kan iemand mij het uitleggen.

Waarom worden er honden uit het buitenland gehaald om hier in nederlandse gezinnen te plaatsen terwijl bij ons de asiels vol zitten.

Begrijp me goed ik ver- of oordeel over niemand er zal een goede gedachte achter zitten alleen ik zie hem niet. 

Een kennis heeft net een hondje uit Griekenland geadopteerd met als reden ze zijn daar zo zielig. Maar dan denk ik dat zijn ze hier in het asiel toch ook. Natuurlijk heb ik haar dat ook gevraagd maar zij had daar geen antwoord op. Dus vandaar dan maar eens hier gevraagd.

Er loopt net een ander topic over. Misschien kun je daar je antwoord vinden?
Het topic heet 'ervaring met hond uit buitenland' dacht ik.....

ik ben het helemaal met je eens , en ik snap er ook niks van

En zo kan je nog wel heel veel vragen stellen
Waarom worden er nog steeds honden gefokt als de asiels zo vol zitten?
Waarom zijn mensen zo onverantwoord om een pup bij een broodfokker te kopen?
Waarom denken veel mensen dat fokken met honden alleen een paar honden bij elkaar zetten is?

Omdat iedereen doet waar hij/zij zich goed bij voelt.

Asielen hier zitten inderdaad erg vol.
Maar heel veel honden die uit het buitenland komen zijn gered van een dodingsstation.
Natuurlijk hebben ze daarom geen voorrang maar als dat nou net het hondje is wat je zoekt?

Kinderen uit het buitenland kunnen toch ook geadopteerd worden.
Waarom een hond dan niet?

Ik ben het grotendeels met je eens behalve de opmerking ; kinderen kunnen toch ook uit het buitenland geadopteerd worden."
Verschil is nl dat je in Nederland nauwelijks kans krijgt om een Nederlands kindje te adopteren. Je mag pleegouders worden, maar op een enkele uitzondering na, nooit adoptieouders. Dit is een van de redenen dat kinderen uit het buitenland geadopteerd worden. Gewoon omdat dat de enige optie van adopteren is.
En om dat nu te vergelijken met honden vind ik ook ietwat overdreven.

Ben het met je eens! Het hondje van mijn ouders is uit het asiel bij ons in de buurt.

Maar als je vraagt waarom mensen ze uit het buitenland halen, denk ik dat dat komt door al die zielige reclames die zo vaak voorbij komen. Als je dan een uitgemergeld hondje ziet met de vliegjes in de ogen en zonder ook maar iets te eten en niemand om van ze te houden, dan wil je die toch alleen maar in je armen nemen en een lekker plekje voor de openhaard geven?
Neemt niet weg dat de honden hier dat ook meer dan verdienen, begrijp me niet verkeerd! Maar over onze hondjes worden je geen reclames naar je kop gegooid... Triest eigenlijk.

Persoonlijk snap ik het wel en niet.

Wel omdat liefde simpelweg geen grenzen heeft en iedere hond recht heeft op een warme mand.

Niet omdat ik het vaak niet eens ben met hun motivatie. Vaak hoor en lees je dat ze gewoon hier geen hond konden vinden die bij ze paste.

Dan heb je dus geen geduld en oordeel je puur op uiterlijk want bij een buitenlander weet je helemaal niet of deze hond bij je past aangezien je net als met iedere herplaatser geen verwachtingen moet hebben. Vind het zelf een verkapte vorm van broodkoop zo.

Persoonlijk zou ik het nooit doen want als ik op asielsites kijk zie ik er minimaal 10 die me aanspreken. Maar goed, ik ga er een ander ook niet om veroordelen.

Ook een hond in het buitenland is even zielig als hier in de nederlandse asiels ik ben het daar mee eens.

Waar ik persoonlijk een beetje problemen mee heb is dat mijn het gevoel bekruipt dat het soms niet helemaal zuiver koffie is.
Hoeveel pups worden er steeds niet aangeboden en naar Nederland gebracht, herplaatsorganisaties schieten als paddenstoelen uit de grond en komen in veel gevallen de gemaakte afspraken niet eens na als ik het hier zowel mag lezen.
Mijn gevoel zegt dat ook hier weer "organisaties" bij zitten waar het enkelt om het geld gaat dus komen we weer op het fokken van pups enkel om snel geld te verdienen.

