mening over asielhonden en het asiel waar ze vandaan komen

Hallo mensen ik ben nieuwsgierig naar mensen die honden uit het asiel hebben of hebben gehad ik zou hier graag meer over willen weten zowel negatief als positief.

Als je nu eens in de andere topics kijkt dan zie je dat er eigenlijk best al wel veel over gesproken is! Gewoon ff zoeken!

Ik heb een hond uit een asiel, en na wat aanpassingsproblemen wat logisch is na vier jaar asiel hebben wij een geweldige hond.

Wat ik zou aanraden aan iedereen die een asielhond neemt is er blanco in te gaan, zonder eisen of verwachtingen en de hond te nemen  zoals hij is en stapje voor stapje in het tempo van de hond te wennen.
Ik zou aanraden om niet teveel af te gaan op hoe de hond zich in het asiel gedraagt, het kan bij jou thuis wel weer heel anders zijn, het hangt er helemaal vanaf hoe er met de hond omgegaan wordt hoe hij zich gedraagt naar mijn mening.

Een voorbeeldje: stel in het asiel wordt gezegd dat de hond goed met andere honden kan. Dan komt de hond bij iemand die gaat lekker veel met de hond wandelen en allerlei dingen ondernemen en plotseling gaat de hond uitvallen naar andere honden. Mensen boos op het asiel want er was verteld dat hij goed met andere honden kan. In werkelijkheid doen de mensen gewoon teveel met de hond, krijgt hij te weinig tijd om zich aan te passen, voelt hij zich onzeker en onveilig en gaat uitvallen naar andere honden.

WANNEER BEN JE ERVAREN?
ik ben geweigerd door het asiel om eigenaar te worden van een amerikaanse staffordshire terrier 1 tot 3 jaar oud, met toch wat min puntjes maar daar moest en kon aangewerkt worden totaal geen probleem.

Kennis gemaakt en gezien dat hij zich net zo gedraagt als elke andere hond alleen dan wat sterker,

De eisen waren 
dat ik zorg kon bieden zodat meneer een goed huis krijgt 
allemaal geregeld: Allrisk verzekering, mocht er wat zijn dat er ook iets gedaan kan worden, voldoende ruimte, eten, speeltjes en minimaal 3x uitlaten en minimaal 1 uur ik heb alle tijd, training/cursus geen probleem, lijkt me alleen maar leuk.

eis was hoeveel ervaring met honden: 
Ouders hebben hele leven honden gehad nu nog steeds dus ik ook maar ik was de rang hoogste want de honden luisteren beter naar mij dan naar hen, voorbeeld loslopen voor mij geen punt, rest van familie drama, dus mijn ervaring is beter terwijl het hebben van een hond korter is, en dit geld voor vrijwel elke hond waarvoor ik zorg had zonder training en of cursus
Ik heb zelf in asielen gewerkt uitgelaten en verzorgd en werk het liefst met (huis)dieren

dus die eisen heb ik gevinkt, reden om hem mee te nemen dacht ik zo.

maar er kwam nog een eis bij, 
ervaring met de soort amstaff zelf en of houder geweest van.
Wel met grotere honden en ook van zijn soort maar niet eigenaar geweest.

Volgens het asiel was ik wel geschikt als goed huis maar niet specifiek voor die hond en dan niet eens de soort, maar ik zou te weinig ervaring beschikken om hem in het gareel te houden,

Ik kreeg te horen dat ik niet liet zien of ik geïnteresseerd was, (zo kwam ik over blijkbaar) heb ik uitgelegd ik laat de hond lekker snuffelen want hij moet iedereen kennen mij kan hij altijd nog leren kennen.
Het ging erom dat ik meer contact moest zoeken (je opdringen aan de hond is erg logisch dat doe je toch bij iedereen) waardoor ik al begon te denken hoe snel wil je het gesprek beëindigen want ik kon merken dat de tijd die ervoor besproken was het liefst niet langer dan 5 minuten moest duren aangezien ik hem toch niet zou mee krijgen??
gelukkig werden we gestoord en kon ik wat meer besloten kennis maken toen ging meneer op zijn rug liggen met zijn keel toonbaar aan mijn voeten, maak mij dan maar wijs dat ik geen gezag uitstraal heb het opgezocht 
(niet te verwarren met de situatie wanneer de hond om aandacht vraagt, dan is de staart ontspannen en ligt horizontaal. Dat interpreteer ik als; alsjeblieft, ik wil graag verwend worden, wil je mij een massage geven?), De oren liggen plat langs het hoofd en de hals is toegekeerd naar de rang hogere. Daarmee wil de hond zeggen: zie nou, als je nu bijt ben ik zo dood, meer dan mijn leven kan ik je niet aanbieden.)
http://www.zitaf.nl/index.php?pagina=4
op dat moment zag ik ook aan het personeel dat die ook dit wisten en het liever niet gezien hadden dit gebeurde trouwens bij verder niemand die aanwezig was dus ons contact was al meer dan genoeg 
wat is dan de reden voor weigering
wat er op mij overkwam was dat zij mij niet als eigenaar wilde voor hem en dat de eisen die allemaal ruimschoots werden voldaan meer bijzaak was en het antwoord bij voorbaat nee
ik moest een indruk achterlaten dat ik geschikt ben en zo kwam ik blijkbaar niet over
is dat bij jullie ook het geval als jullie dit lezen kom ik onervaren over
terwijl ik het zelfde voor elkaar krijg als een 65 euro kostende training voor luisteren
training voor kunstjes is wat anders.
hun advies naar mij was neem een soort gelijke hond of een andere maar niet deze  ???

