Karel, dé nieuwste oplossing tegen irritante pubers

Ik zit op de bank een beetje TV te kijken. Pepijn vindt dat maar onzin... zoveel aandacht voor zo'n lichtbak waar geluid uit komt. Dus meneer begint lekker te irriteren.

Hij komt naast me zitten en probeert me indringend aan te kijken. Lukt niet. Dus komt hij voor me zitten, tussen mij en de TV in, en probeert me weer indringend aan te kijken. Lukt weet niet. Dat is balen. Dus meneer begint zachtjes uitdagend te "grommen" (bij gebrek aan een beter woord) en zachtjes te blaffen. Ik verzoek hem vriendelijk zijn bakkes dicht te houden. "Jaaaa daaaaaag", denkt Pepijn. Hij blaft een keer hard in mijn oor. Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan en hij laat zich plat op de bank vallen: "nou zeg, mag ook helemaal níks hier."

Ik hoor hem langzaam weer "opladen": hij begint wat te kreunen, weer zachtjes te "grommen" en ineens voel ik een paar tandjes in mijn hand. Niet hard, echt nét zo dat je het niet bijten kan noemen, want meneer weet dóndersgoed dat dat niet mag. Ik kijk hem weer aan met opgetrokken wenkbrauwen. Pepijn laat zich weer plat op de bank vallen: "Saaie trut" zie ik hem denken.

Het lijkt alsof Pepijn zich heeft overgegeven aan mijn saaiheid, maar ik weet dat hij zich enorm ligt in te houden. En jawel, na een paar minuten hoor ik het gegrommel weer opborrelen. Hij begint ook wat te stuiptrekken. Meneer ligt zich op te naaien.

Na een paar minuten houdt hij het niet meer en gaat hij weer rechtop zitten. Hij zet een gejank en geblaf in alsof hij dagelijks stelselmatig mishandeld/verwaarloosd wordt. Ik trek mijn wenkbrauwen nogmaals omhoog en zeg: "Pepijn..." Hij houdt op met janken maar zijn kin houdt hij nog steeds strijdlustig in de lucht. Gaat nooit lang duren dus.

Ineens hoor ik aan de andere kant van de bank een hoop gemopper en gekreun. Karel is wakker. Met een slepende, slaperige tred en een kop op standje onweer komt hij over de bank onze kant op lopen. Het haar aan de ene kant van zijn kop is helemaal platgedrukt, de andere kant van zijn kop ziet er uit als de hondse versie van Catweazle. Kortom: hij ziet er niet uit.

Ik wil Karel net vrolijk bij me roepen als Pepijn besloten heeft dat Karel hem vast en zeker komt helpen. Hij zet zijn sirene dus weer aan. Karel werpt me een giftige blik toe alsof hij wil zeggen: "Zal ík het dan maar weer oplossen?!" Hij loopt naar Pepijn, blaft een korte "WRAF!" naar mij en gaat zo met zijn dikke reet op de kop van Pepijn zitten. "Zo!" Die is stil...

haha super!

Hahaha, heerlijk geschreven, en ik zie het helemaal voor me met die 2 mannen van jou Wat een heerlijke karaktertjes heb je daar toch
Hier ook zo eentje die zo lekker om aandacht kan vragen, en ook maar door en door blijft gaan. Misschien moet ik Karel maar eens een keer lenen! Al denk ik niet dat 'ie 't voor elkaar gaat krijgen om op Taika's hoofd te gaan zitten

hahahaha grandioos
Heerlijk zo'n helpertje.

Ik heb weer genoten van je verhaal, wanneer komt er een boekje uit met de avonturen van Karel en Pepijn?

Met twee van zulke exemplaren heb je geen tv meer nodig

Geweldig die doggies van jou!

Teckels kunnen zo grappig zijn!

Prachtig geschreven Leila!

Ik vind het altijd heerlijk om verhalen over je teckel-meneren te lezen. Wat een stel.

