Hond hapt naar onze poezen en hond, straks komt er een baby bij. Wat dan?

Hallo

wij hebben hier thuis nogal wat dieren. Onze mops James (3 jaar), die er het langst is. 3 poezen (2,5 jaar + 2 van 4maand) en onze border Missie (2 jaar). Allemaal heel lieve schatten, behalve dat Missie een vervelend trekje heeft. Wanneer we één van onze dieren vastnemen of aandacht schenken, dan springt hij op en hapt hij, jaagt ze weg of begint ernaar te bijten. Nu bijt hij helemaal niet door (we hebben al af en toe onze hand er per ongeluk tussengehad). Maar het is en blijft gevaarlijk.
Nu is het zo dat we er over enkele maanden een kleintje bijhebben en dat we hiervoor heel erg bang zijn dat hij dit ook bij ons kleintje zal doen.
Eén ding is zeker, we willen haar niet weg! Ze is een schat van een hond een echte lieverd, is wel een beetje een angstig type en heeft altijd schrik van nieuwe situaties.
We hebben ondertussen al geoefend met een pop en het bedje staat al in de living om haar te laten wennen, maar daar reageert ze helemaal niet op, wellicht ook omdat er nog niet echt een geur aanzit...

Nu vroeg ik me af zijn er mensen die hiermee ervaring hebben die tips hebben en die me kunnen vertellen wat we kunnen doen?

Misschien nog goed om te weten: ze gaat reeds twee jaar naar de hondenschool, wat goed loopt. En ze kwam al regelmatig met kleuters in contact, waarbij je merkt dat ze bij drukke kinderen afstand neemt en bij rustige kinderen heel lief bij hen gaat liggen, zitten.

Hopelijk kan iemand met tips geven om deze overgang vlot en zonder risico's te doorstaan en dat we mét ons kleintje én de dieren in harmonie kunnen samenleven.

Groetjes Nesseke

Ik heb geen ervaring met honden en kinderen samen, maar wat je schrijft is wel een typisch bordercollie trekje. (Onze sheltie, die ook heel veel werkbloed heeft, doet het ook.)
Werk je veel met je bordercollie? Hoeft geen schapen drijven te zijn hoor, maar gehoorzaamheid, behendigheid, flyball, dat soort dingen? Hoe meer je ze te doen geeft, hoe meer het probleemgedrag verdwijnen zal. Ze heeft het nodig om samen te werken met de baas, raakt anders gefrustreerd en jaloers.
Onze sheltie is gek met ons konijn, ze hoedt het ook, maar zodra ik het oppak springt ze op om er met haar neus tegenaan te duwen. Ze wil zelf de controle erover houden volgens mij.

idd zoals nienke schrijft een border moet kunnen werken,veel beweging, leergierig.... is geen hond om stil te zitten, want dan flipt zo'n beestje door....is trouwens een werkhond.

Succes

Martine

Ik denk dat je border de andere dieren aan het drijven is en hapt als ze niet luisteren. Dit is zeker een border-trekje en ze kunnen het ook bij kinderen gaan doen.
Betrek je border in ieder geval bij de zwangerschap. Laat hem snuffelen aan je buik, laat hem kleertjes ruiken en straks rustig kennis maken. Zorg ervoor dat hij de aandacht die hij nodig heeft blijft krijgen. Zo wordt hij niet jaloers op de baby. Laat de hond nooit alleen met het kind, blijf er altijd bij zodat je kan ingrijpen mocht dit nodig zijn. Desnoods het kind in de box of de hond in een bench, zodat ze gescheiden blijven. Af en toe bij elkaar laten. Sta het niet toe dat de hond het kind gaat drijven of corrigeren. Geef je hond voldoende uitlaatklep zodat hij rustiger is in huis (misschien doe je dit ook al wel)... Heel veel succes !

op somige hondenscholen worden curusen gegeven voor al je zwanger bent. hoe je je hond kunt begleiden enzv..
misschien dat dat een optie is?

