Juno gegromd?!?!?!

goh, dat ik dit ooit nog eens zou plaatsen had ik nooit verwacht, maar wil toch ff wat met jullie checken.

Gisteren was Juno bij de oppas, en ik heb hem s avonds rond half 11 opgehaald. Ik liep achter het erf op, en achter de schutting stond een mevrouw met een capuchon op. Juno ging met zijn borst rechtop staan, poten stevig in de grond, en gaf hele lage brom geluiden met een paar blafjes.... en weigerde nog een stap naar voren te zetten.

De oppas kwam naar buiten, en herkende de dame in kwestie, en wist dat er een hondje bij haar was. Dus zij is voorbij ons gelopen en heeft het hekje van de schutting open gedaan. Toen was het ook meteen goed - Snuffelen, en daarna wilde Juno wel even spelen maar ja dat zat er natuurlijk niet meer in .

Ik heb dit brommen / blaffen geinterpreteerd als niet zeker gedrag. Wellicht rook hij de hond maar kon hij haar niet zien dus vond hij het raar?!

Hebben we dit zo goed 'opgelost'? En zo niet, wat zouden jullie doen? Ik heb dit echt nog nooit meegemaakt met hem....

Mijn honden reageren alle 3 op mensen met mutsen, paraplu's, als iemand z'n trolley uitlaat, zwarte vuilniszakken en meer onverwachte beelden, dus valt dat onder het kopje "onzeker"? Ik ervaar dat niet zo, wèl dat ze het even niet kunnen plaatsen.
En ja ik zou het ook zo opgelost hebben.

Je hebt een Rhodesian en ik denk dat je niet moet schrikken als die het erf wil gaan bewaken. zeker als het donker is en er iemand met een capuchon buiten staat. ik vind dat je goed gehandeld hebt, maar zal in het vervolg misschien toch even oppassen wanneer het hekje open gaat, misschien diegene eerst even vragen of de capuchon af te doen voordat ze naar binnen komt. je weet maar nooit

Een hond achter laten bij een oppas kan ook stressvol zijn,dat worden er ook stresshormonen opgebouwd,misschien dat hij daarom voor het eerst in zijn leven wat onzeker werd.

Toen het voor hem duidelijk werd dat het maar een hondje was en dat jullie het oke vonden,had hij weer meer vertrouwen.

Het maakt op zich niet uit wat je doet ,als je het maar met rust doet en zonder correcties.

Nouri heeft dit ook wel eens bij voorwerpen of mensen die zich 'raar' gedragen. Hij laat dan eerst een lage lange grom horen en daarna eventueel een blaf. een keer was het een scooter, toen ben ik er met hem heen gelopen op zijn tempo, hij heeft even gesnuffeld en toen was het klaar. soms doe ik niks. vanmiddag nog deed hij dit naar een brilbeer op tv, maar na een tijdje had hij door dat hij echt niet uit de tv kwam  Zou dit ook een soort waarschuwing naar ons kunnen zijn? zo van kijk uit baas, ik zie iets wat ik niet ken/vertrouw?

Hier hebben Tosca en onze vorige hond het zelfs al naar ons gedaan. Als iemand van ons thuiskomt kunnen ze ons al van ver de oprijlaan zien opkomen, van zo ver herkenden ze ons nog niet en toen kwamen er ook een paar blafjes uit.
Denk dat dit ook zo'n geval was van alertheid om een onbekende, in jou geval om een vreemd uitziend persoon.

