch even daar even samen met haar heen moest al was het maar om even een theetje te drinken. Het was heel confronterend en de tranen bleven komen. 

Toch bleef ik mezelf zeggen, dit was ZIJN thuis, dit was de plek waar hij zo graag was. En hij zou het ook erg vinden als ik daar niet weer opnieuw de vreugde zou kunnen vinden..

Kitty, ik wilde je een privebericht sturen maar dit lukt helaas niet omdat je nog als Gast reageert.

Sorry dat ik net even alleen weer over mijn Huxxi begon en vergat naar jou te vragen. 

Vertel eens wat over je hondje? Als je dit nog te moeilijk vind hoeft het niet hoor het is jou proces..

Hoe heette hij of zij? wat voor ras was het en hoe oud heeft hij of zij mogen worden??

.. nogmaals als je het nog niet aankan erover te praten hoeft niet he!

Sorry Kitty,

Ik zie nu pas dat je je verhaal al had verteld hier op het forum en ik ook al had gereageerd ik zie alleen zoveel namen dat ik het even door elkaar haalde sorry..

Ik heb onlangs Yamalle haar eet en drinkbak weggehaald, want het drinkwater was helemaal verdampt. Ik heb alles afgewassen, en toen heb ik alles teruggeplaatst.

Ik heb vorige nacht voor het eerst over haar gedroomd, ik denk dat ik haar moet proberen loslaten, ik weet niet hoe...

We doen ons best.

Merci voor de tekst...

Voor allemaal heel veel sterkte!

zal verschrikkelijk moeten zijn om je vriendje te moeten missen

Kelly,

Sorry , net gezien ik ben hier nieuw en weet niet goed hoe het werkt.

Mijn vriendje was een hongaarse Viszla en ik had hem een eigen naam gegeven (Kapoen)

Weet het rare naam maar hij is en blijft mijn kapoentje

Jouw verhaal lijkt me toch ook wel heftig en ik denk dat we elkaars verdriet kunnen begrijpen.

Ik weet wel zeker dat we elkaars verdriet kunnen begrijpen kitty,

Iedereen zal met ons meeleven en willen steunen, maar de scherpe pijn die wij voelen alsof iemand continue met scherpe nagels in je hart knijpt die pijn voel je toch echt alleen als je het meemaakt..

Daarom echt waar blijf bij mij aankloppen voor wat dan ook. voel je nooit teveel. 

Ik blijf ook over huxxi praten tot iedereen er misschien moe van wordt maar ik geef er niks om.. het is mijn manier om het te verwerken

Lieve Jeroen & Lola, bedankt voor je medeleven,

En voor Hein, hoe lang geleden is Yamalle van je heen gegaan?

We moeten ze leren loslaten ook al zal ik dit stiekem nooit doen denk ik..

Vannacht ook voor het eerst (sinds zondag) over een ander mopsje gedroomd.. was niet prettig en werd ook weer helemaal gebroken wakker.

Hopelijk had jij wel een fijne droom over Yamalle

Hoi ik leef met je mee.Ik heb mijn lieve bobby alweer 11 weken geleden af moeten geven en ik heb daar elke dag nog verdriet van.Hij was dan ook mijn alles,ik mis hem nog zo erg.

Bedankt voor je reactie Rianne,

Jij ook heel heel veel sterkte toegewenst.. 

Ik begrijp je verdriet ik hoop dat je het ooit plekje kunt gaan geven.. Ik hoop dat ik zelf ook sterk genoeg ben om dat ooit te kunnen.

Bobby zal trots op je zijn als je op een gegeven moment weer de kracht vind om te kunnen lachen en met plezier aan jullie fijne tijden terug kan denken..

Dank je voor je prachtige gedicht Kelly, de tranen rolden over mijn wangen.

Ik was op zoek naar een site waar je kon praten over je huisdier dat is heengegaan en op die manier het een en ander van je af kan schrijven en ik moet zeggen dat ik wel enige steun vind in de verscheidene topics hier.

Mijn lieve kleine hondje, een jack russel is van het weekend overleden.

Ik herken het zo goed dat je je uitvlucht zoekt omdat alles thuis aan haar doet denken.

Nooit gedacht dat ik hier zo moeilijk mee zou hebben maar de afgelopen dagen tot op dit moment continue emotioneel eronder.

Net als veel mensen schrijven dat je juist moet terug denken aan de mooie tijden maakt het zo zwaar omdat hier juist een einde aan is gekomen.

Een heel mooi gedicht en direct stromen de tranen.......

Mijn Jack Russell vrienden moeten laten inslapen 5 en 3 jaar geleden.

Mis ze altijd nog maar kan met weemoed aan ze terugdenken.

Inmiddels weet ik dat je toch opnieuw verliefd kan worden.

Lotje is mijn nieuwe schat!

De andere hebben een speciale plaats in mijn hart.

Voor allemaal heel veel sterkte met jullie verlies.

Ik ben door precies dezelfde reden op deze site terecht gekomen. Mijn hondje is inmiddels 5 weken geleden overleden. Het is heel verdrietig en pijnlijk.. Geloof me, de eerste weken zijn het ergste daarna blijft het gemis natuurlijk maar het beheerst niet meer elke seconde van je dag. Dat heb ik tenminste ervaren maar ik heb het momenteel dan ook erg druk met studie en werk waardoor ik erg veel afleiding heb en simpelweg wel door moet. Anders had ik het nooit gered ben ik bang..

Hier kun je gelukkig veel troost vinden. Veel verschillende verhalen, maar allemaal hetzelfde verdriet.

Ik hoop dat het je door deze moeilijke tijd heen kan trekken een beetje..

Heel veel sterkte

Hoeveel jaren er ook voorbij gaan je blijft ze missen he...

Fijn dat je weer een nieuw schatje in je hart hebt kunnen sluiten. Dit biedt wel troost denk ik en weer lekker leven in huis, ondanks dat onze hondjes nooit vervangen kunnen worden we bijven ze toch wel missen.:)

Heel veel sterkte met het verlies van je hondje.Bij mij is het vannacht 2.10 alweer 16 weken geleden dat hij onverwachts overleed.Het verdriet en gemis is nog enorm.Dus ik weet hoe jij je nu voelt.

Lotje, Kelly en Rianne, dank jullie allen voor de lieve woorden.

Net zoals er wordt gezegd zal uiteraard tijd de wonden doen helen maar het is momenteel met name de stilte die je nekt en hierdoor probeer ik zoveel mogelijk afleiding te zoeken maar ja je gedachten komen toch vaak weer terecht op het gemis en hierdoor word je emotioneel.

Oeps vergat zonet om mijn naam boven het topic te vermelden

Wat een super mooi gedicht Kelly, ik denk dat je bij vele een hoop tranen heb laten rollen.
Heel veel sterkte met jou verlies, alle andere ook jullie veel sterkte met het verwerken.

*Mijn lieve Karas* en Kiara* If love could have saved you, you would have lived forever*

Wat mooi gezegd.. zo voel ik het ook precies 

 Zo waar dat gezegde.

Kelly, loslaten is zo moeilijk, het leven is niet meer hetzelfde met zo'n gemis.

Ik hoop dat je de liefdes band die je met huxxi hebt je troost op je moeilijke uren in de grote leegte die je voelt.

Bedank haar dan voor al haar liefde voor jou en misschien kun je haar dan weer bij je voelen als een warme groet en wie weet is het niet een afscheid voor altijd en wacht ze op je.