kruipende pup??

Mijn vriendin heeft een king Charles spaniel gekocht met stamboom van 12 weken oud. Ze is er heel blij mee maar ik vraag me af of het hondje wel goed gesocialiseerd is tot 12 weken. In huis is hij heel stil, doet niets en als je hem roept komt hij langzaam kruipend over de vloer naar je toe, heel deemoedig met zij kopje naar beneden alsof hij iets verkeerd heeft gedaan. Het was het laatste hondje uit het nest. Zou dat het wezen? Wat kan ze hier het beste tegen doen?

Ben eigenlijk een beetje huiverig hierop te reageren, heb meer het idee dat er iets knap mis is met het hondje.
Raad je vriendin aan om eerst maar eens naar de da. te gaan voor een controle,sluit uit dat er iets mis zou zijn met z,n gezondheid.Is dat in orde verder kijken waarom hij zo deemoedig of angstig zou zijn.Sterkte verder.

Heeft je vriendin zich goed ingelezen over de King Charles Spaniel? Het diertje zou, in het ergste geval, scheel kunnen zien van de hoofdpijn....... Ook ik zou starten bij de dierenarts, stamboom meenemen en liefst ook de testresultaten van de ouders van de pup.

Kan een heel deemoedig hondje zijn..plast het ook wat van zich af als je komt aaien of als er mensen aandacht aan hem geven(over hem heen hangen)?

Wat de andere zeggen kan ook,er schijnen geen Cavaliertjes meer te bestaan zonder deze ziektes(te kleine schedel voor de hersenen en/of een gat in de ruggenwervel-als ik het goed zeg)

Als de pup niets mankeert(even naar de DA misschien?), komt het vanzelf, je hebt altijd uiteenlopende typjes in nestjes, en er zitten wel eens extreme gevalletjes tussen

Zelfde raad als m'n voorgangers.

Voor de zekerheid en dus om ziekte of pijn uit te sluiten zou ik zeker naar de DA gaan.

Als haar hondje gezond is dan zal geduld hebben, vertrouwen wekken en rustig praten met het hondje (en met elkaar) al heel veel doen. Lijkt het je toe dat de pup uitzonderlijk bang of deemoedig is zonder fysieke oorzaak dan kun je een gedragstherapeut inschakelen.

Succes gewenst.

Toevallig heb ik ook zo'n deemoedig gevalletje in mijn les, maar die komt, na een aantal weekjes, al aardig los. succes iig

Hier sluit ik me bij aan. Het enige is wel, als ze haar pupje wil laten onderzoeken op de ziekte waar iedereen het over heeft (syringomyielia, wat er op neerkomt dat de schedel te kleinnis voor de hersenen) dan kun je de diagnose niet zomaar laten stellen. Veel dierenartsen weten niet eens zoveel van deze af en om het te constateren zijn scans van de schedel en hals nodig. En als de ouderdieren er niet op zijn getest (het is niet verplicht om te testen namelijk) is de kans heel groot dat haar hondje dit kan hebben. Geschat wordt dat minimaal 60% van de cavaliertjes de ziekte
hebben, al achten ze de kans dat dit percentage veel hoger erg groot.

Inderdaad Amber. En testen is belangrijk, want als het zo is vergaat het hondje van de pijn. Hierover is dus zekerheid nodig.

Allerbeste wensen op een goede diagnose en dat het zorgen om niets zijn geweest.

Laat je ons nog iets weten ? We duimen in elk geval.

misschien een domme vraag, maar kan je dat een beetje herkennen? aan de buitenkant?

Domme vragen bestaan niet

http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_89-Syringomyelia.php