Stel dat je komt te overlijden, waar blijft dan je hond...

Mexx gaat naar mijn moeder (2e eigenaar), al afgesproken. En evt naar mijn zusje als zij er niet meer zouden zijn.

Hier heb ik vorige week ook over nagedacht...
En kdenk dat Lucky naar mijn ouders gaat..
Maar hier moet ik het eens over hebben, kdenk niet dat ze Lucky weg zouden doen...tblijft toch een herinnering denk k..

Mijn boys worden gegarandeerd opgevangen
door mijn familie. Die zijn allemaal hondengek.
Een geruststellende gedachte.
Gisteren kwam ik een kennis tegen, een vrouw die
een paar jaar geleden een hersentumor had, daarvan hersteld is en de laatste jaren heel goed was, qua gezondheid.
Ze nam een jack russell en de hele dag is ze bezig
met haar Funs.
Gisteren meldde ze me dat ze een afwijking in haar borst hadden geconstateerd en dat ze er duidelijk
rekening meehoudt, dat het ernstig, mede door
haar geschiedenis natuurlijk.
Toen ze haar funs zo liefdevol aankeek, brak mijn hart.
Haar ouders gaan voor funs zorgen.
Ze krijgt vanmorgen de uitslag van de biopsie.
Kunnen haar ouders niet voor funs zorgen, zorg ik
dat hij op een goed adres komt, of ik neem hem
zelf.
Zal moeilijk worden met twee reutjes.
Ik hoop zozeer dat het loos alarm is.

Ik heb een contract getekend met de kennel als er iets gebeurd met mij, de hond naar de kennel terug gaat. Ook als ik voor een langere tijd in een ziekenhuis zou liggen(hopelijk nooit) dan gaat Bo naar hen toe. Mijn zoon zal Bo wel willen houden, maar dat moet toch wel inpasbaar zijn met zijn werk. Hij kan vaak thuis werken en zoals hij zegt ik maak het inpasbaar

Maar ik ken niemand anders in mijn omgeving, die Bo zou willen hebben, zijn een beetje vrijbuiters, allemaal op stap

De kennel is geweldig, dus als het moet, zielig maar niet echt slecht voor hem, hij heeft er de eerste 5 mnd van zijn leven gewoond(hij is nu net 1 jr). Maar ik blijf gewoon gezond

Het is inderdaad een niet zo leuk onderwerp, maar het is toch wel een heel reeël onderwerp.. Waar natuurlijk wel is over gepraat en over nagedacht mag worden.
Ikzelf woon samen met mijn vriend en we hebben twee herdershonden. Het is eigenlijk vanzelfsprekend dat ik mocht komen te overlijden, dat ze beide bij mijn vriend blijven, en mocht mijn vriend komen te overlijden, dan blijven ze bij mij.
Maar... mochten we idd samen komen te overlijden, dan gaan ze naar mijn ouders toe... het is niet omdat ik mijn schoonouders niet vertrouw of iets, maar mn schoonouders hebben al 2 katten, 3 konijnen en een parttime hond in huis. Ook is mijn schoonmoeder slecht ter been, dus de zorg voor 2 voglroeide herders gaat hem niet worden.
Mijn ouders daarentegen hebben geen dieren, ze hebben ze wel gehad, maar hebben nu wat andere prioriteiten. Ze houden superveel van mijn herders en de honden zelf aarden heel goed bij mijn ouders thuis en zijn ook helemaal gek van mn ouders...

Maar ik hoop dat van bovenstaande dingen, nooit iets gebeurd... :-(

Hoi hoi

Lekker onderwerp Maar als ik er niet meer zou zijn. Dan neemt Ed mijn man de zorg voor de honden over al moet hij dan wel ander werk gaan nemen. of alleen dagritten gaan doen. Anders zoekt hij een heel lief baasje voor de honden zodat ze toch een goed plekje hebben.

Als mijn man er niet meer zou zijn dan blijf ik gewoon voor de honden zorgen, ik kan niet eens zonder hond.

mochten we samen er niet meer zijn. Dan kunnen ze naar een familie lid. En ik ben aan het rondkijken waar ze anders heen kunnen en dat laat ik zwart op wit zetten zodat als wij er beide niet meer zouden zijn dat ze toch een goed adres hebben. Ben er de laatste tijd mee bezig om te kijken waar ze heen zouden kunnen.

Liefs natascha

Hey Ilja,

Hier gooi je toch iets open waar velen van ons nog nooit aan gedacht hebben.

Vroeger had ik, samen met mijn zusje, bij de notaris laten vastleggen, mochten zij en haar man wegvallen en vice versa, de kids door ons/haar opgenomen zouden worden.

Ik heb de afspraak met mijn kinderen, mocht mij iets overkomen, mijn katten en Simba door 1 van hun geadopteerd worden (als dat maar geen ruzie word, want ze zijn gek op de beesten hahaha)
Ook ik zou, zonder erover te twijfelen, de beesten van mn kids in huis nemen).
Die zekerheid hebben ze gewoon.

Maar inderdaad, jouw tip, om dit ook te beschrijven en telefoonnummers neer te leggen in huis en auto, vind ik heel slim. Ga dit nu ook doen dan.

Prettig zonnig weekend

Groetjes Lia

Hallo!

Toevallig ben ik daar een paar maandjes terug nog mee bezig geweest. Ik nam altijd aan dat mijn zus ze dan wel in huis zou nemen. Toen ik erover begon gaf ze aan dat niet te willen!

Mijn collega is dol op honden, zij gaf aan graag 'peettante' te willen zijn. Dus...ben ik vorige maand met mn honden naar kantoor gereden om ze kennis te laten maken, en ze heeft nu een foto van haar 'petekindjes'. Fijn dat het zo geregeld is, je weet maar nooit!
Het ligt thuis bij mn papieren, maar idd goed idee om ook iets in de auto te leggen!

groetjes Jeske

Nooit over na gedacht!!!!

Mijn dochter en ik zijn samen eigenaar van Zoë, dus als mijn man en mij iets overkomt, dan zorgt Andrea gewoon voor haar.

Onze honden gaan terug naar de fokker, (van allebij de zelfde) Ze hebben een grote boerderij dus dan hebben ze er wel plek voor.

Hoi Ilja

Rebbel kan naar mijn nicht en neef, die bij mij in de straat wonen, zij zijn ook de personen die Rebbel uitlaten als wij zelf niet kennen
Hun hond is 1 jaar geleden heen gegaan (ouderdom)

En Brammetje gaat naar de buurvrouw, die is helemaal weg van hem, ze vind hem zo'n knapperd
Dit heb ik allemaal al besproken, want je weet maar nooit.

Bij mijn polis heb ik een dokument gedaan, ik wil zeker weten dat alles goed komt met mijn lief hebbende dieren

Lieve groet Thea