Chihuahua blaft bij mij, bij mijn man niet

Graag wil ik jullie iets voorleggen. Joris, onze chihuahua is op straat bang voor veel dingen,op slechte dagen blaft hij tegen zo'n beetje iedereen die we tegen komen. Soms ook niet, maar tegen honden altijd.Nu hebben we vakantie en loopt mijn man meer met hem, en dan doet hij dat een stuk minder. Hij blaft zelfs niet tegen hardlopers die recht op hem af komen.
Ook als hij op mijn arm zit blaft hij en valt uit naar mensen die hem willen aaien. Dat laat ik dan ook niet toe. Nu waren we gisteren in een winkel, hij zat bij mijn man op de arm en een man wilde hem aaien. We waarschuwde hem maar hij deed het toch. Joris begon ipv te blaffen, die man zijn handen te likken. Later had ik Joris weer vast en komen we diezelfde man weer tegen. Nu begon Joris wel te blaffen en viel hij uit. 

Hoe zou het nu komen dat hij dat alleen bij mij doet. Mijn man denkt dat Joris mij wil beschermen, of hij voelt zich bij mij minder beschermd. Wat zou ik hieraan kunnen doen? Ik ben geen fragiel vrouwtje en voel me niet onzeker op straat als ik met hem ga wandelen, dus dat lijkt het me niet te kunnen zijn. Of het moet onbewust zijn. Joris is bijna een jaar oud.

ik denk dat jij teveel in je hoofd zit, en daar een paar stappen voorloopt. zo van "ojee, een hond, daar gaan we weeer" of " iemand komt op hem af, o jee, hij gaat weer blaffen"
kan heel goed dat je dit dan al over jezelf afroept

verder kan ik er ook niet veel zinnigs over zeggen, maar iets in jouw houding maakt dat je hond de dingen op zich gaan nemen. ben jij wel duidelijk genoeg zn baas? dus niet alleen zn knuffelvrouwtje...

Wat een leuk hondje! Echt een Chi in hart en nieren zou ik zeggen! Het kan inderdaad zo zijn dat Joris je wil beschermen. Waarschijnlijk heeft je man meer overwicht op de hond. Daardoor laat hij zich door hem makkelijker leiden. En voelt hij zich beschermd. De ranghogere beschermt en leidt de ranglagere. Op de hondenschool zegt onze instructeur altijd: mannen aaien te weinig, vrouwen te veel. Het is heel moeilijk een gulden middenweg hierin te vinden. Veel honden erkennen maar 1 "opper baas" in huis. Misschien als je Joris meer opdrachtjes geeft en allerlei oefeningetjes met hem doet dat hij je op den duur ook als ranghogere gaat zien. Dan laat hij wellicht het beschermgedrag op den duur minder zien. Succes!

 
nou, dit heeft niets te maken met jou beschermen, en alles met angstagressie
 
jouw hond (je schrijft het zelf al) is onzeker en angstig met betrekking tot andere honden en mensen, en dit uit zich in uitvallen (grommen, blaffen en bijten)

de oorzaak is angst, en jouw hondje heeft geleerd, dat de aanval de beste verdediging is (wat hij eigenlijk wil zeggen is "ik vind jou eng! rot op!")

hij wil jou dus niet beschermen (dit is ook niet zijn taak), hij voelt zichzelf juist niet beschermd, het voelt voor hem alsof zijn baas, die hem eigenlijk zou moeten beschermen/steunen, hem in de steek laat, en hij het in de voor hem angstige situaties zelf moet oplossen (door uit te vallen, welteverstaan)

en uitvallen is vaak effectief: als hij iemand bijt, zal diegene zijn hand terugtrekken, dus de trigger die bij jouw hondje angst veroorzaakt heeft is verdwenen. de volgende keer zal hij dus weer uitvallen (immers, het heeft de vorige keer ook goed geholpen, en op mijn baasje kan ik niet vertrouwen, die lost mijn problemen niet op)

de reden dat hij het gedrag bij je man niet vertoont, is waarschijnlijk, dat je hondje het idee heeft dat jouw man hem beter beschermt in angstige situaties. daar kunnen tal van redenen voor zijn: misschien laat hij niet iedereen in de buurt komen, misschien blokkeert hij van nature vreemde honden beter, misschien steunt hij je hondje meer, allemaal mogelijkheden waardoor jouw hondje zich door hem beter beschermd  voelt, en dus geen reden meer heeft om uit te vallen (want baasje lost de problemen wel op)

(dan ga ik even voorbij aan de mogelijkheid dat jouw man je hondje heeft gecorrigeerd op het moment dat hij is uitgevallen, want dat zou betekenen dat je hondje heeft geleerd om niet meer uit te vallen (immers, dat levert een correctie op), maar de primaire oorzaak van het probleem (= angst voor andere honden en mensen) is daardoor niet opgelost... dat is ook de reden dat corrigeren niet werkt bij angstagressie)

wat kun je hieraan doen? je zult je hond moeten leren dat andere mensen en honden niet eng zijn, en dat hij erop kan vertrouwen dat jij als baas de voor hem angstige situaties erkent en oplost. dus de afstand vergroten met betrekking tot de dingen waartegen hij uitvalt, je gaat de confrontatie uit de weg, zodat je hond geen reden meer heeft om uit te vallen, en als je op die afstand bent gekomen waar het goed gaat, beloon je dit met iets, waar je hond helemaal gek op is (iets lekkers, etc)
de afstand ga je vervolgens steeds verkleinen (dit duurt maanden!)