Die van mij heeft het vaak bij mannen met brillen. Daar kan ze vreselijk tegen tekeer gaan, maar ze doet ze niets. Ze is dan naar mijn idee wel wat onzeker of bang (staart tussen de benen, kont omlaag, klein maken etc).
Ik laat die mensen zich kleiner maken (hurken) en haar naam roepen. Ze gaat dan (met mij) met moeite heel voorzichtig beetje, bij beetje naar ze toe terwijl ze blijft blaffen. Als ze dan zo dichtbij is dat die persoon haar kan aaien, mogen ze ook aaien en is ze zelfs heel even vrolijk, maar ze blijft die persoon dan 'niet leuk' vinden en gaat na het aaien gelijk haar eigen gang om na een tijdje als ze die persoon weer tegen komt, opnieuw zo te keer te gaan.
Nu doet ze het bij mensen waarvan ik zelf ook niet weet wat ik met ze moet. Het kan zijn dat mijn hondje dat voelt (ookal probeer ik het niet te tonen) en dat ze er daarom zo op reageert.
Wat ik het meeste verwacht is dat mijn hondje reageert op de energie van die betreffende mannen met bril en dat mijn intuitie gelijk is aan haar intuitie

Op mijn vader met bril of mijn moeder met bril reageert ze trouwens niet. Tegen mijn oma met bril heeft ze volgens mij alleen de eerste geblaft, waar mijn oma van schrok (de mannen schrikken niet) en sindsdien is het goed. Waarschijnlijk ook omdat mijn andere hond een enorme slijmbal bij mijn oma is. Mijn bouvier trekt zich namelijk enorm op aan mij en mijn herder.

Mensen die met een dreigende houding recht op haar af komen gelopen (krom lopen en recht in de ogen aankijken), gaat ze ook enorm tegen te keer maar bijt ze niet. Ze heeft dan dezelfde houding als dat ik hierboven beschreef.
Als diezelfde mensen rechtop recht op haar aflopen en over haar heen kijken, is er niets aan het handje en komt ze zelfs naar ze toe.

Als mijn hond waaks reageert, maakt ze zichzelf niet klein. Hierboven reageert ze in beide situaties dus niet waaks.

Er kunnen dus verschillende redenen zijn dat je hond zo reageert.

Hmm interessant allemaal. Juno maakte zich absoluut niet klein, was erg alert. Dus het zal toch wat waaksheid zijn dan.

Overigens in reactie op soraya - ik denk zeker dat een oppas stressvol kan zijn voor een hond, maar geloof niet dat dat hij Juno enigszins van toepassing is. Hij vind het prachtig bij de oppas, en heeft daar heerlijk liggen ronken .

Wat dan overigens ook wel weer grappig was, was dat hij pas doorhad dat ik weer terug was toen ik al halverwege de huiskamer van de oppas was, en zijn naam noemde. Dus echt een goede waakhond is het nog niet.. hihihi

Bij de oppas is natuurlijk niet zijn thuis, dus daar hoeft hij ook niet waaks voor zijn roedel te zijn

Een hond bij de oppas is altijd stressvol voor de hond (al weet ik natuurlijk niet hoe vaak en hoe lang je hond daar al heen gaat, want daar zal het ook vanaf hangen). Hij wordt immers uit zijn vertrouwde roedel, in een andere roedel geplaatst en dat snappen ze uiteraard niet. Dat hij gaat liggen slapen, is niet een teken dat hij ontspannen is.

Ik vergelijk de oppas eigenlijk met het herplaatsen van de hond. Inprinciepe doe je voor de hond namelijk hetzelfde. Alle herplaatsers die ik meegemaakt heb (zijn er natuurlijk niet veel), gingen allemaal levensloos liggen.

Mijn hond gaat al 2 jaar lang om de 2 maanden naar de trimster, maar ze is het er absoluut niet mee eens als ik de deur uit ga.

Hier wil ik stiekem toch even op reageren...

Nero gaat 2 dagen in de week ook naar de 'oppas' en blijft hier van deze twee keer een nachtje slapen. De oppas is mijn ouders, zeer vertrouwd, niet alleen voor mij maar ook voor Nero.
Ik kom hier gemiddeld met Nero ook nog 1 keer in de week extra, eten.

