Wel of niet een asielhond nemen als je werkt?

Hallo allemaal,

Ik ben nieuw op jullie site dus ik weet niet zo goed
onder welke categorie mijn vraag valt.

Graag wil ik het volgende voorleggen aangezien ik er niet meer uitkom in mijn eentje.

Even iets over mijzelf. Ik woon sedert een paar jaar alleen e nwerk 4 dagen per week.
Toen ik klein was en nog thuis woonde heb ik een hondje gkregen, Blacky, een boomertje.
Hij kwam een paarweken logeren en liep toen hij terug moest naar zijn iegenaars steevast weg en zat bij ons voor de deur.
wij mochten hem toen hebben. We moesten hem laten inslapen toen hij 17 was, verschrikkelijk, ik was toen zelf 18 jaar!
Toen ik trouwde en minder werkte hebben we een pupje genomen. Ella, genoemd naar Ella Fitzgerald en ella betekent kom in het grieks.
Ella hebben we moeten laten inslapen toen zij 16 jaar was.
Wat een pijn , gemis en leegte!
Ik woon inmiddels alleen, werk 4 dagen van 8 uur.
Maar ik mis nog immer het gezelschap van een hond.
Het wandelen, het zorgen, de enorme bl;ijdschap als je thusi komt en zoveel meer....
Nu zit ik al een hele tijd in dubio wat te doen...ik wil het liefst een hond uit een asiel die ik nog wat kan bieden.
Een pup kan ik het niet aandoen aangezien ik teveel werk overdag. Bovendien kan een pup zeker de eerst 5 maanden niet al te lang allen zijn.

Al een jaar ben ik aan het overpeinzen wat te doen.
Afgelopen week ben ik toevallig met een vriendin van mij naar een dagopvang pension geweest.
daar zitten twee hondjes, een van 6 en een van 3 jaar oud al een jaar in de kennel.
Gebracht tijdens vakantie van hun baasje en nooit meer opgehaald.
Het is een boomertje van drie, kruising York en een kruising malthezer van zes.
De laatse mist vele tandjes vanwege de slechte voeding in haar verleden.
Ze zijn volgens mij erg onzeker vooral het boomertje.Twee ongecastreerde mannetjes.
Ik ben een stukje in het bos gaan wandelen met beiden en hoewel er weinig auto's voorbij kwamen was dat al een enorme schrik.
Inmiddels ziiten ze dus een jaar in het pension.
Erge lieve mensen die hen beide graag nog iets gunnen.
Ze wisten dat ik kwam kijken en beiden hadden een enomre trim enpoetsbeurt ondergaan, wat een stress he.

Maar goed nu mijn dilemma, ik zou ze ontzettend graag liefde en verzorging willen geven. Maar ik werk 4 dagen per week van 8 uur.
Verder ben ik de avonden bijna altijd thuis en ook in het weekend, afgezien van boodschappen.
Maar ook ik ben uiteraard weleens weg. En ik ben al veel weg van ma t/m donderdag.
al wil ik proberen om tussen de middag naar huis te kunnen o ze uit te laten.
Ze moeten nog veel leren en men weet niet of ze alleen kunnen zijn en of ze wel zindelijk zijn.

Vanaf vrijdag ben ik nu in twijfel wat te doen?
lees alles erover en kwam zodoende ook op deze site terecht. I heb dus behoefte aan advies.
Als je ergens aan begint moet je het goed doen en het is voor misschien wel 13 jaar of nog langer...?!
Ik realiseer mij heelgoed dat juist deze twee misschien wel net zoveel aandacht en tijd nodig hebben als een pup.