Hallo
Ik had hier voor eerst ook alleen een bobtail, was heel erg jaloers, en srong ook altijd op me als er iemand in me buurt kwam.
Sinds een paar maanden heb ik een chihuahua pup erbij, en het is een wereld van verschil.. hy neemt het juist op voor die pup, hy likt hem, speelt met hem, en beschermt hem.

Hy ziet het egt als zijn pup, maar hy is ook weer niet te dominant wand dat zou natuurlijk ook niet goed zijn.
Ik denk dat het wel goed komt, wand elke hond gaat anders om met puppy's en volwasse honden.

We proberen ons Missie inderdaad zoveel mogelijk beweging te geven. ze gaat 2 keer per week naar de hondenschool, ze heeft heel veel bewegingsruimte thuis en we proberen zo goed en zo kwaad mogelijk om zoveel mogelijk met haar te gaan wandelen, al lukt dit momenteel heel moeilijk, omdat 'k al enkele maanden moet plat liggen door m'n zwangerschap. Waar ze nu natuurlijk wel de dupe van is.
Zijn er mensen die misschien leuke werkactiviteiten weten die ze thuis zou kunnen doen in de tuin. Zodat m'n man dit 's avonds na z'n werk nog zou kunnen doen?
Over enkele maanden kan ik dan weer volop met 'm gaan wandelen...
Het drijven doe hij inderdaad wel af en toe eens met de poezen in de tuin, maar het happen lijkt me toch minder drijven, denk ik, omdat hij dit enkel maar doet als we één van onze andere dieren oppakken. Ik heb eerder het gevoel dat hij heel moeilijk z'n aandacht kan delen met de andere dieren in huis.

Alvast heel veel bedankt voor de tips die jullie me hierboven al gaven.

Groetjes Nesseke

Het happen hoort bij mijn idee echt bij het drijven hoor. Galynn doet het ook als ik een konijn in de kooi wil zetten en op wil pakken. Volgens mij is het gewoon dat ze de controle over haar drijfspelletje dan kwijt is en ze het konijn weer op de grond wil hebben.
Je kan in de tuin misschien zoek en speurspelletjes doen met je hond. Nicky Gootjes heeft ook een leuk boekje geschreven met allemaal spelletjes en oefeningen: Hersengymnastiek voor uw hond.
En anders, waarom zou je man na zijn werk in de tuin moeten spelen met de hond? Dan kan je toch ook nog een eind gaan wandelen? Natuurlijk is het donker, maar er zijn toch lantaarnpalen genoeg?

Zou het toch drijven zijn. Oke, dan.

Ja, 'k weet het maar m'n man is niet echt de wandelaar van ons twee. Da's vooral mijn ding. En m'n vader is een superwandelaar, maar die durft de hond niet mee, is bang dat er iets zou gebeuren (thans is het een superbrave om mee te gaan wandelen, maar ja...)!
Zal echt best zijn dat 'k het allemaal zelf weer kan doen...

Trouwens de zoekspelletjes lijken me inderdaad wel leuk om te doen. Gaan we inderdaad eens proberen.

Groetjes

ik ben er ook van overtuigd dat Missie zich gewoon "verveelt" en dat het inderdaad een soort van drijven is. Alleen beweging is voor een border niet voldoende, je moet er inderdaad ook mee werken. En werken betekend dat ze moeten denken! Dus flyball, behendigheid, etc. En als dat nu niet kan, omdat je thuis moet zitten, dan zul je moeten zorgen dat Missie op een andere manier haar hersentjes moet kraken.
Zoekspelletjes is leuk. Je hebt tegenwoordig ook spelletjes voor je hond te koop bij verschillende dierenwinkels, ook erg leuk! (zit wel een prijskaartje aan..)
Als je vriend het leuk vindt, kun je misschien zelf professorisch een soort behendigheidsparcoursje neerzetten, volgens mij heb je een aardige tuin.. Gewoon met wat dozen, paar goedkope kleine pionnetjes, boomstammetjes, etc.. Beetje creatief zijn. En dan je vriend wat oefeningen uit laten voeren.

