Ik maak me zorgen, maar de DA neemt me niet serieus!

Hallo allemaal,

De titel verklapt het al een beetje, ik maak me zorgen en de DA neemt me niet serieus.
Maak ik me zorgen om niets, en overdrijf ik, of is er toch iets aan de hand, ik weet het ff niet meer.
Het gaat om mijn lieve doggie (uiteraard), al iets langer als een week zie ik verandering in zijn gedrag. In huis is er niets aan de hand, hij speelt, hij slaapt, hij rent, hij eet en drinkt, snoept, knuffelt kortom niets aan de hand.
Maar buiten is hij anders, ik weet het niet ik kan het moeilijk uitleggen.
Het begint al zodra ik een stap op straat zet, dan gaat hij zitten, doet hij normaal nooit.
Tijdens het wandelen zelf gaat hij om de 2 minuten zitten en blijft dan zitten, als ik hem roep of een tikje aan de riem geef dribbelt hij weer verder, en dan gaat hij weer zitten.
Dat doet hij normaal ook nooit, hij loopt altijd lekker door.
Als ik met hem verder loop, dan laat hij zijn staart zakken tot de grond, en gaat hij heel snel vooruit lopen, bijna zenuwachtig, dat doet hij normaal ook nooit.
Ten eerste hij laat nooit zijn staart zakken, tenzij ik een groot rondje met hem loop van een paar uur dan laat hij zijn staart zakken om aan te geven dat hij moe is, maar anders nooit. En ten tweede hij loopt nooit voor mij uit maar hij blijft altijd achter mij lopen.
Ik loop 's morgens altijd de zelfde ronde met hem zo'n 45 a 50 minutjes, ik ken elke boom waar hij tegen plast ik weet elk steentje waar hij aan snuffelt, en vanmorgen liepen we langs het bekende plekje en liep hij de hele tijd op het gras. Ook dat doet hij normaal nooit, hij loopt altijd achter me aan op het steen.

Ik ben vanmorgen naar de DA geweest, en die heeft hem onderzocht maar ze kon niets vinden. Ik dacht misschien zijn anaalklieren, maar daar dacht de DA anders over.
Ik vertelde haar dat ik me zorgen maakt omdat hij gewoon anders is buiten.
Ik vertelde haar alles wat ik zojuist hierboven vernoemt heb.
En de Da zegt, misschien gaat hij zitten omdat hij moe is, of geen zin heeft iedereen heeft tenslotte wel eens een slechte dag.
Misschien laat hij zijn staart zakken omdat hij geen zin had om hem omhoog te houden, kost veel engerie hoor om je staart de hele tijd om hoog te houden zei de DA.
En het gras verhaal daar moest ze om lachen, tsja zegt de DA honden houden van gras, dus ik vind het niet raar dat hij op gras wilt lopen.
Begrijp me goed ik weet dat het raar klinkt, tuurlijk zijn honden dol op gras, maar ik ken mijn hond en hij doet het daar nooit, echt nooit.
En op andere plekken met gras loopt hij er ook nooit over heen en nu wel, en dat doet hij nooit.
Ik klink misschien raar, maar er is iets ik voel het gewoon!
Mijn vriend heeft zoiets van de Da heeft ervoor geleerd als die zegt dat er niets aan de hand is, dan is dat ook zo, maar hij wil mij ook niet afvallen dus heeft hij zoiets van we gaan voor de zekerheid nog naar een andere DA.
Maar ik voel me niet serieus genomen, ben ik nou zo gek.
Ik begin echt aan mezelf te twijfelen, vooral omdat de Da zegt "als hij ziek zou zijn, dan zou hij dat ook in huis moeten zijn en niet alleen buiten".
Ze vroeg zelfs aan mij, of ik wel voldoende rust neem!!!
Alsof ik gek ben!

Pff, fijn dat ik hier even mijn verhaal kwijt kan, ik hoop alleen niet dat ik nu ook vervelende reacties krijg, dat ik me zorgen maak om niets en dat ik het me inbeeld.
Mijn dieren zijn me kinderen, ik ken ze door en door, en dit voelt gewoon niet goed.
En ik zal niet rusten totdat ik weet wat eraan de hand is!

Liefs

als het niet goed aanvoeld moet je gewoon hier mee doorgaan.ik weet het niet,misschien zit er iets tussen zijn pootjes of nageltjes.iets heel kleins.

Dat is heel vervelend, dat jouw dierenarts je niet serieus neemt. Misschien een andere dierenarts proberen? Verder zou het nog kunnen komen dat je hondje buiten ergens van is geschrokken? Dat hij daarom zulk gedrag vertoont?

beste la - toet
ik begrijp heel goed dat je je zorgen maakt het is jou hondje en jij weet als de beste wanneer hij zich niet normaal gedraagt
ik vind het dan ook raar dat je dierenarts zo reageerd en zou zeker als het zo blijft een andere dierenarts zoeken
ik heb met mijn vroegere maltezer hetzelfde meegemaakt en kwam erachter dat hij in een blije bui iets te hard van de bank was gesprongen en een spiertje had verrekt waardoor hij ook steeds ging zitten ik kwam hierachter door dat ik zijn achterpoortjes strekte en hij gelijk zijn ene achterpoot in trok gelukkig is dit met rust over gegaan 
het kan ook zijn dat je hondje ergens van geschrokken is iets wat je zelf niet heb opgemerkt dan zou ik aanraden eens een andere route te lopen en kijken of hij dan nog hetzelfde gedrag vertoont 
ik wens je in ieder geval succes en laat je niks wijsmaken als jij denkt dat er iets met je hondje is gewoon naar een andere arts gaan

Ook een dierenarts kan zich vergissen hoor, is tenslotte gewoon een soort huisarts.

