wat vinden jullie?

Dit schooljaar heb ik voor het eerst filosofie op school. We zijn nu bezig met antropologie. Over de mens dus, en wat de mens is. Nou vertelde mijn leraar dat dieren in tegenstelling tot de mens geen geest hebben. Hij heeft het steeds over een hond. Dan zegt hij: 'honden, hebben geen geest. Honden voelen niks. Als je een hond slaat, dan heeft hij geen pijn. Als hij dan ineen duikt, is dat gewoon een reflex. Een hond is ook echt niet blij om jou te zien omdat hij van je houdt, maar omdat hij eten van je krijgt, of omdat je bij zijn roedel hoort.' ik kon me er zo kwaad om maken. Aan de ene kant denk ik: 'ach, ene oor in, andere weer uit...' maar een hond heeft toch echt wel gevoel. Waarom raken mishandelde hondjes dan zo getraumatiseerd? om even een voorbeeld te noemen. wat vinden jullie? misschien kunnen jullie me goede argumenten geven om mijn leraar ervan te overtuigen?
oh en voor de duidelijkheid: hij heeft er nog uitdrukkelijk bij verteld dat hij geen voorstander is van dieren slaan.

een kat hecht zich aan het huis en de hond hecht zich aan de baasjes,ze hebben echt wel gevoel en reageren ook hoe jij je eigen voelt.rara uitspraak van je leraar ,zeker geen hondenliefhebber maar een katten liefhebber?

ind, je hebt groot ge;lijk,wat een rare kwast die man zeg! gelukkig is het niet mijn meester...dan wist ik het wel,,,werd mega grote discusie dan hahaha

Ik vind het een beetje een rare uitspraak, ik denk toch ook wel dat dieren een gevoel hebben hoor. en zeker een geest!

Een hond heeft wel degelijk gevoel (zenuwen dus) en ook meer emoties die wij mensen hebben dan dat we zelf denken dat honden hebben. Maar ik ben het wel met hem eens dat honden geen geest hebben die naar de 'hondenhemel' o.i.d. gaat. Voor mij leeft een hond een leven en als ie dood is, is ie dood. Niet dat er ergens over de wereld dan een nieuwe geest zwerft van de hond. In tegenstelling tot dieren, geloof ik wel dat mensen een geest hebben (een ziel) die na hun leven naar de hemel of hel gaat (zoals beschreven in de Bijbel). Maar daar zal ook niet iedereen hier het met me eens zijn .

hoi en dat noemt zich zelf een leraar?

zal je een vb geven: mijn eerste hond murdoch,weet nog dat mijn schoonvader overleed en wij kwamen weer thuis en mijn man had veel verdriet en ging op de bank zitten en wat deed murdoch hij ging naar hem toe en legde zijn kop op zijn schoot om hem te troosten.toen wij weer naar het huis gingen van mijn schoonouders ging murdoch ook gelijk mijn schoonvader zoeken.en stopte bij de trap en ging staan huilen als een wolf.ze voelen dus echt wel degelijk.

Dit snap ik niet hoor.Een hond heeft wel zeker gevoel en een geest.En dat noemt zich leraar?

Juist omdat de mens een geest heeft is hij of zij in staat zijn eigen draai te geven aan bevindingen en waarheden. Een hond heeft inderdaad geen geest zoals wij. En houden van... lijkt me ook sterk. Wel tonen zij ons hun affectie en zijn wij in hun ogen (Alfa-) 'hond'.

En ja, honden voelen wel degelijk, lichamelijk gezien. Ook ruiken zij de gemoedtoestant van de mens wat zij door de jaren samenleven heen leren herkennen.

Jouw leraar houdt vast niet van honden. En dat is wat mijn geest mij verteld.

Onzin wat je leraar zegt.

Honden zijn wel anders dan mensen, zij hebben inderdaad geen echte emoties of gevoelens bij het zien van andere honden of mensen.

Natuurlijk vinden ze je vooral aardig omdat je zo goed voor ze zorgt, jij geeft ze eten, en liefde etc.