Een organisaties die ik een warm hard toe draag is zijn zeker die van de windhonden, deze beestjes wacht een vreselijke dood aan het eind van het seizoen of bij slecht presteren.
Dit soort honden zou ik (helaas mijn man vind het echt geen mooie honden ik wel van huis uit mee opgegroeid) met heel mijn hart een beter thuis gunnen.
Maar vooral pups uit het buitenland halen tja ik heb m'n bedenkingen erbij.

Echt? Dat wist ik niet.. Wat sneu!

Goh, gaan we die discussie nou weer voeren?

Waarom baren massa's vrouwen baby's terwijl er zoveel weesjes in Afrika en weet ik veel waar zitten?
Waarom schaffen zoveel mensen een dier aan bij een fokker terwijl er genoeg in het asiel zitten?
Waarom worden er importbruiden naar Nederland gehaald terwijl er genoeg single vrouwen in NL zijn?

Zo kun je nog wel even doorgaan. Ik zou me bijna gaan schamen dat ik een hond heb die toevallig uit het buitenland komt.
Wij gingen voor een asielhond en ja, die kwam toevallig uit Malta, als ze uit een ander land of gewoon uit NL was gekomen was ze net zo lief geweest.

Ik denk dat honden in Nederlandse asielen het toch wel 100x beter hebben dan de zwerfhonden in het buitenland...

Bij sommige rassen kan het ook zijn dat er (of op korte termijn, of helemaal geen) goede fokkers zijn van dit ras.
Bijvoorbeeld bij de Anatolische (turkse) herder, er zitten voor zo ver ik weet een paar broodfokkers in Nederland, in België zit een hele goede fokker!
Er zullen vast meer rassen zijn waarbij een soortgelijke situatie voordoet.
Misschien heb ik het mis hoor, maar geloof dat dit wel zo is...

Bij asielhondjes is dit natuurlijk een ander verhaal.

Wat ik me trouwens net bedenk, hartstikke dom dat ik daar niet aan dacht - ben met 5 dingen tegelijk bezig - is dat onze Sam uit polen komt. Daar had een man een eigen asiel opgezet maar hij had geen plek toen hij een roedel van straat heeft gehaald die afgemaakt zou worden. Helaas had die goede man geen plek meer, dus de hele roedel is naar nederland gehaald omdat op dat moment plek was bij dit asiel.

Sorry voor mij offtopic reactie maar: Hahahahaha!!!

Omdat liefde grensloos is.

Tja, ik vind het zelf fijner de hond eerst te kunnen bezoeken, om te kijken of de 'klik' er is. Andere mensen hebben dat niet.
Zelf lijkt mij de vliegreis ook erg stressvol, dus zal niet een hond die nog in het buitenland zit uitzoeken om hier naartoe te laten vliegen, niet wetend of de klik er is. Maar ik kan wel begrijpen dat iemand die gok wel wilt wagen of er helemaal blanco in wilt stappen.

Helemaal mee eens!

Telkens weer dezelfde vragen met de dezelfde argumenten en daarop opnieuw hetzelfde verweer.

Begint een beetje uitgekauwd te raken en tevens lichtelijk 'vervelend' voor de baasjes van buitenlandse honden om er continu op aangesproken te worden.

Laat een ieder nu eens lekker zelf weten waar hij zijn hond vandaan plukt.

En op de opmerking dat er zoveel malafide praktijken spelen omtrent buitenlandse honden... helaas waar!
Daarentegen zijn er helaas ook massa's ''brave'' fokkers die minstens net zo malafide zijn!
Om over alle 'oeps' en 'pretnestjes' van de onnozele amateurs die enkel kijken naar het ''schattigheid gehalte'' nog maar te zwijgen!!!!

Dus in beide gevallen... opletten met wie je in zee gaat! 
En daarmee klaar!

