Nachtrust voor onze pup (12 weken)

Hoi allemaal,

Nieuw hier op het forum met een border collie pup van 12 weken, die sinds 3 dagen bij ons is! Hij is superlief, knuffelig, nieuwsgierig en leergierig. Zindelijkheidstraining gaat goed, hij is dol op zoekspelletjes en aai en heeft in no-time door wat 'zit' en 'lig' is. Maar we kunnen wel wat tips gebruiken over rust en benchtraining.

Hij valt alleen in slaap als je bij hem gaat zitten. Zodra je opstaat om iets te pakken of naar de wc te gaan is hij weer klaarwakker en rent in paniek naar  toe, ongeacht het obstakel wat er tussenzit (banken, stoelen, tafels). Het gebrek aan rust maakt hem overprikkeld. Vandaag heb ik ten einde raad 2,5 uur op een stoel naast hem gezeten zodat hij eindelijk goed kon slapen.

Op dit moment loopt hij af en toe zijn bench in, eet daar. Heel soms slaapt hij er maar wel met deurtje open. Er ligt een t-shirt met nestgeur en een t-shirt van ons, een lekker vetbed, een kauwspeeltje. Hij lijkt het als een prettige plek te ervaren, zolang de deur open is. Als hij iets een kauwhapje heeft (stukje gedroogde zalmhuid), kan het deurtje ook eventjes dicht. Maar zodra het 1 seconde langer duurt, raakt hij in paniek. Dan begint hij hard te blaffen, te krabben naar de deur en te bijten aan het hout. Ik heb het vermoeden dat hij bij de fokker vaak langere tijd opgesloten zat.

Ik heb allerlei filmpjes op youtube bekeken hoe je hem langzaam kunt laten wennen aan de bench en aan slapen zonder dat je erbij moet zitten, maar ieder filmpje beweert weer iets anders en in geen van de filmpjes gaat de hond direct hard blaffen...

Mijn man slaapt 's nachts in de huiskamer op de bank met de hond naast hem op de grond, maar ons doel is toch wel dat hij op een gegeven moment in de bench kan slapen en manlief weer in z'n eigen bed. 

Daarnaast kan ik niet de hele dag naast hem zitten. Ik heb werk, een gezin, huishouden. We hadden erop gerekend om minimaal 2 maanden fulltime thuis te zijn voordat hij korte periodes alleen zou kunnen zijn, maar we dachten dat we als we thuis zijn, toch wel een paar seconden van zijn zijde zouden kunnen wijken als ie slaapt!

Ik snap dat 3 dagen nog heel kort is en dat hij aan het wennen is, maar misschien pakken we het helemaal verkeerd aan?

We beginnen trouwens maandag met puppytraining.

Heel erg bedankt alvast!!

3 daagjes, de pup is er net, en weg bij de fokker broertjes en zusjes nestgenoten, niet gewend om alleen te zijn...fijn dat je man er bij slaapt.en laat de bench, deurtje open laten, de pup hobbelt achter je aan , geef niets gewoon laten gaan, en als je tijd hebt nou pak een boek en ga er bij zitten zodat de pup de rust pakt, wanneer je pup langer bij je is weet tie dat je niet ver weg bent en blijft op een gegeven moment liggen, heus het komt echt goed en geef het de tijd.

Je doet dat prima! Zoals zelf rust nemen en de hond die zich jou spiegelt en ook gaat rusten.

De hond is nog maar 3 dagen bij jullie. Zoals Willemijn zegt: zijn hele vertrouwde basis is plots weggehaald en hij is in het onbekende terecht gekomen. Hij moet nu helemaal van 0 weer vertrouwen gaan opbouwen, in zijn nieuwe mensen, nieuwe gewoonten, nieuwe omgeving, nieuwe huisregels,... Dat is heel wat, voor zo'n jong dier.