Heel veel succes!!!! En vergeet niet ook te geneiten van je zwangerschap he!!!!

Hoi hoi,

Ik ben zelf vorig jaar moeder geworden en heb in mijn zwangerschap een gedragstherapeut bij onze jongste hond gehad. Hij hapte vaker naar bezoek en ik was als de dood dat het niet zou gaan met ons kleintje. Hij wist namelijk niet wat hij met kinderen aan moest. Ik kreeg toen te horen dat onze hond een beetje baas wou zijn in ons huis en daarom ook wel eens raar reageerde als er bv bezoek kwam. Ook als ik onze andere hond te veel aandacht gaf, kon hij daar moeilijk mee overweg. Ik heb hem toen flink terug moeten plaatsen, zodat hij in de gaten kreeg dat wij de bazen zijn en niet hij. Toen ik bevallen ben, heb ik eerst een aantal dagen in het ziekenhuis moeten verblijven. Onze honden waren toen in een hondenhotel. De GT heeft mij destijds gezegd dat ik ze direct kennis moest laten maken. Ik zag daar als een berg tegenop, want vertrouwde onze Morris totaal niet bij ons kleine meisje. Maar goed, toen we thuis waren heb ik de maxicosi op de grond gezet en hebben we de honden beide kennis laten maken. Natuurlijk zaten we er samen heel dicht op. In het begin ging het allemaal wild en ruw, maar nu 10 maanden later gaat het super! Hij gaat gezellig bij haar liggen en accepteerd haar volledig. Wij hebben hem ook bij alles betrokken. Nu moet ik ook wel zeggen dat hij zichzelf niet meer als baasje beschouwt. Hij is veel rustiger geworden. Gelukkig maar, want ik had echt zo iets dit gaat vast en zeker niet lukken en het laatste wat ik wou is dat we afstand van hem moesten doen. Dus wie weet, zal jouw hond er vanzelf ook mee opgroeien. Als je hem maar wel overal in betrekt en goed beloont als hij het super goed doet. Ik gaf Morris vaker in het begin iets lekkers als ons meisje beneden was. Dan zag hij ook dat het positieve dingen op kon leveren. Als je het niet vertrouwt, zou ik toch eens gaan praten met een gedragstherapeut. Ik snap in ieder geval je twijfels heel goed!

Groetjes Monique

Hey Inge

dat behendigheidsparcourt, dat is inderdaad iets wat m'n man super zou vinden en waar we gisteren zelf ook al hadden over zitten praten. We wisten alleen niet goed, hoe te beginnen, maar met die kartonnen dozen en pionnetjes kunnen we inderdaad aan de slag. 'k ga ook nog eens rondsnuffelen op internet naar wat leuke ideeën.
Trouwens Inge, ik merk dat je op heel veel forums reageert. Je hebt echt wel wat ervaring, he!

En Monique, 'k ben blij om je verhaal te lezen en te horen dat die twijfels niet enkel bij mij voorkomen en dat het achteraf uiteindelijk toch allemaal goed gaat.
Hopelijk gaat het hier net zo'n vaart. De gedragstherapeut hebben we ook al overwogen.

Alvast heel erg bedankt voor de goede tips!

groetjes Vanessa

Hoi, hoi

Ik ben zelf ook hoogzwanger. En heb ongeveer het zelfde visite probleem gehaad als Monique. (Mischien kan je je het nog herinneren.) Ook een peuth in huis gehaald en inmiddels gaat het al veel beter. Wodan wilde niet dat de viste aan de wandel ging. Heeft het zelfde probleem met de vogels. Deze mogen niet eten of van stokje veranderen. Merk dat het steeds beter gaat met training. (Volgels eten = Wodan koekje) Visite is niet echt meer een probleem alleen als de viste niet naar onze instructies luisterd.

