het verlies van mijn lieve vriend

ik mis mijn hondje zo erg,we waren steeds samen alleen als ik uit werken ging waren we niet bijeen
het is nu vijf maanden dat ik hem liet inslapen,na een lange strijd om hem toch nog even bij me te hebben,hij had een hartklep dat niet meer goed werkte,kreeg zware medicatie om de zoveel uren en plaspillen ,tot het uiterste ben ik gegaan,gen enkele nacht nog slapen,op een paar uurtjes na en toch ben ik hem nu kwijt
sommige dagen voel ik me zo slecht en eenzaam ik zie het niet meer zitten,hij was gewoon mijn alles,hoe geraak ik hier ooit over

wat jammer, hoe je erover heen komt ligt per mens verschillend. maar heel veel sterkte

weet hoe jij je voelt maar heb tijd nodig en diemoet je ook nemen ook hoor. de een heeft er wat meer moeite me als de ander. neem de tijd en ooit word het verdriet wel minder sterkte ermee mijriam

heel veel sterkte

ik heb ook mijn hond moeten afgeven door een hartkwaal, en ik weet dus goed hoe het is er dag en nacht mee bezig zijn, en begrijp best hoe verschrikkelijk het is je lieve vriend te moeten missen, maar geloof me, na verloop van tijd kan je het een plekje geven en stilletjes terugkijken op alle mooie herinneringen die jullie samen hadden en dan komt er af en toe weer een glimlach op je gezicht. Maar dat heeft zijn tijd nodig en dat is voor iedereen anders. Ik heb soms nog zo'n momenten.
Maar hij is steeds in mijn hart en gedachten.
Sterkte

Heel veel sterkte met het verlies.Her verdriet moet een plaatsje ktijgen en dat heeft tijd nodig.Wij hebben ook een pup met een aangeboren hartafwijking.Morgen moeten we weer naar Utrecht voor een hart echo en we hopen ook dat alles goed mag blijven gaan.

Probeer de vrede te vinden in jezelf.
Je hondje had het (zo te lezen) echt heel hard nodig dat je hem liet gaan.

Natuurlijk doet het verlies vreselijk pijn, maar probeer er troost uit te putten dat je het goede gedaan hebt voor hem.

Het moet slijten. Heeft gewoon heel veel tijd nodig. Vergeten zul je hem nooit, maar op een dag zal het draaglijk voor je zijn.

Sterkte

heel veel sterkte.



vergeten doe je ze niet en hij blijf altijd wel bij je,als een engeltje op schouder.

Je hebt je best gedaan voor je maatje en makkertje.

bedank iedereen ,het is de eerste maal dat ik op zo'n forum ben en ik hoop af en toe iets kwijt te kunnen

ik weet diep in mijn hart dat ik alles gedaan heb wat ik kon,hij is amper twaalf mogen worden en ik weet ook wel dat hij een mooi leven had hier want het beste was nog niet goed genoeg voor hem,maar juist daarom doet het zo'n pijn,ik zag hem nu eenmaal zo graag en het is enorm moeilijk om zonder hem door te gaan
ik heb het heel moeilijk dat het inslapen niet is gegaan zoals ik het vond dat het moest,ik wilde het thuis laten gebeuren in zijn vertrouwde omgeving zoals mijn eerste hond,maar de dierenarts was op cursus en niemand kon komen dan ben ik naar de kliniek gereden en heb mijn sloebertje nog de stress bezorgd om daar te moeten zijn,daardoor voel ik me slecht en schuldig

heel veel sterkte

Och, wat naar...ook ik weet helaas hoe je je voelt..het doet pijn, heel erg veel pijn en stukje bij beetje wordt het ietsje beter (hoop ik)
Ik wil je heel veel sterkte toewensen...zo te horen heeft je lieve hondenvriendje een heel mooi leven bij jou gehad..
Sterkte..

sterkte ,en neem het jezelf niet kwalijk ,hij heeft een goed leven bij je gehad en je deed wat het beste voor hem was nl hem meer leed besparen,hij zou niet willen dat jij je zo voelt,probeer de kracht te vinden in de troost die hij je altijd gaf ook al is hij niet meer in leven ,toch is hij bij je.

ik weet hoe jij je voelt heb zelf twee hondjes verloren .
rouwen na het verlies is normaal.
heel langzaam moet het een plekje gaan krijgen soms lopen de tranen ineens over je gezicht maar inderdaad
langaam maar zeker ga je ook weer aan de leuken dingen denken die je samen met je hondje mee hebt gemaakt bij de een duurt het wat langer en bij de ander wat minder lang.
maar vergeten doe je haat nooit
wens je heel veel sterkte met het verlies van je maatje

Heel veel sterkte !

