Heb je ooit wel eens uitgehaald naar je hond?

dat heb je mooi gezegd Esther, wat femme betreft, zij is bijna 13 jaar oud geworden, en femme was acht maanden toen dat voor viel. zo lang is het al geleden, en bamse is nu twee jaar, dus bijna vijftien jaar geleden, en ik herinner het me nog als de dag van gisteren. !!

en nee Femme heeft er niets van overgehouden, ze was net zo beduusd als ik, kon ze praten dan had ze inderdaag gezegd, ja ik was strontvervelend al die maanden.

het is best moeilijk om er een verontschuldiging voor te vinden, dat besef ik ten dege, maanden lang iedere dag oefenen om haar niet in het water te laten gaan, lange lijn alles geprobeerd, zodra ze de vrijheid proefde, zat femme in het water, heel de leven had ze aan de lijn gemoeten, en nee tuurlijk is het geen verontschuldiging, en ik probeer het ook goed uit te leggen, maar als ik hier op het forum kijk, en lees, zie ik ook die eerlijke berichten dat er wel eens een tik wordt uitgedeeld, en niemand praat daar over.

al lang vergeten die tik. dit heb ik van femme nooit vergeten. en gelukkig is bamse een hond die wat dat betreft perfect luisterd en nooit uit eigen beweging het water ingaat.

en hoe dat komt ? juist omdat het van die waterratten zijn heb ik het bij bamse nooit gestimuleerd, nu ze ouder is, gaan we iedere ochtend samen zwemmen, en nooit gaat bamse er als eerste in, nee als tweede.

gelukkig heb ik met bamse dit nooit hoeven te oefenen.

Ik heb Raisa 1 keer kort in haar nek geknepen toen zij mij grommend als jonge hond in mijn hand beet.Ze had een bot en ik liet iets vallen naast haar en pakte dat op. Ik was echt verbijsterd dat ze dat deed en greep dus in haar nek. ook omdat dat in die tijd geadviseerd werd om de nekbeet van de moeder na te doen. Vreselijk vond ik het, voelde het in mijn maag.
Raisa heeft nooit meer gebeten. Wel bleef ze haar lip bijna als vanzelf optrekken als je met je hand in de buurt van haar kwam als zij iets had. Maar bijten nooit meer. Denk dat doordat het de eerste keer was dat ze het in haar leven deed en ik meteen zo reageerde ze door had dat er niet gebeten mocht worden.
Heb die nekbeet verder gelukkig ook nooit meer gebruikt.

Shita heb ik ooit willen corrigeren toen hij op een afstand aan een kaars wou ruiken. Ik had mijn sleutels in mijn hand en dacht die gooi ik achter haar,dan ruikt die van schik nooit meer aan een kaars.Dus ipv roepen gooide ik de sleutelbos achter hem......tenminste.....dat was de bedoeling.Hij kwam dus bovenop haar terecht en Shita schok zich lam en kwam al jankend keihard naar me toerennen om troost te zoeken.
Wat voelde ik me ontzettend gemeen. Zocht ze troost bij mij ,terwijl ik het gedaan had...
Aan een kaars heeft die nooit meer geroken.Maar ik gooi nooit meer dingen achter ze.

Groetjes marianne

Hoi,

Tsjee wat een verhalen en nog herkenbaar ook voor mij.

Ik heb 1x moeten optreden tegen Misty, toen half jaartje ongeveer.
Het was een zaterdag en had besloten lekker bij de tv te eten.
Toen het eten klaar was, de pannen enz op de salontafel gezet. Ik liep nog even naar de keuken en Angela, mijn dochter toen 10 jaar, liep naar de bank om te gaan zitten. Op dat moment kwam ik uit de keuken en zag dat Misty haar lip optrok, gromde en wilde uithalen naar Angela. Tsja en wat doe je dan uit schrik: ik heb Misty bij kop en kont gepakt en zo de mand ingegooid met een hele boze stem.
Dus niet geschopt of geslagen maar het was best even heel heftig.

Normaal gesproken ben ik de rust zelve, maar hier schrok ik echt erg van.

Weet je we zijn gelukkig allemaal hondenvrienden, maar toch moeten we niet vergeten dat als het nodig is (hond wil kind grijpen of rent plotseling de weg op) je op moet treden om erger te voorkomen.