How mensen, ik vind dat TS dit op een heel nette manier heeft gevraagd, komt voor mij puur over als interesse en nieuwe inzichten willen krijgen in iets wat hij nu nog niet kan begrijpen, alleen maar goed toch?
Niet meteen aangevallen voelen

mijn antwoord is misschien cliché maar: waarom zou dierenliefde eindigen aan de grens?
Als jij nu net dat ene hondje vindt wiens verhaal en blik je zo enorm aanspreekt dat het je niet meer loslaat, waarom zou je hem dan niet adopteren omdat hij niet in Nederland zit?

Het is inderdaad zo dat de asielhonden hier ook zielig zijn, en die ene asielhond hier heeft er ook niets aan dat in spanje een hondje zit dat nét iets zieliger is.
Maar elke hond gered is er eentje.
Ik lees regelmatig wat mee op de sites van zulke organisaties, hun updates, verhalen over specifieke hondjes die ze die dag binnengekregen hebben, tja, dat is nu eenmaal heel wat anders dan de zoveelste asielhond hier die niet meer gewenst is bij zijn gezin.

Iedereen heeft er natuurlijk zijn mening en oordeel over, net zoals bij elke nieuwe "rage" die aan het opkomen is. Zolang je zelf weet waarom je het doet laat je ze maar praten.

Ik heb mijn honden uit spanje uit liefde voor het ras. Heb altijd windhonden gehad, ook uit het nederlandse asiel.
Als je de gruwel ziet van hoe de galgo's en podenco's in spanje behandeld worden snap je wellicht mijn keus en die is dan niet gebaseerd op zielig, maar met name passie voor het ras.

ik heb mijn hond uit polen. Aan de ene kant, ( niet raar bedoelt ) In nederland weet je dat ze het goed hebben in het asiel. in andere landen weet je dat niet. je ziet vaak (op tv, Internet enz) uitgemergelde, zieke en zielige hondjes uit het buitenland voorbij komen. honden in asiels in nederland zijn net zo zielig als wanneer ze uit het buitenland komen, Maar Nederland doet vrij weinig aan reclame maken. je ziet zovaak zielige hondjes uit het buitenland op tv, dat je je haast al verplicht voelt om zo'n hondje een gouden mandje te geven.  Bij de stichting waar onze hond vandaan komt zijn ook nederlandse honden. toevallig kwam hij dan uit polen, maar hij als hij uit nederland zal komen was hij alsnog bij ons geweest. 

Ik zeg, Nederland net zoveel reclame maken!

..Laten we het er op houden dat iedereen de hond kiest die hij/zij zelf wil.Of dat nu een pup/hond is uit NL/buitenland/broodfokker/Stamboomfokker/herplaatser van MP of ander media.

Van mij mag alles dicht en stoppen met fokken voor de komende(pak um beet 8 jaar)..dan zullen de asielen wel leeg zijn toch in NL 

Maar dat zal wel een Utopie zijn,eerst moeten alle hoge mannen alle problemen oplossen in Europa,dan in NL,dan volgen er nog 1001 andere onderwerpen die 'héél' belangrijk zijn en dan komen de dieren een keertje aan de beurt.

Wij waren niet opzoek naar een hond, wist wel dat er in de toekomst een hond zou komen. Toen werden wij gecontacteerd door vrienden of wij een huisje wisten voor een blinde pup van 3 maanden. Deze vrienden hebben een zaak in turkije, en daar was hij aan komen lopen met zijn broertje en zusje. Ik had nog geen foto of niks gezien. Voor gelegd aan mijn vriend en die wist het niet. Toen kreeg ik een foto doorgestuurd toen was het volmondig ja. Klinkt misschien heel stom maar dit rakkertje verdiende een huisje. Dus toen is alles in werking gezet om hem
Hierheen te halen. Heeft een maand geduurd, een maand in spanning gezeten of de bloedtesten goed waren en of hij uberhaubt naar nederland mocht komen.

