castratie

Ik gooi mezelf even in het diepe en weet dat er veel commentaren gaan volgen, ik heb toch al gemerkt dat castratie een gevoelig onderwerp is
Maar nu even serieus:
ik wil Kyro laten castreren.
Om meerdere redenen:
1. elk dier dat ooit bij mij is geweest, kat of hond, is altijd gecastreerd of gesteriliseerd geweest. Mijn ouders deden dit al en we hebben dat mee genomen als kind. In de buurt werden er genoeg katjes en hondjes geboren waar de vreselijkste dingen mee gebeurden omdat er geen plaats voor was. Dus zij wilden daar NIET aan meedoen.
2. Hij gaat nooit dekken, er zijn al genoeg honden op de wereld
3. uit onwetendheid: misschien is hij als volwassen hond dan wat minder dominant???

Vooral het niet dekken vind ik belangrijk. Waarom een hond wel alle middelen laten houden die hij nooit mag gebruiken? Dat is toch zeer frustrerend?

Maar ik kijk uit naar de reacties. De pro's en contra's.

Als een dier gezond is,zou ik er niet in laten snijden. Mocht die dominant worden kan het altijd nog. (mocht dat helpen)

Hier, op HP, zijn de meeste onder ons tegen castratie - alleen niet als het gaat om medische redenen.
Ik ben ook bijgebracht dat niet alle dominantieproblemen voortkomen uit het intact zijn of niet... En ook kan dit zware nadelen hebben bij sommige honden! Ze hebben mij verteld dat onzekere reuen door castratie nog onzekerder kunnen worden, en teefjes die heel zelfzeker zijn nog zelfzekerder kunnen worden door sterelisatief...
Ook denk ik niet dat - als je je hond goed in de hand hebt - er zo van die ongelukjes gaan voorvallen, ik bedoel maar dat als jij je reu los laat in het bijzijn van een loopse teef dan kan hij er in principe niet aan doen (da's zijn natuur) en kun je het alleen maar aan jezelf wijten...

Maar weet je, je moet vooral doen waar jij je goed bij voelt!

Hij zal sowieso niet snel loslopen en ik ben ook niet het type dat de honden laat rondzwerven.
Dus ik betwijfel of hij ooit in zijn leven per ongeluk een teefje zal dekken.
Ik heb gewoon zoiets: als hij het toch nooit mag doen, waarom dan wel rond laten lopen met al die hormonen?

Ik heb teefjes, dus dat is (volgens sommigen) wat anders misschien, maar die worden ook altijd gesteriliseerd. Omdat ik er geen nestje van wil.

Ik denk dat je het zelf moet weten.

Ik heb er persoonlijk helemaal niets op tegen, dat is een beslissing die je zelf maakt! Wat anderen vinden maakt dan niet uit

Ik vergelijk het meestal met paarden (omdat ik daarmee ben opgegroeid)...

Je hebt paarden die vreselijk hard van hun hengst zijn afzien, maar je hebt er ook waaraan je nog niet eens ziet dat hij ze nog alletwee heeft
Ik denk dat dat zowat hetzelfde is als bij een hond; als je hond echt heel veel last heeft van zijn hormonen -en dit niet licht aan geestelijke en mentale uitdaging- dan zou je misschien kunnen overwegen om te castreren. Maar als hij nou gelukkig is en hij er geen problemen aan van ondervindt, zou ik hem gewoon laten zoals hij is

Ik ben tegen castratie zonder (dringende) medische reden.
Wanneer je zelf geen loops wordende teven in huis hebt valt de frustratie echt wel mee hoor..
Mijn reu is alleen wat gefrustreerd als de eigen teven loops zijn, voor de rest heeft hij er weinig last van, en wij hebben heel erg veel honden in onze flat wonen, zowel reuen als teven...
Er zitten (wat net ook gezegd werd) ook veel nadelen aan castratie. Het karakter van je hond kan compleet veranderen, en soms verandert er niks. Dominantie is ook een kwestie van opvoeden. Tegenwoordig denkt iedereen maar: oh de hond is een beetje lastig, laat maar castreren! Alsof het een wondermiddeltje is...
De vacht van je hond kan ook negatief veranderen, zo verharen de meeste geholpen honden constant ipv 2 keer in het jaar...
Hoe oud is je hond? Nog niet zo oud begrijp ik uit je verhaal?
Honden die gecastreerd worden voordat ze uitgegroeid zijn, lopen het risico langer door te groeien dan normaal omdat de botten late sluiten door het missen van een bepaald hormoon. Het resultaat is dat de hond groter word dan hij normaal zou zijn geworden, zijn botten zijn langer maar daardoor ook dunner en dus kwetsbaarder...