Ben ook wel zenuwachtig voor de introductie maar geloof ook dat hij erin zal "groeien". Tevens reageert hij ook minimaal op de baby spullen. Heb geoefend met een dummy maar keek me zo aan van wat doe jij nou toch "gek". Ha,ha. Ben ook een beetje bang voor negative aandacht via de baby. Dit is eigenlijk het aller moeilijkst om te trainen. Ik heb gelezen dat je het beste de baby vast kan houden en rustig ergens kan gaan zitten. Zodat hij ziet dat jij het bescheremd (net als een puppie) en dat jij over de baby waakt zodat hij die taak niet hoeft te doen. Tevens het advies gekregen van de fokker om te voeden waar de hond bij is.

Zijn er mensen die nog tips hebben?

Wat je ook zou kunnen doen, is Treibball. Dan heb je een aantal grote ballen die een hond richting een doel moet drijven. Als je man behendigheid leuk zou vinden, waarom gaat hij dan niet lekker naar de hondenschool?
Zijn er misschien mensen in de omgeving die ook kunnen meehelpen met wandelen? Een border die zich verveelt, gaat eigen werkjes zoeken. Commando's aanleren (bijvoorbeeld met de clicker) is ook een idee. Je kunt je hond bijvoorbeeld leren om de deuren te openen, iets uit de koelkast te halen, sokken in een la te stoppen, noem maar op.
Als de hond genoeg beweging krijgt en een uitlaatklep, dan moet het voldoende zijn. Dit wil niet zeggen dat het happen (wat mijns inziens ook echt drijven is) gaat stoppen, je moet dit echt corrigeren. NEE! zeggen, een time-out, hem negeren, noem maar op. Hij mag dit echt niet doen.

Hallo

m'n man gaat al twee keer per week naar de gehoorzaamheidstraining en gaat tussendoor ook nog af en toe eens trainen op het plein.
Nu is het zo dat als we er nog behendigheidstraining bijnemen, dit bijna niet meer lukt, het is namelijk een groot halfuur rijden naar daar, dus zouden we het liever thuis proberen.
Ook is het zo dat ons Missie nog een probleempje heeft. Als ze van de lijn gaat, loopt ze rondjes op het plein en wil ze niet terugkomen. Ze zijn er op de hondenschool al maanden mee bezig, maar 't wil maar niet lukken. En nu lees ik dat dat toch wel een voorwaarde is als ze agility doen. Dus ik vrees dat dit een probleem zou vormen.

Bij het happen reageren we telkens heel streng naar haar, maar dat heeft precies niet echt veel effect op haar. Blijkbaar doen we toch echt iets verkeerd...
Nogthans dat ze dan op andere vlakken echt heel goed kan luisteren. Al vind ik dat ze de laatste weken, toch almaar meer kattenkwaad uitsteekt. 'k weet eigenlijk echt niet goed meer wat te doen.

Misschien is het echt wel de verveling die haar parten speelt...

'k heb ondertussen wat sites afgeschuimd met voorbeelden van agilitytoestellen om zelf te maken, m'n man gaat zich daar nu de volgende dagen mee bezig houden, om haar op die manier eens wat andere leuke activiteiten te bezorgen.

Die commando's geven zouden natuurlijk super zijn om hem aan te leren, vooral nu ik vastgebonden zit in m'n zetel. Dan zou ze me nog wat kunnen helpen ook!

We blijven alvast zoeken naar verstrooiing en bezighouding voor haar en hopen dat het dan over een tweetal maanden weer allemaal beter gaat als we weer lange wandelingen kunnen maken om haar energie wat kwijt te raken...


Alvast bedankt

Een border heeft op zich geen lange wandelingen nodig, als het z'n energie maar kwijt kan. Misschien is er een veld of bos in de buurt i.p.v. een plein en kun je gewoon gaan voetballen of stokken gooien o.i.d., zodat de hond een half uurtje kan rennen. Dat is in principe genoeg, 2x per dag een half uurtje rennen. En daarnaast kun je dan in je tuin een agilitybaan creeeren en wat commando's aan gaan leren. Of een potje voetballen in de tuin. Als je man toch 2x per week gehoorzaamheidstraining doet, vraag dan eens aan de trainers wat je zou kunnen doen om dit gedrag af te leren. Misschien hebben zij wel goede tips.

