Aan de pitbull/stafford kenner

 

Ik bemerk dat het veelal de jongere hondjes zijn, die met veel kiergeluidjes van hun baasjes op de achtergrond, naar mijn honden worden toegestuurd.

''Ja, ga maar es kijken, dat is leuk zeg! nou, nou.. ga je lekker spelen''

En dan Rock, ''GGGRRrrrrr***bgrrfmmmfgrrrrr**ggrr* bek opengesperd als een Alligator (Rock kan totaal niet overweg met jong grut) Klein hondje schrikt zich het nona! Baasjes zijn hoogst verontwaardigd!

Tja sorry!

Had ik je uitgenodigd? Kom es hier met je hondje, vind de mijne leuk?

Nee, dat recht nam je zelf in handen, zonder enige vraag of terughoudendheid.

Halleluja voor de verplichte cursus

Het probleem is deels, dat honden meestal als een soort 'publiekelijk' bezit worden beschouwd.

Het moet leuk zijn voor alles en iedereen,, anders deugt het niet!

 

Hier ook eens gehad hoor.

 

Liep een meid (wel aangelijnd) met 2 kleinere varianten van een hazewind.

 

Wilde ondanks dat ik nee zei toch eigenwijs haar honden laten snuffelen.

Zelfs toen ik maar gewoon zei; ze bijt, bleef ze nog komen

 

Oke, ze bijt niet zomaar, maar ja goed, ik stra dus strak, Chleo strak dat ze die dikke kop van zich geen mm kan bewegen, maar man man, heb de rest van de dag een heerlijk opgefokte muts thuis zitten dan.

Ik moet zeggen dat ik dit dus niet zo heel veel meemaak. Zeker niet als ze aan de lijn zit. Ik weet niet op dat aan Misia of aan mij ligt. Ik hoor het veel maar maak het (gelukkig) nauwelijks mee.

Misschien dat ik wel afschrik met m'n norse kop

 

Je hond belonen als ze geschrokken terugkomt na uitvallen van een andere hond kan ook averechts werken.. Namelijk..dat ze juist honden op gaat zoeken, zodat ze daarna als ze weer terug komt dat koekje kan claimen.
Mooi voorbeeldje wat een GT mij vertelde; Hij had een client wiens hond buiten altijd achter de postbode aanging.. Het baasje riep hem vervolgens terug en als de hond dat deed kreeg hij een koekje.. voor het netjes terugkomen. Maar gek genoeg werd het achterna zitten steeds frequenter zei het baasje. Die hond had zichzelf geleerd; 'ga ik achter de postbode aan, dan roept het baasje mij en kan ik een koekje komen halen'.. Zo gewiekst zijn ze wel.

Misschien vind jij het een hele leuke training voor jouw hond. Maar voor een hond met angst of agressie voor andere honden is zo'n moment waarop jouw vrolijke kwispel op hem/haar af komt lopen helemaal niet fijn.. en dat kan een muilkorf ook niet verhelpen! Een muilkorf is symptoombestrijding..geen oplossing om de emotie van een hond aan te passen. Dus als ik vervolgens na een wandeling thuis zit met een hond die compleet over de zeik is en nog een uur lang nahijgt van spanning.. Dan ben ik er niet zo blij mee als jan en alleman zijn honden zomaar op mij en mijn hond af laten lopen.

Ik vermijd losloopgebieden met mijn hond en verwacht dan ook geen loslopende honden tegen te komen op de plekken waar ik wel loop..en gebeurt dat wel..ja, dan verwacht ik dat ze netjes bij de baas blijven.

We zullen inderdaad niet alle situaties kunnen voorkomen en vanuit mijn kant zit er natuurlijk ook gewoon goede training in om te zorgen dat mijn hond wat relaxter reageert op vreemde honden. Maar als iedereen zich een beetje aan de regeltjes houd en wat rekening met elkaar houd dan kunnen we de meeste situaties voorkomen en blijft het uitlaten voor iedereen leuk.

Want misschien heb jij op die manier wel een hond gekregen die leuk en speels in de wereld staat.. Voor een ander kan zo'n onverwachte en ongewenste ontmoeting weer een flinke stap terug betekenen in training, met name als je echt een angstige hond hebt, niet elke hond heeft een even rooskleurig verleden.

Ondertussen was het bij haar gelukkig maar 1-malig en doet ze het nu niet meer :-)

 

De rest wat hier loopt, lijnt eigenlijk altijd de honden aan als ze aangelijnde honden zien.

 

Van de week zagen we iemand op 300 meter van ons af met een losse hond, wij gaan dan meestal ff stilstan, zodat de hond terug geroepen kan worden omdat de afstand nog groot genoeg is en pas als de andere is aangelijnd lopen we verder.