Maaar hiermee wil ik niet zeggen dat honden totaal gevoelloos zijn, dat is absoluut niet zo!
Honden voelen zeker pijn, alleen laten zij dit niet snel merken, dit zit in hun instinct want dan laten ze zien dat ze zwak zijn, iets wat ze in de wilde natuur het leven kan kosten.

ik word altijd zo miselijk van mensen die mensen boven dieren zetten, bah iedereen heeft een geest en we voelen allemaal pijn. ik moet eerlijk zeggen dat ik het gevaarlijk vind wat hij tegen andere zegt als leerraar stel dat iemand hem gelooft. ook kijk een hond die geef ik even een schop want de leerraar zegt toch dat hij niks voelt

Ik ben van mening dat een hond zeker een geest heeft en ook gevoel. Dat merk je toch gewoon als je met honden leeft, het zijn geen machines maar levende wezens. Meer kan ik er niet over zeggen, in mijn ogen volslagen belachelijk te denken dat een hond geen gevoel heeft.
Wel vind ik een kern van waarheid zitten in de uitspraak van 'niet blij zijn om je te zien, maar alleen omdat je hem/haar eten geeft'.
Natuurlijk is dit niet zo zwart/wit en zeker geeft een hond veel om zijn baasjes. Maar óók omdat deze persoon hen verzorgt en voert.
We vermenselijken de gedachten van een hond soms teveel denk ik. Het zijn toch opportunisten die niks zullen doen waar ze zelf niet beter van worden.
Heerlijk toch? Om ongestraft zo te kunnen zijn?

@ Asha: sorry dat ik je misselijk maak, maar ik vind echt niet dat mens en dier gelijk of gelijkwaardig zijn hoor! Voor mij staat de mens wel degelijk boven een dier. Als een kindje met hond over de straat rent en er komt een vrachtauto aan, dan ga ik voor het kindje en niet voor de hond.

leraren weten het niet altijd beter...
Haha! (sorry.)
En een hond houdt helemaal niet alleen van je omdat je hem eten geeft ofzo, want Pluk is helemaal in love met mijn moeder en die geeft haar niet altijd eten ofzo.

wat grappig Dewi, dat jij zegt dat honden geen machines zijn. want zo noemde die leraar ze wel. en over het algemeen vind ik het een goede leraar, ik ben het vaak met hem eens, maar dit vind ik zo raar. hij zei dat honden geen pijn voelde, en dat was volgens hem bewezen. want, zo zei hij, hij was een keer in een restaurant, en daar deed de kok een levende vis in kokend heet water, en terwijl de vis gekookt en bereid werd, stierf hij. Mijn leraar vroeg: 'is dat niet zielig?' waarop de kok zei: 'een vis heeft niet zoveel hersenen en dergelijke, een vis voelt dit niet.' maar een vis is toch niet te vergelijken met een hond?

mss eens een hond mee naar je leraar nemen kan hij meteen zien hoeveel gevoelens een hond zal kunen hebben. is echt iemand die niets van dieren kent.
een hond heeft degelijk gevoelens als je jezelf een beetje down voelt dan kom je hond meteen naar je toe om je op een ander gedachte te brengen omdat die beseft er klopt iets niet bij mijn baasje.
ik kan me er ook enorm kwaad om maken over zoiets dat mensen durven beweren dat honden (of andere dieren) geen gevoelens hebben, precies of wij mensen zijn hier de enige op aarde dat alles zal mogen enz. ze vergeten telkens dat er nog andere wezens met gevoelens en een leven hier op aarde rondlopen. nee een mens volgens mij hebben deze wezens minder gevoelens tegenover dieren.

Van welke planeet komt die man die zich leraar noemt? Dieren hebben geen gevoel?

Ok, dieren hebben geen menselijke gevoelens. Dieren hebben primaire gevoelens. Maar geen pijn voelen? Hoe kan iemand die zich leraar noemt zoiets beweren?

