ik weet het echt niet meer en kan even niet meer

Ik ben met onze herplaatser ook wel een paar keer flink hard van die roze wolk gevallen, haha.
Ik dacht ook dat het zo leuk zou zijn om een hond te hebben..en dat is het ook, alleen sommige periodes vergat ik dat ook wel eens even en heb ik ook staan huilen op het trainingsveld of doodop op de bank gelegen uit frustratie..
Het komt allemaal goed, blijf met een frisse blik er naar kijken, blijf jezelf herinneren aan wat er allemaal wel goed gaat en wel leuk is en blijf leren en lezen, meer kan je niet doen

jeetje wat een herken ik dat. Soms gaat het dagen goed en dan denk je we zijn er doorheen en dan komt de dag zoals vandaag en poef ben je weer terug bij af.......

Heel herkenbaar hoor

Claudia. dit sta je straks ook te wachten hoor.






heel blij als jij roept.

Ooh nog 1 tip van een trainer die ik kreeg m.b.t hond in de tuin en niet binnen willen komen..Dat je zelf niet recht in de deuropening moet gaan staan bij het roepen, want anders zegt je stem 'kom hier, kom naar binnen', maar je lichaam staat in de deuropening en zegt dan eigenlijk 'blijf daar, blijf maar buiten'.
En verder helpt het uit eigen ervaring goed als ik zijwaarts naar Lady toe en gehurkt ga zitten en haar dan roep..

we zijn net even in de tuin geweest MET lange lijn maar onze slimmerd heeft heel goed door dat hij vast zit en bleef dan ook keurig naast lopen hihi

Ik heb het zo geleerd;
2 keer roepen kom en als ze niet komt bij haar halsband pakken en trekken naar de plek waar je stond. En dan zeggen Hier komen.

Soms is het zielig maar je moet hard zijn voor honden.. Maar, dan hebben ze het meestal ook snel afgeleerd, en dan luisteren ze ook. Anders hebben ze er schijt aan en blijven ze het doen..

De hond laat zich niet pakken. Als jij naar die hond loopt, zal de hond weg rennen. Je krijgt dan een kat en muis spel, waarbij de hond echt niet meer onthoud dat hij bij je moest komen

Inderdaad. Dat gaat de hond dan bezien als een beloning : ik kom niet en blijf staan, dus dan komt het baasje met mij spelen en lekker lopen. Als je natuurlijk een goede fysiek wil......

Mijn hond, bijna 8 jaar oud, luistert normaal best goed maar als ze in de tuin zit komt ze wanneer het haar uitkomt. Blaffen naar iedere vogel die voorbij vliegt en kuilen graven zijn favoriet. Die zit al van jongs af aan aan een lange lijn in de tuin. Ik roep 1 keer 'kom je binnen', doet ze dat niet dan wordt ze naar binnen 'gehengeld'. Heel soms rent ze naar buiten voordat ik haar aangelijnd heb. Dan mag zij wachten totdat IK klaar ben met waar ik mee bezig was. Dat is flink balen als het buiten goed koud is dus staat ze de keer daarna weer netjes te wachten tot ze aangelijnd wordt.

Maar jij hebt je hond dus in die 8 jaar tijd aangeleerd dat hij alleen aan de riem naar buiten mag en naar binnen moet als hij naar binnen gehengeld word. Dat lijkt me ook niet echt fijn..

Maak het naar binnen gaan leuk, dan heb je meer kans dat je hond het naar binnen gaan verkiest boven het lekker in de tuin snuffelen..

Hier hoef ik maar 1x te roepen en ze komt.. Ook als ze 2 km achter het huis van mijn ouders achter de ganzen aan rent.. Het duurt dan even voor ze bij me is, maar zodra ze me hoort dan komt ze echt op haar hardst aan gerend. Met haar tong zowat op de grond komt ze dan bij me.

Dat schreef ik niet
Alleen als ze niet niet luistert wordt ze naar binnen gehengeld maar meestal luistert ze gewoon. Aangelijnd moeten zijn is voor een deel ook rasgebonden. Een windhond kun je over het algemeen niet los meenemen. Er zijn erbij die nooit los kunnen, anderen gaan alleen los in veilig gebied.

Een andere reden dat ze vast zit is dat ik haar met een schutting van 2 meter hoog nog niet vertrouw laat staan met eentje van 1.40 meter hoog. De eerste de beste kat die langskomt gaat ze achteraan. Ik wil niet dat ze de tuin uitgaat en al helemaal niet om te jagen. Voor de meeste windhonden is achter iets aanjagen nou eenmaal veel leuker dan binnen komen. Als ze iets 'leuks' zien denken ze even niet aan jou.

Dit is inderdaad een wereld van verschil met bijvoorbeeld een Herder. Mijn vorige huis had niet eens een tuin, daar had ik een grasveldje van de gemeente voor de deur. Als het lekker weer was lag mijn Herder daar. Ik heb haar nooit naar binnen hoeven roepen, zodra ik mijn stoel in de schuur zette ging ze uit zichzelf naar binnen.

dit probleem komt heel veel voor bij honden (niet alleen pubers hoor) 
in feite komt hij dus niet, als je 'm roept
 
dat betekent dat de motivatie, om te doen waar hij mee bezig is (in dit geval: in de tuin blijven)
groter is
dan de motivatie om naar jou te luisteren (in dit geval: binnen te komen als je 'm roept)
 
dus je zult die motivaties moeten omdraaien (het is eigenlijk heel simpel, honden opvoeden... in theorie ) 
 
dit kun je doen door
 
1. een beloning te gebruiken waar hij een moord voor doet. let wel, de hond bepaalt of wat jij als baas een beloning vindt, ook daadwerkelijk een beloning is. dus jij kunt wel mooi roepen: ik geef een stembeloning, maar als je hond dat niet als beloning ziet, schiet je er uiteindelijk niets mee op
 
dus vind iets waar je hond he-le-maal gek van is, iets lekkers of een bepaald speeltje, dat hangt van de hond af. en bedenk ook, dat als 'ie 's ochtends zijn buikje vol heeft gegeten, hij waarschijnlijk niet meer zo gemotiveerd is voor een voerbeloning (dus zijn maaltijd niet geven, maar gebruiken tijdens het trainen, bijvoorbeeld)
 