 

Werkt verder prima.

Eens.

In het geval van de postbode is het niet slim er na belonen, je moet zorgen dat de hond niet op de postbode afgaan, dat belonen. Gaat hij er wel op af, terug roepen en naar binnen. Honden leren door associeren. Postbode niet achter na rennen is koekje bij de baas, of postbode achterna rennen is, gelijk naar binnen. Heel goed nadenken wat je beloont.

 

Als een hond naar jou hond uithaalt, gelijk weglopen, zonder belonen, de beloning is nl dat je hem uit de nare situatie haalt. Is er een lelijke hond in de buurt, gelijk weglopen, de beloning is dat de nare hond weggaat. Belonen hoeft niet altijd met voer.

 

Ook eens dat een muilkorf symptoom bestrijden is. Als je een hond hebt die al meerdere bijt incidenten  heeft gehad, is het veilig een muilkorf om te doen. Het gedrag verander je er niet mee, daar zul je als eigenaar. Mee aam de slag moeten. 

 

Het moet inderdaad van twee kanten komen. Ik laat mijn hond niet snuffelen aan Staffords e.d. Gewoon omdat ik weet dat mijn hond erg provocerend is. Ik loop er meestal omheen of ik wacht even. Laatst ook een keer mijn hond opgepakt toen er een grote herder om de hoek kwam. Baasje van die herder zei nog van "mijn hond bijt niet", netjes teruggeantwoord dat mijn hond graag de confrontatie opzoekt en provoceert en dat ik 'm dus maar beter even oppak.

 

 

Vanmorgen tijdens de wandeling  ook weer geergerd aan een oude man(schat in de 80 ) met zijn hollandse herder

Kom hem tegen in een smalle  drukke straat,blijft hij op 1,5 m ineens stilstaan midden op de stoep .Zijn hond werd helemaal gek uitvallen en de baas in zijn arm bijten .Mijn hond is nog wat zwijnzwanger dus die moet die onzin nu niet hebben en als er1 reageerd dan reageren ze alle 2 en dan moet ik me even goed hebben om ze tot kalmte te manen Ik dacht ja opa steek jij nu maar over tussen de auto's jij hebt 1 hond ik heb er 2

Gelukkig hij stak over en roept nog na lekker veilig he

Ik zeg pardon zorg jij eerst eens dat je je hond onder controle houdt zodat ik fatsoenlijk kan passeren . Zegt die ik steek toch al over en heb toch niets gezegt .Ik zeg je zei lekker veilig he ,je weet niet eens meer wat  je zegt .Toen liep hij al mopperend door grrrrrrrrrrrrrrrrr Oude opa's en honden die ze niet onder controle kunnen houden het zou verboden moeten worden  Nog 1 geluk dat die herder niet lostrok anders had je de poppen weer aan het dansen

 o man wat haat ik dat he je hond niet onder controle hebben allee ,maar dan ook nog gaan naroepen

Respectloos die opa's van tegenwoordig ,benidorm bastards zijn het

Ik heb het een paar pagina's eerder al eens gezegd maar ik kan me niet heugen dat ik ooit een wild grommende en blaffende Stafford hangend in de riem ben tegen gekomen. Wel talloze Maltezers, Jacks, BCs, en meer in die richting.

En dan is de reputatie van Staffords als hond onvriendelijk echt wel terecht... maar laten we al die andere rassen en eigenaars toch ook vooral niet met de mantel der liefde bedekken... want alles wat bij "ons" gebeurt, gebuert bij eigenaars van andere rassen net zo goed. En visa versa trouwens.

Upje

 

Toevallig dat ik het vanmiddag nog had. Maylo liep los en was aan het etteren met zijn tennisbal in het ondiepe vijvertje. Zag ik een buurtbewoner aankomen lopen met zijn Amerikaanse staffords. Hij wachtte heel netjes totdat die etter van mij eindelijk die tennisbal had en dat ik hem vast had. Ik wachtte sowieso want er was geen ruimte om elkaar te passeren en zijn reu is vrij intolerant.

 

ging prima en zo hoort het ook vind ik :D

Weet trouwens één van jullie wat dit voor ras is? Als het nou een Pitje is of een stafford? Dit is Janto was mee met de groepswandeling van de cursus, maar vroeg me echt af wat het nu was. Was echt een plaatje om te zien

 

 

denk een stafford, een american stafford terrier...of een kruising die er erg dichtbij ligt

 

pitbullls, zie je niet in blauw geloof ik...ja, je zult een hoop mensen tegekomen met een blauwe "pitbull" echter, is dit een kruising en gaat het vaak om bv een bully

 

 

 

Oké ik dacht al, vond hem wel echt een plaatje om te zien.

