Eindelijk vooruitgang!

Zoals sommigen misschien nog wel weten is Pepe zowat de meest eigenwijze hond die er bestaat. Maar het is een schat van een energiebom, en soms kan je er dan toch wel om lachen. Laatste tijd rent hij steeds weg zodra je hem los laat en hij trekt nog steeds. Gisteren, nadat we die ochtend weer eens op het strand waren geweest (en ik hem een half uur heb lopen zoeken) was ik weer even een standaard rondje aan het doen. De wind gooide constant mijn haren in mijn gezicht en het begon me vrij erg te irriteren. Nu draag ik altijd een elastiekje om mijn pols dus ik dacht "nou, vooruit dan". Dus ik gooi de riem over Pepe zijn rug en wonder boven wonder [b]bleef hij gewoon naast me lopen[/b]. Ik wist niet wat ik zag! Nu ben ik zelf ook heel eigenwijs dus ik dacht "even uitproberen". Dus ik sta stil, en jawel, Pepe stopt met lopen en staat stil, kijkt om en wacht netjes tot ik weer ga lopen. De rest van het pad heb ik zijn riem niet meer in mijn handen gehad. Hij luisterde [i]heel[/i] netjes als ik "nee" zei (niet overal bij elke boom mogen snuffelen) of als ik "naast" zei. Geweldig, ik kon wel huilen! Na drie jaar heeft hij eindelijk naast me gelopen als hij "los" was. Natuurlijk was er geen enkele andere hond in de buurt en kon ik zijn riem zo weer pakken als hij er vandoor wilde gaan, maar daar is opbouwen voor O-) Hier ben ik in ieder geval al zo ontzettend blij mee! Hij is een wildebras, maar toch echt wel mijn geweldige lieverd :)

Aah wat een heerlijk gevoel kan dat geven he! ! Hopelijk is dit het goede begin en weet hij nu hoe het "moet"

Een super vooruitgang !

Volgens mij zit je nu nog met een glimlach van oor tot oor

Het zijn van dit soort momentjes waar het allemaal om draait, toch ?

Op naar de volgende mijlpaal

Hoe blij kan je toch zijn met deze vooruit gangen ken het gevoel :) 

En op naar het volgende maar geniet hier nog maar lekker van.