Welke emoties hebben honden?

Ik mis nog: liefde, trouw, kameraadschap. De eerste emoties die bij mij opkomen als ik aan een hond denk.

je hebt helemaal gelijk ik dacht meer aan de 'outside the box' dingen

Die drie laatste die stralen ze gewoon uit met alles van hun hond zijn.....'

er is een boek over emoties bij dieren!

"het emotionele leven van dieren" door Marc Bekoff
Is er ook in het engels.
Prachtig boek!

mn vriendin vertelde me ooit dat honden geen emoties kennen,maar ze gelooft me nog steeds niet zal dit maar eens laten lezen een keer haha

Er wordt wel meer verteld en geschreven waarop men op een later tijdstip terugkomt. 

Ik denk dat er lang niet zoveel honden baasjes waren als ze geen emoties zouden hebben. Een van de mooie dingen aan het samen leven met een hond is het delen van elkaars emoties. In hoeverre die gelijkenissen vertonen met de onze is een ander verhaal vandaar ook zo'n heerlijk topic als dit......

Persoonlijk twijfel ik er in elk geval absoluut niet aan

Goede tip!

Heb hem net als inkijk exemplaar naar mijn Kindle laten sturen met nog een paar titels. Als hij bevalt ga ik hem morgen bestellen. Maar ik heb er wel een goed gevoel over

Deze vind ik wel grappig; de andere kant op kijken is namelijk bij honden ook een onderdeel van de lichaamstaal van 'respect tonen"

Misschien 'geluk' ? Gelukkig voelen is een emotie die ik honden wel 'toevertrouw'

In het boek wat ik erover las ('For the love of a dog') worden de volgende basale emoties genoemd;

- angst
- woede
- walging
- vreugde
- lust (anders kwamen er nooit nieuwe puppies )
- liefde

Melancholie? Daar heb ik wel heel veel moeite mee. Een verdrietige kijk op het verleden of een onvervuld verlangen .. Da laatst hooguit in de context van Shad die voor de kast zit in de hoop dat zijn speeltje eruit komt,maar het verleden overdenken ? Ik weet het niet, lijkt me toch een abstractie niveautje te hoog

Schaamte; Willemijn, het is heel cultureel bepaald waar je je voor zou moeten schamen. Er zijn hele volksstammen die zich helemaal niet schamen als ze ergens midden tussen de mensen een plasje doen . Maar juist omdat schaamte zo cultureel bepaald is, twijfel ik wel of honden dat kennen. Ik weet dat Janouk wel altijd uit zijn hum was bij het ruien in het voorjaar. Ik noemde hem dan ook liefkozend mijn voddenbaaltje en hij zag er niet uit. Ik heb wel eens horen zeggen 'mijn hond schaamt zich omdat zijn vacht verkeerd geschoren is' maar ik denk dan toch dat dat of projectie is of een gevolg van dat wij anders op de hond reageren. 

Ijdelheid; zie hierboven. Ik twijfel eraan...

Onderdanig zijn, verlegen zijn is in mijn ogen een verlengde van de emotie angst? Angst voor het onbekende? 

En aan degene die een vriendin moest overtuigen; een dier dat geen angst kent, is snel dood. Angst is heel gezond, leert je te vermijden wat slecht is. Dieren bewegen weg van wat ze als onprettig ervaren en ergens heen wat ze als prettig ervaren, dat is gewoon een overlevingsmechanisme. Net zoals lust ook nodig is voor het voortbestaan van soorten. Hoe denkt zij dan dat de natuur dat geregeld heeft? Zonder gevoelens??