Dus als je de situatie wat meer door zijn ogen bekijkt: dan is het logisch dat ie steeds weer achter je aanloopt als je weggaat, hij zoekt steun en standvastigheid en betrouwbaarheid.

Als je daar de eerste dagen/weken aandacht voor hebt en zorgt dat er eerst die geborgenheid en vertrouwen is, dan kan je van daaruit veel makkelijker dingen aanleren zoals: alleen leren blijven, rust vinden, enz. 

First things first, dus.  En dat is: de pup het vertrouwen geven dat ie bij jullie veilig is, dat jullie er voor hem zijn, dat het huis zijn thuis is. 

Bedankt voor jullie geruststellingen!

Hebben jullie nog tips om hem rustig te krijgen? Ik heb met hem gewandeld en gespeeld en daarna geprobeerd hem in slaap te krijgen. Maar dit is een gezin: ene kind kwam thuis, andere kind heeft iets nodig uit de keuken, auto rijdt door de straat, en steeds wordt hij weer 'geactiveerd'. Ondertussen is hij al veel te lang wakker en is helemaal over z'n toeren en bijterig daardoor. Als ik bij hem gaat zitten bijt hij mij en mijn kleding stuk (bijtspeeltjes aanbieden heeft geen zin). Als ik wegloop hangt hij aan mijn kleren, bijt in mijn benen. Ik ben nu op de tafel gaan zitten zodat hij me niet kan bijten en dan gaat hij heel hard naar blaffen. Voel me bij vlagen een beetje overweldigd hierdoor en als een falende hondenouder...

Ben bang dat ik allerlei fouten maak waardoor ik hem verpest of traumatiseer of verkeerde dingen aanleer. We hebben nooit eerder een pup gehad, alleen volwassen honden. Toch echt heel anders...

Oef, je gaat wel erg hard. Laat het allemaal een beetje los en gaan..  De hond is er pas net en is nog piepjong. Een benchtraining begin je vaak pas na 2 weken mee. Laat de hond eerst wennen aan zijn nieuwe omgeving, dit kost tijd. Daarna kun je gaan trainen. Tot die tijd het deurtje open laten en de bench leuk houden. Ik heb er wel ruim 3 weken naast geslapen, daarna sliep mijn pup gewoon beneden (zonder bench). Bijt gedrag, ook heel normaal. Als jezelf heftig gaat reageren of op een tafel gaat zitten, maak je er een spel van. Je hond begrijpt jou niet op deze manier. Bijten = wat anders aanbieden waar hij wel in mag bijten. Na een goede wandeling (10 min per levensmaand per wandeling, in jou geval 30 min), geef je je pup een goed kauwbot of een gevulde kong zodat je hond even tot rust kan komen.. 

Pakt hij daarna zn rust nog niet, dan moet je je hond dit leren door zelf rustig te gaan zitten, je hond bijv bij je te houden aan de lijn ect. 

Ik begrijp je goed..het overdonderd je, bang ook dat je fouten maakt, wanneer je pup zo druk is geef een goed bot, en geef je pup even een eigen plekje dat je afrasterd met een traphekje zodat je kinderen rust hebben jij en de pup...Wel dat je nog toezicht op de pup hebt....of ga even met de pup aan de wandel, lekker laten snuffelen zo rond het huis, aangelijnd zodat tie z,n gangentje mag gaan..en dan binnen een goed bot geven...en ga niet op de tafel zitten hahaha.....dat vind de pup prachtig..niet doen...even een traphekje gebruiken en een goed bot geven...

Laat me je eerst geruststellen: je verpest of traumatiseert een hond niet door tijdens je opvoeding fouten te maken, hoor. Er bestaat niet zoiets als een kant-en-klaar-feilloze opvoeding, want opvoeding gaat in twee richtingen. Het is een organisch iets dat groeit, verandert, tegenslagen te verduren krijgt, foute richtingen uitgaat en zich weer moet herpakken, enz. 