Toen we groen licht kregen waren we aan het idee gewent dat er een hond zou komen, toen hebben we alle spullen aangeschaft en lucky kon komen. Hebben 1,5 maand op hem gewacht en toen was hij er eindelijk. Meteen naar de dierenarts om daar ook maar even te checken. Hij was goed gezond, mocht nog wel wat aankomen. Kreeg druppels mee voor zijn ogen ie helemaal ontstoken waren. Maar wat ook wel mooi was is dat hij niet blind bleek te zijn.

Toen lucky een maand bij ons was hoorde wij dat zijn broertje en zusje gestolen waren van de vrienden en dat ze ze gedood hebben en daarna in de beek hebben gegooid...daar vonden ze ze terug. Ik keek toen nog een keer naar lucky en ja ik heb een traan gelaten. Ik zou me geen leven meer zonder hem kunnen wensen hij is mijn allerbeste maatje, geen vooroordelen over mij. En ja, het is een turk. Maakt het hem daarom
Minder dan een asielhond? Nee voor mij niet, ook daar zitten honden die een kans verdienen en ik snap wel wat je bedoelt. Maar voor mij gaat liefde niet over grenzen. Mijn volgende hond? Zou zomaar een asielhond kunnen zijn, zou ook een hondje uit een ander land kunnen zijn. Kan een herplaatser zijn. Ik
Heb een zwak voor sukkeltjes die een mandje verdienen. Maakt niet uit waar ze vandaan komen.

Ik was op zoek naar een setter en ik vond hier in de asielen alleen maar pits en staffords. Na een half jaar ben ik verder gaan kijken en kwam mijn setter wel tegen in Spanje. Hij is niet zielig, hij is gewoon uit een situatie gehaald en zit nu in een andere situatie. Het klikt tussen ons en dat is waar het om gaat.
Eerlijk gezegd hij heeft geen gouden mandje gevonden, hij heeft er helemaal geen.

Snap de vraag wel.
Ik heb een inheemse adoptiehond, hoewel ik de kruisingen van over de grenzen héél mooi en 'vernieuwend' vind.(ja, heb ik ook gekeken) Ze hebben een  net iets andere mix dan bij ons 'gangbaar' is...
Qua uiterlijk zal ik dus zeker zeggen ja, maar als er een ding is dat voor mij nog niet transparant genoeg is, dan is het het feit of die honden -heel vaak zijn het pups- niet eigenlijk van broodfok daar ter plaatse komt en nu via 'asielkanalen' tot bij ons geraken.(de echte asielhonden en dumperts uitgesloten)

Ik kan me niet van het idee ontdoen dat we voor de 'arme' landen een nieuwe afzetmarkt aan het worden zijn.

Is een discussie zonder eind, omdat gevoelens en overtuiging bij deze gevoelige materie persoonsgebonden zijn, en omdat een regel (van Europa of welke overheid dan ook) dat ook niet kan vervatten....

en bij de mensen....tja, daar heeft Cindy wel een punt! 

Presies mijn punt.

Waarom mogen mensen gewoon niet zelf kiezen waar ze hun hond vandaan willen.
Kan ook zeggen, waarom halen mensen honden van fokkers terwijl asiels vol zitten, daar moet je de schuld niet van op de mensen steken die een buitenlands hondje wouden. Steek de schuld eerder op broodfokkers waarom asiels vol zitten.
Elke hond verdient liefde, of het nu buitenlandse of binnenlandse zijn..

Ik heb hier twee honden. Eentje uit een Nederlands asiel. Eentje uit Spanje via een stichting.
Waarom ik voor een hondje uit Spanje heb gekozen? Ik heb eerst alle Nederlandse asielen online gecheckt. Er zat niets dat me aansprak. Tot er een hondje voorbij kwam dat me wél aansprak. Meteen gebeld, waarop mij verteld werd dat er veel interesse voor dit hondje was en ik een motivatiemail moest sturen. Leek wel een sollicatiegesprek. Afijn, een hele mail getypt, meteen verzonden, binnen vijf minuten antwoord dat hij al opgehaald was door een nieuwe eigenaar.