Graag jullie mening en advies.

groet van Els

Hallo Els,

Ik kan me je dilemma heel goed voorstellen.
Ik lees je verhaal en vind het ook een lastige keus.
Dus ik ben even de plussen en minnen op een rijtje gaan zetten.
Hoe is de situatie van de hondjes nu?
Ze zitten in een kennel, komen denk ik 1 keer per dag op een veldje? Hebben dus weinig contact met mensen.
De situatie die ze kunnen krijgen is bij jou, in huis. Zeker drie uitlaatbeurten op een dag, voor dat je naar je werk gaat, als je thuis komt en voor het slapen gaan. Wie weet ook tussen de middag, dat zou mooi zijn. Ze kunnen dan lekker wandelen.
Ze zijn dus binnen, warmer voor ze denk ik.
Je kunt ze 's avonds aandacht geven, met ze kroelen, spelen en borstelen. En drie dagen in de week zijn ze niet alleen, ook overdag niet. (lang dan)

Ik denk dat je wel goed moet kijken of ze wel alleen thuis kunnen blijven, anders is het geheid ruzie met de buren.
Dat alleen blijven moet je ze ook eerst aanleren. Dus kun je vrij krijgen daarvoor?

Mijn conclusie is eigenlijk dat ze het bij jou beter zouden hebben, dan in de kennel, al doen die mensen ongetwijfeld hun best.

Dus als je het kan regelen met ze leren alleen te blijven, kun je misschien ook nog een scholier(e) uit de buurt vragen om ze uit te laten. Of een hondenuitlaat service eventueel.
Dan zou ik het doen.

Groetjes!

Margje

Hallo Margje,

Dank voor je reactie.

Doet me goed omdat het zo 'n enorm dilemma is en daarom heb ik enorm veel behoefte aan advies.
ZAe zeggen altijd bij twijfel niet doen dus....

Maar de mensen van de hondenkennel/kattenhotel delen ook jouw mening.Zij vinden een warm huis beter dan samen alleen in de kennel zitten, nu al een jaar.
Nu zijn ze heel veel alleen en komen alleen naar voren als er iets moet gebeuren.
Dierenarts of andere dingen die niet echt leuk zijn.

Ik ben er twee uur geweest afgelopen vrijdag en zag dat vooral het boomertje erg onzeker was en onrustig. Durfde ook niet dichtbij te komen.
Was erg nerveus en rende maar rond.
De malthezer is een stuk rustiger maar ook bang en trilde enorm.
Bij het wandelen was vooral de boomer erg bang bij de enkele auto die voorbij kwam.
Maar hij hield mij continue in de gaten.
Echter ik woon aan een hele drukke straat.
je kan zelfs zeggen dat mijn straat bij de tien drukste wegen van Nederland hoort.

Waarschijnlijk zijn ze ook niet zindelijk.
En het eten gaat voor de malthezer niet zo makkelijk omdat hij al veel tanden mist op zijn pas zesde levensjaar.

Op dit moment kan ik geen vrij nemen.
Mijn dagen zij vrijwel op.
Eventueel kan ik twee weken op zien te nemen in januari.

Ik kan en mag ze wel alvast een weekend op proef nemen maar dat is natuurlijk tekort om een goed beeld te krijgen.

Deze jongens zegt mijn gevoel hebben veel liefde , zorg aandacht en warmte nodig.
Juist omdat ze dat gemist hebben en verwaarloosd zijn.
Ik heb wel een tuin dus ze hoeven niet altijd binnen te zijn als ik thuis ben.

Maar of ik ze genoeg kan bieden...ik heb altijd gezegd als je meer dan 5 uur per dag werkt moet je niet aan een hond beginnen.
Misschien zijn ze dan beter af bij iemand die veel maar thuis is.
Kortom , de twijfel is er nog immer.

groetjes,
Els

ik sluit me helemaal aan bij Margje.Ik denk dat de hondjes het nu vele malen slechter hebben dan dat ze het bij jou hebben. De hond zit dan door de week wel wat vaker alleen, maar zeker als je een mogelijkheid kan vinden om hem even te laten plassen tussendoor is het dnek ik een kwestie van gewenning. En een warme mand een lekkere knuffel op zijn tijd en een goede wandelingen iedere dag wennen een stuk sneller dan een koude kennel!