Jij kent je hond het best en als jou gevoel zegt; er klopt iets niet, ga er dan maar vanuit dat er inderdaad iets niet klopt.

Als ik je beschrijving zo lees, lijkt het of hij pijn heeft bij het lopen. Ik zou gewoon eens naar een andere dierenarts gaan, kijken wat die zegt.

En, wat ik in de loop der jaren geleerd heb; je mag gewoon "drammen" hoor! Het gaat om jouw lieveling en ook dokters maken fouten. Net zo lang doorgaan tot je tevreden bent.

Lieve allemaal,

Bedankt voor jullie reactie's, doet me goed!

@Nora,

Daar zat ik ookal aan te denken, ik heb zijn nageltjes geknipt maar dat heeft dus niet geholpen.
Ik heb zijn pootjes grondig bekeken maar ik kon niets vinden, dus heb ik hem met zijn pootjes in een badje gedaan. Ik dacht misschien als er iets zit laat het los door het water ofzo. Maar heeft dus ook niet geholpen.

@Nala,

Zou kunnen dat hij ergens van in geschrokken, maar ik kan me niet voorstellen dat ik niets heb gemerkt. Ik zie en hoor bijna alles, maarja ik ben ook maar een mens uiteindelijk

@Bobby,

Ik dacht ookal dat hij een spiertje had belast ofzo, maar hij loopt wel gewoon normaal enzo.
En als ik zijn poostjes,benen,kont,rug kom dan piept hij niet ofzo, hij vind het allemaal wel prima.
Dus ik kan niet echt ontdekken dat hij pijn heeft ofzo. En ik loop inderdaad verschillende routes, alleen 's morgens loop ik het zelfde rondje. Gewoon omdat het een heerlijk rondje in de natuur is. Verder loop ik verschillende route's, maar zijn gedrag veranderd helaas niet. Bedankt voor je reactie, misschien zou je het leuk vinden om ook een profiel aan te maken hier. Zou leuk zijn!!

@YmY,

Bedankt voor je lieve woorden.
Ik denk inderdaad dat er iets mis is, ik voel het gewoon, ik ga voor de zekerheid nog naar een andere DA.
Da's kunnen inderdaad ook fouten maken, maar ik kom erachter wat er aan de hand is!

Liefs

Je zegt dat ie binnen in huis normaal doet. Lijn hem dan es binnen in huis aan en ga 'wandelen' in je huis en in je tuin (als je die hebt). Zie es wat er dan gebeurt. Blijf ie 'normaal' doen en dus met je meelopen, of begint dan ook dit vreemde gedrag? Dan zou het iets te maken kunnen hebben met het feit 'wandelen aan de lijn' en niet met iets lichamelijks. Hoe oud is hij? Het zou eventueel een puber-kuur kunnen zijn. 
Als het iets tussen z'n pootjes was, zou ie het binnen in huis toch ook hebben, nee?
Verander eens een aantal dingen tijdens je wandeling: bijvoorbeeld op de plaatsen waar ie gaat zitten, of z'n staart naar beneden gaat, ga je met hem spelen (neem trektouw, piepspeelgoedje, enz. mee), of leid hem af met een paar commando's. Kijk of z'n gedrag dan verandert. Zo kan je dingen uitsluiten en hopelijk sneller tot een oplossing komen.

ben jij soms veranderd ? heb je vakantie ? of vrije dagen ? sta je wat later op dan anders ?
ben je meer thuis dan anders ?

ga je meer wandelen ? je spreekt van uren , ja dan laat tie zijn staart hangen, van moeheid, misschien te veel gedaan de laatste tijd, misschien ja vele misschiens, gelukkig zal er niet te gek veel aan de hand zijn.

op gras lopen, zo maar opeens, lekker nat aan zijn pootjes ? misschien ?

misschien ben jij veranderd dat je hond zich buiten op je focust ?

la-toet
ik heb een profiel aangemaakt hoor

Wat je kan vragen aan je dierenarts, en zeg maar dat het voor je eigen gemoedsrust is, is een klinisch onderzoek en een bloedbeeld.

De Da zal zijn oren, ogen, keel, reflexen onderzoeken en even bloedprikken.

Ik heb het gedaan bij mijn kat. Mijn katten komen alleen buiten als ik dat ook ben en toch kwam Gupje uit de stal met een wondje op haar kop.
Niet diep, niet ernstig maar ook zij deed anders dan normaal. Ze was me veel te lui en suffig.