Nu merk ik dat Nero mijn ouders én het huis echt wel als zijn roedel beschouwt. Hij ziet mijn vader, wanneer ik (de Alpha) er niet ben, als Alpha (of is dat dan de Beta? ...lastiglastig...).
Hij waakt over het huis, blaft wanneer de buitenlamp aanspringt en de deurbel gaat.
Hij toont daar precies het zelfde gedrag als hij thuis vertoont. Dus niet 'levenloos' liggen, wachten tot hij weer thuis is.

De stelligheid van je reactie klopt dus niet helemaal... Of, in mijn geval, helemaal niet.

Anne-wil, om op je vraag terug te komen, ik denk dus dat het wel degelijk waaksheid kan zijn én het beschermen van de roedel, jou en evt. De oppas.

Vandaar dat ik ook zei dat het uit maakt hoe vaak je hond daar komt

Tja kijk eens wat voor ras je hebt en lees eens waarvoor ze gefokt zijn:

In het ruige Zuid-Afrika van de 19e eeuw hadden de pioniers een metgezel nodig die moest uitblinken als jachthond op groot wild en als waakhond om hun familie, vee en bezittingen te beschermen tegen roofdieren en ander onheil.

Zij slaagden erin om uit een smeltkroes van diverse hondenrassen, in genetisch opzicht, een nieuwe hond “samen te stellen” die aan die bijzondere vereisten bleek te voldoen.

Dan kun je niet verwachten dat je hond vrolijk gaat doen tegen iemand die een capuchon op heeft, dat is immers iets buitensporigs dus vreemd.

Als hier achter iets vreemds te zien is of gebeurd dan staat mijn kangal ook te grommen tot zelfs compleet te flippen, is het gewoon reageert ze niet.

Hier is het zelfs zo dat als de buren of hun kinderen door de steeg lopen, is er niets aan de hand. Als er vriendjes of vriendinnetjes van die kinderen door de steeg lopen (ook al zijn ze er nooit eerder geweest), is er niets aan de hand.
Loopt de buurman met zijn keffertje (beest blaft en gromt alles bij elkaar) door de steeg, is er niets aan de hand.
Maar loopt er een onbekende, dan gaat ze enorm waaks te keer.

Bouviers zijn oorspronkelijk oa terrein bewakers.

Ik zou hier niet raar van opkijken. Je hebt een kruising van twee waakse rassen, en zeker de Ridgeback is geen doetje wat dat betreft. Hij begint ouder te worden, en het instinct om te bewaken en verdedigen begint zich te ontwikkelen. Het kan inderdaad zijn dat hij de persoon en/of de hond geroken heeft, of gehoord (vergeet niet dat honden vele malen beter ruiken en horen dan wij). Als dit nog eens voorkomt, zou mijn advies zijn om Juno gerust te stellen (even kijken wat er is en hem dan op een kalme manier bedanken voor de waarschuwing en hem vertellen dat het allemaal niet zo belangrijk is als hij dacht) en er verder niet te veel aandacht aan te schenken. Uiteindelijk zal hij begrijpen dat jij als baasje het verder wel overneemt en hij niet tot handelen hoeft over te gaan. Waarschuwen is prima en heel normaal, mits hij niet bij het minste of geringste uit zijn plaat gaat natuurlijk.
Het is absoluut geen vreemd of agressief gedrag (zeker voor een dergelijke hond), maar ik zou het niet stimuleren.

Hier hetzelfde met onze Ridgeback. Vooral 's avonds is ze heel alert en tijdens haar laatste plasronde blaft ze tegen iedereen die ze ziet (gelukkig gebeurt dit niet al te vaak ).
Ook kan ze tegen een 3-tal mannen hier in de buurt behoorlijk tekeer gaan, voorheen corrigeerde ik haar dan, maar nu probeer ik haar met mn stem wat te kalmeren, ws vindt ze die mannen echt niet leuk (eerlijk gezegd begrijp ik haar wel, maar dat zeg ik dr maar niet ).

mijn colliepup blaft ook naar mensen die in het zwart gekleed zijn  ik zou me er niet druk over maken.