Ik zou de de sprong wagen....
de hondjes hebben nu echt weinig toekomst perspectief,ook omdat ze nu zo bang zijn
Als jij werken bent hebben ze altijd elkaar nog!
Je kunt met de kennel afspreken dat je het wilt proberen voor 2 maanden? dan kun je hierna de balans opmaken of jij ze genoeg kan bieden, het is nu lastig om nu een goede inschatting te maken.
De honden kunnen dan iniedergeval in jou huis tot rust komen zodat ze minder bang zullen worden.
Als ze dan,om wat voor rede, na 2 maanden niet bij jou kunnen blijven dan hebben ze wel véél meer kans op een andere vast plek!
En misschien gaat het bij jou wel perfect...
De drukke straat hoeft ook geen probleem te zijn,als je ze tijdens het wandelen steeds een lekker hapje voert en je besteed niet teveel aandacht aan de angst dan wennen ze misschien snel?
Je kunt ook de honden ondersteunen met Bach bloesem druppels(homopatische druppels),dit kan de ergste angst eraf halen.

Heel veel succes met de beslissing
gr mariaa

Dank voor al het meedenken.
Heel erg fijn!
Ik ga er maar weer een nacht over heen laten gaan
want van denken, wikken en wegen word je moe.
Misschien dat jullie ook tips hebben voor de begin periode? Als ik tot een ja zou overgaan.
Misschien pas in januari zodat ik dan vrij kan nemen de eerste week.

En wat is de beste ruimte in huis om ze alleen te laten zijn als ik naar mijn werk ben, althans vooral in de begin periode.
Ik vrees nl dat ze niet zindelijk zijn.
Ik heb vanavond ook gezocht naar hondenoppas of hondenuitlaatdiensten in de buurt.

Kortom ik wil een hele goede beslissing nemen.

Groeten,
Els

Doen. Vier keer acht uur is lang, maar ze hebben elkaar. En ook na een jaar kennel is in huis altijd rustiger, en zullen ze dat heel fijn vinden.

Els,

Niet te lang er over dubben .
Gewoon doen. Het komt vanzelf goed .

Hoi Els,
Doen! Je laat duidelijk horen dat je je verantwoordelijk voelt.
Beter kunnen zij het nergens anders treffen.
Jullie alledrie zullen heel veel aan elkaar hebben denk ik.
succes,Joep

Beste Els,

Ik zeg DOEN!!
- Die drukke straat: radio aan bij de hondjes als je er niet bent.
- Misschien niet zindelijk: Kranten over de vloer.
- De ruimte: als je een bijkeuken hebt, kan je ze daar in eerste instantie in doen. Ik zou niet meteen de hele woonkamer tot hun beschikking geven. De hondjes zijn nu ook niet veel ruimte gewend en zoveel ruimte ineens kan beangstigend overkomen.

Verder alles rustig aanpakken. Steeds de hondjes overal mee naar toe nemen. Ook apart van elkaar. Zo leren ze zelfvertrouwen krijgen.
En leren ze overal (weer) aan te wennen. Het is logisch dat ze angstig zijn...
De hondjes hebben een jaar in het asiel gezeten. Zonder alle situaties innen en buiten die een "thuis"hond meemaakt.
Misschien zijn ze straks zo weer gewend, omdat zij dan ook weer dat thuisgevoel hebben.

Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: DOEN, DOEN, DOEN!!

P.S. En je bent een schat dat je je zo goed verdiept in deze beslissing en de beestjes nog een kans wil geven! Petje af!!!!