Hey Angela
dit zou voor Missie de ideale oplossing zijn, ware het niet dat ze onbetrouwbaar is en dat ze vanaf het ogenblik dat haar riem afgaat, ze ervandoor gaat en niet meer terugkeert. Het zou gewoon super zijn, als we met haar naar de zee gaan en ze kan gewoon loslopen of dat we op een pleintje met haar kunnen voetballen, maar los lopen kan eigenlijk alleen maar thuis.
We hebben hier echt heel veel hartpijn van, we hadden echt gehoopt dat ze dit zou kunnen, maar het risico is te groot. Onze andere hond, die kan dit perfect, maar Missie houdt van het grote avontuur.
We hebben inderdaad al veel gevraagd in de hondenschool wat we kunnen doen, hoor! en we hebben daar al heel wat tips gekregen. Maar door het hier te vragen, krijg ik nog meer ervaringen en heel veel goede tips die ik nog nooit had gehoord!!!

Groetjes
Vanessa

Hey Angela

ik zag daarnet op deze site jouw filmpje staan over hoe je een hond kan laten terugkomen.
We gaan dit proberen, misschien kunnen we dan inderdaad gaan voetballen en met stokken gaan spelen op een pleintje en in het bos.
Hopelijk lukt het ons!!!

Groetjes

Hmmm wat hebben jullie gedaan om haar te leren loslopen dan? Want als ze aan de riem blijft, leert ze het nooit. In een afgesloten gebied waar ze niet de straat op kan rennen, zou het toch een ideaal oefengebied zijn. Misschien eerst met een lange lijn... Er zijn wel trucjes om je hond te leren komen. Ik weet niet welke jullie al hebben geprobeerd, maar misschien zijn er daarna nog tips van forummers... Als het niet lukt, wordt het gewoon lekker bewegen in de tuin, maar zou mooi zijn als ze dit toch nog leert.

@nesseke s: Nou ja, veel ervaring valt eigenlijk wel mee... Ik ben gewoon creatief.. Ik heb MBO dierverzorging gestudeerd, en geef nu de puppucursus bij mij op de hondenschool... Daar leer ik erg veel van!

Er zijn ook kant en klare hindernisbaantjes te koop, maar die zijn best prijzig, en best waardeloos.. Dan kun je net zo goed zelf iets in elkaar zetten...

Ik ben ook wel benieuwd hoe je dat los lopen hebt getraind! En heeft Missie altijd moeilijk gedaan met terugkomen, of is ze nu weer even aan het testen?

Hey

we hebben haar van in het begin op het padje achter ons huis waar geen auto's rijden laten loslopen. De eerste weken deed ze dit, maar na een paar weken liep ze steeds verder weg en kwam ze niet meer terug, ook al draaiden we ons om en liepen we de andere kant op. Ze bleef gewoon doorlopen.
Ze heeft er ondertussen een jaar over gedaan om in de hondenschool eindelijk over te raken van de B naar de C, omdat ze haar speeltje nooit wou terugbrengen. Ze neemt haar speeltje en loopt er rondjes mee op het plein. Thans is haar los wandelen op het plein perfect. Dan heeft ze aandacht als geen ander en kijkt ze perfect naar ons.
Maar vanaf dat we ergens gaan wandelen is ze riebedebie. Hebben al geoefend met lange lijn. En dan doet ze het vrij goed, maar ze weet precies dat als ze van de riem gaat ze weg kan.
Lokken met eten werkt op zo'n moment niet, want ze heeft zoveel afleiding rondom haar, dat ze precies niet meer beseft dat we er zijn.
Ook thuis als we met haar aan het spelen zijn, kan ze perfect meedoen en na twee keer een opdrachtje te doen is ze afgeleid door een langsrijdende auto en dan is ze weg. Dan mogen we haar op alle mogelijke manieren proberen te lokken, ze komt niet meer terug.