Waarschijnlijk is ze ergens van de hooizolder afgelazerd want ze had een hersenschudding. Maar ik had exact hetzelfde gevoel als jou en heb de DA dus even alls laten nakijken. Gewoon voor mijn gemoed.

was jou hond een tijdje terug niet aangevallen ? misschien zit hem mentaal wat dwars daardoor . de herinnering maakt misschien dat hij zo iets heeft van ik wil niet verder want thuis is het veilig. maar loopt ie weer een stukje verder omdat jij m aanspoort verder te lopen . het klinkt echt alsof hij een mentale blokkade heeft. misschien kan je uitzoeken of het daar aan ligt ??

Ikzelf vindt dat je pas op het mentale kan overgaan als je al het lichamelijke hebt uitgesloten.
Pas als je zeker bent dmv onderzoek dat er lichamelijk 100% niets aan de hand is, kan je pas gaan onderzoeken of er mentaal iets aan schort.

wanneer ga je naar een andere DA dan?

Altijd je eigen gevoel volgen...

Dit heeft mijn ZIva haar leven gered, dierenarts dacht iets anders en ik voelde dat er meer aan de hand was... Door 's avonds laat naar een andere spoedarts te gaan was ze nog in leven, had ik dit niet gedaan was ze een uur later overleden...  Dit is dan wel een uiterste voorbeeld maar ik heb wel geleerd ten alle tijden mijn gevoel te volgen. Als ik denk dat er iets met mijn hond is en een dierenarts denkt van niet dan volg ik mijn gevoel en laat ik mijn hond verder onderzoeken en desnoods bij een andere dierenarts.

Op het moment dat je weet dat er medische niks aan de hand is dan kun je verder gaan kijken in gedrag en daar mee aan het werk gaan.

Je zit nu met het weekend er tussen, dus misschien dat een andere dierenarts vanmiddag nog plek heeft?

Is hij niet te dik??
Of heb je al eens bloedonderzoek laten waaronder dus ook voor schildklier?

Vertrouw je instinct en gewoon terug naar de dierenarts...

Gewoon er op staan dat hij verder kijkt vertellen wat je hier zegt en dat je echt wilt dat je verder kijkt.

Heel vaak klopt je gevoel gewoon......

Sterkte ermee....

tja, ik ben zelf geen dierenarts, maar ik denk eerlijk gezegd niet dat hij echt pijn heeft, anders zou het het ook in huis doen denk ik...

je kan ook naar een andere dierenarts gaan, kijken wat zijn/haar mening is....

jouw dierenarts vind blijkbaar dat je je zorgen maakt om niks...
dan denk ik ook niet dat het zin heeft om daar terug te gaan, gewoon andermans mening bekijken.

zo`n fout was namelijk ook gemaakt bij onze cavia, waardoor hij is overleden.
toen de da zei: er is niks aan de hand, terwijl de cavia niet meer poepte en at enzo en alleen maar piepte...

toen gingen we nog eens terug en er was een andere dierenarts... bleek hij een grote tumor te hebben...


natuurlijk geloof ik niet dat je hond een tumor heeft, maar... tja hoe leg je het uit... de ene heeft niks ontdekt en de ander wel....
misschien snap je het al

iedergeval sterkte...

Persoonlijk vind ik de reactie van je da een beetje vreemd.Er zijn zat honden die binnen en buiten niet dezelfde klachten hebben, maar dat betekent niet gelijk dat het dan wat mentaals is...
Je schreef over hoe ze zich gedroeg bij het uitlaten. In het begin wil hij helemaal niet lopen en gaat hij zitten. Ben je dan nog dicht bij huis? Als je haar dan toch verder laat lopen dan trekt hij aan de riem en maakt een zenuwachtige indruk. Neemt hij wel de tijd om te poepen/plassen? Het komt bij mij wel over als een angstige, in elk geval gespannen hond. Eerst wil hij niet weg van huis, dicht bij huis is het immers veilig. Als je hem dan toch dwingt mee te lopen, dan gaat hij misschien zo trekken om het rondje in de gevaarlijke buitenwereld zo kort mogelijk te houden/zo snel mogelijk thuis of in elk geval weg uit de situatie te zijn. Het is van mij een beetje gebaseerd op aannames, ik kan van hier uitje hond natuurlijk niet zien, maar het is in elk geval niet onlogisch. Ik ken meer honden (je ziet het vaak bij herplaatsers die net in een nieuwe omgeving zijn) die hun omgeving niet vertrouwen. Ze willen echt niet lopen en hebben helemaal geen rust om hun behoefte te doen, dat doen ze liever binnen omdat het veiliger is. Het zou kunnen dat het toch nog iets met die aanval te maken heeft? Misschien ben jij zelf extra voorzichtig of op je hoede als je met hem buiten loopt ofzo?

misschien heeft hij wel een hernia of rugklachten die alleen te voelen zijn als hij zijn riempje aanheeft, heeft hij een riempje dat ook rond de beuk zit kan het dat wel zijn, heb gehoord dat daar meer hernia's en rugklachten van komen