Bedankt weer allemaal voor jullie reacties. Ik ben me ervan bewust dat Juno een hond is gemaakt om te waken, het is alleen zo gek dat je hier 8 maanden niks van merkt. Ook s avonds wordt iedereen keurig genegeerd (of naar gekwispeld als iemand me aanspreekt) maar ik heb nog NOOIT meegemaakt dat Juno niet zo enthousiast was naar iemand. Maar goed, het was idd een vreemd achtererf (Juno gaat niet zo vaak naar deze oppas) en idd een vrouw met een capuchon met iets erbij wat hij wel kon ruiken maar niet kon zien.

Overigens heb ik nog steeds niet het idee dat Juno ergens achter laten een probleem is. Uiteraard kijkt hij je altijd na door het raam, om vervolgens heerlijk te gaan spelen en dus slapen. Wellicht dat het wel wat stress met zich mee brengt hoor, maar daar is erg weinig van te merken voor oppas en ons.

Het 'mooie' van Juno is trouwens, is dat hij dan dus NIKS meer doet wat hem niet aanstaat. Op het achtererf deed hij geen stap meer naar voren...hihi. Volgende keer ga ik kalmerende signalen gebruiken, kijken wat dat gaat doen... uitgebreid gapen ofzo

Denk dat je beter gewoon kan doen bij je hond en duidelijk kan zijn, lopen gapen boeid een hond weinig als dit een waakhond is, een waakhond denkt ook zelfstandig want hij is er immers om ten alle tijden de roedel te verdedigen, ook als dezen liggen te ontspannen.

Ik weet niet of je het een tijdje geleden mee hebt meegekregen er us in Pekela een postbode destijds aangevallen door een 2 jarige kangal, de eigenaresse verklaarde dat de hond dit nog nooit eerder had gedaan dat het altijd een vriendelijke hond was.
De eigenaresse had er geen rekening mee gehouden dat bij dit ras na een jaar of 2 het ware karakter naar voren komt en de hond gaat doen waarvoor die gefokt is, waken verdedigen.
Elke waakhond heeft een keerpunt en dan komt het ware karakter naar boven, daarom staan er veel 2 jarige waakhonden op marktplaats, de hond bleek toch niet zo lief en makkelijk te zijn als gedacht.

Daarom duidelijkheid, hier roep ik altijd duidelijk Sari klaar nu, is goed, dan gaan de haren weer plat en gaat ze weer ontspannen, dan moet je niet naast de hond gaan gapen, dat gaat de hond echt niet meekrijgen, die is gefocust op wat er niet pluis is, dus effe duidelijk zijn.

Hier hetzelfde met de doggen, de mechelaar heeft er nooit last van gehad: mensen met capuchon en opgestoken paraplu's zijn in de schemer en donker 'vreemd'. Ze moeten er niets van hebben en zijn erg alert. Oren erop, groot maken en soms een blaf. Ik doe net of ik het niet zie, kijk soms ook bewust de andere kant op, geef het commando 'naast' en loop stoicijns door. Ze volgen dan prima en er is weinig aan de hand, enkel het alerte.

Toen sky wat jonger was (6 maanden schat ik) stond ie er altijd ontzettend naar te blaffen en grommen, wilde er wel en niet maartoe (trok erheen op afstand, maar durfde niet te passeren of te dichterbij te komen als ie eenmaal echt in de buurt kwam)

veel honden grommen naar mensen met capuchon, omdat ze niet kunnen zien wie het is. het staat verdacht. ik zou me er niet druk over maken.

het was donker dan doen die 2 het hier ook wel is dus maak je geen zorgen. en hij zal ook wel moe zijn geweest Sandy en Diva waren gister de heledag bij de buren en waren savonds en nu nog heel erg moe en daardoor kunnen ze niet veel hebben.