We vinden dit nogthans heel spijtig, want er zou niets leuker zijn dan samen met onze twee honden te gaan wandelen en ze samen eens los te kunnen laten lopen en ravotten. Nu kunnen ze dit enkel maar thuis doen.

't lijkt nu precies of we een echte probleem hond hebben, terwijl ze nogthans echt een schatje is,hoor! Een echte lieverd, maar met wat scherpe kantjes

Is er iets te vinden waar ze helemaal hotel de botel op is? Bij borders is dat vaak geen eten, maar een balletje of ander speeltje. Misschien dat je dat kunt proberen, weer langzaam opbouwen... Ik begrijp dat het heel moeilijk is hoor... En natuurlijk is jouw hond geen probleemhond, is gewoon een hondje met een pittig karakter!

oei... Jeetje... Je hebt al zoveel geprobeerd! Heb je haar als ze dan eindelijk kwam, gelijk weer aangelijnd? Of daarna weer laten gaan, en nog een keer proberen? Lastig dat ze het aan de lange lijn wel doet, en anders niet meer.. Inderdaad net zo slimmert als Yori: ze leren ZO snel!! Hebben precies de handige trucjes door... Kan er achteraf altijd wel om lachen, maar ja, het is juist zo heerlijk als je je hond lekker buiten in het bos los kunt laten rennen! (al doe ik dat met Yori ook nog niet hoor.. Alleen als ik een bal mee heb... Maar we hebben hem 'pas' 7 maanden, en hij is nu een echte puber...)

Hallo,

Ik heb niet alle bovenstaande reacties gelezen, maar het is wel een typisch border collie trekje. Op deze site: http://bordercollies.nl/ Staat in het menu links een kopje "problemen" en daar staan volgens ook een aantal stukjes over happende/drijvende border collies, en wat je hieraan kunt doen.

Op deze site staat ook nog goede informatie, onder het kopje "agressie bij de border collie" (opent in een word document) http://www.schapenhoeve.nl/bordercollie.htm

Ik hoop dat je hier iets aan hebt.

Groetjes Amber

Na het ontsnappen hebben we haar aangelijnd en niet meer los gelaten voor een paar keer. Later nog eens geprobeerd, opnieuw hetzelfde. Zo een aantal keer tot we het uiteindelijk hebben opgegeven en haar nu altijd aangelijnd laten.
Hij is zelfs ooit ontsnapt langs het poortje die een bezoeker had laten openstaan en was tot een straat verder in het warenhuis gelopen . Achteraf zeer grappig, maar op het moment toch eventjes paniek, hoor!

De speeltjes die we voor Missie al gekocht hebben kunnen bijna niet meer in onze kast! We hebben haar al van alles gekocht. Ze kijkt er vijf minuten naar en dan is 't passé. Nogthans houdt ze het speelgoed doorheen de dag niet bij haar en gebruiken we het enkel bij training en spelmomenten. Zodat ze het niet beu zou kunnen worden, maar toch werkt het niet echt.

Het artikel op de site van de schapenhoeve beschrijft eigenlijk helemaal onze border collie. Spijtig dat ik dit artikel niet gelezen heb voor we haar in huis haalden, dan had ik met al deze tips rekening kunnen houden. Want eigenlijk Hebben wij haar verkeerd opgevoed en zitten we nu met de gebakken peren. Eigenlijk is ze gewoon baas in huis!

'k denk dat het echt tijd worden dat we haar gaan heropvoeden en dat ze haar plaats begint te weten in huis.