Verdriet geloof ik trouwens ook zeker, was ik nog vergeten...
En nog een kleine aanvulling; in veel gedragstudies (bv die van Skinner) zijn emoties buiten beschouwing gelaten, niet omdat Skinner dacht dat dieren geen emoties hebben maar omdat ze zo moeilijk te meten en analyseren zijn. In latere 'doorvertel verhalen' is gezegd dat Skinner emoties bij dieren ontkende, maar dat is niet zo.

geluk is geen emotie, geluk is een gevoel

emoties zijn fysiologische reacties op een affectieve prikkel

gevoel  (= de bewuste reflectie van een emotie) is vooral beschreven bij dieren met een sterk ontwikkelde prefrontale cortex (zoals mensen)

volgens het analogie-principe, is het echter wel (zeer) aannemelijk dat dieren ook gevoel en bewustzijn hebben

Hoe vertaal jij dan 'happiness' ? Want er is wel degelijke een fysiologisch basis voor je prettig voelen. Alle dieren zoeken datgene op wat zorgt dat ze zich prettig voelen, dat bedoeld ik eigenlijk met de term 'geluk'. Bv: een hond gaat in de zin liggen omdat hem dat een prettig gevoel geeft (en hij gaat er weer uit als hij te warm krijgt). 

Het geluksgevoel zou gesitueerd zijn in de nucleus accumbens, het 'beloningsgebied'. Er is ooit onderzoek gedaan bij ratten: als je een elektrode in dit gebied plaatst en de rat de mogelijkheid geeft dit gebied te stimuleren door op een knopje te drukken, verhongeren de beestjes omdat ze zo druk zijn met het knopje in te drukken. Nou, die emotie bedoel ik dus  
Geluk? Prettig gevoel? Genot? Plezier? Wat spreken we af

Dan zou geluk waarschijnlijk onder vreugde vallen.

Misschien nog een toevoeging:
-Zenuwachtig/gespannen.. weet niet zeker of het echt een emotie is of meer een gemoedstoestand. Het is ook zeker niet altijd gelinkt met angst aangezien Luan ook echt gespannen kan zijn voor positieve dingen

Hmm, interessant. Ik denk dat spanning bij uitstek een uiting is van 'conflicting emotions' en dus zeker ook voor kan komen bij leuke dingen. Net als bij mensen

Dat zal vaak het geval kunnen zijn maar ik denk dat je het soms ook toe kunt wijzen aan een, laten we zeggen; 'overdosis' van een bepaalde emotie.

Ik denk dat Joop ergens wel gelijk heeft, maar dat zijn meer begripsverwarringen.
De vraag moet zijn 'welke gevoelens kent een hond' 

Volgens de Yoga is het gevoel het meest eerlijke en basale, daar na komt de emotie, die is al minder zuiver dan het gevoel, en na de emotie het sentiment.
Ik kan de tekst even niet meer vinden, maar wel een aardige gedachtegang die soms heel veel duidelijk maakt. Hoe meer je als mens je gevoel leert kennen, hoe minder je vanuit sentimen handelt.

Maar, dus.. Bij honden, welke gevoelens? Het zal niet veel verschillen met die van ons. Het grote verschil is het bewustzijn denk ik.

Ja, ook dat! Dank je

Heb even wikipedia erbij gepakt best een leuk stukje. http://nl.wikipedia.org/wiki/EmotieDaar worden de begrippen omschreven zoals Jooo aangeeft, waarbij gevoel de 'bewistwording' van de emotie is. Eigenlijk nrt andersom als wat Zonnetje aangeeft.

De volgende emoies worden genoemd
sympathie en liefde afkeer en haat woede en razernij droefenis en wanhoop bezorgdheid, vrees en paranoia vreugde en euforie afkeer en afschuw verrassing en verbazing lust en geilheid Dus toch maar vreugde gebruiken ipv geluk

Maar paranoia? Bij een hond?

Ik ben nog aan het zoeken naar de tekst Mireille, maar het ging specifiek om een gedachtegang uit de Yoga. Echt wel erg leuk om eens te lezen. Maar kan m verdorie niet meer vinden.

Schaamte?
Ik weet niet hoor, maar als het hondje van mijn moeder net getrimd is, drukt moeders ons altijd op het hart om vooral ''niet'' te lachen om hem!

Anders zit meneertje met de staart tussen de beentjes, minstens de rest van de dag boven op een kamertje.

En irritatie?
Pauline noemde hem ook al.