Groetjes Lia

nou eerlijk gezegt heb ik taat een keer in haar nek vel gegrepen
Maar dat dee ik omdat iedereen zei dat taat een loopje met mijn nam
Nou ik kan verzekeren dat ik hier een spijt van heb gehad en doe het ook nooit meer
Want ze ging er echt niet beter van luisteren
Maar wel slechter
Jullie moesten is weten wat een rot gevoel ik hier van gehad heb
Ik luister wat de opvoeding van mij hond betreft ook niet meer naar andere
Alleen naar mensen die er echt verstand van hebben
liefs joke

toen ik kyra net had,viel ze mijn katten aan,en had ik haar 's avonds nog aan de riem,tot ze dat afgeleerd had.op een avond zat ik in de keuken de baby de fles te geven,en kyra lag naast me.ineens kwam freggel door het kattenluik,vlak achter mijn stoel.op dat moment moest ik iets doen,of mijn kat ging eraan.ik had maar 1 hand vrij,en heb haar een harde klap bovenop haar kop gegeven,ze ging meteen weer liggen,en de kat schoot weer naar buiten.ik was/ben er ook niet trots op,maar nood breekt wet.na 2 weken aan de riem had ze het door,en kon ze gewoon met de katten

Ik trek Mila wel eens aan dr oor...
( Ook niet keihard ofzo )
Ze is ooit door haar moeder gegrepen in haar oor die vervolgens haar kaakslot erop zette. Ze had echt veel pijn eraan en nog steeds een litteken.
Nu, als ze echts iets heel ergs doet, pak ik dr effetjes bij dr oor. Daar schrikt ze van, en weet ze dat het menens is.

Mila is een hele hele hele dikke boef. Die niet snel onder de indruk is van een of andere straf. Het kan dr echt niks schelen wat je ook uithaalt. Ze blijft heel ondeugend kijken en kwispelen. Bij haar werkt soms alleen een harde aanpak. Mila heeft werkelijk een hekel aan teckels en puppies. Die valt ze dan soms ook echt aan. Als ze dat doet dat geef ik dr echt een flinke mep en duw ik dr met der nekvel op de grond. Ik voel me daar niet rot over, ze mag dat absoluut niet doen! Zij voelt zich er ook niet rot over, maar is wel onder de indruk en denkt bij de volgende pup wel even 2x na. En dat wil ik bereiken, dat ze niet zo achteloos een pup te pakken neemt.

Verder is het een schat van een hond

Ik heb nog nooit uitgehaald in de zin van slaan of schoppen maar ik heb wel een keer echt naar ze gegromd met een geluid waarvanik niet wist dat ik het in me had. hahahaha
ze stonden al een tijdje te klooien in de gang en we moesten weg maar spic en span maakte er een zootje van. Ik werd toen zo boos dat ik als een leeuw heb gebruld.
Het was meteen stil en ze lieten zich heel makkelijk aanlijnen en in de auto zetten
We moesten er achteraf wel erg om lachen. Heb wel de reast van de dag keelpijn gehad.hahaha

hahahaha.... maaike! De rest van de dag keelpijn. hihihi

Ik heb Zoey 1 keer in haar nekvel gepakt... Ik had een koekie en zat op de bank. Dan weet ze : Dan mag ik er niet bij als er gegeten wordt op de bank. Dat koekje had blijkbaar zo'n aantrekkingskracht op haar dat ze dus niet van die bank wilde.. Ik zei: Nu er af meisje, schiet op.. Begon ze toch ineens te grommen naar me.. ze wilde me gewoon pakken... toen heb ik in een reflex, haar bij haar nekvel gegrepen en haar op de grond gepleurd. En toen... ja, toen beet ze me dus echt... Mijn duim helemaal open, onder het bloed...

Toen heb ik echt tot 10 moeten tellen... Ik heb haar de rest van de avond genegeerd. En geloof me: Dat is de ergste straf voor een hond...

Nu gaat het goed en springt ze zelf al van de bank als we daar iets eten. Voor de rest mag ze ALTIJD op de bank..


En de kat? Die slaat gewoon terug!! hahahahahaha

Hier heeft Jara wel eens een dreun gehad, ze hapte naar kinderen die voorbij rende, ze heeft het nooit meer gedaan erna

ik durf indy niet in haar nekvel vast te pakken omdat ik weet dat daar de chip zit. Anders denk ik dat het vast wel een keer gebeurd was.