Angstige hond?

Ik heb niet zozeer een vraag maar vooral een situatie waarin ik me afvraag wat het beste voor de hond in kwestie is, en of mensen misschien ervaring hebben met een vergelijkbare situatie.

De hond in kwestie is slecht gesocialiseerd en komt uit een onbetrouwbaar nest. Tegenover mensen is ze over het algemeen heel erg aanhankelijk, maar wel onzeker; tegenover andere honden is ze ronduit bang en kan daarom angstagressie vertonen. Ze heeft eigenlijk niks met honden en andere honden lijken haar ook niet te kunnen lezen/begrijpen en reageren eigenlijk vrijwel altijd agressief op haar, waardoor zij angstig/agressief terugreageert. Met honden die ze kent is ze relatief neutraal (niet dominant; wel jaloers als het op aandacht van mensen aankomt), maar ze kan de boel erg opfokken. In haar vroegere roedel ging het altijd prima, tot er een nieuwe pup bij kwam. Die pup is uitgegroeid tot de dominante hond van het roedel en sindsdien is er regelmatig heibel. Waar de roedelgenoten het vroeger goed konden vinden en de angstige hond regelmatig speelde met een ander roedellid, gebeurt dat nu eigenlijk nooit meer. De roedel bestond uit 3 honden (twee waren er dus al voor de onzekere hond erbij kwam), nu uit 4. Ze is trouwens een wat oudere border collie, en ze was vroeger ook niet de dominante hond, want daar is ze te onzeker voor. Het lijkt alsof ze gewoon geen 'honds' spreekt.

Wat is er bij zo'n hond nou de beste aanpak? Het is wel duidelijk dat zij het zelf het prettigst vindt als ze alleen met de baasjes is en de aandacht van mensen niet hoeft te delen met andere honden. Maar is dat ook het beste voor haar, of zou het gebrek aan roedel haar alleen maar asocialer maken? Het is wel duidelijk dat ze veel aandacht en een stabiele situatie nodig heeft om zelf ook stabieler te worden. Maar hoe zou zo'n situatie er dan uit moeten zien, idealiter? En zou een andere hond ook in dat plaatje passen?

als ik het goed begrijp is ze uit de roedel verwijderd en heb jij ze bij je thuis genomen ?

geef haar dan de tijd om zich bij jou aan te passen, en probeer eens van een goede vriend/vriendin die een stabiele lieve hond heeft daar mee om te gaan.

wandelen samen , met deze hond, samen aan de lijn, voor een twee weken, en dan eens op een veilige plek los laten, deze hond heeft veel meegmaakt schrijf je in de oude roedel, onzeker , en wie weet op de laatste onderste plaats, je schrijft dat tie ..jaloers..is als de aandacht naar anderen gaat.

geef het de tijd, een oudere hond, je schrijft niet erbij hoe oud deze hond is, is de aanpassing veel moeilijker dan een pup, en zeker als de hond al zo onzeker is.

maar jij doe je best, weet ik zeker, wees geduldig ten opzichte van deze hond, heus het zal niet van de ene op de andere dag gaan, maar met kleine stapjes kan het zeker weer een sociale hond worden.

Nee nee nee, ze is gewoon nog bij de roedel Waar ze goed verzorgd wordt en vroeger dus prima in de roedel paste. Ze is 7 of 8.

Op de onderste plaats zit ze niet precies, dat is denk ik ook het probleem. Het lijkt alsof ze geen 'honds' spreekt; aan de ene kant geeft ze heel onderdanige signalen af, aan de andere kant heel dominante. Dat was voorheen niet zo'n probleem want toen was er geen discussie over wie waar kwam in de roedel (een andere erg onderdanige hond, en een die veel ouder was en daarom dus het eerste kwam, ook ten opzichte van de mensen). Maar met een pup erbij die wél dominant wordt en dus een bepaalde verandering in de structuur en de reacties van de andere honden verwacht, en dat lijkt zij niet te kunnen?
Wij vragen ons wel eens af of ze niet de hondse versie van autistisch is?

Sommige honden gedijen gewoon het best als enig hond. Sinds mijn andere hond overleden is merk ik dat de jongste beter gedijt. Ook dit is een hond die geen goede start heeft gehad, een rugzakje vol heeft en hierdoor een beetje apart is in contact en niet heel goed gaat met andere honden. Hij heeft toen hij erbij kwam z'n plekje wel gevonden dacht ik totdat de oudste overleed. Hij heeft nu meer stabiliteit en rust en ook zijn niet meer hoeven 'vechten' (niet letterlijk) voor z'n plekje geeft hem veel meer rust. Hij is er beslist niet asocialer van geworden. Ik sluit niet dat er misschien op termijn nog een hond bijkomt en dan zal het zeker zaak zijn om een passende match te vinden, maar voorlopig zie ik hoe goed het hem gaat als enig hond en gaat zijn belang boven het mijne. Mede omdat dit weer nieuwe ontwikkelmogelijkheden biedt.

Hoe dit voor de hond zal zijn waar jouw vraag over gaat is natuurlijk lastig te zeggen. Maar ik wilde je mijn ervaring wel delen.

nog in de roedel, !!!

misschien toch eens apart mee nemen, wandelen met een sociale stabiele hond erbij, veilig plekje ? laat ze daar eens lekker los, krijgt ze ook wat meer vertrouwen. en wie weet is haar angstgedrag toch dan een stuk minder als ze weer in de roedel terug keert.

Ze is vaker uit logeren geweest (zowel alleen als bij andere honden, waaronder een heel stabiele herder) en wat we dan merken is dat ze een stuk minder onzeker wordt. Los is idd sowieso beter, dan kan ze enge andere honden vermijden. Maar als ze dan terugkeert bij de roedel is het weer hommeles! Raakt ze er zeker aan gewend dat ze zo veel meer aandacht alleen op haar krijgt :P

Het is een misvatting te denken dat alle honden graag met andere honden leven. Veel honden voelen zich net veel comfortabeler alleen met de mens. Louter uit wat ik kan opmaken uit je tekst is deze hond er zo eentje. Onzeker, daardoor wat nerveus, wat wordt afgestraft door de andere honden. Hierdoor nog onzekerder... ze blijven in een cirkeltje draaien. Pas als de hond eruit wordt gehaald, wordt ze rustiger. Alles wordt duidelijker voor haar. Heeft niks met autisme te maken, hoor. Mijn advies zou zijn: haal die hond weg uit die situatie en gun haar de ademruimte die ze verdient. Een hond wordt echt niet asociaal omdat ie niet dag in-dag uit met andere honden samenleeft.

 Autisme zei ik omdat geen enkele hond haar begrijpt en zij andere honden volgens mij ook niet Net of ze op een heel andere manier communiceert. Ze is érg nerveus ja, maar zoals gezegd neemt dat af als ze continu aan de baas kan 'hangen'.

Weghalen uit situatie moet maar net kunnen