Een keer botste er per ongeluk in zijn speurt een hond keihard tegen Rocky aan, en Rock viel hierdoor.

Je zag die hond echt meteen vaart minderen en terugkeren met een kop van: ''oh' sorry!''

Rock meteen weer op 4 poten en erbij kijken alsof ie zei: ''puh' deed heus geen zeer hoor!''

Loopt hij resoluut op die hond af (die inmiddels weer was doorgelopen)  en begint me daar een partij te tetteren tegen die hond,, echt recht in zijn gezicht!

Woef-'sukkel!', woef,-'kijk voortaan', woef, 'waar je', woef, 'loopt !!!' 

Ha,ha,ha, ik weer het hoor, dit is de menselijke interpretatie die ik er aan geef, maar het hele gebeuren kon je als het ware ondertitelen. Ik moest er toch wel erg om lachen!

En die andere dibbus had ook echt zo'n hoofd van, ''Neem me niet kwalijk, sorry, echt het was per ongeluk''

veel betere en eerlijkere als mensen

Zelfmedelijden? 
Als Rock onder de douche staat druipt het er van af.. ''oh why me'' Arme ik... kijk mij dit vreselijke gebeuren toch eens ondergaan.. ''WAAROM?"

De rest van de avond zoekt hij dan troost bij mijn man en krijg ik geen knuffeltje meer van hem...

Ik blijf altijd voorzichtig met het toewijzen van bepaalde emoties, omdat wij mensen ons zo kunnen inleven als het gaat om bepaalde emoties dat we denken dat dieren dit zelfde voelen, en wanneer dieren bepaald gedrag laten zien wij mensen hier gelijk een bepaald naamkaartje aan hangen waardoor we gelijk al op het verkeerde been kunnen worden gezet.

Neem nou angst, wanneer een ander persoon ons verteld dat ie ergens bang voor is, dan kunnen wij onszelf dusdanig inleven, aan de hand van angstervaringen, hoe deze persoon zich ongeveer zou kunnen voelen. Angst is in feite aangeleerd gedrag, want wij kunnen niet bang zijn voor bv een spin als we die nog nooit hebben gezien, pas wanneer we weten hoe een spin er uit ziet en pas wanneer we een nare ervaring hebben gehad, of we hebben gehoord van nare ervaringen die andere mensen hebben gehad, kunnen we bang worden voor spinnen. En ook dan pas kan ons brein ons helemaal panisch maken over dat hele kleine, soms iets grotere, diertje.
Kinderen zien veelal geen gevaar ook daaraan kan je eigenlijk al zien dat angst aangeleerd wordt, dat is niet omdat hun brein nog niet volledig is ontwikkelt, dat komt omdat ze nog geen ervaringen hebben of nog geen enge verhalen hebben gehoord, en dan later zie je vaak ook dat zelfs wanneer een kind nog geen slechte ervaringen heeft gehad het kind toch bang kan zijn voor bepaalde dingen waar de ouders ook bang voor zijn.

Angst heeft daarom ook hele verschillende betekenissen voor verschillende mensen, de één raakt echt heel erg in paniek bij het zien van een spin terwijl de ander hier absoluut geen angst voor heeft en pakt de spin zonder moeite gewoon op. Wanneer deze twee verschillende mensen zich dan gaan inleven in de angst van een ander ook dan zie je twee verschillende reacties op deze emotie.

Nu zie je een vluchtend dier en er zit een hond achter dit dier aan, als je nu aan verschillende mensen vraagt omschrijf de situatie nu eens, dan krijg je omschrijvingen waarin angst, bang, vluchten naar voren komen. Aan deze drie worden hangt een bepaald inlevingsvermogen wat erg verschillend is voor elk mens, maar deze drie woorden zorgen er ook gelijk voor dat wij een bepaald beeld voor ogen krijgen over hoe het vluchtende dier zich waarschijnlijk zou moeten voelen, maar is dit beeld wel het juiste beeld? Want nu geef ik commentaar bij deze jacht: wat je hier ziet zijn twee verschillende dieren die met elkaar aan het spelen zijn, de ene draaft weg en de andere draaft er achter aan....wat voor gevoel krijg je dan bij dit beeld? of ik vertel: wat je hier ziet is een dier wat rent voor zijn leven en wil koste wat kost ontkomen aan de jagende hond want het vluchtende dier is zeer angstig, wat voor gevoel krijg je dan?