Groetjes,
Helga

je kunt een stukje afzetten in huis of in de keuken.
dan kunnen ze niet het hele huis bevuilen ergens in het hoekje een paar kranten voor als ze toch moeten?
bange honden vinden het fijn om ergens onder of te kunnen kruipen,onder een tafeltje of een bench waar je een deken overeen legt.
je moet deze honden vooral tijd geven en in het begin een beetje met rust laten. niet meteen overspoelen met aandacht en knuffels.
ik zou ook echt bachdruppels geven ter ondersteuning,ander mensen kunnen je waarschijnlijk hier meer over vertellen welke je dan moet nemen.

in het boek van Jan Fennell: "de vrouw die naar honden luistert"
staan een aantal dingen die voor jou heel handig zijn om te weten,echt een aanrader

en luister vooral naar je gevoel,volgens mij voel je je al heel erg gebonden aan deze hondjes...ze zijn niet voor niets "op je pad gekomen" denk ik dan?
dus ik hoop dat je sprong gaat wagen

heel veel succes,
gr mariaa

Ik vind ook dat je het moet doen. Ik weet zeker dat ze het bij jou beter zullen hebben dan in dat eenzame pension, of ze nou wel of niet een paar dagen alleen moeten zitten!
Probeer vooral in het begin tussen de middag naar huis te gaan, of misschien iets eerder naar huis te gaan zodat jullie aan elkaar kunnen wennen.
En misschien een kattenbak? Zo een zonder deksel natuurlijk.

Succes en laat weten hoe het gaat!

Ik zou het ook doen, zeker als ze met z'n tweetjes kunnen zijn. Ze gaan een warme thuis krijgen, en die angst, daar kan eventueel aan gewerkt worden, met liefde en geduld. Veel succes alvast !

Hallo lieve allemaal op dit forum,

Wat ontzettend fijn dat jullie zo met mij mee willen denken.

Dat helpt echt. Ik moet eerlijk bekennen dat ik er vanuit was gegaan dat de meesten van jullie zouden zeggen niet doen!

Vanmiddag heb ik gebeld met het honden/katten hotel en alles goed doorgesproken.
Nu zitten ze inderdaad heel veel alleen.
Ze hebben 5 uur per dag een buitenuitloop en verder zitten ze binnen.In het donker nu vanaf 18 uur tot de volgende dag.

Ik heb nu eind deze maand een proefweekend afgesproken.
Van vrijdagochtend tot en met maandagochtend.

Als dat goed gaat haal ik ze eind december na nieuwjaar op en regel dan een ruime week vakantie.
Ik heb dan een maand de tijd om goede afrastering in de tuin te maken.
Misschien opvang vinden op dagen dat ik werk etc etc....
Medisch zijn ze in orde, behalve dan dat de oudste al veel tanden kwijt is en een licht hartruisje heeft, tja...

Verder zijn uiteraard al jullie tips welkom.
Hoe kan ik het beste met ze omgaan het eerste testweekend en allerlei andere tips.

Zo gauw het mij lukt zal ik een foto op dit forum plaatsen.

Ik ben blij dat ik alvast de eerste knoop heb doorgehakt.

Dankzij jullie berichtjes.

groetjes,

Els

Super!
Ik vind het echt SUPER van je dat je zo begaan bent met de beestjes en het is overduidelijk dat je een goede keuze wilt maken en echt goed nadenkt over wat je doet. Ik zou willen dat iedereen zo serieus en weloverwogen een keus nam!

Ik denk dat een bench met een puppyren eraan vast in het begin het beste is. De bench kan dan open blijven en ze hebben een stukje aan de bench, maar zijn wel veilig en kunnen niet gaan slopen of overal plassen e.d.

Het weekend zou ik besteden aan leuke dingen met ze doen, niet in 1 keer teveel, maar om een band met ze op te bouwen. Als het lukt zou ik ze in een bench of mandje op de slaapkamer laten slapen, zodat ze niet gaan piepen of janken s nachts.

Ik denk dat je twee hondjes heel erg gelukkig gaat maken!!

En Helga zei het al, maar wat mij betreft ook: je bent een prachtmens!

