Kruisingen worden rassen

Om even terug te komen op rashond of kruising:

in 1991 kochten wij Nero een raszuivere Bouvier, beest was altijd te mager , was gauw moe maar geen Da kon iets vinden, toen hij bijna 7 jaar was storte hij tijdens een kleine wandeling bijna in.
Direct naar de DA en vervolgens naar Utrecht zes weken later en twee duizend gulden armer (dat geld doet er echt niet toe, als ik hem voor tienduizend had kunnen redden had ik het gedaan) moesten wij Nero toch laten inslapen.

In 2000 het niet langer kunnen volhouden en Hunter gekocht, ook een raszuivere Bouvier. Al snel zijn wij naar Utrecht met hem gegaan omdat wij dingen zagen die we niet vertrouwden.
Het was volgens de Prof. het schoolvoorbeeld van hoe een hond moest zijn en we maakten ons voor niets zorgen.
Helaas was het tegendeel waar, Hunter is 9 jaar geworden maar wel met 200 euro aan medicijnen per maand (ik mis mijn maatje nog elke dag).
Hiervan geleerd te hebben hebben we Byron gekocht en pracht van een kruising, en direct verzekerd.
Een oersterke hond die nog geen enkle gezondheids klacht heeft gehad. Dus wat nu een raszuivere hond waarvan je weet dat alles volgens de regels verloopt, in mijn ogen zijn er weinig of geen fokkers die niet het doel hebben geld te verdienen. Ik neem in het vervolg in ieder geval wel een hond die uit een ongelukje is geboren.

Ik herken dit dus ook bij Bouviers helaas, en daarbij ken ik zelfs Bouviers die zwaar gefokt worden om hun uiterlijk, maar het karakter? Socialisatie? Poeh, best een drama. Jammer van zo'n hond eigenlijk, want het is niet nodig.

Bedoel waarom fokken om het uiterlijk als het karakter net zo belangrijk is!

Ik heb een rottherder vind het alleen niet zo lief klinken

@ iedereen: bedankt voor de reacties!
@ Claudia & Spike, dat klinkt inderdaad niet erg goed..

Nee daarom zeg ik liever herweiler klinkt wat beter