Wat een vluchtend dier nu werkelijk voelt is moeilijk te bepalen, want een vluchtend dier mogelijk voelen zal hangt af van ons inlevingsvermogen en onze ervaringen. Je ziet hier in dit topic heel veel menselijke eigenschappen/gevoelens/emoties geprojecteerd op het dier, want het dier zal het ook dan wel zo voelen. Nog geen antwoord op de vraag van TS, welke emoties hebben honden....zeer moeilijk te beantwoorden, ik ben er van overtuigd dat dieren bepaalde emoties hebben, ook omdat er qua hersenen niet veel verschil is dan met de menselijke hersenen, en wat voor emoties? ja...de meesten zijn waarschijnlijk wel naar voren gekomen in dit topic, alleen hebben deze emoties voor dieren dezelfde betekenis als voor mensen? ik denk het wel aan de ene kant, maar dan wel op een relatief normaal niveau, ik ben niet bang voor spinnen maar heb er wel dusdanig respect voor dat ik niet zomaar elke spin op pak, ik ben ook niet bang voor leeuwen maar ik hou wel gepaste afstand....

Vluchten is gedrag en is een automatische stressresponse.

Een mens of dier in (vermeende)dreiging zal vanuit automatische respons vechten, vluchten of (minder voorkomend bij mens en hond) bevriezen. Angst is noodzakelijk, zorgt ervoor dat we alert zijn voor gevaar om zo onze overlevingskansen te vergroten. Dit gaat gepaard met waarneembare en meetbare fysieke verschijnselen als bv verhoogde hartslag, verwijde pupillen, Oogwit, toegenomen produktie van adrenaline en cortisol, klaar om te vluchten of te vechten. Een vluchtend dier staat in deze staat op heel primaire overleving.

Het interessante is bij de fysiologische respons op de emotie, er ook nog de kip-ei vraag. Ervaren we de emotie en reageert ons lichaam erop of zorgt de respons van ons lichaam voor de emotie.
Uit experimenten blijkt bijvoorbeeld dat als je een potlood dwars tussen je kiezen doet, waardoor je 'lacht' je ook prettiger gaat voelen

Doet me ineens denken aan ene mexicaan die banden maakte om deze om de actehrhand van angstige honden te binden zodat zij de staart niet richting buik konden klemmen...tja interessante discussie

Het is al langer bekend dat houding en gedrag invloed heeft op emotie. En juist daar maakt men dan gebruik van in training met angstige honden. Maar ik denk dat wanneer ik in een donker en naargeestig steegje ineens een koude hand om mijn nek voel een potlood dwars tussen mijn kiezen mij niet veel gaat helpen om mij prettiger te voelen

Volgens mij moet je in deze discussie onderscheid maken tussen een heel primaire angstrespons en aangeleerd angstgedrag.

Maar interessant is het.

Helemaal mee eens
Misschien schrikt die persoon met die koude handen zich wel het apelazarus als jij je ineens omkeert met een potlood tussen je tanden en een grote grijns op je gezicht, maar dat is weer wat anders

Ik vond trouwens het leukste voorbeeld nog wel Ella Fitzgerald, de jazz zangeres die zo moe was. Toen een dokter vroeg wat ze deed overdag, vertelde ze dat ze de hele dag haar nieuwe lied oefende 'I'm so tired'. Toen ze dat uit haar repertoire schrapte was de vermoeidheid ook over

volgens mij bestaan er ook (h)eerlijke mensen en rotzakken van honden . Ben niet zo negatief over mijn eigen diersoort....
Janouk kon naar andere honden echt een etter zijn: onzeker maar oh wee als hij voelde dat hij een hond de baas was, dan kon echt gaan lopen terroriseren. Menselijk toch