wat moet ik dan doen om zogenoemde ervaring te verkrijgen

terwijl er eigenaars zijn met deze soort die minder ervaring of net als ik geen met deze soort hebben
en het gaat goed, geen training etc.
Neem ik juist geen pup omdat de asielen er ook genoeg hebben word ik niet genoeg bevonden
wat is jullie reactie en is het niet iets persoonlijk 
een asiel wil uiteraard het beste voor elke uitschrijving 
mijn punt is waarom word ik als niet ervaren beschouwt? omdat het niet op papier staat.
en over het informatie opdoen voor de aanschaf dat heb ik uitvoerig gedaan.dus wat is dan de reden aan alles voldoe ik, en ben zelfs bereid om te trainen.
Begrijp me ik ben het eigenlijk niet eens met hun beslissing, voor de hond die nog langer daar zit en omdat ik als onervaren wordt beschouwd.(als reden voor weigering) en dat terwijl ik een pracht hond heb gezien moet ik nog steeds verder kijken.
 maar is het zo dat als het asiel nee zegt je gewoon pech hebt? of zoek ik er te veel achter en moet ik gewoon verder kijken want er zijn er nog genoeg.
mijn vragen op een rij
wat is ervaring om een hond aan te schaffen als het op honden aankomt?
wat is ervaring om een hond aan te schaffen als het op amstaff's aankomt?
Is dit asiel niet iets te persoons negatief gericht geweest?
Is een nee van een asiel definitief na alleen een kennismaking zonder het te mogen laten zien van capaciteiten.
alvast bedankt

Over het asiel waar ze zat dat was in het begin allemaal heel slecht er waren 90 honden en maar eten voor 30 honden, de behuizing was slecht, er was alleen in de ochtend iemand aanwezig de middag en avond en nacht was er niemand waardoor alle honden gingen blaffen en huilen wat voor veel overlast in de omgeving zorgde.
Een vrijwilligster heeft toen hulp ingeschakeld van een stichting en is er veel verbeterd.

De beschrijving van Lola was: hond met pit, gaat los mee op de wandelingen.

Met opzet was de omschrijving kort gehouden omdat je zo weinig kan zeggen van een asielhond. Je kan alleen uitgaan van wat de vorige eigenaar verteld (die was er in ons geval niet want ze is in een bos gevonden) en hoe de hond zich in het asiel gedraagt (maar als die al vier jaar in een hok zit met heel af en toe een wandeling kan je gewoon niet veel zeggen en is het afwachten)

een vriendin van mij heeft een labrador geadopteerd uit het asiel van evergem. als je dat asiel intikt zie je er zoveeeel slechte commentaar over, maar dat was allemaal gelogen, maar die artikels vind je je natuurlijk moeilijker..

bo heeft zich gigantisch goed aangepast, alleen kan hij niet met elke hond jammer genoeg.. en valt hij uit aan de lijn, maar daan word aan gewerkt.

het asiel volgt bo heel goed op, (op een positieve manier)

en ik ben trot dat ik daar als vrijwilliger werk

Mijn ouders kregen geen hond omdat ze beiden full time werken. Dit vind ik raar, aangezien de honden altijd mee gaan en daar heel veel aandacht krijgen en ook nog tussendoor uitgelaten worden. Ze hadden toen overigens al 10 jaar een hond uit het asiel, die toen nog leefde, maar met ongeveer 16 jaar overleden is.