Dank jullie wel! Ik begin schrijven weer steeds leuker te vinden....

@ Marlies: haha zou wel een leuke uitdaging voor hem zijn! Is weer eens wat anders dan een intelligentiespelletje....

@ Caitlin: hahaha dan moet ik nog wel even flink doorschrijven.

Wederom een en een en een

Heerlijk verhaal!

hahaha ik moest echt lachen bij het lezen. mooi geschreven!

Hahahaha wat een heerlijk stel!!

Hahaha, zo doe je dat dus Leila! De volgende keer dat Pepijn zoiets doet moet je Karels manier maar eens uitproberen, werkt veeeel beter

Ach ja, Kobus kan ook weleens zoiets doen, en dan vooral als ie al opgefokt is; lekker op mij afreageren. Zo hing ie laatst tijdens behendigheid ineens aan m'n arm, ik was stomverbaasd. Gelukkig had ik een oude jas aan...
En dat platte haar aan één kant en de andere kant staat rechtovereind; komt me bekend voor haha. Vooral z'n baardje is erg

Hahahahahahh ik zie het helemaal voor me.
Nou, je weet nu hoe het moet voor de volgende puberstreek.

Oh wat een leuke verhalen schrijf je toch! Op aanraden van Dewi ben ik ze gaan lezen, en ik heb mijn vriend ook al getipt. We vinden ze geweldig

GEWELDIG! Hoe Pepijn zich gedraagt, hoe je het beschrijft en hoe Karel het probleem oplost. Ik moest echt lachen toen ik het las. Heerlijk zo'n verhaal. Kan zo als een column in een krant of tijdschrift.

Is hij ook zo goed met mensenpubers?

Hahaha wat een geweldige aktie van koning Karel
Die arme Pepijn zal het wel even benauwd gehad hebben.
Pas je wel op dat je zelf niet teveel lawaai maakt,
voor je het weet zit Karel op jouw hoofd..

Hahaha

Wat een lieve reacties allemaal! Dank jullie wel!

@ Iris: hahaha ja ik denk dat ie inderdaad best stil is als ik boven op hem ga zitten. Weet alleen niet of er dan nog óóit geluid uit komt.

@ Fro: oooh wat leuk om te horen! Ik vind de naam van je hond trouwens ge-wel-dig. De tibetaanse terriër van een vriend van mij heet ook Peer, echt een hele leuke naam!

@ Mirjam: Als hij mensen vervelend vind kijkt hij ze alleen heel vies aan. Als het dierbaren zijn wilt hij er ook wel eens op gaan zitten (Karel kan "op schoot zitten" en "op iemand zitten", het verschil is de intentie ). Ben bang dat mensenpubers daar niet erg van onder de indruk zijn haha.

@ Pien: Hahaha nou dat doet ie dus wel eens als ik op de bank lig te slapen en hij iets van me wilt. Kan je vertellen: das geen pretje! Ik zal me maar beter stil houden...

Hahaha wat een verhaal! En wat leuk geschreven !

Echt super geschreven, ik heb er hier eentje die vaak hetzelfde gedrag vertoont als jouw Pepijn, maar spijtig genoeg heb ik geen Karel ,dus ben ik steevast de kop van jut!!!

Ohhh Leila, geweldig !!!! Jij moet echt een boek uit gaan geven met alle avonturen/ streken van Karel en Pepijn !!!!!

Haha Leila het is weer een geweldig verhaal.

Wuhahahahaha komt iemand me opvegen? Ge-wel-dig geschreven!

Never a dull moment met Pepijn en Karel Geweldig. Ik zie het gewoon voor me

Misschien een idee om een de verhalen van die twee geweldige teckels te bundelen en als kinderboek uit te geven? Dat zou veel lachbuien opleveren, met de avonturen van die twee

je zou je verhalen eens naar een tijdschrift moeten sturen Leila...