Vervolgens ben ik verder gaan kijken. Mijn voorkeur ging uit naar een windhond. Die zaten er niet in de Nederlandse asielen. Was geen must hoor, maar aangezien verder niets mij aansprak ben ik verder gaan kijken en kwam ik bij een stichting Cosmic tegen. Ik was, of ben misschien zelfs nog steeds, ook van mening dat eerst de Nederlandse asielen leeg moeten voor we honden uit het buitenland gaan halen. Helaas is de keus in de Nederlandse asielen beperkt. Als je geen Jack Russell Terriër, Pitbull/Stafford of Mechelse Herder wil, houdt het ver op. Cosmic sprak me aan, dus ik ben me in gaan lezen over buitenlandse honden. Daarna heb ik Cosmic ontmoet en mee naar huis genomen, omdat zij aan de "eisen" voldeed waar de honden in de Nederlandse asielen voor mij niet aan deden.

Tegenwoordig ben ik van mening dat je moet zoeken naar een hond die bij je past. En of die hond in een Nederlands asiel zit, of bij een erkende fokker, of bij een stichting, dat is voor iedereen verschillend, denk ik. Ondanks dat een Nederlandse hond nog steeds mijn voorkeur heeft (en er is een grote kans dat ik éérst weer de Nederlandse asielen check, mocht er hier ooit een hondje bij komen) heb ik geen spijt van mijn beslissing en ben ik hartstikke blij met mijn signorita! En als ik filmpjes op YouTube kijk, over "De Hel van Spanje", terwijl zij hier met een vol buikje ondersteboven naast me op de bank ligt te snurken, dan ben ik helemaal overtuigd dat ik iets goeds heb gedaan

Om even een voorbeeld te nemen, het asiel hier in mijn woonplaats..
Er zitten momenteel 23 honden.
8 daarvan zijn Staffords/Pitbulls
6 daarvan zijn kleine Terriërs (Jack Russell en West Highland White)
3 daarvan zijn herders (kruising Duitse, een Mechelaar en een bastaard)
4 daarvan zijn "doggen" (Rottweiler, Cane Corse en Old English Bulldogs)

Ik wilde geen Stafford/Pitbull, kleine Terriër, herder of dog. Een kruising herder had ik eventueel nog overwogen, maar in dit geval gaat dit om sterke, intimiderende reuen die niet met andere honden kunnen (en ik had al een hond) en die ik, i.v.m. mijn gebroken rugwervel, niet uit zou kunnen laten.

Dan blijven er twee honden over. Een kruising Border Collie, die al verschillende bijtincidenten heeft gehad, en een Dalmatiër die ook niet met andere honden kan. Ik dank u feestelijk!

Dit is slechts een voorbeeld, er zijn nog meer asielen en je hoeft natuurlijk niet alleen in je eigen woonplaats te zoeken, dit is alleen een voorbeeld. Ik denk dat het belangrijk is dat je een hond zoekt die bij je past. Ongeacht waar deze hond vandaan komt. Volgens mij had ik dit al gezegd..

Tja, waarom gaan zoveel mensen voor een pup bij een fokker terwijl de asiels zo vol zitten?

Je kan beter de vraag stellen hoe het komt dat zoveel honden in het asiel zitten... Misschien als mensen eens stoppen met pret- en oepsnestjes te fokken, waarvan een groot deel van het nest op marktplaats of in het asiel terechtkomt...

De schuldigen van de overvolle asiels moet je daar zoeken en niet bij de mensen die een hond uit het buitenland halen. Het gebeurt maar zelden dat een hond van een rescuevereniging in het asiel terechtkomt, want als er een herplaatsing moet gebeuren gaat de hond terug naar de rescue. Dat is, naar ik hier al veel gelezen heb, ook het geval bij erkende fokkers.

Ik heb 4 honden, 3 uit Spanje en eentje uit het asiel hier. Ik kies bewust voor honden die het nog niet goed hebben gehad en die moeilijk te plaatsen zijn. Mijn eigenbelang staat op de laatste plaats...

Ts: waar komen jouw honden vandaan? Uit het asiel?