Groetjes, Margje

DRIE HOERA'TJES VOOR ELS!!!!(meer mag ook)

Het eerste weekend gewoon de eerste uren hun gang laten gaan. Alles moet besnuffeld worden, informatie moet opgenomen kunnen worden. Wist je dat een hond wel tot een miljoen keer beter kan ruiken dan een mens? Lopen zij achter je aan, dan ga je overal naar toe waar zij later ook mogen komen. Kopje koffie erbij, dan radio of tv heel zachtjes aan. Zet je telefoon en of mobiel zachtjes en laat hem afgaan. Gewoon lekker gezellig doen met ze zonder al te veel aandacht aan hen te schenken. En hen goed bestuderen, leer hen direct te 'lezen'. En joh ik heb zo'n idee dat je weinig echte moeilijkheden met ze zult krijgen.
Dikke kus, Joep

Hoi Els,

Vandaag voor het eerst deze site ontdekt en ook ik heb veel info gekregen waar ik iets aan heb.

Maar na zo net alles gelezen te hebben.... ik heb gewoon kippevel.

Goed van je dat je tot deze beslissing bent gekomen.

Je gaat het vast fijn hebben met je nieuwe vriendjes.

Succes.

Groetjes,
Alexandra

Inmiddels ben ik heel druk om al jullie informatie op te schrijven.

Ik maak een lijst van alle tips,en die heb ik echt nodig hoor!
Wat een kennis en ervaring is er hier op dit forum aanwezig en wat goed dat jullie allen, met veel ervaring, de tijd nemen om advies aan anderen te geven.

Echt geweldig!
het heeft in ieder geval ervoor gezord dat ik de knoop heb doorgehakt.

De ( mijn toekomstige) hondjes heten trouwens Tjeenie en Bo. Ze luisteren absoluut niet naar hun naam en eigenlijk heb ik begrepen, hebben ze nog niets geleerd.

Bo. Beau... vind ik een prima naam maar Tjeenie....?
Kan ik de naam nog veranderen nu , wat denken jullie.
Tjeenie is wel de oudste van zes.
Beiden zijn ook niet gecastreerd zou dat wat uitmaken
bij het zindelijk maken.

En Margje jij hebt het over een uitloopren bij de bench...?
Het zegt mij niets, ik zal er wat op gaan googelen.
Ik heb ook niet zo n heel groot huis. De tuin is redelijk maar de keuken is klein . Wel een lange gang maar open trap dus misschien daar een hekje voor maken voor als ze alleen thuis zijn?
Is hetslim om ze dan eerst in een bench te laten als ik weg ben?
Kortom nog vele vragen en jullie zullen me nog vaak zien hier.

Groetjes,

Els

Ben er gisteren en vandaag ook niet echt geweest. Wauw, ben blij dat je zoveel info komt vragen en je zo goed informeert. Inderdaad, moet de rest volgen om te zeggen dat de hondjes nu wel een ontmoeting krijgen met iemand met het hart op de juiste plaats. Ze hebben elkaar, kunnen elkaar troosten, dat maakt veel goed. Na een jaar in een kennel zullen ze vast heel veel opnieuw moeten ontdekken en leren kennen maar volgens mij krijg je straks zoveel liefde van die 2 engeltjes dat je nog niet meer weet waarover je twijfelde.

Dikke pluim van ons en veel groetjes

Els,
Kies gewoon een naam die je vind passen en leuk vindt. Ik schat zo in dat je straks hele dagen tegen ze zult kletsen. Binnen een paar dagen zijn ze gewend aan hun nieuwe naam.

Onze teckel,kwam hier toen zij 6 maanden oud was en heette Porte (notenbalk) dat vond ik niks en bovendien zij luisterde er niet eens naar. Het werd Ayse en binnen een week reageerde zij op die naam.

Joep

Hallo allemaal,

Ik denk dat ik vannacht een stuk beter zal slapen.
Ik ben erg blij dat ik de knoop heb doorgehakt.
Ik ga me nu voorbereiden op de logeerpartij het laatste weekend van november.
Ik zal jullie allen op de hoogte houden.
Inmiddels al op diverse profiele gekeken ( hoe werkt het met persoonlijke krabbels?) en ik lees ook veel vragen en reaties van anderen.
Erg leerzaam allemaal.