ik zou hem dus zowieso al helemaal niet meer laten benaderen door vreemde honden en mensen op straat, zoals bv die man in de winkel. want dat vind je hond eng, en zo heeft hij weer reden tot uitvallen. ja, een Chihuahua is heel schattig, maar dan bekijken ze 'm maar op 20 meter afstand

succes!

Heb je nog geluk, onze jongste chihuahua blaft tegen alles en iedereen en maakt niet uit wie er mee loopt.

We hebben er van alles aan gedaan, GT ingeschakeld, positief belonen, afleiden etc helaas niets heeft geholpen. Nu accepteren we het maar.

Trouwens we krijgen altijd te horen dat het typisch chihuahua gedrag is.

tsja, het is in die zin typisch Chihuahua gedrag, dat het heel veel voorkomt bij Chihuahua's (of willekeurige andere kleine hondjes : de welbekende k*tkeffers)

maar komt dat door de hondjes, of door de eigenaren die hun hond onjuiste begeleiding geven en hun gedrag niet kunnen plaatsen?

hoe vaak wordt er niet beweerd: een Chihuahua heeft een enorm ego, denkt dat 'ie een grote hond is, is dominant, niet opgevoed, heeft altijd een grote mond, etcetera?

terwijl het eigenlijk van nature vaak onzekere hondjes zijn (mede door hun grootte: als er een Labrador op je af komt, of er hangt weer een willekeurige voorbijganger boven je "AAAAH wat schattig" te roepen dan is dat ook bedreigend, en ja, dan voelt zo'n hondje zich genoodzaakt in te grijpen)

tel dat op bij het feit dat er door iedereen altijd wordt geroepen "je moet hem wel als een hond behandelen" , en ja natuurlijk moet dat , maar dat is niet hetzelfde als "je moet hem bij vreemde honden en mensen laten en ze zoeken het zelf maar uit" , want ja, zo leert je Chi heel snel een angstkeffer te worden

dat is niet aanvallend bedoeld en geldt meer in het algemeen , want zelfs op heel veel hondenscholen laten ze de kleintjes maar met de grote honden spelen onder het mom van socialisatie , terwijl er nauwelijks op signalen wordt gelet: is dit wel spel? voor beide partijen?

Dat denk ik ook Joop, daarom ben ik in het begin de fout in gegaan. Ik zou mijn chihuahua wel op voeden als een echte hond. Ik had per slot van rekening al ervaring met het opvoeden van een labrador. Ik wilde geen keffertje dus als ik hem maar vaak genoeg in contact zou brengen met allerlei mensen en dieren dan zou hij daar wel aan wennen. Nu ben ik bang dat het hem allemaal teveel was. Dus heb ik het tegenovergesteld bereikt.

Hoi joop,

Ik ben het er niet helemaal mee eens dat je je chihuahua niet met andere honden en mensen contact moet laten komen..want ik vindt juist dat veel mensen dat fout doen... ook de hond steeds optillen

Veel mensen die mijn chihuahua tegenkomen zeggen ook verbaasd te zijn dat ze juist zo lief en heel nieuwschierig is

Die van mij is gek op kinderen, gek op mensen en op andere honden klein/groot.. het ligt eraan hoe ze wordt benaderd.... springt er een grote hond op eraf heel wild.. ja dan is ze bang... maar meestal bij de eerste ontmoeting.. is ze heel nieuwschierig... gaat ze ook vaak op de rug liggen en daarna wilt ze alleen maar met ze spelen.. agressief is ze nog nooit geweest, ook niet naar mensen toe... als ze je 2x heeft gezien dan ben je dr beste maatje!

het probleem bij mij ligt dat ze tegen de een blaft en tegen de ander niet.. en zoals in het park.. inneens tegen iedereen staat te blaffen... en er naar toe rent en blijft blaffen... dat is iets wat ik dan even niet begrijp waarom ze dat doet... het kan onzekerheid zijn /angst maar dan vraag ik me af wat daarvan dan de onderliggende reden is... Dominant gedrag heeft ze sowieso ( tegen je oprijden)... en ze is onderdanig ook.. ( rug liggen)

als het angst en onzekerheid zou zijn dan zou ze dat denk ik altijd en overal doen....en dat is dus niet het geval... en ik zie niet de oplossing om haar nu niet in contact te laten komen met mensen of dieren...