Ik begrijp je verdriet, mijn hart doet ook pijn als ik denk aan "ooit"...

Je weet dat je je best gedaan hebt en je hond ook.

Als mijn tranen beginnen te lopen probeer ik te denken: Ik wil liever deze pijn voelen dan ik eerst moet sterven en mijn schattjes achter moet laten...

Ik wens je heel veel sterkte toe...

Bibiane
Het rouwproces is bij iedereen anders,neem jouw tijd om jouw verlies te verwerken,ik wens jou heel veel kracht en sterkte toe,liefs,Denise & Perrito

Ik begrijp je verdriet en je liefde voor je hond. Bedenk wel dat jullie ooit weer samen zullen zijn en je trouwe hond zeer zeker op je wacht. Het moment dat je elkaar moet missen zal niet makkelijk zijn. Ik heb dit ook mee gemaakt. Ik troost mijn verdriet in onze nieuwe Berner Sennen waar ik nu veel liefde en warmte van krijg.. Toch zal ik onze Bayla nooit vergeten.. Maar door goed te zijn en liefde te geven aan onze Berner wordt het verdriet wel dragelijk. Heb je al eens aan een nieuw hondje gedacht.. Je ritme wat je dagelijks had met je oude hond komt hierdoor terug en je zult weer plezier beleven... Veel sterkte

Groet Wil

heel veel sterkte

Veel sterkte toegewenst

Wil je ook heel veel sterkte wensen
gr.

Ik wil je heel veel sterkte wensen met het verlies van je hondje...
Je hoeft je niet schuldig te voelen, je hebt gedaan wat je kon en je hoeft jezelf niets te verwijten..
Probeer kracht te vinden uit de mooie herinneringen die je hebt en misschien over een tijdje kun je weer denken aan een ander hondje?

Heel veel sterkte....

Liefs, Elly en een pootje van Noah

oh wat zielig veel sterkte grtjs

Heel veel sterkte, met het verlies van je hondje

Ik heb vorige maand mijn hondje van 12 jaar moeten laten inslapen ze had heel veel kwaad aardige tumoren in haar lijf en zonder pijnstillers had ze veel pijn, we hadden nooit iets gemerkt en toen we het ondekten ging het heel snel en moesten we haar laten inslapen.
Het verdriet blijft heel heftig de ene dag meer dan de andere omdat je dan dingen tegen komt die je samen met je hond deed of bepaalde dingen waar je hond op reageerde die er niet meer zijn.
Het rouw procces kan volgens mij heel lang duren het was je trouwe maatje die altijd bij je was en altijd vrolijk kwam begroeten als je thuis kwam.

Heeel veel sterkte!
ik weet heel goed hoe je je voelt

Sterkte

hello
als ik die reactie leest,lopen de tranen weer over mijn ogen,maar het geeft steun te zien dat zoveel mensen reageren en ook zielsveel van hun beestje houden
ja ik heb al aan een ander hondje gedacht,maar ik kan het gewoon nog niet ,het is nog te vroeg denk, toen mijn vorig hondje gestorven was heb ik zes maanden zonder geweest en kon niet zonder en inderdaad door opnieuw met een puppy bezig te zijn gaat de pijn wel wat over.maar nu gaat het wat langer duren denk of voel ik,de band die ik had met sloebertje was helemaal anders dan met mijn eerste hond al zag ik die ook heel graag hoor dat niet maar sloeber had net dat beetje meer!
ook is het moeilijk om een nieuw poedeltje te vinden bij een goede fokker,mijn eerste honden kocht ik bij privé mensen die af en toe een nestje hadden,maar nu zijn ze bijna niet meer te vinden
als iemand mij een adres kan geven waar ze dwergpoedeltjes kweken,liefst abrikoos maar grijs is ook goed,laat het mij au b weten,dan ben ik al stukken geruster dat ik weet waar naartoe als ik er klaar voor ben
daag

Andere honden in huis of een nieuwe hond kunnen de pijn en verdriet wellicht afleiden maar kunnen niet wegnemen. Ik zal ook niet direct een andere pup kunnen gaan zoeken. Het is goed dat je tijd neemt voor een nieuwe hond. Je zal wel vanzelf weten wanneer je er klaar voor bent...

Sterkte Bibiane

Groetjes Dolfine

Lijkt me vreselijk moeilijk voor je,ik denk dat het heel veel tijd nodig heef.Ik wil je wel sterkte wensen

wat vreselijk moeilijk zeg

heel veel sterkte!