Het asiel bij  mij om de hoek EIST van de mensen die ze brengen dat ze de dieren volledig gecontroleerd laten zijn door een da (tot uitgebreide bloedtesten aan toe). Die kosten moet de vorige eigenaar allemaal dragen zodat het dierenasiel 99% zeker weet dat zij een gezonde hond in huis nemen en dus geld verdienen (mensen betalen om de hond te brengen, mensen brengen gratis voer, mensen betalen om de hond op te halen) ipv dat ze er voor de dieren zijn.
Als uit al die bloedtesten komt dat de hond iets mankeert, zijn er 2 mogelijkheden:
1. De hond word geweigerd.
2. De hond word toegelaten mits de vorige eigenaar alle benodigde behandelingen laat uitvoeren en betlaad en daaarnaast ook nog eventuele medicijnen koopt en afgeeft aan het asiel.

Als er iemand overleden is of verhuist naar een bejaarden/verpleeg huis, worden dezelfde eisen gesteld, maar dan aan de familie leden. Ook als die vrijwel geen geld hebben!

Dit alles geld niet alleen voor honden en de leeftijd van de dieren maakt niet uit..

Hoe werk je zwerfdieren in de hand?

Als ik dus voeding ed over heb, gaan die niet naar dat asiel.. Ik gooi het nog liever weg!

pff Roosje, wat triest Een asiel moet dieren net helpen !!

Is dat niet het asiel waar lieve Esser zit ? Die volg ik al een tijdje en ben altijd zo triest dat hij nog steeds geen baasje vond ! Waarom moeten mensen toch zo dikwijls de oudjes vergeten

Ik heb geen idee. Het asiel dat ik bedoel zit in Dirkshorn. Die in Alkmaar schijnt ook dezelfde werkwijze te hebben, maar dan vooral voor oudere dieren.

WANNEER BEN JE ERVAREN?
ik ben geweigerd door het asiel om eigenaar te worden van een amerikaanse staffordshire terrier 1 tot 3 jaar oud, met toch wat min puntjes maar daar moest en kon aangewerkt worden totaal geen probleem.

Kennis gemaakt en gezien dat hij zich net zo gedraagt als elke andere hond alleen dan wat sterker,

De eisen waren 
dat ik zorg kon bieden zodat meneer een goed huis krijgt 
allemaal geregeld: Allrisk verzekering, mocht er wat zijn dat er ook iets gedaan kan worden, voldoende ruimte, eten, speeltjes en minimaal 3x uitlaten en minimaal 1 uur ik heb alle tijd, training/cursus geen probleem, lijkt me alleen maar leuk.

eis was hoeveel ervaring met honden: 
Ouders hebben hele leven honden gehad nu nog steeds dus ik ook maar ik was de rang hoogste want de honden luisteren beter naar mij dan naar hen, voorbeeld loslopen voor mij geen punt, rest van familie drama, dus mijn ervaring is beter terwijl het hebben van een hond korter is, en dit geld voor vrijwel elke hond waarvoor ik zorg had zonder training en of cursus
Ik heb zelf in asielen gewerkt uitgelaten en verzorgd en werk het liefst met (huis)dieren

dus die eisen heb ik gevinkt, reden om hem mee te nemen dacht ik zo.

maar er kwam nog een eis bij, 
ervaring met de soort amstaff zelf en of houder geweest van.
Wel met grotere honden en ook van zijn soort maar niet eigenaar geweest.

Volgens het asiel was ik wel geschikt als goed huis maar niet specifiek voor die hond en dan niet eens de soort, maar ik zou te weinig ervaring beschikken om hem in het gareel te houden,

Ik kreeg te horen dat ik niet liet zien of ik geïnteresseerd was, (zo kwam ik over blijkbaar) heb ik uitgelegd ik laat de hond lekker snuffelen want hij moet iedereen kennen mij kan hij altijd nog leren kennen.
Het ging erom dat ik meer contact moest zoeken (je opdringen aan de hond is erg logisch dat doe je toch bij iedereen) waardoor ik al begon te denken hoe snel wil je het gesprek beëindigen want ik kon merken dat de tijd die ervoor besproken was het liefst niet langer dan 5 minuten moest duren aangezien ik hem toch niet zou mee krijgen??
gelukkig werden we gestoord en kon ik wat meer besloten kennis maken toen ging meneer op zijn rug liggen met zijn keel toonbaar aan mijn voeten, maak mij dan maar wijs dat ik geen gezag uitstraal heb het opgezocht 
(niet te verwarren met de situatie wanneer de hond om aandacht vraagt, dan is de staart ontspannen en ligt horizontaal. Dat interpreteer ik als; alsjeblieft, ik wil graag verwend worden, wil je mij een massage geven?), De oren liggen plat langs het hoofd en de hals is toegekeerd naar de rang hogere. Daarmee wil de hond zeggen: zie nou, als je nu bijt ben ik zo dood, meer dan mijn leven kan ik je niet aanbieden.)
http://www.zitaf.nl/index.php?pagina=4
op dat moment zag ik ook aan het personeel dat die ook dit wisten en het liever niet gezien hadden dit gebeurde trouwens bij verder niemand die aanwezig was dus ons contact was al meer dan genoeg 
wat is dan de reden voor weigering
wat er op mij overkwam was dat zij mij niet als eigenaar wilde voor hem en dat de eisen die allemaal ruimschoots werden voldaan meer bijzaak was en het antwoord bij voorbaat nee
ik moest een indruk achterlaten dat ik geschikt ben en zo kwam ik blijkbaar niet over
is dat bij jullie ook het geval als jullie dit lezen kom ik onervaren over
terwijl ik het zelfde voor elkaar krijg als een 65 euro kostende training voor luisteren
training voor kunstjes is wat anders.
hun advies naar mij was neem een soort gelijke hond of een andere maar niet deze  ???