natuurlijk moet je elke hond, dus ook een Chi, laten wennen aan andere honden en mensen. maar vreemde honden en mensen, daar hoeft je hondje in principe toch niets mee te doen? als 'ie ze negeert is dat toch voldoende? wat ik bedoelde, is dat je vaak ziet, dat mensen met een klein hondje, hun hondje heel veel dingen maar "laten overkomen", iedereen wil aaien, eroverheen hangen, grote honden springen er vaak bovenop en als de baasjes geen actie ondernemen, dat gromt en bijt zo'n hondje op een gegeven moment van zich af, en zo ontstaan vaak de jeweetwel-keffers

ik denk dat jouw hondje in de door jou beschreven situatie ook blaft uit onzekerheid. immers, een stabiele zekere hond zal niet zomaar op iedereen afrennen om ze aan te blaffen. ik zou wat aandachtsoefeningen met haar gaan doen (aandacht voor jou en dat belonen met iets waar ze erg gek op is) zodat, als ze blaffend wegrent, je haar uit die situatie kunt halen door haar aandacht op jou te richten. beginnen op die afstand, waarop ze nog niet blaft, en de afstand steeds verkleinen.

succes

edit: spelfout

Hoi Joop

Die van mij zoekt zelf de aandacht op bij andere honden en mensen.. dus dan laat ik dat toe.. natuurlijk hoef ik niet als ik haar bijvoorbeeld vast hou.. dat iedereen om me heen moet staan om haar te aaien.. ik kijk naar haar gedrag wat ze zelf prettig vindt...

Ja ik denk ook wel dat het een soort onzekerheid is..

wat voor aandachtsoefeningen kan ik doen?

heb je misschien tips? voorbeelden??

Dank je wel voor je uitgebreide antwoord Joop, jij ook bedankt Jessie. Wat jij vertelt Joop, daar ben ik al maanden mee bezig, maar het bracht geen verbetering, dus ik dacht dat ik op de verkeerde weg was. Maar ik begrijp dat het gewoon een hele lange weg is. Ik denk dat ik in de eerste maanden na de winter te lang met hem buiten heb gelopen waardoor hij te hoog in zijn stress bleef en hem teveel heb laten lopen, omdat ik dacht dat het niet goed was om een hond op te tillen. Maar als de situatie daar is dat hij dat nodig heeft dan moet ik hem gewoon even optillen, dan voelt hij zich gesteund. Ik was ook al een stuk minder gaan wandelen. Ik ben blij dat jij me bevestigt hebt in deze theorie, en zal proberen hem nog meer te steunen!

Ik ben in echt zijn baas. Ik heb hem opgevoed en alles geleerd, mijn man en twee zonen hebben daar niets aan gedaan, dus eigenlijk zijn dat de knuffelmannen en ik zijn baas. 

Zou in iedergeval een goede GTer erbij halen. Zodat hij/zij een juiste diagnose kan stellen. Vind het namelijk moeilijk om een diagnose te stellen als wij het met onze eigen ogen niet hebben gezien.
Hij of zij kan dan kijken welke therapie het beste bij je hond past.

Ik heb een yorkje (mijn tweede), ras staat ook bekend als blaffertjes . 
Wel mijn hondjes hebben nooit aan dit vervelend gedrag gedaan. Alleen als de deurbel gaat, maar dat zie ik als waken.
Dus vgs mij is het aangeleerd gedrag, misschien in de socialisatieperiode gebeurd ? Wij hebben dit nooit aangemoedigd integendeel. 
Maar dan denk ik weer....in.mijn Lance zijn geboortehuis waren een tiental yorkjes in huis, mens mens dat was daar voor het minste een hel die losbarstte. Dus Lance als pup heeft dit ook altijd gehoord, en nu blaft die haast nooit.  ?????

.

Mijn oudste chi had en heb ik benaderd en behandeld als een hond, en dat is ook goed uitgepakt, ze is sociaal, blaft niet en kan ook met grote honden.

Dus met eli ook gelijk gesocialiseerd met honden/ mensen, kinderen alles. Maar ipv socialer werd hij agressief en een angstbijter. Absoluut niet dominant zoals mensen me vertelden maar angst.

Ik heb er dus een GT bij gehaald en die heeft ook geconstateerd dat hij heel onzeker was, en heb samen met haar prive trainingen gehad, maar het heeft eli helaas niet geholpen. Ik vermijd honden, dan heeft hij in ieder geval geen stress. En wat ik al schreef, ik accepteer het nu, hij is nu eenmaal bang en onzeker.

En hoop ook dat als hij eenmaal volwassen is, hij wat zekerder is.

Precies als met Joris Jessie. Ik hoop dat onze hondjes idd wat zekerder worden in de loop der tijd. Succes ermee!

Ik weet niet hoe het zou komen, mijn Chihuahua Lucky doet het ook. Wel een leuk hondje, en leuke video's op het YouTube Kanaal!

 

Gr. Antwan en mijn chihuahua Lucky! :-)

" Trouwens we krijgen altijd te horen dat het typisch chihuahua gedrag is. "

 

 

 

 

Dit vind ik nou weer zo jammer, ik heb er twee en ik herken er

niets van in mijn twee hondjes

oud topic