Nogmaals bedankt tot nu toe voor het meedenken en de goede tips en adviezen.

Hoe meer hoe beter om het tot een succes te kunnen maken.

Groetjes,
Els

wat een goed nieuws

Hoi Els,

Het gaat de goede kant op !
Het maakt niet uit hoe je deze hond wilt noemen want
hij luistert sowieso al niet naar de naam die hij nu
heeft. Noem hem Tarzan, Cornelis, Peter of Pluis,
als je consequent bent, gaat hij vanzelf naar z'n
nieuwe naam luisteren.
Ik ben er zeker van dat ze het héél goed bij jou
zullen krijgen. Alleen, maar dat weet je natuurlijk zelf wel, het zijn óók handenbinders ! Je ruilt
een hoop vrijheid in maar je krijgt er evenveel
genegenheid, warmte en liefde voor terug .

els
ik lees dit nu pas allemaal , krijg er tranen van in mijn ogen , en weet je waarom ? omdat je nu al met zoveel gevoel en verantwoordelijkheid schrijft en nadenkt over deze twee hondjes , en met veel geduld liefde en aandacht gaat dit vast een sukses worden , ik heb gezien dat hier al vele tips gegeven zijn , maar wat ik je nog mee wil geven is het volgende : blijf gewoon je vragen stellen , en er komt altijd een antwoord , het zal je zeker veel tijd en energie kosten , en mijn ervaring met herplaatsers is dat dit je soms een jaar kost , maar weet je honden voelen zo goed hoe je het met ze meent , en je krijgt er zoveel liefde voor terug , wij hebben bijna altijd afstands honden , we zijn nu bezig met de 9e , en ik moet zeggen van alle 9 is het twee maal mislukt , en de rest ? we hebben er zoveel voldoening van , vergelijk het met een dor uitgebloeid plantje , eens bloeit het mooier dan ooit tevoren ,

10 dikke smakkerds voor Els!!!!

Hartstikke goed dat je de knoop hebt doorgehakt!! Wat ga jij straks 2 hondjes gelukkig maken!!!
Joepie! Waren er maar meer mensen zoals jij!


Het gaat helemaal goed komen! Het weekend niet te veel ineens. Eigenlijk wat Joep ook al zei. Laat de hondjes maar het tempo bepalen. Dat merk je snel genoeg.
Voor wat betreft de bench en de puppyren. Ik zou daar mee wachten tot ze echt helemaal bij je zijn. De eerste ervaring moet leuk en ontspannen zijn. Laat ze maar lekker kuieren en het huis verkennen, zonder nog te moeten leren.
Natuurlijk; s'nachts kun je ze in een bench doen. Misschien gaat het goed om ze meteen beneden te laten. Ze zijn immers ook gewend om niet naast een bed te slapen. als ze megahard gaan piepen is het een ander verhaal natuurlijk.

Ik gebruikte voor Zoëy altijd een konijnenren die ik met tie-ripjes aan haar bench vastmaakte.
Als je op google het woord Konijnenren intypt bij afbeeldingen is het de eerste die je ziet. Deze bestaat uit panelen en kan je zo groot maken als je wil. (natuurlijk net dat net erboven he? )
Je kan de afzonderlijke panelen namelijk in elkaar haken.

Veel plezier meid!!

Groetjes,
Helga

(natuurlijk net dat net erboven he?)