2. je hond te leren dat het commando "kom hier" altijd opgevolgd dient te worden. daar is die lange lijn voor: hij moet wel komen. in feite is dit een combinatie van beloning (geven wanneer 'ie uiteindelijk bij je komt) en straf (want je ontneemt hem wat 'ie graag doet: in de tuin zijn)
 
 
ik denk overigens dat een oorzaak voor dit probleem is, dat veel mensen hun pup veel te vroeg los gooien. pup ziet vervolgens een andere hond, of een vogel in de tuin, kortom: allemaal dingen die veeeeeel leuker zijn dan het baasje (en die dus een hogere motivatie hebben). baasje staat vervolgens te roepen en voila... pupsel leert snel genoeg dat wat baasje zegt, niet belangrijk is, en niet opgevolgd hoeft te worden, dat is gewoon achtergrond-geluid

of te laat, leve de vrijheid.

hier nimmer een pup aangelijnd, altijd los, leuk maken om bij je te komen, worden ze ouder dan hebben ze vaak van..doei, dan is het tijd om andere maatregels te nemen, lange lijn bijvoorbeeld, toch weer weten van, oja ik moet komen.

nou heb ik best altijd een ras wat makkelijk is, maar ook met een duitse herder zo getraind, direkt met acht weken los , nimmer vast, en bij je laten komen en leuk maken.

vaak wordt er vergeten dat er ..gespeeld dient te worden .. met je hond, het is alleen maar uitlaten , naast je laten lopen aan de lijn, niet trekken enz.

spel voor een pup is wel zo belangrijk, het SAMEN spelen, dat bouwt een geweldige band op. een hond kan best alleen spelen, maar is hier nimmer gebeurt, en nog spelen wij samen als we gaan wandelen en waar ze los kan lopen, laat haar tuurlijk de gang gaan, maar wel met spel .

Leuk he? Die pubers. Hahah... Ja, zulke momenten heb ik ook gehad hoor!
En Max? Nee, die wil ook nooit binnen komen... Maakt niet uit wanneer op de dag, hij wil het gewoon niet.. Dus wat deed ik dan? Duur dicht en binnen voor het raam lekker peuteren met snoepjes e.d. OH wat werd hij jaloers... En toen was binnen komen héél noodzakelijk want ja, ik zat met snoepjes op de grond... Een héél doosje.

Nu hoeven we alleen maar te zeggen: Max, naar binnen! Doet hij het niet? Dan zeggen we: Dan gaat de deur dicht  En HOP hij staat in de gang, want hij weet dat hij dan wat lekkers krijgt.

Maar soms heeft hij dit nog hoor... Hij is echt een geweldige puber... Heb ze nog niet eerder zo meegemaakt haha...

Lange lijn hielp bij Max niet, want mijn slimme, blonde Max ging er gewoon boven op liggen en doen alsof hij dood is.... Pffff, soms...

Soms heb ik zoiets van: Zoek het maar uit hond! Ik ga er ook niet meer achteraan!!

En loslopen kan hij ook niet goed hoor... Alleen als we op een dijk lopen en hij dus geen kant op kan...

Pubers zijn groot feest... Tenminste dat vinden zij!

Och ja lucky had daar ook een handje van toen ie rond de 5-6 maanden was. Denk maar niet dat ie naar binnen kwam. Lange lijn trapte hij niet in, hij wist precies waneer hij los of vast zat. Dus dat werkte niet. Wij hebben het naar binnen gaan een spelletje van gemaakt. Het is nu eenmaal een commando. Bij ons is dat simpel "binnen" is kort en krachtig net als "zit".

Wij zijn iets verder van de deuropening gaan staan en heeeeel overdreven gezellig gedaan. Met een speeltje gaan spelen, met mijn partner knuffelen, als er een andere hond was daarmee knuffelen. Meneer wou ook meedoen met ons leuke spelletje dus hij was heel snel binnen, belonen en commando binnen eraan gekoppeld.

Als een hond niet weer wat het commando kom naar binnen is, gaat ie echt niet komen. Als een japanner in het japans aan mij vraagt of ik wil komen doe ik dat ook niet. Is hetzelfde als de naam roepen om te komen, de naam is niet geleerd als commando "hier" of "kom". De naam is niks meer en niks minder dan een truucje, die zijn kracht verliest als het verkeerd wordt gebruikt , boos onder andere. Bij ons is het gelukt dus ik weet zeker bij jullie ook

Het is wel heel erg fijn te lezen dat wij niet de enige zijn......... dat geeft deze burger weer moed

herkenbaar, hier met de 6 jaar soms nog...

Max gaat nu een tijdje aan de lange lijn naar buiten. Ik houd de lijn niet vast maar laat m gewoon lopen. Dit gaat echt super ik zeg een keer dat hij naar binnen moet geef m daarna 10 tellen de tijd om naar binnen te komen. Eenmaal binnen beloon we hem super enthousiast. Komt hij naar 10 tellen niet dan haal ik m naar binnen via de lange lijn (scheelt acht meter rennen hihi) en beloon hem heel enthousiast. En nu maar even volhouden zo maar tot nu toe werkt het prima en heb ik m nog maar 1 keer naar binnen moeten halen aan de lijn.