Je vraagt om argumenten, maar ik kan er niet eentje bedenken. Moet je nou gaan bewijzen waaruit blijkt dat een hond wel degelijk pijn kan voelen? Vraag hem eens waarom de dierenarts dan een dier onder narcose brengt voor een operatie, of is dat misschien omdat hij anders niet stil wil liggen? Mijn honden krijgen altijd pijnstillers mee na een operatie, of is dat dan misschien alleen bedoeld voor het zakkenvullen van de industrie?

Rare man, ik weet niet of het mogelijk is, maar ik zou zelf de lessen van zo iemand niet meer willen bijwonen. Wat een aliën....

Het ergste is eigenlijk nog, dat er mensen zijn die geloven wat hij zegt. Dat vind ik gevaarlijk....

mijn klas bestaat gelukkig uit leerlingen die heel goed zelf kunnen nadenken en we hebben met de hele klas een discussie tegen hem gevoerd over dit onderwerp. maar hij blijft bij zijn standpunt. honden voelen niks. vooral dat ze geen pijn voelen. dat vind ik zo erg. inderdaad, een hond kent alleen primaire gevoelens. maar zoals hierboven gezegd: waarom krijgen ze dan pijnstillers?

Wat een lariekoek! Ik zou die leraar vragen om aan te wijzen waar die geest van ons dan precies zit. Of in welk punt in de evolutie we die geest precies hebben gekregen. Hadden mensapen een geest? Neaderthalers? Of waarom hij tegen honden slaan is; als ze toch geen pijn voelen maakt het toch niks uit? Is hij ook tegen een spijker het hout in slaan?

Mijn hond is wel degelijk blij me te zien. Hij weet dat hij pas eten krijgt nadat we uit geweest zijn dus hij denkt echt niet dat hij gelijk eten krijgt. Ik zie echt het verschil niet met wanneer ik blij ben mijn vrienden te zien: dan gaat er meestal iets gebeuren wat ik leuk vind. Ik zie niet wat er zo fundamenteel verschillend is met honden. In beide gevallen puur eigenbelang. Een hond heeft veel minder complexe hersenen dan wij en dus ook minder complexe emoties. Maar dat hij ze niet heeft is onzin.

Van mij mag iedereen geloven in een geest, maar het is zeker voor een leraar wel prettig als hij zegt dat dat iets is waarin hij gelooft, niet iets dat onomstotelijk vast staat.

Rare leraar, het meeste is hier al gezegd, ik denk dat je het beste wat jezelf al zei, het ene oor in en het andere oor uit, kunt doen.

wat verwacht die kok dat die vis het gaat uitkrijsen van de pijn dan??
tuurlijk sterft die na een tijdje hoe zal je zelf zijn als je gekookt word???

Oh, en over pijn: Pijn begint bij de zenuwuiteinden die geprikkeld worden of door het beschadigd zijn van zenuwen. Die prikkels, elektrische signalen, worden via zenuwbanen doorgegeven aan het ruggenmerg en tenslotte aan de hersenen. Allemaal dingen die honden hebben en heeft dus niks te maken met die geest.

@ Dobber!!!
Ik vind ook wel dat mensen boven dieren staan. Maar we moeten er wel zijn voor de dieren. We moeten ze een zo goed mogenlijk leven geven enzo. Maar dat vind jij denk ik ook. En ik zou ook kiezen voor het kind (ookal kan ik nog een autorijden )

Jeroen, wat jij zegt, over wanneer we in de evolutie onze geest gekregen hebben... met die vraag zat ik al een tijdje te spelen in mijn hoofd, maar ik kon hem niet goed formuleren. Bedankt, die vraag ga ik hem morgen zeker stellen. hetzelfde met die spijker in het hout!

Vreemde reactie van je leraar, blij dat ik niet bij hem in de klas heb gezeten, een hond kan zelfs van verdriet sterven,ik zou ook niet moeten zien dat iemand een hond slaat..

