vrijwilliger bij het dieren asiel

1 x in de 14 dagen werk ik op zondag bij het dieren asiel. Erg leuk je leert er veel, maar soms klikt het zo goed met een hond dan is het moeilijk om de hond niet mee te nemen ze zijn zooooo lief hebben jullie zeker ook wel vaak genoeg of niet .

Ik ben twee jaar vrijwilligster geweest bij een asiel en weet goed wat je bedoelt ! Soms wil je ze wel allemaal meenemen en ik had ook dikwijls een enorme band met een bepaalde hond, dan is het extra moeilijk om hem achter te laten. Ik ging dan wekelijks met hen op stap en hechtte me er echt aan. Is ook één van de redenen dat ik het niet meer doe, sommige van mijn lieverds werden ingeslapen op jonge leeftijd en dan breekt je hart + opkomen voor hen was not done. Dus nu ben ik geen vrijwilligster meer en zet me op andere manieren in voor alle sukkelaartjes. Misschien in de toekomst ga ik wel naar een ander asiel om hen te helpen, kan het echt niet missen.

ik heb een tijdje nazorg gedaan voor de db. Kom je in allerlei huizen. Bij het asiel hebben ze alleen beroepskrachten.

Gelukkig zijn er mensen die zich willen inzetten voor asiel honden

Zelf ben ik bijrijder op de dierenambulance,kom er ook vaak genoeg minder leuke dingen tegen,maar hoort er jammer genoeg ook bij.

En inderdaad wil ik ook wel honden meenemen,maar heb er al 2 ,en heb het er al druk geneog mee

Net terug van de hei.. Daar lekker met een asiel hondje gelopen..

Ik weet exact wat je bedoeld, elke week ga ik wel eens naar het dierenasiel vanuit het principe dat de honden en katten me nodig hebben. Nu zit er een cavalier king charles spaniel die reeds op jonge leeftijd al heel wat heeft meegemaakt. ze werd mishandeld, tegen de muur gegooid, er werd naar gestampt, ... zo zielig al die toestanden en ze is nog maar 5 maand! Al een geluk hebben mensen al een optie op haar genomen en zodra haar vorige baas (die het zelfs niet verdiend zo een geweldige hond te hebben)de afstandsformulieren tekend kan zij naar haar nieuwe thuis.

Ik weet exact wat je bedoeld, elke week ga ik wel eens naar het dierenasiel vanuit het principe dat de honden en katten me nodig hebben. Nu zit er een cavalier king charles spaniel die reeds op jonge leeftijd al heel wat heeft meegemaakt. ze werd mishandeld, tegen de muur gegooid, er werd naar gestampt, ... zo zielig al die toestanden en ze is nog maar 5 maand! Al een geluk hebben mensen al een optie op haar genomen en zodra haar vorige baas (die het zelfs niet verdiend zo een geweldige hond te hebben)de afstandsformulieren tekend kan zij naar haar nieuwe thuis.

sorry iets fout gelopen :p

Ik zou ook zo graag al jaren helpen in een asiel! alleen weet ik erecht geen zijn in mijn buurt sinds ik verhuisd ben.. ik woon dan ook in Reet (Antwerpen) echt het eind van de beschaving denk ik soms
Wat me ook echter afschrikt is dat ik heel erg de neiging heb me meteen te hechten aan de beestjes en ze zo mee naar huis zou nemen!
Zo zielig als je al die verhalen hoort in het asiel he, ik word er zo boos van!

Verwijzend naar mijn eerdere reactie...ondertussen ben ik dus opnieuw vrijwilligster geworden. Ik kon het echt niet laten Toen één van de hondjes uit het vorige asiel werden gered door het asiel in Weelde, ben ik hem gaan bezoeken en dus blijven hangen

Het is nog altijd moeilijk, maar hier werken ze dus wel met een enorm hart voor dieren. En je geeft de dieren er zoveel plezier mee, je ziet ze echt herleven als je ze mee op wandel neemt. Dus zo lang ik kan, zal ik het blijven doen ! Kijk er elke week weer naar uit om mijn asielmaatjes terug te zien !

Ook ik weet wat je bedoeld !!!
Ik heb al zo vaak een enorme band gevormd met een hond.
En als ze dan geplaatst worden doet het wel eventjes pijn, maar dan ben ik echt zo gelukkig voor mijn schatten.
En ook is het soms echt moeilijk als er eentje overlijd of wordt ingeslapen
Ik denk nog elke dag aan al die schatten dat het asiel niet overleefde

Ik wil graag vrijwilligster worden, alleen mag niet, iemand rtips

Waarom mag je niet Natasja?