Ik bedoel natuurlijk NIET het net erboven... hihi...

hai Els,

een hondje vult je leven met nog meer vreugde. hartstikke fijn is dat.
wij adopteerden nina uiteindelijk na veel wikken en wegen en ons afvragen als we er tijd voor zouden hebben. toen dachten we: toch doen!!! als je eenmaal de stap maakt valt alles wel op zn plaats. nu werk ik parttime en zit op de universiteit. nina blijft een paar keer per week max. 6 uurtjes alleen. vaak minder. maar als je het goed aanpakt kunnen ze het leren.
is er misschien iemand die in de middag het hondje voor je zou kunnen uitlaten?
een buurmeisje die een extra 5 euro wil verdienen ofzo? dat scheelt al heel wat.
wij adopteerder Nina uit spanje. via A.C.E.
wat een arme beestjes in dat land. zoveel zwerfhondjes. toen we ons opgaven kregen we een officieel huisbezoek om de omstandigheden thuis te komen bekijken en zoveel vragen over hoe en wat we verwachten en zullen doen.helemaal terecht natuurlijk, ze willen dat het beesie goed terecht komt. wel doen ze heel moeilijk over de uren dat het hondje alleen thuis blijft.
het doet ons altijd goed als we naar Nina kijken en merken hoe blij haar nieuw huisje haar maakt. en hoe blij ze haar nieuwe baasjes maakt. er zijn zoveel achtergelaten en verwaarloosde hondjes. als jij er 1 kan en wil helpen, mag er niemand zijn die jou tegenhoudt.

groetjes van Kimberley en Nina

ik heb eigenlijk dezelfde vraag als Els. In juni is mijn relatie beeindigd. In al die jaren daarvoor was ik gek met Chico de hond van mijn partner, we gingen vrijwel dagelijks uren wandelen rondom de kralingse plas in Rotterdam. Ik ben altijd opgegroeid geweest met dieren om me heen. Ik zou dan ook niets liever willen dan ook voor een hondje te kunnen zorgen. Alleen werk ik als freelancer 32 uur per week. Voordeel is wel dat ik wat flexibeler met mijn uren kan omgaan, en dat er eventueel een fantastische honden uitlaatcentrale bij mij in de buurt zit. Ik zelf loop nu al maanden te piekeren of ik er goed aan doe een hondje uit het asiel te nemen. Krijgt zo'n dier echt een beter bestaan, ik ben er dan wel ieder avond en 3 dagen in de week, maar 4 dagen zijn ze toch overdag alleen. Of moet ik het niet moet doen omdat het voor een dier niet goed is.

Een vriendin zei het wel te doen, omdat je dan de zorg hebt voor een dier, wat waarschijnlijk in een asiel echt niet meer aandacht en liefde zal krijgen, daarnaast vindt zij dat je doordat je met een hond gaat wandelen, je ook eerder contacten legt met mensen, zodat er mogelijk wwel weer eens iemand op mijn pad zou kunnen komen.

Moet zeggen dat ik de tranen in mijn ogen kreeg toen ik het bericht van Els, en de daarop volgende reacties las, maar de vraag blijft of dit voor mij ook de juiste keuze zou zijn.

groetjes, marcella

Marcella, in zo'n asiel is het hondje 7 dagen per week en 24 uur per dag alleen.
Misschien kun je je afvragen twee hondjes te nemen (best als ze elkaar al kennen) zodat ze overdag als jij er niet bent, gezelschap aan elkaar hebben.
En wat betreft contact met mensen, daar heeft je vriendin gelijk in. Je maakt zo makkelijk een praatje met mensen in een hondenpark!

Marcella,
Je bent freelancer en drie dagen 8uur per dag van huis zeg je.
mssn heb je aan het volgende voorbeeld iets.
Een werkgever van mij(in een grijs verleden.)Was ook freelancer en Sint Bernhard gek, ik heb 2 van zijn 3 honden meegemaakt. Hij zorgde dat hij een ruime auto had en nam de hond gewoon mee. Voor hij ergens naar binnen ging, liet hij de hond even uit de auto,plasje poepje(als je van zoiets kan spreken bij een bernhard) zaken afhandelen en dan op naar de volgende klant.
Jij hebt het over een klein ras, dus een grote auto hoef je er niet voor aan te schaffen. Als een hond op die manier zowat de hele dag bij je kan zijn, is het natuurlijk helemaal prachtig.
Overal zijn oplossingen voor zie je wel.
Succes met het maken van een keuze, Joep