@ Jeroen: hoe zouden dieren ooit een instinct hebben kunnen ontwikkelen door evolutie???????? Evolutie is grote B*llshit. Mensen en dieren zijn niet geëvolueerd maar geschapen. En misschien even een leuke toevoeging: Als Charles Darwin in deze tijd had geleefd had hij die hele evolutietheorie niet eens bedacht, zoveel bewijzen zijn er tegen de hele theorie. Het enige probleem is: als er geen evolutie is geweest, dan is het enige alternatief het scheppingsverhaal zoals beschreven in de Bijbel. En dat is Not Done... En ik geloof dat wij geschapen zijn door God en dat Hij ons een geest heeft gegeven, een ziel. En dieren/honden hebben die ziel niet.

Heeft die kerel wel degelijk diploma leraar, dieren en honden hebben wel zeker gevoel .
Als die het zo blijft verkondigen in zijn lessen , ocharme onze dieren in de toekomst ....wij proberen dit te verhinderen en die leraar zal het eens gaan verzieken met zijn uitleg

ik heb een argument denk ik
het volgende:

neem een hond uit een asiel die enorm bang is omdat die mishandelt is geweest door zijn vorige eigenaar door het rammelen met de ketting om te kunnen gaan wandelen (wat een hond normaal gezien enorm graag doet en staat te popelen) duikt deze hond in elkaar door de slechte ervaringen. maar omdat die nu bij de nieuwe eigenaar is en deze heel rustig met de hond omgaat en zo de vertrouwen van de hond in mensen weer terug krijgt, hoe dankbaar de hond uiteindelijk na enkele weken gaat zijn, en vreugde sprongen zal maken als de nieuwe eigenaar thuis komt en dat je na enkele weken een totaal andere hond weer ziet dan toen die uit de asiel werd gehaald, en als die de oude eigenaar of mensen tegenkomt die een beetje dominant kunnen overkomen ineen duik of agressief naar gaat blaffen uit schrik door die negatieve dingen dat de hond heeft meegemaakt uit bescherming om dit niet meer te kunnen meemaken.

ook een mooi voorbeeld.
ons sadira komt van een broodfokker, toen zij pup was was het liefde op eerste gezicht ze likte heel mijn gezicht af.
ze gaf zelfs geen kik omdat ze met me meeging het leek wel alsof ze heel blij was dat ze daar niet meer moest zijn.
toen we thuis kwamen leek het net of ze was er al jaren voelde zich meteen thuis.
na enkele maanden zijn we weer samen met sadira op bezoek geweest bij die fokker (als ze los was liep ze weg, en deze keer was ze ook los)
de fokker wou haar wel eens zien om te kijken hoe ze eruit zag, sadira uit de auto gehaald.
de fokker ging op haar hurken zitten en liet haar stem horen, sadira keek plots naar de fokker en wou zo snel mogelijk de auto weer in.
in paniek begon ze aan de autodeur te piepen en doen zelfs omhoog springen, we moesten de deur snel open doen, ze kroop helemaal achterin het kleinste hoekje dat ze kon.
als de fokker door de raam keek begon ze enorm te blaffen uit paniek, toen we haar bij ons wilden roepen keek ze ons aan van ben je nou helemaal op je kop gevallen gaan poot zet ik uit deze auto.
we hadden enorm eel medelijden met haar omdat ze zo bang was op dat moment.
wat er toen gebeurt was met haar weet ik niet, maar ik wist wel dat de pups gewoon overgelaten werd ze keken er niet naar.
er waren zelfs broertjes en zusjes op 4 weken al verkocht.
daaraan zie je ook weer hoe dankbaar je hond kan zijn als ze ergens goed terecht zijn gekomen.
ons sadira is een heel grote schat voor mij, ze gaat voor me door het vuur en zal me beschermen als dit nodig is.
maar als ze die fokker ziet nu is ze wat ouder laat ze echt haar tanden zien en dit doe ze enkel bij haar fokker.