Ik denk persoonlijk dat de risico's niet klein zijn en dus goed overwogen moeten worden...

Ik ben absoluut voor castratie! Voorkomt een hoop problemen. Bij mij wordt elke hond standaard gecastreerd of gesteriliseerd. Hier worden teven ook niet loops.

Hier zijn de meeste eigenaren tegen, maar ik ben 100% voor!!!! Ik ga ook nooit een discussie aan want daar heb ik echt geen zin in. Als je vragen hebt of wil graag mijn voordelen weten, pb me dan maar.

Ik ken de voordelen wel gelukkig. Maar heb eigenlijk nooit zo geweten wat de nadelen zijn. Inderdaad, omdat dit ook standaard is bij ons in de familie.
Ergens heb ik ook zoiets van: waarom het risico op complicaties tijdens de operatie lopen als het medisch niet nodig is? Een castratie stelt natuurlijk wel niet zoveel voor in vergelijking met een sterilisatie, maar toch he...
Hij is nu inderdaad nog maar 5.5 maand. Maar ze doen het vanaf 6 maanden begrijp ik. Maar als ik nu lees dat dit nadelig is voor de groei, dan wil ik rustig wel even wachten.
Het is natuurlijk niet te vergelijken met katertjes maar die worden toch ook asap gecastreerd voor ze de eerst keer markeren? Anders is dat toch ook te laat? Dan blijven ze markeren, ook na castratie (het stinkt wel niet meer).
Ik kijk uit naar nog meer meningen!

Ik heb er ook niks op tegen hoor!!

Maar raad je wel aan tot na zijn eerste jaar te gaan castreren!!

De groei van katten verloopt ook anders dan bij honden...
Maar ook bij katten ben ik er geen voorstander van (mits ze binnen blijven natuurlijk).
Onze opvang kater is vorige week gecastreerd, is nu 1,5 en heeft nooit gesproeid...

Ik ben niet tegen castratie, zeker niet. Het zou zoveel 'oeps'nestjes voorkomen.
Maar ik zou wel even afwachten nog.
Geef hem iig nog tot ween jaar de tijd om uit te groeien en zich geestelijk te ontwikkelen.
Een zeer onderdanige/angstige reu bv zou ik niet zo snel laten castreren omdat hij dan nog onderdaniger/angstiger kan worden.
Dus wacht even zijn ontwikkeling nog af.

Ik laat mijn hond ook castreren. wanneer hij geslachtsrijp is.
Waarom? omdat ik wil voorkomen dat ik een dominante reu krijg.
Naar mijn mening moeten honden altijd onderdanig zijn, een onderdanige rustige hond zal nooit in de problemen komen met een andere hond.
Je haalt hormonen weg die een bron (kunnen) zijn van dominantie.
Je kunt ook wel afwachten om te kijken of je hond dominant reageerd richting andere reutjes en dan pas castreren, maar dat neemt niet altijd de dominantie weg, omdat hij er dan al van 'geproefd' heeft om het zo te zeggen.

In de natuur is het normaal om 2 maal per jaar te paren.
Kan een hond dit niet is het logisch dat hij gefrustreerd kan raken.

Een hond heeft er niks van als hij wordt gecastreerd, als jij hier zelf normaal en rustig onderblijft, geen medelijden hebt, is er niets aan de hand.
Als hij toch niet kan paren, help je hier juist een hond mee.
En hoe een hond zich ontwikkeld heb je volgens mij zelf in de hand.
Een hond denkt niet, een hond reageerd.