Groetjes

Lijkt me een goed plan .

hihi, misschien is dat wel de oplossing...
Met dat aanlijnen als de hond terug komt maak je wel een cruciale fout. Veel mensen doen dat, omdat ze geschrokken zijn, en bang zijn dat de hond de volgende keer weer niet terug komt. Maar de hond (en zeker een border) denkt de volgende keer "ja dag, als ik bij jou terug kom, moet ik weer aan de lijn, en dat wil ik helemaal niet!!" De kunst is om je hond los te laten, lekker laten gek doen, bij je laten komen, de hemel in prijzen, of een koekje geven, of een speeltje, en dan weer "vrij" te laten. En zo een tijdje. De 1e paar keer voel je je voor l*l staan, omdat je alle trucken uit de kast trekt, en maar vrolijk en lief blijft roepen, en die (rot)hond je maar voor paal laat staan! En als ie dan eindelijk komt, moet je nog blij zijn, en m een koekje geven ook!!! Zo heb ik eerst ook gestaan met Yori hoor... ik heb wel eerst geoefend op afgesloten velden.. Moest ik wel even de auto pakken om te gaan oefenen, maar ik kan hem inmiddels wel loslaten buiten! Alleen als hij iets ziet vliegen, gaat hij erachteraan... Maar uiteindelijk heeft hij door dat het vogeltje harder gaat, en komt hij wel weer terug...
Voor deze oefeningen moet je natuurlijk wel de tijd nemen, want ze kan zomaar een minuut of 10 per keer weg zijn (of misschien zelfs wel langer.... )
Missie ziet het zo: ik mag los, jippie... Feestje bouwen! Dat doet ze dan ook, dan roept de baas. Eerst wil ze niet terug komen (of ze begrijpt niet precies wat de bedoeling is) en dan komt ze eindelijk bij de baas, moet ze weer aan die lijn! Terwijl het los lopen juist zo fijn was!!! En ze kwam toch bij de baas? Wat bedoeld de baas nu dan?
Je moet wel goed naar je hond kijken... Yori die komt soms niet, omdat hij geen zin heeft. Ik zie het dan ook aan hem, en dan kan ik dus flink boos worden als ik hem roep. Maar in principe maak je het leuk voor Missie..

Heb je met haar ook de gehoorzaamheidscursussen gelopen?

Ik ben blij dat je er wel iets aan hebt gehad En dat ze nu in de heropvoeding gaat

Groetjes Amber

Hallo

toch even ook het goede nieuws meedelen en niet altijd maar klagen over de gebreken.
M'n man is gisteren naar het bos geweest met Missie hier niet zo ver vandaan. Ernaast lag een weide, waar in de verste verte geen auto's en wandelaars te bespeuren waren. En hij heeft het aangedurft om haar nog eens van de lijn te laten en met haar speeltje te spelen. M'n man zegt dat het ongelooflijk was. Hij kwam steeds maar weer terug met z'n speeltje, rende over de weiden en genoot ervan. M'n man heeft hem niet een keer moeten 'vangen'. Dus een echte superervaring.

Hij is nu ondertussen ook al bijna twee weken aan het oefen op het terugkomen, zoals het filmpje op een van de forums hier, maar dan wel met z'n riem aan. En het loopt super!

Als m'n man vroeger de riem uithaalde, dan liep hij altijd weg, omdat hij niet mee wou gaan, hij wist dat het dan steeds was om naar de gehoorzaamheidstraining te gaan. Bij mij kwam hij altijd zonder problemen, want ik was de 'wandelaar'. Maar nu komt hij helemaal gek als m'n man met de riem afkomt. Super dus.

De gehoorzaamheidstraining, die blijft precies wel nog steeds wat minder lopen. We hebben het gevoel dat hij dit eigenlijk helemaal niet graag doet. Als m'n man alleen naar het plein gaat doet ze alles supergoed, want dan moet ze niet wachten en kan ze alles in een trek doen. Maar tijdens de lessen, staat ze erbij alsof het haar allemaal niet interesseert.
Dus hebben we nu overwogen om toch met haar naar de agility te gaan in plaats van de hoorzaamheidstraining verder te zetten. We hebben ondertussen een club gevonden die wat dichter zit. Maar als er iemand een agilityclub dichtbij wakken (tussen tielt en waregem) weet, laat dit dan gerust weten.

Alvast bedankt aan iedereen die ons geholpen heeft om een oplossing te zoeken.
We zijn heel snel al een stap verder met ons juffertje!

Groetjes Nesseke