Goedemorgen.
Als eerste iedereen bedankt voor zijn of haar reactie. Sommige onder jullie voelden zich toch aan gesproken/ aangevallen op hun keuze. Dat vind ik jammer dat is niet de bedoeling geweest van mijn vraag. Hij is echt bedoeld om duidelijkheid te krijgen in iets wat ik niet snap. 
Ik ben het er namelijk mee eens dat we mogen kiezen maar het lijkt hier waar ik woon soms alsof een hondje uit het buitenland een mode artikel is. Als ik in het bos loop en mensen zie dan is het eerste wat ze zeggen "ja hij komt uit het buitenland zooo zielig joh". Dan denk ik Uhh het gaat toch om de hond en niet dat hij uit het buitenland komt. Daarom snap ik het dus ook niet en ben ik soms bang dat als de "mode" weer uit is ze hier in het asiel terecht komen. Ik snap ook dat er veel gewoon echt een goed te huis vinden bij mensen die alleen het juiste willen en zullen doen. 

Simpel als ik soms denk vind ik de uitleg van Pauline verhelderend. Ik heb eens langs de verschillende sites van asiels gesurft en ben het met je eens er zit veel van het zelfde. Dat heb ik mij ook nooit gerealiseerd. Dat windhonden werden afgemaakt als ze uit geracet zijn wist ik en snap ook de fascinatie voor het ras. 

Mijn honden komen beide niet uit het asiel. Waarom niet omdat ik zeker moest weten dat de hond allergie vriendelijk zou zijn. Want in huis nemen betekent er bij zijn dood pas weer uit. Mijn 2e hond is daarom wel een herplaatser een reu van 8 jaar oud met een chronisch maag darm ontsteking en een lage weerstand tegen  van alles. Maar wel zeker wetend dat hij allergie vriendelijk is. 
Daar komt ook misschien wel mijn onwetendheid vandaan. Omdat bij ons zo duidelijk moet zijn dat we geen klachten gaan ontwikkelen en een onbekende mix van rassen voor ons echt not done is.

Als ik het goed begrijp zeggen jullie het volgende.

Het maakt ziet uit waar de hond vandaan komt het gaat of er een klik is tussen jou en de hond. En als dat nou toevallig een hond uit het buitenland is dan is dat niet meer als een gegeven. Als hij in nederland in een asiel gevonden had kunnen worden hadden jullie dat prima gevonden.

Maar laat boven al duidelijk zijn.
Ik vind het prachtig om te zien hoe honden van angstige schichtige individuen veranderen in vrolijk, gezonde en stabiele honden. Dat wens ik voor iedere hond waar die ook vandaan komt hier uit Nederland of waar dan ook. Dat het voor de nieuwe eigenaar die weg niet altijd makkelijk is vind ik bewonderings waardig om het juist dan toch te doen.

Mensen die een hond als mode accessoire kopen zijn geen hondenliefhebber.
Die nemen er een om te pochen naar andere mensen dat ze er een gered hebben.
Dat is niet de insteek van een hond adopteren.

Je adopteert een hond om oprecht de hond een beter te leven te willen geven.
Of dat die hond nou uit het buitenland komt of niet.
De asielen in het buitenland en de stichtingen die die honden naar Nederland halen hebben vaak een heel ander soort hond dan wat je hier kan krijgen.
De Podenco is daar maar een voorbeeld van. Die vind je hier niet of bijna niet in het asiel.

Iedereen moet gewoon lekker doen waar ie zich goed bij voelt.
De asielen zullen nooit leeg worden als mensen impulsief honden blijven kopen bij een broodfokker of van dat o zo schattige nestje van de buren.

Ik zou het zelf niet kunnen hoor een hond uit het buitenland mits deze al in Nederland verblijft.
Ik kan niet op de gok een hond adopteren en pas zien als hij hier in Nederland zou zijn.
En ik heb ook niet echt de mogelijkheid om het hondje zelf op te zoeken haha.

Ik snap je na deze uitleg wat beter. Reactie volgt nog (als pc op werk aan is).