Cavalier King Charles Spaniel: Bijna hysterisch (blaffen) als ie niet mee naar buiten mag

Hallo!
Onze 3 jaar oud Cavalier King Charles Spaniel wordt 4x per dag goed uitgelaten. Toch zou hij het liefst héle dagen buiten zijn, maar helaas, dat gaat niet. Maar, als wij zónder hem het huis verlaten, wordt hij echt helemaal hysterisch! Met zijn hoge (irritante) harde constante geblaf maakt ie ons bijna gek! Als je hem voorzichtig van de deur wegduwt, begint ie soms zelfs te grommen! Hij lijkt echt in paniek te raken, zo erg vindt hij het dat ie niet mee mag. Het wordt steeds erger lijkt het. Ik heb een vermoeden dat er in het eerste jaar van zijn leven, toen hij nog niet bij ons was, dingen gebeurd zijn die hier aan ten grondslag liggen.
Heeft iemand een idee hoe ik dit gedrag zou kunnen afleren? Ik ben er echt vrij hopeloos door, want het begint zeer overheersend te worden. Met een aantal kinderen en redelijk wat mensen over de vloer is het telkens wanneer we richting de voordeur gaan raak.
Wel is het zo dat als we eenmaal wegzijn hij zich binnen zeer korte tijd bij zijn lot neerlegt.
Ik ben heel benieuwd of er manieren of trucjes zijn om dit gedrag te doorbreken.
Met vr. groet,
Karen

Ik zou de hond sowieso niet tot aan de deur laten komen, zodat je hem niet weg hoeft te duwen bij de deur. Ik denk dat je hond idd in paniek raakt. Je kan het oplossen door de hond aan te leren alleen te zijn. Eerst een paar sec. dan een paar minuten en zo bouw je dit langzaam op.
Hoe reageer je verder op hem? Hanteren jullie de roedelregels? Niet op bed? Niet op de bank? Jullie eten eerst? Jullie gaan als eerste naar binnen en naar buiten? De hond moet aan de kant als jullie er door willen? Het geblaf kan namelijk ook dominantie zijn. De hond ziet zichzelf als roedelleider en wil de roedel bij elkaar houden... Als het dat geval zou zijn, dan strenger de roedelregels hanteren en hem door de dag flink negeren.

Je zou denken dat hij bang is om alleen te zijn, maar als hij dus eenmaal alleen is, geeft hij zich wel rustig neer dus ik denk niet dat dat het is. Het zou inderdaad best wel eens een dominatie kwestie kunnen zijn. Vooral dat grommen is natuulijk iets wat hij absoluut niet doen mag!
Heeft hij een bench? Misschien helpt het om hem daar in te zetten als je weggaat?
Veel succes met dit vervelende probleem!

Kijk, dat zet me aan het denken!
We hanteren, overigens niet heel bewust moet ik eerlijk bekennen, wel vrij goed de roedelregels zo blijkt. Hij mag niet op de bank of bed en eet pas als wij gegeten hebben. Hij kan onzettend goed tegen alleen zijn, dus ik denk inderdaad niet dat daar het probleem ligt.
Wat we kennelijk níet goed doen, is hem als eerste de deur uit laten rennen als we uit of weg gaan. Dit doen we juist om te voorkomen dat we helemaal gek worden van het geblaf; hij rent dan zonder blaffen de deur uit en sjeest dan een rondje door de tuinen van de buren en ontmoet ons weer voor aan de oprit. Maar kennelijk is dat dus niet goed om te doen qua dominantie-regels. Hem pas ná ons de deur uit laten gaan geeft dus nu alleen nog maar meer geblaf. Hoe zouden we dat dan aan moeten pakken?
Hem in de bench zetten doen we ook, maar dan blaft ie gewoon keihard door!
Ik denk dat het niet zozeer angst is om alleen gelaten te worden, als wel een onbedwingbare drang om buiten te zijn. Zou dat kunnen?
NOgmaals dank voor de reacties.
Karen

succes

Dat geblaf als hij na jullie gaat, moet je negeren, want hij is jullie dan eigenlijk aan het commanderen... In de bench blaffen is ook commanderen... "Laat me eruit!"... Dat moet je negeren... Hij wil kosten wat het kost erbij zijn en dan de roedelleider spelen buiten (het territorium door rennen om te zien of alles nog goed is)... Ik zou als hij blaft, het moment afwachten waarop hij eventjes niet blaft. En dan gelijk belonen...

Het lijkt mij inderdaad ook een roedelprobleem.
Vooral omdat je aangeeft dat wanneer hij bij de deur zit, en je hem daar weg duwt begint te grommen.
Misschien iets voor een gedragstherapeut, kijken hoe je dit gedrag kunt ombuigen, want het wordt denk ik anders van kwaad tot erger....