Ja je kleine ventje wordt een jonge man. Dat is ff vreemd de eerste keer. Ten is ook waaks. Het ligt eraan wat hij op dat moment aan het doen is, hoe hij reageert. Is hij wakker gaat hij richting ruit of deur om te blaffen. Dan sta ik op laat ik hem wachten en ga ik kijken. Inmiddels is hij meestal al gestopt en krijgt hij van mij te horen dat alles okee is en een dankjewel.  Als hij half ligt te dutten dan wordt er vanuit die positie geblaft als hij iets 'verdachts' denkt te horen. Dus dacht ik ook vanuit mijn luie stoel te kunnen reageren maar dat werkt dus niet.....dan blaft hij door of staat alsnog op.....moet dus hetzelfde ritueel aanhouden.
Buiten is hij 's avonds ook erg alert. Waar hij dus altijd op reageert zijn mannen die op de mobiel een gesprek ah voeren zijn en daarbij ijsberen. Is het een vrouw of een man die gewoon stilstaat of doorloopt is er niks aan de hand. Het is wel makkelijk om hem stil te krijgen en door te lopen.

Waarom zou een waakhond (die pas 8 maanden is begrijp ik?) een vreemd achtererf waar hij nauwelijks komt gaan bewaken? Dat is nou weer eens je reinste onnozelheid.

Dat de potentie tot waken erin zit, zeker weten, maar goed waaks gedrag is gericht op dat wat eigen en bekend is...en zie je echt niet al terug met de 8 maanden. Denk dat je eerder eens na moet gaan denken of de hond zich wel prettig voelt bij de oppas, want het getriggerd worden door iets wat je niet kent, of een vreemde hond, vind ik eerder op spanning duiden dan op waaks gedrag.

En voor die zogenaamde waakse Kangal die gek word in de achtertuin, typisch gevalletje de hond niet opvoeden en te hoog in z'n spanning laten zitten. Daarom ook belangrijk om bij deze jonge hond (Juno) tijdig in te grijpen en goed uit gaan balanceren!

Ja je hebt goede punten. Juno voelt zich zeker wel heel fijn bij de oppas (ging ook pas weer lopen op het moment dat zij voorop ging lopen om de schutting deur open te doen (dus vertrouwd haar zeker). Maar hij is inderdaad wat wisselvalliger de laatste tijd, niet helemaal stabiel. Maar goed, je kan ook niet alles verwachten van een puber.

Denk jij persoonlijk wel dat we goed gehandeld hebben? Hoe zou jij anders gereageerd hebben?

Als je wil dat het waken echt waken wordt..anders zou ik het wel ''corrigeren'' of kalmeren.

Vito is ook zeker een waakhond maar er zit ook verschil in zijn waaksheid,als er iemand s avonds laat met de kliko door het slob loopt,blaft hij,maar als ik nee zeg is het ook gelijk over.
Maar van de week vloog de tuinstoel door de tuin door de wind en toen stoof hij blaffend en grommend naar de achterdeur en dan is hij ook niet te houden. Dan weet hij natuurlijk niet wat het is..het zelfde inderdaad met mensen met capuchon,paraplu...

Verdiep je eens in de de Rodesian zou ik zeggen, die gingen mee op jacht waardoor ze soms ook nachten ergens anders sliepen, dan ook hoort de hond te waken, is heel normaal gedrag om te reageren op iets wat niet pluis is.

En specifiek lezen is ook een vak, ik hoef alleen maar kort het bevel te geven dat het goed is en het is klaar, dat is je hond opvoeden en een kangal is waaks, en hier achter het huis horen geen mensen, zit geen doorgang dus als er iets loopt is het raar en diend er gewaakt te worden en ja een kangal doet dat met enorm veel passie.

Dus eerst lezen en daarna kritiek geven.

Je beschrijft voor mij niet duidelijk genoeg hoe je gehandeld hebt, dus kan er weinig van zeggen.