'Al gaandeweg leert men' is een uitdrukking die zeker van toepassing is op het samenleven met een hond, en geldt zowel voor jezelf als voor de pup. 

Een border collie is een erg prikkelgevoelige hond, dus die kan nog meer dan gemiddeld reageren op al wat ie waarneemt. 

Heb je een rustige hoek in de woonkamer, of een wat afgescheiden plaats waar de prikkels hem niet om de oren vliegen? Laat hem daar dan tot rust komen, hou zelf ook een rustmoment als dat kan. Laat de kinderen hem daar gerust laten.

En vergeet niet: hij is er nog maar pas. Er zit nog veel stress in zijn lijfje van alles wat er recent gebeurd is, elke prikkel die ie nu binnenkrijgt, komt daar bovenop. Dus probeer zijn felle reacties een beetje te kaderen en te relativeren. Ik snap dat het erg overweldigend kan overkomen, zo'n dolgedraaide pup, maar probeer je kalmte en geduld te bewaren. 

Dit komt goed, hoor. Blijf standvastig, duidelijk en rustig aangeven wat je wenst te zien. En hou er rekening mee dat sommige dingen wat tijd vragen. 

Ah, jullie zijn schatten. Bedankt!
Hier kan ik wat mee, heel fijn.

We hebben een open keuken en kleine woonkamer eraan vast, dus zodra er een gezinslid binnenkomt, is 'ie alert. Hij heeft z'n plekje in de meest rustige hoek, maar echt rustig is de woonkamer/keuken niet. En nu is ook nog de herfstvakantie begonnen!

Het is inderdaad veel voor zo'n kleintje, nieuw gezin, nieuwe regels, zonder z'n moeder.
Bedankt voor jullie relativeringen en aanmoedigende reacties, zijn echt heel welkom!

Ik zal kijken of iets langer wandelen helpt. Hij is nu nog erg schrikachtig en onrustig buiten. Het is lastig om te weten waar de balans ligt tussen hem overprikkelen en gewoon gezond moe maken. 

Het is trial-and-error, langzaam uitproberen. Het voelt weer een beetje als toen ik net bevallen was van mijn eerste kind, eigenlijk...

Je kan een beetje op zoek gaan naar rustige en natuurlijke wandelgebieden (heb je een auto?), en het socialiseren met stad en maatschappij met mondjesmaat opbouwen. Zo wordt het vanzelf al wat rustiger voor de hond. 

Wat je ook kan proberen: na een activiteit die toch voor wat opwinding heeft gezorgd, eerst zorgen voor een cooldown-moment alvorens je weer naar binnen gaat.

Bijvoorbeeld: je hebt op een grasveldje samen gespeeld, dan hou je nadien eerst nog een snuffelmoment, of je gaat samen op een bankje naar de wereld kijken, en dan ga je pas naar huis. Zo kan de opwinding al wat wegebben alvorens je thuis 'rust' van hem vraagt. 

"  
Je kan een beetje op zoek gaan naar rustige en natuurlijke wandelgebieden (heb je een auto?), en het socialiseren met stad en maatschappij met mondjesmaat opbouwen. Zo wordt het vanzelf al wat rustiger voor de hond. 
 
Wat je ook kan proberen: na een activiteit die toch voor wat opwinding heeft gezorgd, eerst zorgen voor een cooldown-moment alvorens je weer naar binnen gaat.
Bijvoorbeeld: je hebt op een grasveldje samen gespeeld, dan hou je nadien eerst nog een snuffelmoment, of je gaat samen op een bankje naar de wereld kijken, en dan ga je pas naar huis. Zo kan de opwinding al wat wegebben alvorens je thuis 'rust' van hem vraagt.  "

Alaska's Finest!

Bedankt, supergoede tips! We hebben een auto en op tien minuten rijden een natuurgebied, goed idee.