Honden hebben zeker wel gevoel.
De hond is de spiegel van de baas zeggen ze ook vaak .
Honden voelen ook veel dingen van te voren aan.
Honden kennen wel degelijk emoties als liefde en angst.
Die man weet waarschijnlijk niet beter.
jammer

Misschien moet die leraar eens wat lessen gaan volgen bij jullie biologie leraar, in plaats van zijn wijsheid te halen uit de praatjes van een kok die zich geen schuld gevoel over zijn manier van koken wil laten aanpraten.
Een paar honderd jaar geleden dacht men inderdaad dat dieren geen pijn konden voelen (en werden er ook gruwelijke ontledingen uitgevoerd op levende dieren), maar inmiddels weten we wel beter, op een enkeling na die wat achtergebleven is dan.

Fysieke pijn heeft helemaal niets te maken met een geest of een ziel. Pijn is een natuurlijke reactie van het lichaam op beschadigingen en heeft een waarschuwende functie. Als jij je hand dicht bij het vuur houdt, zo dicht dat je je brandt, dat doet dat pijn en trek je automatisch je hand terug. Een hond zal precies zo reageren. Als je een zere voet hebt, zal je er niet op lopen en doordat hij niet belast wordt kan de voet genezen. Een hond doet dat precies zo. Daarom mag een hond bij sommige verwondingen aan zijn poot juist geen pijnstillers, want met de pijn schakel je ook de functie ervan uit, de hond voelt geen pijn meer als hij op de gekwetste poot gaat staan en gaat hem dan wel belasten.
Alleen de primitievere diersoorten, als bijvoorbeeld sponzen, kunnen waarschijnlijk geen pijn voelen, omdat ze daar helemaal de organen niet voor hebben en het bij hun geen functie heeft. Een spons kan niet weglopen, zelfs niet als hij wordt opgegeten door een ander dier, dus heeft het ook geen zin als hij dan pijn heeft, heeft dat hem nooit een evolutionair voordeel opgeleverd, dus heeft hij zoiets nooit ontwikkeld. Bij een hond ligt dat anders. Een hond die door een toevallige mutatie geen pijn zou voelen, zou dus gewoon over gloeiende grond lopen en zijn poten verbranden, met zijn poot in een egel stappen, met zwerende wonden rondlopen zonder ze te verzorgen, etc. Die redt het dus nooit in de evolutie.

Wat wel een verschil is met mensen is de omgang met pijn. Sommige mensen zijn echte pieperds die een pijntje flink uitbuiten om zich zielig te voelen. Sommige honden trouwens ook, die gaan heel zielig hun pootje omhoog houden als je er op bent gaan staan, maar oeps, houden ze het verkeerde pootje omhoog. Maar de meeste dieren kunnen pijn heel goed verbergen. Flink zijn, geen zwakte tonen, om te overleven. Dat kunnen sommige mensen overigens ook heel goed.
Bij nader inzien verschillen we daar dus eigenlijk ook niets in met dieren. Als het echt noodzakelijk is kunnen zowel mensen als dieren ook met zware verwondingen dingen doen die je nauwelijks voor mogelijk houdt, (wegrennen met een gekneusd been als het huis in brand staat) omdat dan het overlevingsinstinct het overneemt en ze de pijn op dat moment niet voelen, op dat moment is overleven in een nood situatie belangrijker.


Een 'ziel' of 'geest' is moeilijker. Wat is dat dan precies? Waar zit die en zoals iemand al vroeg, waar in de evolutie is die ons gegeven dan?
Een hond is een sociaal dier, dat in staat is tot een complexe groepsstructuur. Hij kan op de kleinste details in lichaamstaal reageren, heeft een groot scala van gedragingen, kan zijn gedrag aanpassen aan de situatie, interactief reageren op een ander en is zelfs in staat tot het bewust proberen het gedrag van een ander te veranderen. Je zou die intensieve interactie met anderen al een basale vorm van gevoelens kunnen noemen.
Mensen echter kunnen nog veel complexere taken en relaties aan. Dat geeft ze het gevoel beter te zijn, hoger, dat er iets moet zijn dat dat verschil uitmaakt. Ziel, geest, in staat zijn om gevoelens te hebben, of alleen een verder ontwikkeld brein, het is maar net wat je wilt geloven.