Nierproblemen, aplastische anemie en water spugen?

Onze Tara heeft dus nierfalen en aplastische anemie, en nog allemaal andere kleinere dingetjes erbij....

Tara is allang opgegeven door dierenartsen en specialisten en eerlijk gezegd dus ook door ons. Tuurlijk vechten we nog voor haar om haar leven nog hondwaardig te laten zijn tot het eind aan toe, maar dokteren doen we niet meer.

Nu is Tara aardig aan het aftakelen, hele slechte vacht, is een zak met botten en blijft afvallen, stinkt naar zieke hond, amoniak geur uit haar bekkie enz enz.... Desondanks nog altijd vrolijk en gaat nog steeds graag achter een stokje of een balletje aan.

Alleen nu houdt ze de laatste tijd haar water niet meer binnen. Ze kotst haar water telkens weer uit, maar het gekke is dat ze haar eten wel binnenhoudt. Uiteraard zorgen we dat ze toch nog vocht binnen krijgt via haar eten, maar in verhouding met wat een hond normaal gezien aan vocht binnen krijgt blijft dit natuurlijk te weinig. Nu heb ik natuurlijk contact opgenomen met mijn da, maar die kan mij pas eind van de middag terug bellen dus wou de vraag toch ook hier alvast stellen.

Weet iemand wat het inhoudt dat ze water uitspuugt maar haar eten binnen houdt ( vooral in combinatie met haar ziekte's )? Heeft iemand ervaring hiermee en tips?

Overigens is dit niet omdat ze enthousiast of veel ineens drinkt ofzo en ze krijgt nu 3 x per dag eten in verband met dat ik op die manier toch wat meer vocht kan binnen krijgen bij haar.

Ik hoop dat ik hier alvast wat reactie's e.d. krijg

Helemaal niemand?

Het enigste wat ik je kan vertellen is dat water niet binnen houden echt niet goed is :-(.

Onze Mindy (overleden DH) heeft het in haar leven 2x gehad. De eerste keer had ze een ontsteking (ik weet niet meer waar, maar ik weet wel dat het erg pijnlijk was en op leven of dood stond). En de tweede keer konden ze zo even snel niks vinden. Maar een week later is ze overleden. Wij denken nog steeds aan kanker (niet laten testen overigens).

Ik wil je echt geen slechte hoop geven hoor, maar ik denk dat het niet goed zit :-(.

Ik ga er vanuit dat je hond op nierdieetbrok staat?
Het enige wat ik kan verzinnen zo op je verhaal af, is dat ze een maagprobleem zou kunnen hebben, doordat die afvalstoffen niet meer weg kunnen en de boel daar gaan blokkeren. De brok 'ligt' goed in de maag, na het eten wordt gedronken en juist het water wordt er selectief uit gegooid. Maar brok heeft wel vocht nodig om te verteren, anders volgen daar weer andere problemen op. Dus persoonlijk zou ik per direct overstappen op een minder belastende voeding. Probeer eens vers vlees van divers gevogelte en vuile pens, al dan niet gemalen, dat is minder belastend voor een hond met nierprobleem. En als je hond in zijn toestand erg veel water eruit gooit, zou je eens met je dierenarts kunnen overleggen of je geen thuisinfuus aan kan leggen, omdat je hond enorm zal uidrogen. Dat is het enige advies wat ik je kan geven. En een bezoek aan een holistisch dierenarts die hierin prima kan ondersteunen. Maar dat had ik geloof ik al eens eerder aangegeven. Kijk maar wat je er mee doet. http://www.anubis-vet.com/artikel/nierproblemen
Sterkte hoor.

Bedankt voor jullie reactie's!

Tara zit al op vers voeding, ze heeft nooit anders gehad. Dus daar ligt geen probleem. Ze kotst het water ook niet alleen na het eten uit, maar op verschillende momenten.

Ik heb de da ook net gesproken en die wilt nu eerst een medicijn tegen braken proberen om zo eens te kijken of het braken minder wordt en ze dan toch wat meer vocht binnen houdt. Verder wist hij niet wat nu nog meer te doen omdat ik haar al op alle andere mogelijke manieren vocht probeer te geven.

Een infuus doet hij liever niet, tenzij ik dat echt graag wil natuurlijk, omdat Tara opgegeven is en duidelijk een aflopende zaak is Hij vindt het dan sneu om haar weer aan een infuus te leggen terwijl ze er in haar situatie maar weinig mee wint volgens hem.....

Dus we kijken het eerst maar weer even aan met die medicijnen, ik hoop dat ze daarmee haar water weer binnen houdt. Vanavond nog even goed over nadenken wat we moeten doen als de medicijnen niet werken (infuus of niet).

Je snapt gelukkig waarom ik het van de brok aangaf, want dat is funest op dit moment. Aan de ene kant kan ik me de beslissing van je dierenarts voorstellen, maar aan de andere kant is je hond continu bezig met zichzelf te vergiftigen. In wat voor vorm dan ook, het kan niet meer weg en stapelt zich op in andere organen, omdat het niet meer weg kan in nier en lever. Tussendoor de nieren spoelen en opnieuw aan het vocht vind ik geen 'tijd rekken', maar meer iets om het leed te verzachten. Waarschijnlijk red je dat ook niet met de medicatie. Wanneer is het dan 'klaar' en wat is dierwaardig vraag ik me dan af, maar misschien wil je hier wel helemaal niet aan denken. Moeilijk hoor.