wat moet ik dan doen om zogenoemde ervaring te verkrijgen

terwijl er eigenaars zijn met deze soort die minder ervaring of net als ik geen met deze soort hebben
en het gaat goed, geen training etc.
Neem ik juist geen pup omdat de asielen er ook genoeg hebben word ik niet genoeg bevonden
wat is jullie reactie en is het niet iets persoonlijk 
een asiel wil uiteraard het beste voor elke uitschrijving 
mijn punt is waarom word ik als niet ervaren beschouwt? omdat het niet op papier staat.
en over het informatie opdoen voor de aanschaf dat heb ik uitvoerig gedaan.dus wat is dan de reden aan alles voldoe ik, en ben zelfs bereid om te trainen.
Begrijp me ik ben het eigenlijk niet eens met hun beslissing, voor de hond die nog langer daar zit en omdat ik als onervaren wordt beschouwd.(als reden voor weigering) en dat terwijl ik een pracht hond heb gezien moet ik nog steeds verder kijken.
 maar is het zo dat als het asiel nee zegt je gewoon pech hebt? of zoek ik er te veel achter en moet ik gewoon verder kijken want er zijn er nog genoeg.
mijn vragen op een rij
wat is ervaring om een hond aan te schaffen als het op honden aankomt?
wat is ervaring om een hond aan te schaffen als het op amstaff's aankomt?
Is dit asiel niet iets te persoons negatief gericht geweest?
Is een nee van een asiel definitief na alleen een kennismaking zonder het te mogen laten zien van capaciteiten.
alvast bedankt

Over het algemeen ben ik heel positief over het asiel waar mijn hond vandaan komt...alleen vond ik het jammer dat er weinig tot eigenlijk geen rasinformatie bij adoptie verschaft werd, terwijl het wel om een staffordkruising ging. Ik had me wel een klein beetje ingelezen, maar dacht op dat moment dat het met de juiste opvoeding enzo wel in orde zou komen.. Dus op dat moment was het fijn geweest als er iemand was geweest die daar over de herplaatsing ging die er meer vanaf had geweten en ons nog wat duidelijker had gewezen op raskenmerken/geschiedenis etc..
Sowieso denk ik dat in veel asielen daar over het algemeen meer aandacht naar uit mag gaan; het informeren van mensen bij het plaatsen van 'moeilijkere rassen'..

Mijn hond komt uit het asiel in Tilburg, ik werk daar zelf als vrijwilliger, dus ik ben er positief over 

Wij hebben twee honden gehad uit het asiel Rotterdam. Toen ik Chico daar ging halen gaf ik mijn eisen en ervaring en daarop gebaseerd waren er twee honden geschikt. Een daarvan hebben we elf jaar gehad, zonder een enkel probleem. Hij zou niet met kinderen kunnen. Nou, tegen de tijd dat het een oude sok van 11 was kwamen er kinderen bij mijn nicht en daar is nooit een probleem mee geweest.

Dobby komt uit het asiel in Den Haag. Kon loslopen, zeiden ze. In werkelijkheid was meneer zo geobsedeerd door water dat het meer dan twee jaar heeft gekost, twee hondenscholen, drie trainers en duizenden euro's om hem daadwerkelijk los te laten lopen.

Maar het meest erge is dat hij de zaterdag voor ik hem haalde "oververhit" was geraakt. Ja, het was begin augustus toen, maar zo'n 23 graden. Was het dan van stress? Later bleek hij epilepsie te hebben. Hebben ze die zielepoot met waarschijnlijk een epileptische aanval onder de koude douche gezet. Dat vind ik eigenlijk niet kunnen.