Het gaat vandaag al veel beter. We hebben goed geslapen, iedereen is kalmer en met meer vertrouwen (ook dankzij jullie geruststellingen!) en hij leert supersnel. We negeren hem nu consequent als hij druk begint te bijten, rennen en springen maar belonen het direct als hij heel dan even rustig is. Nou, dat had ie heeeeel snel door. Hij valt nu ook zelfstandig op z'n kleed in slaap zonder dat er iemand naast hoeft te zitten. Hij begint ons beter te snappen en vooral wij hem. Hij begint ook te wennen aan de huiselijke geluiden en schrikt niet van alles meer wakker. Of hij wordt weer snel rustig (wat dan beloont wordt). Het voelt nu niet meer zo moeilijk als gisteren! Bedankt dat ik even mocht uithuilen bij jullie!

Daar is een forum voor, toch? 

Naast het negeren bij het bijten, kun je de hond ook iets aanbieden waar hij wél in mag bijten. Pups hebben namelijk een grote kauwbehoefte. Er zijn veel verschillende kauwbotten (runderkophuid platen, bullepees, lamsoren/hoeven enz). 

Dank je, Lola! We hebben een heel arsenaal aan kauwspeeltjes en dingen als lamslong, varkensoor, bullepees. Maar op de momenten dat hij overprikkeld is, heeft hij alleen interesse in onze kuiten, hahaha. Gelukkig gaat het nu stukken beter. We kunnen het nu beter voorkomen en bijsturen door eerder rust te geven (wat een uitdaging is in een gezin met kinderen), maar zelfs als ie wel even over z'n theewater raakt, is hij er nu meestal snel uit door even een korte trainingssessie (zit, lig, wacht, kom) en daarna rusten in de bench met iets te kauwen (deurtje open). Dat gaat nu veel beter.

"  
Je kan een beetje op zoek gaan naar rustige en natuurlijke wandelgebieden (heb je een auto?), en het socialiseren met stad en maatschappij met mondjesmaat opbouwen. Zo wordt het vanzelf al wat rustiger voor de hond. 
 
Wat je ook kan proberen: na een activiteit die toch voor wat opwinding heeft gezorgd, eerst zorgen voor een cooldown-moment alvorens je weer naar binnen gaat.
Bijvoorbeeld: je hebt op een grasveldje samen gespeeld, dan hou je nadien eerst nog een snuffelmoment, of je gaat samen op een bankje naar de wereld kijken, en dan ga je pas naar huis. Zo kan de opwinding al wat wegebben alvorens je thuis 'rust' van hem vraagt.  "

Alaska's Finest!

Je tips werken supergoed. Ik zit nu eerst met 'm op de grond voor de deur na een wandeling om even rustig te worden en dat werkt echt. Hij kijkt een beetje rond, graast wat aan een pol gras en uiteindelijk gaat hij dan rustig liggen. En we zijn vandaag voor het eerst naar een natuurgebied in de buurt geweest waar hij veilig een stukje los kon lopen en niet zoveel prikkels had als in onze wijk. Daar heeft hij ook voor het eerst met twee andere honden gespeeld, groot succes. Heel tevreden hondje de rest van de dag.

Blij te horen dat het zo goed gaat, Irati! 

Er zullen nog wel momenten komen dat je hem het liefst achter het behang wil plakken, hahahaaaaa, maar wat is het fijn om voor jezelf te beseffen: he, ik doe dat best goed! Daar mag je trots op zijn, hoor. 

Veel plezier samen! 

Persoonlijk zou ik nog wel even wachten met de puppycursus...

De pup is net bij jullie dat zijn al veel nieuwe indrukken dan lijkt me een puppycursus echt wel te veel.