Je schrijft dat er daarna gesnuffeld werd...op wie z'n initiatief was dat? Wie liep er voorop? Wie gaf "toestemming" of gaf er niemand toestemming?

Dit type hond zul je ten alle tijden compleet onder controle moeten hebben, ze zijn namelijk te sterk en hebben een te venijnige aard om voor minder te gaan. Dat wil zeggen dat jij als eerste naar een hond (of dreiging) toe gaat, jij toestemming moet geven om te gaan snuffelen (of niet) en ook geen ongehoorzaamheid in deze accepteert.

Wil niet zeggen dat je dit met geweld moet doen he! Daar heeft niemand wat aan, jij niet maar vooral de hond ook niet. Dit soort zaken moeten op jouw initiatief gaan, doet de hond iets wat jij niet goed vind (in deze, het "waken", wat echt nog geen waken is, want hij is Pas 8 maanden...maar wel door kan slaan) dan corrigeer je eerst verbaal. Werkt dat niet, hef je de situatie op door de hond mee weg te nemen. (en vervolgens blijven werken aan de gehoorzaamheid)

Doe je dat niet, krijg je dus verhalen als "hij wist niet wat het was dus kreeg ik hem niet meer rustig"  (zie de post van Hans) Dat is fijn, maar heeft die onschuldige persoon die er vreemd uitzag natuurlijk geen donder aan mocht het ooit fout gaan.

Ja, haha, doei! Je zou je af moeten vragen waarom je hond zo doorflipt om iets vreemds. En niet liggen leuteren over "raseigen" want ik ken er zat die gewoon normaal en rustig blijven onder Alle omstandigheden. Dat is zelfs belangrijk in een GOEDE waakhond, omdat die altijd gecontroleerd moet kunnen handelen. Volgens mij schiet je dus wel degelijk te kort.

Ik denk eerder dat het gedrag voortkomt uit spanning, alertheid of onzekerheid dan waaksheid.
Ok, een Ridgeback kan waaks zijn, maar Anne-Wil schrijft ook, tot nu toe heeft Juno nog NOOIT tekenen van waaksheid laten zien, en als Juno zou beginnen met waakgedrag, zou 'ie dat eerder tonen bij haar thuis dan op een erf waar 'ie nooit komt...

Het gedrag wat je beschrijft komt wel vaker voor bij Ridgebacks (of kruisingen): het zijn gereserveerde honden en 'vreemde' mensen en dingen worden afstandelijk benaderd. Dus er wordt naar geblaft, gegromd, hij wil er niet naar toe, etc.

Zaak is wel om dit in goede banen te leiden want veel (doorgefokte?) Ridgebacks vertonen nog wel eens angstagressie in meer of mindere mate.

Ik weet niet hoe ik zelf gehandeld zou hebben want daarvoor heb ik meer informatie nodig... Hij reageerde op de capuchon-mevrouw door blaffen en grommen en niet verder lopen... Hoe was zijn algehele houding? Groot en hoog? Laag en klein? Leek hij angstig en onzeker? Of heel zelfbewust?

Angst en onzekerheid zou ik niet gaan versterken, dan kun je beter 's avonds gaan oefenen door dit soort situaties te ensceneren. Bij een hele zelfbewuste houding zou ik "klaar" hebben gezegd en dat is dan ook echt "klaar", met andere woorden bedankt voor je waarschuwing, nu neem ik het wel over.

Succes

En ik ben het met Tamlin eens, te vaak wordt er bij onjuist gedrag van honden gezegd van "ja, maar dat zit in het ras" of "een ... (vul een bepaald ras in) ... is nou eenmaal zo enthousiast, wil nou eenmaal zo graag jagen, springt nou eenmaal zo graag tegen iedereen op, is nou eenmaal vrij agressief naar andere honden of mensen, etc., etc., etc.

Taak van de eigenaar om dit gedrag in juiste banen te leiden zodat het niet vervelend is voor andere partijen.