Weer nieuw leven ingeblazen

 

Ondanks alle ophef vaak hier op HP ben ik er van overtuigd dat het bijna altijd wel goed gaat. Ik geloof er niets van dat ik de enige ben waar de negatieve ervaringen toch voornamelijk de uitzondering zijn.

Dat is ook zo Frank!

Gelukkig wel.

Het is haast als het lezen van de krant, kun je niet meer verder kijken dan dat… dan raakt alles een zwarte massa!

 

Ik moet zeggen dat ik wel veel voorzichtiger ben geworden. 

Maar had vanmiddag weer zo'n gevalletje. Knappe kerel!

Het kleine kruisingkje yorkschire/chihuahua van de achterburen was ontsnapt en zoals alle honden uit de buurt komen ze gelijk bij Gijs op visite.. 

Feest! Terwijl ik had gedacht dat hij dat op zijn eigen terrein misschien niet super leuk zou vinden. 

 

Maar denk wel dat je door beter vooruit te kijken en het in je achterhoofd te houden al veel ondervangt. 

Ik ren niet weg als ik op 50 meter een hond zie naderen. Maar lijn Gijs wel aan als ze naar mij toe komen en laat Gijs niet snuffelen. Terwijl ik zonder deze info Gijs gewoon los had gelaten. (ja sorry ik was er ook 1 )

 Hier alleen positieve ervaringen met staff/pitjes.

Misschien regio gebondenOf regio gebonden verstandige mensenOf regio gebonden verstandige mensen met uitzonderingen als honden?? Wie weet.

 

Al deze info is echt super inderdaad, ik laat het ook allemaal aan mijn schoonouders lezen. Zij wilden Boris nog wel eens zien als een perfect lief schoothondje, dat toch overal los kan. Op deze manier wordt het voor hun wel even een stukje duidelijker waarom we bepaalde keuzes maken met hem. Kunnen ze het ook makkelijker accepteren en stoppen met aan ons hoofd te zeuren dat ie lekker los moet 

 

Hier ook alleen maar positieve ervaring. Net met een vrouwtje nog stond te praten met een Engelse stafford teefje wat een schatje. Zo enthousiast en blij dat ze was, alleen Maylo vond haar wel wat erg over enthousiast toen ze boven op hem wilde springen. 

 

Maar ik loop ook heel regelmatig met een man die een pitbull heeft intacte reu nu 8 jaar. Loopt ook gewoon los bij Maylo. Maylo besteed geen aandacht aan hem, Spike wil wel spelen met hem maar als Maylo niet wilt dan dringt hij ook niet aan. Dan lopen ze gewoon als twee heren naast elkaar en af en toe krijgt Spike toch zijn zin en dan doen ze een ren wedstrijd.

 

Maar nu is Spike denk ik wel echt een uitzondering op de regel dat ze intolerant zijn.

Mijn comment was niet puur Stafford gericht hoor, was meer algemeen bedoeld

Ik dacht nog in stafford thermen.

 

Als je kijkt hoeveel honden er zijn, heb je helemaal gelijk.

Ook met Staffords trouwens hoor, laten we eerlijk zijn. Ook daarin zal ik toch vast niet de enige zijn die eens in een blauwe maandag een incidentje beleeft?

Toen uit onderzoek bleek dat Rocky deels Pitbull is, ging ik toch even krampachtig naar hem kijken. Zijn uiterlijk verraden het al, maar de bevestiging (ook nog eens gemengd met een portie stuiter hond) deed de billen toch even aanspannen!

Ik ben echt dagen lang niet meer op een losloop veld geweest. Een klein grommetje naar een passerende hond en ik deed het haast in mijn pamper! ''Ah' daar heb je het al!! de intolerantie!''

Komt echt wel grotendeels door dit forum moet ik bekennen. Al zo lang ik hier kom zie ik deze honden onder een vergrootglas gelegd worden. Ik bedoel, ik zie geen een enkel ras dusdanig geanalyseerd worden als deze.

Soms ervaar ik wel een bepaalde druk, door het volgen van dergelijke topics. We zijn allemaal mensen, fouten of misschattingen zijn niet onoverkomelijk…. behalve wanneer je een hond als deze hebt!
Geen enkele fout mag gemaakt worden, niet te permitteren, onvergefelijk bijna! Maar ik kan toch geen übermensch zijn? denk ik dan?!
Lees ik bijvoorbeeld de kritieken op Femke en Storm, dan vind ik dat wel heftig! ''de verkeerde hond bij de verkeerde baas''

Dus wel fijn Frank, dat jij als kenner en ervaringsdeskundige toegeeft dat niet alles, altijd en overal 100% volmaakt kan zijn en zal verlopen.

