Sociale herdershonden?

Juist honden die dicht bij de wolf staan, zijn uitermate sociaal, gaan confrontatie's met andere honden uit de weg.

Maar herders zijn gefokt op actie, om niet af te wachten, snel beslissingen nemen aldanniet zelfstandig.

Zoals een gezelschapshondje is gefokt op tolerantie en vriendelijkheid/zachtaardigheid..

Wij hebben een Oudduitse herderreu. Hij kan niet met hele dominante reuen (omdat hij zelf toch wel graag de baas is), maar de meeste honden vind Haakon gewoon enorm leuk. Tegenover mijn ouders woont iemand met een Bordeauxdogpup (reu) Renzo en ook die vind Haakon erg leuk. Renzo trekt steeds aan de lange, dikke kraag van Haakon, maar Haakon lijkt het totaal niet erg te vinden. Hij lijkt een beetje een leermeester voor Renzo en dat is echt leuk om te zien.
Er zit totaal geen kwaad in Haakon. Bij mijn ouders in de straat woont ook iemand met een zwarte labreu en die heeft Haakon al eens geprobeerd te grijpen, maar Haakon liep er gewoon voor weg. Die zag het echt totaal niet als een uitdaging om te vechten en er verder op in te gaan. Die labreu Bink gaat altijd helemaal door het lint als hij Haakon ziet (en Haakon nu ook als hij hem ziet), maar die schijnt dat bij meerdere langharige herders te hebben.
Soms valt Haakon weleens uit naar andere honden, als ie aan de lijn is, maar dat is altijd een reactie op hoe de andere hond reageert. Als dat een hele dominante reu is bijvoorbeeld.
Ik denk ook niet dat je altijd maar moet denken dat het alleen maar aan die herder ligt, want bepaald gedrag kan ook een bepaalde reactie uitlokken. Herders zijn eigenlijk best wel imposante honden en dat kan veel indruk maken op sommige andere honden.
Haakon speelt wel enorm lomp (iets wat ik meer hoor over Oudduitse herders) en dat valt ook niet bij iedere andere hond zo in de smaak.
Daarom laat ik Haakon altijd het liefste met andere grote (lompe) honden spelen.
In de buurt woont ook iemand met een heel klein asielhondje. Wat een beetje wegheeft van een West Highland white terrier (in het zwart, want het is een mixje) en die heeft meerdere keren met Haakon gespeeld, maar Haakon speelde enig tijdje terug zo ontzettend lomp dat hij haar pijn deed. Gelukkig was het na enkele minuten over en vind ze Haakon nog steeds wel erg lief, maar ik vind het wel ontzettend jammer dat hij soms niet ’s wat minder lomp doet.
Ook woont er tegenover mijn ouders nog een gezin met een wit herderteefje Kenai. Kenai moest in het begin heel erg wennen aan Haakon. Haakon reageert namelijk gelijk erg druk en lomp en de meeste witte herders moeten altijd echt even alles bekijken en zijn juist het tegenovergestelde.
Nu Kenai helemaal gewend is aan Haakon, zijn ze bijna onafscheidelijk.
Wij en de eigenaren van Kenai maken weleens grapjes dat ze nu verkering hebben en Haakon dus niet zoveel indruk meer hoeft te maken, want nu is Haakon ook een stuk rustiger op sommige momenten met Kenai.
Hij loopt dan achter haar aan te snuffelen waar Kenai heeft gesnuffeld. Kenai kijkt dan ook om en lijkt dan tegen Haakon te zeggen: “Kom je ook?”
Ik moet ook zeggen dat ik wel vind dat Haakon het leukste speelt met andere herders, maar herders hebben ook een gedeeltelijk ‘eigen taal’. Met veel gehap en tegenover elkaar en dan elkaar in de nek vliegen (een soort van omhelzen) en dat is volgens mij ook echt typisch herdergedrag en iets wat je bij wolven ook ziet.

Vito is nu 9 maanden en ook erg sociaal .

hij heeft wel onzeker gedrag als hij een hond niet kent dan loopt hij rondjes om de hond heen en blaft , (ik heb me werp stok en bal en roep hem bij me en leid hem af met de bal en dat gaat goed.)

wat mij wel op valt is dat herders inderdaad erg ruw spelen . en daar worden vaak mensne erg bang van .
mijn bullmastiff bv speelde heel zachjes met zijn bek of poten en rende een beetje rondjes. Vito speelt veel met zijn bek en maakt er ook nog grommend geluid bij dat heeft hij geleerd van mijn kleine boomer pfff die maakt altijd geluid bij het spelen.dus er zijn mensen die dan zeggen oeiii dat vind ik niet leuk hoor ,dan roep ik vito bij me en dan loop ik weg en dan komt vaak die hond achter vito aan om te spelen (de hond vind het dan wel leuk maar het baasje niet hahah)

Ik heb wel vito het comando zachjes geleerd en dat gaat ook goed als ik het iets te lomp vind zeg ik zachjesssss.
verder speelt vito veel met labradors die zijn ook lekker lomp dus dat gaat heel goed , kleine hondjes probeer ik te vermijden dat hij daar mee speelt omdat hij dan snel te wild is.

Sandra, dit ben ik niet met je eens. De samojeed (en andere poolhonden) staan vele malen dichter bij de wolf dan de herder. En die zijn over het algemeen wel heel sociaal naar andere honden. En het is juist niet zo dat honden die je buiten tegen komt tijdens de wandeling een bedreiging voor de roedel vormen, omdat je dan op neutraal terrein bent. Honden die het territorium van de roedel binnen komen, die kunnen wel een bedreiging vormen, maar juist die toevallige voorbijgangers niet.

Nienke, je begrijpt mijn punt niet helemaal. Vaste wandelroutes vallen voor honden JUIST onder hun territorium en dus zijn voorbijgangers vreemde in het territorium. Vreemd terrein niet natuurlijk dat is neutraal.

Mijn ODH-tje is over het algemeen dol op andere honden, groot en klein, teef en reu.
Wel moet ik er op letten dat hij niet gaat rijden op bepaalde teefjes, maar als ze van zichzelf niet te onderdanig zijn dan haalt hij dit niet in zijn hoofd ookal zijn ze nog zo klein.
Hij is vooral erg dol op andere herders, labradors en kruisingen van deze honden, maar speelt ook wel heel vriendelijk met de kleine boomers en teckels uit de buurt en de argentijnse dog van de overkant.
Blaffen naar anderen honden doet hij uit zichzelf niet, tenzij ze naar hem blaffen dan komt hij ook in actie. Grommen doet hij niet (behalve onderling met broers en zussen, die stoeien toch wel wat zelfverzekerder met elkaar) en ik heb hem nog nooit zijn haren zien zetten.
Ik nam hem vorige week mee naar de baas van een andere reu een herder kruising van hetzelfde formaat, en daar heeft hij echt heerlijk mee gestoeid. Ze hadden elkaar slechts twee kort ontmoet daarvoor, maar dronken zelfs gezamelijk uit een bak en lagen naast elkaar.

Toch laat ik hem liever niet met onbekende kleintjes spelen want hij kan wel erg lomp zijn (slaat met een zijn lompe poot pardoes zo'n kleintje omver zonder kwade bedoelingen) want je wilt gewoon geen risico's lopen. Maar het is wel leuk om te horen dat de buurtbewoners hem toch wel positief zien en ik ze regelmatig tegen hun kleine spul hoor zeggen "kijk daar heb je die leuke herder weer".