Dit is mijn kijk op castratie, de meningen zullen verdeeld zijn.

ik ben ook niet tegen castratie..

Ik ben ook voor castratie!

Dit omdat er al zoveel (oeps)nestjes zijn zonder enige testen e.d. meestal is het alleen maar voor de leuk of voor het geld, soms is het echt per ongeluk maar dan neem ik de eigenaren wel kwalijk dat ze hun honden niet in de gaten hebben gehouden. Dit alles heeft als gevolg dat er zoveel jonge honden in het asiel zitten of op MP staan!

Aangezien Bink steeds wegliep om achter teefjes aan te gaan vond ik het niet verantwoord om hem intact te laten. Dit weglopen was gelukkig ook meteen over! En ik heb er nog meer voordelen aan ondervonden.

Bij zware medische redenen, Of de hond heeft echt last van de hormonen zou ik ook laten "helpen"
Hoe je het ook bekijkt, een lichaam is een complete machine, en bij de castratie, sterelisatie haal je onderdelen weg uit die machine.
Dat dominantgedoe heb ik eigenlijk nooit begrepen bij een intacte reu of een geholpen reu.
Iedereen kent waarschijnlijk voorbeelden dat het juist geholpen heeft.
Bij onze honden zag ik het omgekeerde van wat beweert wordt.

Inderdaad... Ik ken er ook enkele die vanwege de zogezegde dominantie-problemen (was trouwens niet waar, de hond kreeg te weinig beweging...) hun hond hebben laten castreren en het heeft niets geholpen. Enkel dat de hond nu nog gemakkelijker op z'n teentjes is getrapt en niets meer moet weten van mensen... Best zielig dus

Dominantie en castratie heeft helemaal niets met elkaar te maken, snap niet hoe men dat kan denken.
Hormonen kunnen frustratie en daardoor eventuele agressie opwekken,overigens goed te handelen als de hond voldoende geestelijk en lichamelijk wordt beziggehouden, maar heeft niets met dominantie te maken, dit is puur een karaktereigenschap.

En een casteratie zonder medische reden is wat mij betreft dan ook onzinnig, was dit door de natuur zo bedoeld waren ze wel zonder geslachtsdelen geboren , dit is het antwoord wat ik ook altijd ontvang als ik het over prefentief couperen heb (staart).

Maar goed dit gaat over castratie en ik begrijp niet dat iemand onnodig risico durft te nemen om een hond onder narcose te brengen zonder noodzaak.

Ik denk dat het verschil zit in het bekijken van het gedrag.
Hond is lastig, opdringerig, luisterd slecht en gaat z'n eigen gang.
Geloof je op dat moment dat dit dominantie signalen zijn?..Ja?.., dan gaat het mes erin.
Voor mijn gevoel zijn dat gewoon lastige honden met lastig gedrag..

De echte dominante (leiders) honden zijn naar mijn idee stil, evenwichtig, en rustig.
Die regelen alles met 1 oog opslag, 1 kwispel, die hoeven niet te vechten, te blaffen , te grommen.
Mischien op het gebied van goed luisteren zou hij / zij een slecht cijfer halen.

Dus....euhhh......
Vanuit mijn voorbeeld.
Ga je een lastige hond helpen, zou je een dominante hond krijgen???? húh.

Moeilijk, moeilijk..

Ik snap niet echt wat je bedoelt, om eerlijk te zijn...
Maar wat ik dus wou zeggen is dat deze mensen ook verkeerd zaten. Zij dachten dat het aan dominantie lag, maar het was dus eigenlijk zo dat de hond te weinig lichamelijke en geestelijke uitdaging kreeg. Hij werd gecastreerd en werd lastiger in de omgang, geen idee hoe dat kwam maar voordien had hij dat niet...
Ik wil maar zeggen, er zijn veel mensen die het steken om dominantie - maar vaak zit er iets helemaal anders achter

ik ben ook tegen castratie (tenzij een medische rede)
en als je toch wil dan naar 2 of 3 jaar.
dan zij lichamelijk en geestelijk helemaal uitgegroeid.