Bagatelliseren helpt niet, maar opblazen evenmin!

Je leven met je hond moet niet op een survival gaan lijken, je zou haast niet meer weten hoe van je hond te genieten.

Ik ben dus niets anders gaan doen. Daarbij geef ik toe dat ik behoorlijk losjes maar ook positief in het leven sta. Ik geloof in gezond verstand en ga uit van de goede wil van anderen. Ik weiger om me te richten op die enkele keer dat het niet goed gaat. Dat wil niet zeggen dat ik de mindere dingen niet wil zien, maar ik zie dat als mogelijkheden om van te leren.

 

Om een citaat te gebruiken:

Ever tried. Ever failed. No matter. Try Again. Fail again. Fail better.
- Samual Beckett

 

Het maakt dus ook niet uit als het mis gaat. Het gaat erop hoe je daar mee om gaat en dat je jezelf er niet door uit het veld laat staan. Je bedenkt hoe je het beter kan doen en gaat weer verder. En dan kom je de volgende situatie tegen. Dat is het leven. Dan kan je heel zuur worden want "waarom gaat het bij mij nu altijd mis" (wie kent dat gevoel niet?) of je haalt je schouders op en gaat door met ademhalen in de wetenschap dat je weer iets wijzer bent. En met die wijsheid doe je het de volgende keer weer net iets anders.

 

Dat is in mijn ogen namelijk verantwoord eigenaarschap. Niet dat je alles perfect doet, maar dat je wil leren van de dingen die je ervaart. Niet geloven in je eigen onfeilbaarheid maar durven kwetsbaar te zijn. In die kwetsbaarheid zit namelijk je vermogen om jou eigen ontwikkelpunten te onderkennen en dus om jezelf te verbeteren. Iemand die gelooft in z'n eigen perfectie is juist die persoon waar je je zorgen om moet maken.

 

Als ik terug kijk naar de opvoeding van zowel Misia als Daisy had ik graag allerlei dingen anders willen doen. Maar het is wat het is en het zijn toch allebei hele fijne honden geworden, ze zijn wat ik verwacht van een hond. En ik blijf aldoor leren.

 

Excuus voor de bijna filosofische insteek van deze post maar vooruit 

Het anders doen, anders voelen, was slechts van zeer tijdelijke aard Frank.

Precies zoals jij het verwoord, zo kan en wil ik niet in het leven staan.

Hoewel zeer filosofische praat, inderdaad.. willen leren van ervaringen bouwt mee aan wijsheid en het vermogen te verbeten.

Dit bij jezelf te erkennen, geeft kracht, een heldere en eerlijke blik, en goede moed!

Of het nu nog helemaal over honden gaat weet ik niet zeker!
maar inderdaad, ''ik doe of deed ''niks'' fout'' ligt bij veel mensen te resoluut op de tong!

Jammer.. ik geloof namelijk niet dat je met zulke zelfoverschatting ooit echt ergens gaat komen in je leven, behalve dat je geleerd hebt je eigen hebben en houden te verdedigen al dan niet schoon te praten.

Heb ik grote steken laten vallen in de opvoeding van de honden? Nu ik terug kijk, met name bij beau! Mijn eerste hond.

Mijn mazzel, als ik het zo noemen mag, is geweest dat Beau gewoon super slim, lief en verdraagzaam was en (zo blijkt achteraf) hij altijd mijn fouten wist te compenseren.

Deze marge gaf Rock me totaal niet. Ik ''dacht'' dat ik wist hoe je met een hond diende om te gaan… totdat ik hem had!

Maar... nu dwaal ik af en ga ik nogal off topic . Tevens hoor ik iets roepen naar me…. mijn bedje?

 Hier zeg je iets heel leerzaams.

Mensen lezen dat ze hond agressieve honden zijn, in het nieuws komen vooral de bijtinsicenten met staff/ pitjes. Mensen die ze niet kennen, gaan er hierdoor met een grote boog omheen, vinden ze levens gevaarlijk. Hier krijgen we steeds weer de vraag, moeten ze niet verboden worden

 

Voorlichting geven is heel belangrijk, maar het is jammer dat het soms doorslaat. 

 

Er zou een tussen weg gevonden moeten worden, zodat er geen angst ontstaat voor ze en het negatieve ophoud.

 

Maar met een muilkorf zijn lang niet alle problemen opgelost.. Het belemmert de hond alleen maar en het zorgt ervoor dat hij geen schade aan kan richten. Het 'gevoel' zit er nog en een hond die niet hondsociaal is, ziet het waarschijnlijk niet als 'oh leuk, spelen!'.. Heb niet echt het idee dat het de problemen allemaal zou oplossen want als het zo makkelijk was.. tja...