De pup is al 12 weken en dat is juist een super fijne tijd om met een cursus te beginnen. Helemaal als het je eerste hondje is.  Je gaat dan juist in een heel gecontroleerde en veilige omgeving aan de slag met dingen die je in het echte leven ook gaat tegen komen. Andere honden, nieuwe plekken. Plus het is fijn om met andere kersverse pup eigenaren te praten en te ontdekken dat je allemaal tegen dezelfde dingen aanloopt. Overigens is het wel fijn als je trainer borders kent. Die hebben namelijk van die specifieke dingen die handig zijn om aan te leren. Zoals een uitknopje en leren omgaan met prikkels. Zo leerde mijn Aussie op de puppy cursus vooral lekker op zijn matje blijven liggen terwijl de anderen oefeningen deden. Die oefeningen kent zo'n slim hondje zo, maar rustig op je beurt wachten is een ander verhaal. 

helemaal waar klara... maar de pup is amper een week bij hun in huis... puppy cursus begint hier om de haverklap.

eventjes wachten kan echt geen kwaad. m.i.

voor mij zou belangrijk zijn dat de pup een beetje gewent is aan ons ritme en blind vertrouwen in me zou hebben, het nieuwe baasje moet voor de pup als baken fungeren, waarop hij/zij kan vertrouwen.

Snap ik, ieder zo zijn ideeën toch. Hier merk ik dat samen nieuwe dingen doen juist helpt om dat vertrouwen op te bouwen. Maar nou moet ik zeggen dat ik ook een hele fijne pupcursusplek heb. Groepjes van max 6, alle rust en de focus ligt op rust pakken. En ik weet ook dat er plekken zijn waar ze vrolijk alle pups bij elkaar gooien om te spelen. En dat zou inderdaad niet mijn keuze zijn. Ik zie vooral dat mensen juist in de beginperiode zo onzeker zijn en zeker bij een Border heb je er veel plezier van als je een aantal dingen in de basis al goed aanpakt. Een goede cursus biedt dan enorm veel houvast. 

Bedankt Klara en To!

De eerste les was vanavond en ging heel goed. De honden mogen niet met elkaar spelen voor of tijdens de les, echt de concentratie op de baas. Onze pup vond het fantastisch en wij hebben ook al veel geleerd in de eerste les, zoals hoe je de aandacht terug kan pakken als je hond afgeleid is door de omgeving en hoe je hem kunt trainen om steeds even bij je in te checken. Was niet teveel prikkels, denk ik. Hij bleef er vrij rustig onder. Wel nu uitgeteld, heerlijk aan het slapen. De trainer bleek (bij toeval) zelf ook borders te hebben, dus dat is fijn. Er was ook een Australian shepard, die was wel flink over z'n theewater, maar wat een prachtige hond was dat!

Bedankt voor jullie feedback!

Hoi allemaal, even een update!

Onze pup is nu 15 weken, 3 weken bij ons en het gaat zo goed! Hij heeft heel veel geleerd in de afgelopen 3 weken. Puppycursus is heel fijn, daarnaast helpt het ook dat we elkaar steeds beter leren kennen. Hij leert supersnel! Puppybijten is verleden tijd, hij springt niet meer tegen ons op, hij snapt commando's als 'laat liggen' en 'laat los' heel goed, is zindelijk in huis (moet er wel 's nachts nog 1x uit) en hoewel wennen aan de bench niet werkt (hij wil er alleen in met deurtje open, anders breekt de hel los), vindt hij slapen in de gang met de deuren dicht wel prima. Dat werkt voor ons ook: een veilige plek. We hebben een goed evenwicht gevonden met wandelen, spelletjes doen, trainen en rust nemen waardoor hij niet meer van dat overprikkelde gedrag vertoont en gewoon enorm lief en knuffelig en rustig is in huis. Dus nogmaals bedankt voor jullie bemoedigende woorden! En ik post ook even deze update zodat anderen kunnen lezen dat met ene beetje geduld, training, knuffel en duidelijkheid, het allemaal goed komt.

Wat een mooie update!

Zo fijn dat het zo snel allemaal goed gaat. Heel veel plezier samen!